Rb. Amsterdam, 27-02-2013, nr. 13-666682-12 (Promis)

Documentgegevens:

ECLI:NL:RBAMS:2013:BZ5707

Instantie: Rechtbank Amsterdam
Datum: 27-02-2013
Zaaknummer: 13-666682-12 (Promis)
LJN: BZ5707
Vakgebied(en): Strafrecht algemeen (V)
Brondocumenten en formele relaties: ECLI:NL:RBAMS:2013:BZ5707, Uitspraak, Rechtbank Amsterdam, 27‑02‑2013; (Eerste aanleg - enkelvoudig)

Uitspraak 27‑02‑2013

Inhoudsindicatie

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan de oplichting – dan wel de poging daartoe – van een groot aantal ouderen (variërend in leeftijd van 67 tot 94 jaar) door hen te bellen met het verhaal dat hun bankpas was geskimd en door hen de pincode en/of de bankpas afhandig te maken. Daarbij deden verdachte en zijn mededader zich voor als politieagent en bankmedewerker, en blokkeerden zij zogenaamd de bankpas die kort daarop door een zogenaamde koerier werd opgehaald. Direct daarna is door verdachte en zijn mededader zoveel mogelijk geld met de bankpas gepind.

Partij(en)

RECHTBANK AMSTERDAM

VONNIS

Parketnummer: 13/666682-12 (Promis)

Datum uitspraak: 27 februari 2013

Vonnis van de rechtbank Amsterdam, meervoudige strafkamer, in de strafzaak tegen

[VERDACHTE],

geboren te [plaats] op [1980],

ingeschreven in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens op het adres [adres], [postcode] [plaats], gedetineerd in [P.I.], Huis van Bewaring “[locatie]” te [plaats].

1. Het onderzoek ter terechtzitting

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 13 februari 2013.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. B.Y. de Boer en van wat verdachte en zijn raadsvrouw, mr. M. Schwab, naar voren hebben gebracht.

2. Tenlastelegging

Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij,

ten aanzien van feit 1 en feit 2,

in de periode van 23 januari 2012 tot en met 8 augustus 2012 in Amsterdam en/of in Duiven-drecht en/of in Amstelveen tezamen en in vereniging met een ander of anderen, met het oog-merk om zich wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en/of een valse hoedanigheid en/of door een of meer listige kunstgrepen en/of door een samenweef-sel van verdichtsels, meerdere bejaarde personen heeft bewogen tot de afgifte van hun bank-pas en/of hun pincode, dan wel hiertoe een poging heeft gedaan,

ten aanzien van feit 3,

in de periode van 23 januari 2012 tot en met 8 augustus 2012 te Amsterdam en/of in Duivend-recht en/of in Amstelveen tezamen en in vereniging met een ander of anderen, met het oog-merk van wederrechtelijke toe-eigening, geldbedragen van in totaal ongeveer € 20.920,50 heeft weggenomen, toebehorende aan meerdere bejaarde personen,

ten aanzien van feit 4,

in de periode van 23 januari 2012 tot en met 18 augustus 2012 te Amsterdam voorwerpen heeft verworven, voorhanden heeft gehad, heeft overgedragen en/of omgezet, althans van voorwerpen gebruik heeft gemaakt, terwijl hij en/of zijn medeverdachte(n) wisten dat deze voorwerpen afkomstig waren uit enig misdrijf.

De tekst van de integrale tenlastelegging is opgenomen in bijlage I die aan dit vonnis is ge-hecht en geldt als hier ingevoegd.

3. Voorvragen

De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste geleg-de feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

4. Waardering van het bewijs

4.1.

Relevante feiten en omstandigheden

De rechtbank leidt uit het dossier en uit het verhandelde ter terechtzitting met betrekking tot de ten laste gelegde feiten het volgende af.

Op 21 juni 2012 doet mevrouw [persoon 1] aangifte van oplichting. Zij verklaart dat zij op 19 juni 2012 meermalen op haar huislijn is gebeld door een man die zich uitgaf als “[X]” van de politie. Deze man heeft tegen haar gezegd dat de politie twee mannen heeft opgepakt die zich bezighielden met skimmen en dat haar gegevens waren aangetroffen. Zij moest daarom haar bankpas laten blokkeren. De man heeft voorgesteld haar met een medewerker van de ING Bank door te verbinden. [persoon 1] kreeg vervolgens een andere man aan de telefoon. Deze man heeft tegen haar gezegd dat zij haar bankpas in een enveloppe moest doen en op de ach-terzijde van de enveloppe drie kruisjes moest zetten. De enveloppe, met daarin de bankpas, is kort daarna door een koerier met een Noord Afrikaans uiterlijk opgehaald. [persoon 1] is op-nieuw gebeld door de medewerker van de ING Bank. Deze man heeft tegen haar gezegd dat hij haar pincode nodig had, zodat hij de oude pincode kon veranderen, waarna [persoon 1] haar pincode heeft gegeven. Op 19 en 20 juni 2012 is vervolgens in totaal een bedrag van € 2.500,- van de rekening van [persoon 1] gehaald.

