Hof 's-Hertogenbosch, 26-01-2010, nr. HV 200.031.565

Partijen zijn op 23 juni 2000 met elkaar gehuwd.

Bij de bestreden beschikking heeft de rechtbank Maastricht onder meer tussen partijen de echtscheiding uitgesproken, welke beschikking op 23 oktober 2009 is ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand. Verder heeft de rechtbank bij deze beschikking, voor zover thans van belang, bepaald dat de man zal bijdragen in het levensonderhoud van de vrouw met een bedrag van € 460,= per maand met ingang van de datum waarop de echtscheidingsbeschikking zal zijn ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand.

Partijen kunnen zich met deze beslissing niet verenigen en zijn hiervan in hoger beroep gekomen.

De grieven van partijen richten zich tegen de overwegingen van de rechtbank met betrekking tot de behoefte van de vrouw en de draagkracht van de man en lenen zich voor een gezamenlijke bespreking.

Ingangsdatum

De ingangsdatum van de vastgestelde onderhoudsbijdrage, zijnde 23 oktober 2009, is tussen partijen niet in geschil, zodat ook het hof die datum als uitgangspunt zal nemen.

Behoefte vrouw

De behoefte van vrouw aan de vastgestelde onderhoudsbijdrage ad. € 460,= per maand is in hoger beroep in geschil.

De man heeft ter zitting zijn incidenteel appel toegelicht in die zin dat hij stelt dat de vrouw in het geheel geen behoefte heeft aan een onderhoudsbijdrage van de man.

Bij het bepalen van de mede aan de welstand gedurende het huwelijk gerelateerde behoefte moet rekening worden gehouden met alle relevante omstandigheden. Dit betekent dat zowel in aanmerking moet worden genomen wat de inkomsten tijdens de laatste jaren van het huwelijk zijn geweest, als een globaal inzicht in het uitgavenpatroon in dezelfde periode moet zijn gegeven. Ook vermogensvorming zal in beginsel bijdragen tot het oordeel van de welstand waarin partijen hebben geleefd. Daarnaast zal de behoefte zo veel mogelijk aan de hand van concrete gegevens betreffende de reële of de met een zekere mate van waarschijnlijkheid te verwachten kosten van levensonderhoud moeten worden bepaald (HR 19 december 2003 LJN: AM2379).

Aangezien de vrouw om een bijdrage van de man in de kosten van haar levensonderhoud verzoekt, ligt de plicht om voldoende te stellen dat er sprake is van een behoefte bij de vrouw.

Ter onderbouwing van haar stelling, dat zij behoefte heeft aan een onderhoudsbijdrage van de zijde van de man, heeft de vrouw zich uitsluitend gebaseerd op de zogenaamde Hofformule. De man stelt, dat de rechtbank ten onrechte de huwelijksgerelateerde behoefte van de vrouw op grond van de Hofformule heeft bepaald. De man heeft ter zitting aangegeven dat deze stelling (in zijn verweerschrift onder nummer 3) dient te worden aangemerkt als een grief in zijn incidenteel appel. De vrouw heeft hiertegen geen bezwaar gemaakt.

Tegenover de voormelde betwisting door de man, heeft de vrouw haar stelling dat zij behoefte heeft aan het door haar verzochte, onvoldoende onderbouwd. Noch ten aanzien van het uitgavenpatroon tijdens het huwelijk, noch ten aanzien van vermogensvorming, noch ten aanzien van de reële of te verwachten kosten van haar levensonderhoud heeft de vrouw voldoende gesteld om haar genoemde behoefte aan te tonen. Met betrekking tot haar reële uitgaven heeft zij slechts melding gemaakt van de kosten van de dieren ad € 100,= per maand en van haar premie ZVW. Verder staat vast, dat zij geen woonlasten heeft, nu de man de hypotheeklasten van de door haar bewoonde echtelijke woning voor zijn rekening neemt.

Gelet op het vorenstaande slaagt de onder rechtsoverweging 3.6.4. vermelde incidentele grief van de man, hetgeen tot toewijzing van zijn verzoek in hoger beroep leidt en daarmee tot afwijzing van het verzoek van de vrouw tot vaststelling van alimentatie.

De grieven van de vrouw behoeven daarom geen bespreking.