ABRvS, 06-07-2011, nr. 201007810/1/H2

2.1.

2.1.1.

2.2.

2.2.1.

2.2.2.

2.3.

2.4.

2.5.

14.

oktober 2008 heeft vernietigd, reeds omdat de hierbij gebruikte planvergelijking onjuist was en ook de planvergelijking in het advies van de SAOZ van maart 2010 gebrekkig was, is de rechtbank niet toegekomen aan de beroepsgronden van [appellant sub 1] over de waardevermindering van het object en de planschade bestaande uit het verminderde woongenot. Aan de hand van een nieuwe planvergelijking dient het planologisch nadeel immers opnieuw te worden berekend hetgeen kan leiden tot een ander schadebedrag.

Ook de hogerberoepsgrond van [appellant sub 1] gericht tegen de vermeende niet-onafhankelijkheid van de SAOZ faalt. Niet aannemelijk is gemaakt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat de SAOZ wat betreft het advies van mei 2007 en maart 2010 is te beschouwen als een onafhankelijke deskundige op het gebied van planschade. Het college is ter zitting bij de rechtbank vertegenwoordigd door een medewerker van de gemeente, zodat er van moet worden uitgegaan dat deze medewerker het woord namens het college heeft gevoerd en niet de ter zitting eveneens aanwezige medewerker van de SAOZ.

2.6.

2.6.1.

1.

de bouw van nieuwe agrarische bedrijven, alleen in die gevallen, waarin door verwezenlijking van het bouwplan het karakter van het landschap niet in merkbare mate wordt geschaad. Als bebouwing, noodzakelijk voor één bedrijf, wordt in dit geval toegestaan:

a.

een eengezinswoning met een minimuminhoud van 260 m³, gecombineerd met

b.

stal- en of schuurruimte met een minimuminhoud van 400 m³.

Het complex van gebouwen mag slechts worden opgericht op een aaneengesloten perceel van tenminste 1 ha, dat eigendom is van of in erfpacht is bij de aanvrager van de bouwvergunning […].

2.

waar deze niet aanwezig is, de bouw van een tweede eengezinswoning op minimum 12 m en maximum 30 m afstand van het hoofdgebouw, van welke afstanden in verband met de aard van het bedrijf bij uitzondering kan worden afgeweken, mits de bedrijfsgrootte tenminste

15 ha bedraagt, de noodzakelijkheid van deze woning wordt aangetoond en de inhoud van deze woning tenminste 260 m³ bedraagt.

2.6.2.

De rechtbank heeft niet onderkend dat uit artikel C, aanhef en vierde lid, van het renvooi van het uitbreidingsplan volgt dat ter plaatse de bouw van agrarische bedrijfsgebouwen is toegelaten ook indien de gronden waarop deze kunnen worden gebouwd niet behoren bij ter plaatse gelegen agrarische bedrijven. Dit lid biedt een mogelijkheid om nieuwe agrarische bedrijfsgebouwen te bouwen die los staan van de overige bedrijfsbebouwing. In het eerste lid is weliswaar bepaald dat bij de bouw van nieuwe agrarische bedrijven uitsluitend een complex van gebouwen mag worden opgericht op een aaneengesloten perceel van tenminste 1 ha, maar uit dit artikel volgt niet dat dit ook geldt voor agrarische bedrijfsgebouwen bij bestaande agrarische bedrijven zoals bedoeld in het vierde lid. In dit verband is verder van belang dat de bouw van agrarische bedrijfsgebouwen ter plaatse niet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kan worden uitgesloten. Het is immers gelet op het verhandelde ter zitting niet uitgesloten dat de zoon of dochter van [appellant sub 1], die beiden een deel van de gronden in eigendom hebben, dan wel hun rechtsopvolgers, daartoe zullen overgaan. Gelet hierop en gezien de aanvullende werking van de Bouwverordening waarin, voor zover thans van belang, is opgenomen dat de maximale bouwhoogte 15 m bedraagt, kunnen ter plaatse agrarische bedrijfsgebouwen tot een hoogte van 15 m worden opgericht. Het betoog van het college slaagt dan ook.

2.7.

Het hoger beroep van [appellant sub 1] is ongegrond en het hoger beroep van het college is gegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd, zij het met verbetering van de gronden waarop deze rust.

2.8.