Naar aanleiding van de aangifte van [persoon 1] heeft de politie het onderzoek [onderzoeks-naam] gestart. Het onderzoek heeft geleid tot een observatie op 8 augustus 2012 van de ge-bruiker van het telefoonnummer [telefoonnummer 1]. Het observatieteam neemt naar aanlei-ding van een gesprek, gevoerd over voornoemd telefoonnummer, de woning van mevrouw [persoon 2] onder observatie. Het observatieteam ziet [persoon 2] voor haar deur staan, met in haar hand een wit voorwerp. Vervolgens ziet het observatieteam een personenauto van het merk Peugeot, voorzien van kenteken [kenteken], rijden met daarin twee personen van Noord Afrikaans uiterlijk. Het voertuig wordt geparkeerd, waarna de bestuurder uitstapt en in de richting van de woning van [persoon 2] loopt. De bestuurder maakt contact met [persoon 2], krijgt het witte voorwerp overhandigd, loopt terug naar de Peugeot en rijdt weg. Het observa-tieteam rijdt achter de auto aan en zien dat uit het raam van het linker voorportier een wit propje wordt gegooid. Het witte propje wordt door het observatieteam veiliggesteld en blijkt een witte enveloppe te zijn, met op de achterzijde drie geschreven kruisjes.

Tijdens de observatie van 9 augustus 2012 blijkt uit de telefoontap dat de verdachten in con-tact proberen te komen met mogelijke slachtoffers en dat de paallocaties overeenkomen met de positie van de verdachten, die zich op dat moment in de Peugeot bevinden. Op verzoek van het onderzoeksteam wordt het voertuig, voorzien van kenteken [kenteken] op grond van de Wegenverkeerswet 1994 onderworpen aan een algemene verkeerscontrole (omdat de bestuur-der aan het bellen is). De bestuurder van de auto blijkt te zijn [A], geboren op [1986]. De bij-rijder is genaamd [verdachte], geboren op [1980], verdachte.

De verdachten worden ook op 10 augustus 2012 geobserveerd. Het observatieteam ziet dat beide verdachten instappen in de genoemde Peugeot. Het observatieteam ziet dat [verdachte] op de passagiersstoel plaatsneemt en telefoneert. Op de technische actie, gestart op het tele-foonnummer [telefoonnummer 1], komt op dat moment een gesprek binnen. Uit het gesprek blijkt dat hij het latere slachtoffer [persoon 3] telefonisch benadert en haar tracht op te lichten door middel van de hiervoor omschreven modus operandi. Het observatieteam ziet dat [ver-dachte] bij de woning contact maakt met [persoon 3] en kennelijk tracht haar pinpas afhandig te maken.

In de periode van 1 januari 2012 tot en met 1 mei 2012 is door de recherche van de politie Amsterdam-Amstelland eveneens onderzoek verricht naar oplichtingszaken waarbij de hier-voor omschreven modus operandi werd gehanteerd. Het onderzoeksteam is toen op een aantal oplichtingen gestuit waarbij de dader zich over de telefoon uitgaf als politieagent [X]. Dit on-derzoek heeft destijds niet geleid tot de aanhouding van een dader en het onderzoek werd daarom afgesloten. Tijdens het onderzoek [onderzoeksnaam] bestond het vermoeden dat, me-de op basis van de modus operandi, het signalement van de daders, de uitgelezen gegevens van de TomTom en de simkaarten en de bij de medeverdachte in beslag genomen jas, de op-lichtingen uit het eerdere onderzoek betrekking hadden op de verdachten [verdachte] en [A].

Verdachte [verdachte] heeft ter terechtzitting van 13 februari 2013 bekend dat hij het ten laste gelegde heeft begaan, voor zover dit ziet op de periode van 20 juli 2012 tot en met 10 augus-tus 2012, maar ontkent zich schuldig te hebben gemaakt aan hetgeen meer ten laste is gelegd.

