Valse beweegreden voor testamentaire beschikking.

Op grond van hetgeen het testament doet blijken heeft het Hof aangenomen, dat voor de erflater de beslissende beweegreden voor benoeming van zijn aanstaande echtgenote tot enig erfgename is geweest: het huwelijk en de veronderstelling dat dit huwelijk op het tijdstip van zijn dood nog in stand zou zijn. Nu het huwelijk vóór zijn overlijden door echtscheiding was ontbonden, is het veronderstelde bestaan van het huwelijk op een later tijdstip een valse beweegreden, en heeft de beschikking op grond van art. 937 B. W. geen gevolg.