Bij besluit van 11 oktober 2010 heeft het college, gevolg gevend aan de aangevallen uitspraak, opnieuw beslist op het door [appellant sub 1] tegen het besluit van 21 augustus 2007 gemaakte bezwaar. Aangezien bij dit nieuwe besluit niet aan de bezwaren van [appellant sub 1] is tegemoetgekomen, wordt het hoger beroep van [appellant sub 1], gelet op artikel 6:24 van de Algemene wet bestuursrecht, gelezen in samenhang met de artikelen 6:18, eerste lid, en 6:19, eerste lid, van die wet, geacht mede een beroep tegen dit besluit in te houden.

2.9.

Bij dit besluit heeft het college, met verwijzing naar een nader aan hem uitgebracht rapport van de SAOZ van augustus 2010, de planschade vastgesteld op € 19.200,00. Teneinde [appellant sub 1] niet in een nadeliger positie te brengen heeft het college besloten de planschadevergoeding op € 20.800,00 vast te stellen. De SAOZ heeft in dit advies toegelicht dat de waarde van het object in de nieuwe planologische situatie geringer is dan die in de voorgaande planologische situatie, waarbij het object de bestemming "Woondoeleinden" had. Thans is er, volgens de SAOZ, planologisch gezien sprake van een kavel bedrijventerrein, dat gunstig is gelegen ten opzichte van de openbare weg. De aanwezige woning is evenwel ten dienste van bedrijfsdoeleinden niet bruikbaar en zal, om de bestemming te kunnen realiseren, dienen te worden afgebroken. De woning is thans echter nog als zodanig in gebruik en dit kan onder het overgangsrecht worden bestendigd. Een zekere mate van uitbreiding behoort zelfs tot de mogelijkheden. Verder heeft de SAOZ toegelicht dat de waardevermindering, naast de waarde van het object, met name wordt bepaald door de aard en ernst van de inbreuk in verhouding tot de oude planologische situatie, zijnde de aangetaste ligging van het object, zicht op bedrijfsbebouwing en de invloed van bedrijfsmatigheid. Deze en de ten nadele gewijzigde bestemming van het object zelf hebben ertoe geleid dat voor een willekeurige gegadigde derde de waarde van het object op de peildatum met een bedrag van € 24.000,00 is gedaald naar een bedrag van € 146.000,00. Het schadebedrag is het resultaat van de saldering van het planologische voordeel, getaxeerd op € 4.000,00, met het opgetreden planologische nadeel, getaxeerd op € 28.000,00. Dit nadeel bestaat uit € 13.000,00 aan indirecte planschade, veroorzaakt door de invloed van de bedrijfsmatige invulling op het object van [appellant sub 1], en uit € 15.000,00 aan directe planschade, als gevolg van het beëindigen van de positieve woonbestemming van het object. Nu [appellant sub 1] voor 4/5 deel eigenaar is, heeft de SAOZ de schade voor hem vastgesteld op € 19.200,00.

2.10.

[appellant sub 1] betoogt dat het college ten onrechte is afgegaan op het advies van de SAOZ van augustus 2010. Hij voert daartoe aan dat dit advies onzorgvuldig tot stand is gekomen en dat de SOAZ de planschade tot drie maal toe op een ander bedrag heeft vastgesteld. Daarnaast heeft de SAOZ wat betreft de planvergelijking ten onrechte niet nader onderbouwd waaruit het planologische voordeel bestaat en betekenis toegekend aan het oprichten van agrarische bedrijfsgebouwen onder het uitbreidingsplan.

Voorts is de SAOZ volgens [appellant sub 1] ten onrechte afgegaan op het taxatierapport van J.H. Bennink van 28 december 2006. In dit verband wijst hij op het door hem op 14 februari 2011 overgelegde tegenadvies van P.H.A. Steinmetz en de nadere aanvulling daarop van 15 maart 2011. Volgens [appellant sub 1] heeft het college de vermogensschade, ontstaan doordat de woning en bijbehorende gronden zijn bestemd tot bedrijfsdoeleinden, onvoldoende in de vaststelling van de planschade mee genomen.

2.10.1.

[appellant sub 1] heeft niet aannemelijk gemaakt dat het advies van de SAOZ van augustus 2010 onzorgvuldig tot stand is gekomen of dat daaraan anderszins gebreken kleven. Dat de SAOZ in de drie uitgebrachte adviezen de planschade op een ander bedrag heeft vastgesteld, houdt verband met de verschillende opdrachten van het college aan de SAOZ. De SAOZ heeft in het advies van maart 2010, in tegenstelling tot het advies van mei 2007, in opdracht van het college de bouwmogelijkheden van het uitbreidingsplan meegenomen. Het advies van augustus 2010 verschilt van het advies van maart 2010 omdat dit advies is opgesteld naar aanleiding van de vernietiging door de rechtbank van het besluit van 14 oktober 2008 en hierin rekening is gehouden met de amovering van het fruitteeltbedrijf aan Venemansweg 4. Ter zitting heeft het college voorts nader toegelicht dat het planologische voordeel in het advies van augustus 2010 is bepaald op € 4.000,00, omdat in tegenstelling tot in het advies van mei 2007 bij de planvergelijking is uitgegaan van de mogelijkheid om agrarische bedrijfsgebouwen tot 15 m op te richten. Uit hetgeen hiervoor is overwogen onder 2.6.1. en 2.6.2. volgt dat de SAOZ bij de planvergelijking in het advies van augustus 2010 er terecht vanuit is gegaan dat het uitbreidingsplan het oprichten van agrarische bedrijfsgebouwen tot een hoogte van 15 m mogelijk maakt. Dit betoog van [appellant sub 1] faalt dan ook.

2.10.2.

Hoewel het opnamerapport van Bennink van 28 december 2006 summier is, volgt hieruit niet dat de SAOZ hiervan geen gebruik heeft kunnen maken. Uit dit rapport volgt dat Bennink de woning heeft opgenomen en aan de hand daarvan de waarde van de woning heeft vastgesteld. Hierbij is tevens in aanmerking genomen dat aan het tegenadvies van Steinmetz niet de betekenis kan worden toegekend die [appellant sub 1] daaraan wenst toe te kennen. Aan dit advies ligt geen gedetailleerde planvergelijking ten grondslag en de in dit advies gestelde waardevermindering is niet tot stand gekomen op basis van een inventarisatie van de maximale mogelijkheden die het bestemmingsplan "Buitengebied Winterswijk-West" en het uitbreidingsplan onder het oude planologische regiem boden, zoals in het door het college gevolgde SAOZ-advies van augustus 2010 wel is gebeurd. Verder heeft Steinmetz de waarde van de woning bepaald aan de hand van de opbrengst van de verkoop van het fruitteeltbedrijf aan Venemansweg 4. Het college heeft zich terecht op het standpunt gesteld dat die waarde niet vergelijkbaar is met de waarde van het object, omdat het fruitteeltbedrijf in zijn geheel is verkocht en het een onteigeningssituatie betrof.

Volgens het advies van de SAOZ van augustus 2010 bedraagt de schade als gevolg van het beëindigen van de woonbestemming van het object € 15.000,00. Volgens de SAOZ ontleent het object, rekening houdende met de maximale mogelijkheden van het oude planologische regiem, op de peildatum zijn hoogste waarde aan de hoedanigheid van woonhuis met bijhorende grond. In het advies is vermeld dat de waarde van het perceel met de ingevolge het overgangsrecht aanwezige woning groter is dan die van een kavel bedrijfsterrein. Het object van [appellant sub 1] ondergaat volgens de SAOZ een waardedaling als gevolg van het plaatsen onder het overgangsrecht waarvan de omvang mede wordt bepaald door het feit dat ter plaatse geen bedrijfswoningen zijn toegestaan. De ten nadele gewijzigde bestemming van het object is blijkens het advies bij de vaststelling van de planschade mee genomen. Gelet hierop en nu, gezien het hiervoor overwogene over het tegenadvies van Steinmetz, het college het advies van de SAOZ aan het besluit van 11 oktober 2010 ten grondslag heeft mogen leggen, heeft het college op grond van dit advies de totale planschade kunnen vaststellen op € 19.200,00 en de planschadevergoeding terecht op € 20.800,00 vastgesteld. Het betoog van [appellant sub 1] faalt.

2.11.

Het beroep is ongegrond.

2.12.

Van proceskosten in verband met het in hoger beroep gevoerde verweer van [appellant sub 1] die voor vergoeding in aanmerking komen, is niet gebleken.

3.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

I.

verklaart het hoger beroep van het college van burgemeester en wethouders van Winterswijk gegrond;

II.

verklaart het hoger beroep van [appellant sub 1] ongegrond;

III.

bevestigt de aangevallen uitspraak;

IV.

verklaart het beroep van [appellant sub 1] tegen het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Winterswijk van 11 oktober 2010 ongegrond.

Aldus vastgesteld door mr. T.G. Drupsteen, voorzitter, en mr. C.W. Mouton en mr. C.J. Borman, leden, in tegenwoordigheid van mr. M.R. Poot, ambtenaar van staat.

w.g. Drupsteen w.g. Poot

voorzitter ambtenaar van staat

Uitgesproken in het openbaar op 6 juli 2011

85-680.