De vraag in deze zaak is of uit het dossier blijkt dat verdachte zich ook in de periode van 23 januari 2012 tot en met 19 juli 2012 schuldig heeft gemaakt aan (poging tot) oplichting van de personen zoals genoemd in de tenlastelegging.

4.2.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte op grond van de zich in het dossier bevindende bewijsmiddelen kan worden veroordeeld voor de onder 1 tot en met 4 ten laste gelegde feiten. Ten aanzien van het onder 1 tot en met 3 ten laste gelegde baseert hij zich op het onderzoek naar de gebruikte telefoon- en IMEI nummers, de tapgesprekken, de observaties, de modus operandi en de bij de verdachten aangetroffen en in beslag genomen goederen die in verband kunnen worden gebracht met de ten laste gelegde feiten. Ten aanzien van het witwassen stelt de officier van justitie zich op het standpunt dat het niet aannemelijk is dat verdachte voldoende legale inkomsten heeft gehad om de onder 4 ten laste gelegde goe-deren te kunnen betalen. Daarnaast was bij verdachte veelal sprake van contante geldstromen. Hieruit kan worden afgeleid dat verdachte de onder 4 ten laste gelegde goederen heeft verkre-gen in het kader van het witwassen van de inkomsten die hij heeft verkregen uit de onder 3 ten laste gelegde feiten.

De officier van justitie acht bewezen dat verdachte in de gehele ten laste gelegde periode be-trokken is geweest bij de oplichtingspraktijken. Vastgesteld kan worden dat de bij verdachte aangetroffen simkaarten in de maand februari 2012 en de periode van 19 juni tot en met 24 juni 2012 zijn gebruikt voor (poging tot) het oplichten van meerdere personen. Daarnaast is op 19 juni 2012 tweemaal gepind met de pinpas van het slachtoffer [persoon 1]. Op de beel-den van de pinautomaat is een man te zien die een jas draagt met op de voorkant meerdere opvallende diagonale strepen. Bij verdachte is in zijn slaapkamer een dergelijke jas aangetrof-fen, waarvan kan worden aangenomen dat het om dezelfde jas gaat. Tot slot is bij de mede-verdachte een TomTom aangetroffen, waarop adressen zijn ingevoerd die, voor wat betreft de straatnaam en soms zelfs het huisnummer, overeenkomen met adressen van onder meer slachtoffers in de periode van 23 januari 2012 tot en met 17 februari 2012.

4.3.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw heeft zich op het standpunt gesteld dat verdachte van het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde partieel en van het onder 4 ten laste gelegde geheel moet worden vrijgesproken.

Ten aanzien van het onder 1 tot en met 3 ten laste gelegde heeft de raadsvrouw zich primair op het standpunt gesteld dat niet aannemelijk kan worden gemaakt dat verdachte zich voor 20 juli 2012 heeft bezig gehouden met de oplichting, dan wel de poging daartoe, van de in de ten lastelegging genoemde personen. De bij verdachte aangetroffen simkaart kan weliswaar ge-koppeld worden aan de oplichtingen zoals gepleegd in de periode januari 2012 tot en met juni 2012, maar het gebruik van deze simkaart in voornoemde periode wordt door verdachte ont-kend. Daarnaast is het juist dat de door verdachte gehanteerde modus operandi gelijk is aan de modus operandi in de zaken van voor 20 juli 2012, maar daarmee staat niet de betrokkenheid van verdachte vast, zeker niet nu verdachte heeft verklaard dat er meerdere mensen betrokken zijn geweest bij de oplichtingspraktijken. Verdachte heeft over de bij hem aangetroffen jas verklaard dat deze jas niet van hem is. Er kwamen veel vrienden bij hem over de vloer en het is niet ongeloofwaardig dat de jas aan één van zijn vrienden toebehoort. Bij de medeverdachte is een TomTom aangetroffen, waarvan ingevoerde adressen gekoppeld kunnen worden aan feiten van voor 20 juli 2012. Hiermee komt echter niet vast te staan dat verdachte zich voor 20 juli 2012 schuldig heeft gemaakt aan de oplichtingspraktijken. Subsidiair verzoekt de raadsvrouw verdachte vrij te spreken van de ten laste gelegde feiten zoals gepleegd in de peri-ode van 23 januari 2012 tot en met 31 mei 2012. De raadsvrouw stelt zich op het standpunt dat niet vastgesteld kan worden dat verdachte zich in deze periode heeft bezig gehouden met oplichtingspraktijken.

Ten aanzien van het onder 4 ten laste gelegde heeft de raadsvrouw zich op het standpunt ge-steld dat niet kan worden vastgesteld dat verdachte de in de tenlastelegging genoemde voor-werpen heeft verkregen in het kader van het witwassen van de inkomsten die hij heeft verkre-gen uit de onder 3 ten laste gelegde feiten. Daarnaast is een groot deel van de genoemde voorwerpen niet bij verdachte aangetroffen, waardoor het witwassen hiervan niet op conto van verdachte geschreven kan worden.

4.4.

Het oordeel van de rechtbank

4.4.1.

Vrijspraak van het onder 4 ten laste gelegde

Bij de doorzoeking van de woning van de medeverdachte is in de slaapkamer van de zus van de medeverdachte, [zus van medeverdachte], een groot geldbedrag aangetroffen. De officier van justitie heeft opgemerkt dat dit geldbedrag vooralsnog wordt toegeschreven aan [zus van medeverdachte] en dat het openbaar ministerie over een eventuele vervolging van [zus van medeverdachte] nog een beslissing moet nemen. De rechtbank is van oordeel dat onder deze omstandigheden niet kan worden vastgesteld dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het witwassen van het bij [zus van medeverdachte] aangetroffen geldbedrag.

De rechtbank is daarnaast van oordeel dat, op basis van de stukken in het dossier, niet kan worden vastgesteld dat verdachte de onder feit 4 genoemde voorwerpen voorhanden heeft gehad – een tweetal scooters en de overige bij de medeverdachte in beslag genomen voorwerpen – dan wel dat verdachte de bij hem in beslag genomen voorwerpen heeft gefinancierd door middel van uit misdrijf verkregen opbrengsten. Verdachte zal daarom van het onder 4 ten laste gelegde worden vrijgesproken.

4.5.

Bewijs

Op grond van de bewijsmiddelen die in bijlage II van dit vonnis zijn opgenomen, gaat de rechtbank van het volgende uit.

4.5.1.

Ten aanzien van het onder 1 tot en met 3 ten laste gelegde

De vraag die de rechtbank moet beantwoorden is of verdachte zich voor 20 juli 2012 schuldig heeft gemaakt aan de aan hem onder 1 tot en met 3 ten laste gelegde feiten.

De rechtbank overweegt als volgt.

Verdachte heeft bekend dat hij in de periode van 20 juli tot en met 10 augustus 2012 de hierna omschreven modus operandi heeft gehanteerd. Dit wordt bevestigd door technische acties op het telefoonnummer [telefoonnummer 1] en de IMEI nummers [IMEI-nummer 1] en [IMEI-nummer 2] en hetgeen op 8, 9 en 10 augustus 2012 door het observatieteam is waargenomen. De rechtbank is, met de officier van justitie, van oordeel dat verdachte met zijn mededader in deze periode gebruik heef gemaakt van een zeer specifieke werkwijze, die als volgt is te omschrijven:

-: de slachtoffers waren voornamelijk alleenstaande, oudere vrouwen;
-: zij zijn in de avonduren gebeld, op een tijdstip dat zij hun bank niet zouden kunnen bereiken;
-: zij werden gebeld door een man die zich uitgaf als politieagent (bijvoorbeeld ‘[Z]’), werkzaam bij het politiebureau Amsterdam (-Amstelland);
-: de ‘politieagent’ vertelde dat de politie een aantal verdachten (skimmers) had aangehouden bij het plaatsen van skimapparatuur;
-: ook vertelde de agent dat de politie hierbij op gegevens van het slachtoffer was gestuit;
-: het slachtoffer werd vervolgens doorverbonden met een ‘bankmedewerker’, vrijwel altijd iemand van de ING Bank;
-: de bankmedewerker zei tegen het slachtoffer dat haar bankpas was geblokkeerd;
-: de bankmedewerker zou een nieuwe pincode aanmaken, hiervoor had hij de oude pincode van het slachtoffer nodig;
-: het slachtoffer moest de bankpas in een witte enveloppe stoppen en op de achterkant van de enveloppe drie kruisjes zetten en deze meegeven aan een koerier die kort na het telefoongesprek bij het slachtoffer zou arriveren;
-: de enveloppe met daarin de bankpas werd vervolgens door een koerier opgehaald;
-: kort daarna werden geldbedragen van de rekening van het slachtoffer gehaald.
De rechtbank stelt vast dat de hiervoor omschreven modus operandi, zoals door verdachte in de periode van 20 juli 2012 tot en met 10 augustus 2012 is gehanteerd, in vrijwel alle aan verdachte onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten overeenkomt met hetgeen aangevers daarover hebben verklaard.
De rechtbank overweegt voorts het volgende.
Op 19 juni 2012 is het slachtoffer [persoon 1] opgelicht, waarna op 19 juni 2012 en 20 juni 2012 een bedrag van in totaal € 2.500 van haar bankrekening is gehaald. Van deze twee pintransacties zijn camerabeelden beschikbaar. Op deze beelden is een persoon te zien die een jas draagt met op de voorkant onder elkaar meerdere diagonale strepen. Bij verdachte is, in de kledingkast van zijn slaapkamer, een jas aangetroffen die grote gelijkenissen vertoont met de jas die op de camerabeelden is te zien. Verdachte heeft verklaard dat deze jas niet aan hem toebehoort. Verdachte kan niet vertellen aan wie deze jas wel toebehoort. De rechtbank is, met de officier van justitie, van oordeel dat de verklaring van verdachte ongeloofwaardig is. Het is volgens de rechtbank niet aannemelijk dat verdachte een jas – die aan de oplichting van het slachtoffer [persoon 1] gekoppeld kan worden – in de kledingkast in zijn slaapkamer heeft hangen waarvan hij niet weet aan wie die toebehoort.
In de periode van 30 juli 2012 tot en met 2 augustus 2012 zijn door verdachte de slachtoffers [persoon 4], [persoon 5] en [persoon 6] gebeld. Verdachte heeft dit ter terechtzitting bekend. Uit onderzoek is gebleken dat verdachte voornoemde slachtoffers heeft gebeld met een telefoontoestel met IMEI nummer [IMEI-nummer 2]. Vast is komen te staan dat het telefoontoestel met voornoemd IMEI nummer in combinatie met het telefoonnummer [telefoonnummer 2] in de periode van 19 juni 2012 tot 9 juli 2012 in gebruik is geweest. Van 19 juni 2012 tot en met 24 juni 2012 hebben met dit telefoonnummer in totaal 133 telecomverbindingen plaatsgevonden, alle naar verschillende huislijnen in Amsterdam. Uit onderzoek is gebleken dat de aangiftes van de slachtoffers [persoon 1], [persoon 7], [persoon 8], [persoon 9] en [persoon 10] gekoppeld kunnen worden aan het telefoonnummer [telefoonnummer 2] in combinatie met IMEI nummer [IMEI-nummer 2]. Na de aanhouding van verdachte is in de kledingkast van zijn slaapkamer een simkaart aangetroffen en in beslag genomen. Uit onderzoek is gebleken dat het imsi-nummer van deze simkaart behoort bij het telefoonnummer [telefoonnummer 2]. Gelet op het voorgaande stelt de rechtbank vast dat het telefoontoestel met IMEI nummer [IMEI-nummer 2] voor oplichtingspraktijken is gebruikt in zowel de periode van 30 juli 2012 tot en met 2 augustus 2012, als in de periode van 19 juni 2012 tot en met 24 juni 2012. Bij verdachte is daarnaast op de tv-kast in zijn woonkamer een tweede simkaart aangetroffen. Het imsi-nummer van deze simkaart hoort bij het telefoonnummer [telefoonnummer 3]. Met dit telefoonnummer is in de periode van 6 februari 2012 tot en met 9 februari 2012 146 keer contact gezocht met verschillende huislijnen in Amsterdam. Uit onderzoek is gebleken dat de slachtoffers [persoon 11] en [persoon 12] door voornoemd telefoonnummer zijn gebeld. De adresgegevens van voornoemde slachtoffers zijn tevens aangetroffen in de bij de medeverdachte in beslag genomen TomTom. Verdachte heeft zich op het standpunt gesteld dat de bij hem aangetroffen simkaarten niet van hem zijn en hij ook niet weet aan wie deze simkaarten wel toebehoren. Hij heeft tevens verklaard dat hij niet wist dat deze simkaarten in zijn huis lagen. Daarnaast heeft verdachte verklaard dat hij in zijn woning veel vrienden op bezoek kreeg en dat het mogelijk is dat de simkaarten aan één van zijn vrienden toebehoren. De rechtbank is, met de officier van justitie, van oordeel dat de verklaring van verdachte ongeloofwaardig is. De rechtbank acht niet aannemelijk dat verdachte niet wist dat de simkaarten, aangetroffen in zijn slaapkamer en woonkamer, in zijn woning lagen. Daarnaast is de rechtbank van oordeel dat verdachte met zijn verklaring, namelijk dat hij veel vrienden over de vloer kreeg, onvoldoende inzicht heeft gegeven in de herkomst van deze simkaarten.
De rechtbank leidt, anders dan de raadsvrouw, uit het voorgaande, in onderlinge samenhang beschouwd, af dat verdachte in de periode van 23 januari 2012 tot en met 10 augustus 2012 zich schuldig heeft gemaakt aan de onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde feiten. Voor zover door de slachtoffers geen bankpas hebben afgegeven, is sprake van een poging tot oplichting. Ver-dachte en zijn mededader hebben naar de slachtoffers gebeld en zich voorgedaan als politie-agent of bankmedewerker, met enkel als doel het slachtoffer haar bankpas en pincode afhan-dig te maken. Onder die omstandigheden is sprake van een begin van de uitvoering van de oplichting. Dat de slachtoffers hun bankpas niet hebben afgegeven, is niet aan verdachte te wijten.
Op grond van het bovenstaande komt de rechtbank tot een bewezenverklaring ten aanzien van het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde.

5. Bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de onder 4.5. vervatte bewijsmiddelen bewezen dat verdach-te,

ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde,

op tijdstippen in de periode van 23 januari 2012 tot en met 8 augustus 2012 te Amsterdam en te Duivendrecht en te Amstelveen, tezamen en in vereniging met een ander, met het oogmerk om zich en een ander wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en van een valse hoedanigheid en door listige kunstgrepen en door een samenweefsel van verdichtsels, meer bejaarde personen, te weten:

-: (ZD01) [persoon 4], geboren [1934], en
-: (ZD02) [persoon 5], geboren [1928], en
-: (ZD04) [persoon 13], geboren [1924], en
-: (ZD05) [persoon 14], geboren [1930], en
-: (ZD06) [persoon 15], geboren [1939], en
-: (ZD09) [persoon 2], geboren [1939], en
-: (ZD12) [persoon 1], geboren [1939], en
-: (ZD14) [persoon 16], geboren [1945], en
-: (ZD15) [persoon 12], geboren [1942], en
-: (ZD17) [persoon 17], geboren [1925], en
-: (ZD18) [persoon 11], geboren [1925], en
-: (ZD20) [persoon 18], geboren [1927], en
-: (ZD21) [persoon 19], geboren [1930], en
-: (ZD24) [persoon 20], geboren [1914],
hebben bewogen tot de afgifte van bankpassen en het ter beschikking stellen van bij die bank-passen behorende pincodes, hebbende verdachte en zijn mededader toen aldaar met vorenom-schreven oogmerk - zakelijk weergegeven - valselijk en listiglijk en bedrieglijk en in strijd met de waarheid die
-: (ZD01) [persoon 4], geboren [1934], en
-: (ZD02) [persoon 5], geboren [1928], en
-: (ZD04) [persoon 13], geboren [1924], en
-: (ZD05) [persoon 14], geboren [1930], en
-: (ZD06) [persoon 15], geboren [1939], en
-: (ZD09) [persoon 2], geboren [1939], en
-: (ZD12) [persoon 1], geboren [1939], en
-: (ZD14) [persoon 16], geboren [1945], en
-: (ZD15) [persoon 12], geboren [1942], en
-: (ZD17) [persoon 17], geboren [1925], en
-: (ZD18) [persoon 11], geboren [1925], en
-: (ZD20) [persoon 18], geboren [1927], en
-: (ZD21) [persoon 19], geboren [1930], en
-: (ZD24) [persoon 20], geboren [1914],
opgebeld en zich aan de telefoon voorgedaan als ware hij, verdachte of zijn medeverdachte, een medewerker van de politie Amsterdam, onder meer onder de valse namen '[Z]' en '[X]', en vervolgens in die valse hoedanigheid aan de telefoon heeft gezegd – zakelijk weergegeven -
-: dat de politie bezig is met een onderzoek naar 'skimmen' of bankpasfraude waarin de politie was gestuit op haar rekeninggegevens en/of bankpasgegevens en
-: dat de politie verdachten hadden aangehouden die in het bezit waren van haar bankreke-ninggegevens en/of bankpasgegevens en
-: dat haar bankrekening en/of bankpas was 'geskimd' en
-: dat zij zou worden doorverbonden met een medewerker van de bank,
en
vervolgens voornoemde
-: (ZD01) [persoon 4], geboren [1934], en
-: (ZD02) [persoon 5], geboren [1928], en
-: (ZD04) [persoon 13], geboren [1924], en
-: (ZD05) [persoon 14], geboren [1930], en
-: (ZD06) [persoon 15], geboren [1939], en
-: (ZD09) [persoon 2], geboren [1939], en
-: (ZD12) [persoon 1], geboren [1939], en
-: (ZD14) [persoon 16], geboren [1945], en
-: (ZD15) [persoon 12], geboren [1942], en
-: (ZD17) [persoon 17], geboren [1925], en
-: (ZD18) [persoon 11], geboren [1925], en
-: (ZD20) [persoon 18], geboren [1927], en
-: (ZD21) [persoon 19], geboren [1930], en
-: (ZD24) [persoon 20], geboren [1914],
zogenaamd doorverbonden en daarbij zich aan de telefoon voorgedaan als ware hij, verdachte, of zijn medeverdachte een medewerker van de ING Bank, onder meer onder de valse namen '[B]' of '[C]’, en in die valse hoedanigheid aan de telefoon heeft gezegd – zakelijk weergege-ven -
-: dat de bankpas geblokkeerd moest worden en
-: dat de bankpas nog diezelfde dag zou worden opgehaald door een koerier en/of
-: dat de bankpas in een witte enveloppe moest worden gedaan voorzien van drie kruizen op de plakrand en/of
-: dat er een nieuwe bankpas zou worden toegezonden en/of
-: dat de pincode gewijzigd of vernieuwd moest worden en daarbij gevraagd wat de oude pin-code was,
en
zich in de valse hoedanigheid van koerier naar de woningen van voornoemde
-: (ZD01) [persoon 4], geboren [1934], en
-: (ZD02) [persoon 5], geboren [1928], en
-: (ZD04) [persoon 13], geboren [1924], en
-: (ZD05) [persoon 14], geboren [1930], en
-: (ZD06) [persoon 15], geboren [1939], en
-: (ZD09) [persoon 2], geboren [1939], en
-: (ZD12) [persoon 1], geboren [1939], en
-: (ZD14) [persoon 16], geboren [1945], en
-: (ZD15) [persoon 12], geboren [1942], en
-: (ZD17) [persoon 17], geboren [1925], en
-: (ZD18) [persoon 11], geboren [1925], en
-: (ZD20) [persoon 18], geboren [1927], en
-: (ZD21) [persoon 19], geboren [1930], en
-: (ZD24) [persoon 20], geboren [1914],
heeft begeven en gemeld, waardoor voornoemde
-: (ZD01) [persoon 4], geboren [1934], en
-: (ZD02) [persoon 5], geboren [1928], en
-: (ZD04) [persoon 13], geboren [1924], en
-: (ZD05) [persoon 14], geboren [1930], en
-: (ZD06) [persoon 15], geboren [1939], en
-: (ZD09) [persoon 2], geboren [1939], en
-: (ZD12) [persoon 1], geboren [1939], en
-: (ZD14) [persoon 16], geboren [1945], en
-: (ZD15) [persoon 12], geboren [1942], en
-: (ZD17) [persoon 17], geboren [1925], en
-: (ZD18) [persoon 11], geboren [1925], en
-: (ZD20) [persoon 18], geboren [1927], en
-: (ZD21) [persoon 19], geboren [1930], en
-: (ZD24) [persoon 20], geboren [1914],
werden bewogen tot bovenomschreven afgifte en het ter beschikking stellen van bovenom-schreven gegevens,
ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde,
op tijdstippen in de periode van 23 januari 2012 tot en met 10 augustus 2012 te Amsterdam en te Amstelveen, in elk geval in Nederland, ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om tezamen en in vereniging met een ander, met het oogmerk om zich en een ander wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse naam en van een valse hoedanigheid en door listige kunstgrepen en door een samenweefsel van verdichtsels, meer bejaarde personen, te weten:
-: (ZD03) [persoon 6] (geboren [1929]) en/of
-: (ZD07) [persoon 21], geboren op [1920], en
-: (ZD08) [persoon 22] en
-: (ZD08) [persoon 23] en
-: (ZD08) [persoon 24] en
-: (ZD08) [persoon 25] en
-: (ZD08) [persoon 26] en
-: (ZD08) [persoon 27] en
-: (ZD10) [persoon 28], geboren [1925], en
-: (ZD11) [persoon 3], geboren [1929], en
-: (ZD13) [persoon 7], geboren [1918], en
-: (ZD13) [persoon 8], geboren [1932], en
-: (ZD13) [persoon 9], geboren [1945], en
-: (ZD16) [persoon 29], geboren [1920], en
-: (ZD19) [persoon 30], geboren [1922], en
-: (ZD22) [persoon 31] (geboren [1921]) en/of
-: (ZD23) [persoon 32] (geboren [1940]) en/of
-: (ZD25) [persoon 33] (geboren [1937])
te bewegen tot de afgifte van bankpassen, in elk geval een bij die bankpassen behorende pin-codes,
