Rb. Middelburg, 15-04-2011, nr. 12/705091-11 [P]

De dagvaarding voldoet aan alle wettelijke eisen en is dus geldig.

Krachtens de wettelijke bepalingen is de rechtbank bevoegd van het ten laste gelegde kennis te nemen.

De officier van justitie vordert dat verdachte zal worden vrijgesproken van het onder 1 ten laste gelegde, nu het openbaar ministerie het beleid hanteert dat een verdachte niet wordt vervolgd voor het aanwezig hebben van een geringe hoeveelheid harddrugs bestemd voor eigen gebruik. De verdediging bepleit vrijspraak van feit 1, nu er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs is.

De rechtbank overweegt met betrekking tot het onder feit 1 ten laste gelegde aanwezig hebben van cocaïne het volgende.

Vast staat dat verdachte in het verleden verslaafd is geweest aan cocaïne en dat hij in het afgelopen half jaar nog af en toe cocaïne gebruikte. Hij kocht of kreeg deze cocaïne van medeverdachte [medeverdachte 1]. Uit het dossier en hetgeen ter terechtzitting is verhandeld is niet gebleken dat verdachte telkens meer cocaïne voor handen heeft gehad dan een hoeveelheid voor eigen gebruik. Nu de officier van justitie ter terechtzitting heeft gesteld dat normaliter niet wordt vervolgd voor het aanwezig hebben van gebruikershoeveelheden harddrugs en dit ook blijkt uit de aanwijzing Opiumwet van het openbaar ministerie, en er geen cocaïne bij verdachte is aangetroffen, is de rechtbank van oordeel dat verdachte niet dient te worden vrijgesproken van het in de ten laste gelegde periode aanwezig hebben van cocaïne, maar dat het openbaar ministerie niet ontvankelijk in zijn vervolging dient te worden verklaard. De rechtbank zal gelet op vorenstaande dan ook het openbaar ministerie niet ontvankelijk verklaren ten aanzien van het aanwezig hebben van cocaïne in de periode zoals onder 1 aan verdachte is ten laste gelegd.

Bij het onderzoek ter terechtzitting zijn geen gronden voor schorsing van de vervolging gebleken.

De officier van justitie acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich heeft schuldig gemaakt aan de onder 2 en 3 ten laste gelegde feiten. Zij baseert zich daarbij ten aanzien van feit 2 op het proces-verbaal van bevindingen, het proces-verbaal Opiumwet en de verklaringen van verdachte en [medeverdachte 2]. Voor wat betreft feit 3 baseert zij zich op het proces-verbaal van bevindingen, het proces-verbaal van technisch onderzoek en de verklaring van verdachte.

Met betrekking tot het aanwezig hebben van 5,9 gram amfetamine en het luchtdrukwapen, zoals onder 2 respectievelijk 3 aan verdachte is ten laste gelegd, refereert zij zich aan het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

De officier van justitie vordert op grond van hetgeen zij bewezen acht aan verdachte op te leggen een werkstraf voor de duur van zestig uren. Zij houdt daarbij rekening met de persoonlijke omstandigheden van verdachte.

De verdediging bepleit aan verdachte een geheel voorwaardelijke straf op te leggen. Zij voert daartoe aan dat verdachte in het verleden verdovende middelen heeft gebruikt, maar dat hij sinds zeven jaar redelijk clean is. Hij heeft daarbij vrijwillig hulp gezocht bij de Bouman kliniek en daar vijf jaar doorgebracht. Hij staat nog altijd onder behandeling van deze kliniek. Thans verblijft verdachte in een woning van Stichting Pameijer, waar hij iedere dag begeleiding krijgt op verschillende gebieden. Verdachte heeft het financieel niet breed. Hij heeft verder een bipolaire stoornis, is manisch depressief en de spanningen in verband met deze strafzaak maken dat hij op dit moment door een diep dal gaat.

Bij het opleggen van een straf of maatregel houdt de rechtbank rekening met de omstandigheden en de ernst van de gepleegde feiten, alsmede met de persoon en de persoonlijke omstandigheden van een verdachte.

Verdachte heeft tezamen en in vereniging 5,9 gram amfetamine aanwezig gehad. Hij bewaarde deze voor een vriend en tevens medeverdachte, die zijn gebruik probeerde te stoppen. Harddrugs zoals amfetamine vormen een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid. Verdachte had de amfetamine niet moeten bewaren, maar er zich — ook ten behoeve van zijn vriend — van moeten ontdoen.

Daarnaast heeft verdachte een imitatievuurwapen voorhanden gehad. Het onbevoegd voorhanden hebben van een op een vuurwapen gelijkend voorwerp, zoals bewezen verklaard, is maatschappelijk onaanvaardbaar vanwege de bedreiging die daarvan voor de veiligheid van anderen kan uitgaan.

Verder houdt de rechtbank bij het bepalen van de strafmaat rekening met het feit dat verdachte niet eerder voor soortgelijke feiten is veroordeeld. Over verdachte is geen reclasseringsrapport opgemaakt. Uit het dossier en het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat verdachte in het verleden verslaafd is geweest aan cocaïne. Hij heeft in 2005 hulp gezocht bij de Bouman kliniek om van zijn verslaving af te komen en is daar thans nog steeds onder behandeling. Verdachte gebruikt op dit moment af en toe cocaïne in de weekenden. Verder heeft hij psychische problemen waarvoor hij onder behandeling is van een psychiater.

Alles afwegende komt de rechtbank tot het oordeel dat de door de officier van justitie gevorderde straf recht doet aan de ernst van de feiten en de persoon van verdachte. Zij zal deze echter geheel voorwaardelijk opleggen gelet op de psychische gesteldheid van verdachte en om verdachte er in de toekomst van te weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen.