Rb. 's-Hertogenbosch, 21-04-2006, nr. 01/839087-05

Verdachte heeft [slachtoffer] viereneenhalf jaar voor diens zelfdoding leren kennen. [slachtoffer] leed sinds jaren aan een dwangneurose en was onder behandeling van een psychiater.

Kort na hun kennismaking heeft [slachtoffer] aan verdachte verteld dat hij een doodswens had, welke mededeling [slachtoffer] in de loop der jaren meerdere keren heeft herhaald. Ook aan derden heeft [slachtoffer] meermalen verteld dat hij het leven niet aankon en dat hij dood wilde.

Eind 2004 is de psychische gesteldheid van [slachtoffer] in sterke mate verder achteruitgegaan. [slachtoffer] heeft bij een stichting advies ingewonnen over methoden van zelfdoding en heeft verdachte gevraagd hem bij te staan bij het realiseren van diens zelfdoding.

Op 21 april 2005 heeft [slachtoffer] gepoogd zichzelf te doden door een grote hoeveelheid medicijnen in te nemen. Verdachte was daarvan vooraf door [slachtoffer] op de hoogte gesteld, was aanwezig toen [slachtoffer] de medicijnen innam en is in de uren die daarop volgden bij [slachtoffer] gebleven. Door interventie van een behandelaar van de Geestelijke Gezondheidszorg is [slachtoffer] naar het ziekenhuis gebracht. Aldaar is de poging tot zelfdoding verijdeld.

In de weken daarna heeft verdachte tezamen met [slachtoffer] informatie ingewonnen over zelfdoding door middel van opiaten. Vervolgens heeft verdachte op straat een druggebruiker aangesproken. Verdachte heeft van deze druggebruiker methadon gekocht en heeft voorts via deze druggebruiker tien bolletjes heroïne gekocht. Elk bolletje bevatte ongeveer een halve gram heroïne. Verdachte heeft de methadon en de heroïne, alsmede een of meerdere injectiespuiten, aan [slachtoffer] gegeven.

In aanwezigheid van verdachte heeft [slachtoffer] op 13 mei 2005 medicijnen, methadon en jenever ingenomen. Daarna heeft verdachte de woning van [slachtoffer] verlaten. Het was voor verdachte kenbaar dat [slachtoffer] de bedoeling had om daarna een dodelijke dosis heroïne te injecteren. In de ochtend van 14 mei 2005 heeft verdachte [slachtoffer] dood in diens woning aangetroffen.

[slachtoffer] is overleden aan een vergiftiging met onder andere heroïne en methadon.

Uit voornoemde feiten en omstandigheden blijkt dat verdachte het latere slachtoffer [slachtoffer] opzettelijk de middelen heeft verschaft die tot de dood van [slachtoffer] hebben geleid. Verdachte heeft immers doelbewust de methadon, de heroïne en de injectiespuit verschaft, terwijl hij wist dat [slachtoffer] met die middelen zichzelf het leven wilde benemen.

De bewezenverklaring.

De rechtbank acht, op grond van de feiten en omstandigheden die zijn vervat in de bewijsmiddelen, wettig en overtuigend bewezen, dat verdachte het feit heeft begaan zoals is weergegeven op het in dit vonnis opgenomen afgestreepte afschrift van de dagvaarding.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

De kwalificatie.

Het bewezenverklaarde levert op het in de uitspraak vermelde strafbare feit.

De strafbaarheid.

Er zijn geen feiten of omstandigheden gebleken die de strafbaarheid van het feit of van de verdachte uitsluiten. Verdachte is daarom strafbaar voor hetgeen te zijnen laste bewezen is verklaard.

Toepasselijke wetsartikelen.

De beslissing is gegrond op de artikelen:

Wetboek van Strafrecht art. 10 (oud) 14a (oud), 14b (oud), 14c, 27, 294.

DE OVERWEGINGEN DIE TOT DE BESLISSING HEBBEN GELEID

De eis van de officier van justitie.

Vrijspraak ten aanzien van het primair en subsidiair tenlastegelegde. Ten aanzien van het meer subsidiair tenlastegelegde, een gevangenisstraf voor de duur van 20 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 5 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar.

De op te leggen straf.

Bij de beslissing over de straf die aan verdachte dient te worden opgelegd heeft de rechtbank gelet op:

verdachte heeft tijdens zijn verhoren niet direct openheid van zaken gegeven en derhalve niet transparant gehandeld hetgeen niet te rijmen is met zijn stellige verklaring dat hij naar eer en geweten heeft gehandeld;

verdachte heeft een voor hem tot dan toe onbekende derde in zijn plannen betrokken en deze daarmee op de grens van strafbaar handelen gebracht.

Bij de strafoplegging zal de rechtbank anderzijds in het bijzonder rekening houden met de volgende uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren gekomen omstandigheid die tot matiging van de straf heeft geleid:

verdachte heeft - buiten de handelingen die tot de zelfdoding van het slachtoffer hebben geleid -veel betrokkenheid bij