Hof Leeuwarden, 26-09-2011, nr. 24-001463-11

hij op of omstreeks 12 maart 2011 in de gemeente [gemeente], in/uit een filiaal van de [bedrijf], gevestigd aan de [adres], met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen vier overhemden (merk: Angelo Litrico), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [bedrijf], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte;

althans, indien het vorenstaande onder 1 niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op of omstreeks 12 maart 2011 in de gemeente [gemeente], in elk geval in Nederland, vier overhemden (merk: Angelo Litrico) heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van die overhemden wist, in elk geval redelijkerwijs had moeten vermoeden dat het (een) door misdrijf verkregen goed(eren) betrof.

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak

De raadsman heeft betoogd dat de staandehouding van verdachte onrechtmatig was. Er bestond op het moment van de staandehouding van verdachte geen redelijk vermoeden van schuld aan een strafbaar feit. De enkele constatering dat er op de fiets geen slot zat in combinatie met de herkenning van verdachte als veelpleger, kan een dergelijk vermoeden niet opleveren, zodat de staandehouding onrechtmatig moet worden geacht. Gelet hierop dient al hetgeen hierop is gevolgd, van het bewijs te worden uitgesloten. Derhalve dient verdachte van de gehele tenlastelegging te worden vrijgesproken, aldus de raadsman. Subsidiair heeft de raadsman een meer-en-vaart verweer gevoerd.

Het hof oordeelt als volgt.

Uit het proces-verbaal van bevindingen d.d. 13 maart 2011, opgemaakt door verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 2], volgt onder meer dat zij op 12 maart 2011 waren belast met het algehele toezicht. Omstreeks 13.45 uur zagen verbalisanten verdachte fietsen. Verbalisant [verbalisant 2] herkende verdachte als een veelpleger van vermogensdelicten. Daarbij viel het de beide verbalisanten op dat de fiets van verdachte niet was voorzien van een slot. Daarop besloten de verbalisanten om verdachte staande te houden om te controleren of de fiets van diefstal afkomstig zou zijn. Verdachte is staande gehouden en onderworpen aan een fouillering om bescheiden te vinden ter vaststelling van zijn identiteit. Bij die fouillering is een tas met overhemden aangetroffen. Deze overhemden zijn in beslag genomen. Bij nader onderzoek bleek dat verdachte vlak daarvoor een winkel had bezocht waar men soortgelijke overhemden verkocht.

Het eerste lid van artikel 27 van het Wetboek van Strafvordering bepaalt dat - vóórdat de vervolging is aangevangen - als verdachte wordt aangemerkt degene te wiens aanzien uit feiten en omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld voortvloeit.

Op grond van artikel 52 van het Wetboek van Strafvordering is een opsporingsambtenaar bevoegd om de verdachte te vragen naar zijn personalia en hem daartoe staande te houden.

Als feit van algemene bekendheid neemt het hof aan dat er meerdere fietssoorten zijn, die niet alle standaard zijn voorzien van een vast slot en dat een los slot (zoals een ketting) niet altijd zichtbaar wordt meegevoerd. Het enkele feit dat geen enkel slot zichtbaar is, is onvoldoende om daaraan een redelijk vermoeden van schuld aan een strafbaar feit te ontlenen, ook al stond in dit geval verdachte bekend als veelpleger. Aanwijzingen of nadere informatie over de fiets van verdachte waaruit blijkt dat zulks in dit geval anders is, ontbreken. Gelet hierop hadden de verbalisanten verdachte niet mogen staande houden en is de staandehouding onrechtmatig. Jegens verdachte is een dwangmiddel toegepast zonder dat daarvoor een toereikende grond bestond. Hierdoor is een belangrijk strafvorderlijk voorschrift geschonden en is sprake van een vormverzuim als bedoeld in artikel 359a, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering. Dit vormverzuim kan niet meer kan worden hersteld.

De inbeslagneming is het direct gevolg van de onrechtmatige staandehouding en de constatering van verbalisanten dat de overhemden bij verdachte zijn aangetroffen kan om die reden niet bijdragen aan het bewijs van het ten laste gelegde. Zonder deze constatering is er onvoldoende wettig bewijs om daaraan de overtuiging te ontlenen dat verdachte het primair of subsidiair ten laste gelegde heeft begaan. Verdachte dient van het ten laste gelegde te worden vrijgesproken.

Het voorgaande brengt mee dat er geen wettig en overtuigend bewijs is dat verdachte het onder 1 primair en subsidiair ten laste gelegde heeft begaan, zodat verdachte daarvan dient te worden vrijgesproken.

Gelet hierop behoeft het subsidiaire verweer geen bespreking meer.