hebbende hij, verdachte met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - opzettelijk valselijk en listiglijk en bedrieglijk en in strijd met de waarheid met zijn mededader, voor-noemde
-: (ZD03) [persoon 6] (geboren [1929]) en/of
-: (ZD07) [persoon 21], geboren op [1920], en
-: (ZD08) [persoon 22] en
-: (ZD08) [persoon 23] en
-: (ZD08) [persoon 24] en
-: (ZD08) [persoon 25] en
-: (ZD08) [persoon 26] en
-: (ZD08) [persoon 27] en
-: (ZD10) [persoon 28], geboren [1925], en
-: (ZD11) [persoon 3], geboren [1929], en
-: (ZD13) [persoon 7], geboren [1918], en
-: (ZD13) [persoon 8], geboren [1932], en
-: (ZD13) [persoon 9], geboren [1945], en
-: (ZD16) [persoon 29], geboren [1920], en
-: (ZD19) [persoon 30], geboren [1922], en
-: (ZD22) [persoon 31] (geboren [1921]) en/of
-: (ZD23) [persoon 32] (geboren [1940]) en/of
-: (ZD25) [persoon 33] (geboren [1937])
opgebeld en zich aan de telefoon voorgedaan als ware hij, verdachte of zijn medeverdachte een medewerker van de politie Amsterdam, onder meer onder de valse namen '[Z]' en '[X]', en in die valse hoedanigheid aan de telefoon heeft gezegd – zakelijk weergegeven -
-: dat de politie bezig is met een onderzoek naar 'skimmen' of bankpasfraude waarin de politie was gestuit op haar rekeninggegevens en/of bankpasgegevens en
-: dat de politie verdachten hadden aangehouden die in het bezit waren van haar bankreke-ninggegevens en/of bankpasgegevens en
-: dat haar bankrekening en/of bankpas was 'geskimd' en
-: dat zij zou worden doorverbonden met een medewerker van de bank,
en
vervolgens voornoemde
-: (ZD03) [persoon 6] (geboren [1929]) en/of
-: (ZD07) [persoon 21], geboren op [1920], en
-: (ZD08) [persoon 22] en
-: (ZD08) [persoon 23] en
-: (ZD08) [persoon 24] en
-: (ZD08) [persoon 25] en
-: (ZD08) [persoon 26] en
-: (ZD08) [persoon 27] en
-: (ZD10) [persoon 28], geboren [1925], en
-: (ZD11) [persoon 3], geboren [1929], en
-: (ZD13) [persoon 7], geboren [1918], en
-: (ZD13) [persoon 8], geboren [1932], en
-: (ZD13) [persoon 9], geboren [1945], en
-: (ZD16) [persoon 29], geboren [1920], en
-: (ZD19) [persoon 30], geboren [1922], en
-: (ZD22) [persoon 31] (geboren [1921]) en/of
-: (ZD23) [persoon 32] (geboren [1940]) en/of
-: (ZD25) [persoon 33] (geboren [1937])
zogenaamd doorverbonden en daarbij zich aan de telefoon voorgedaan als ware hij, verdachte of zijn medeverdachte een medewerker van de ING Bank, onder meer onder de valse namen [D] en [E] en [F], en in die valse hoedanigheid aan de telefoon heeft gezegd – zakelijk weer-gegeven -
-: dat de bankpas geblokkeerd moest worden en
-: dat de bankpas nog diezelfde dag zou worden opgehaald door een koerier en/of
-: dat de bankpas in een witte enveloppe moest worden gedaan voorzien van drie kruizen op de plakrand en/of
-: dat er een nieuwe bankpas zou worden toegezonden en/of
-: dat de pincode gewijzigd of vernieuwd moest worden en daarbij gevraagd wat de oude pin-code was,
terwijl de uitvoering van die voorgenomen misdrijven niet is voltooid,
ten aanzien van het onder 3 ten laste gelegde,
op tijdstippen in de periode van 23 januari 2012 tot en met 8 augustus 2012 te Amsterdam en te Amstelveen, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening uit geldautomaten heeft weggenomen geldbedra-gen, in totaal ongeveer 20.920,50 euro, toebehorende aan
-: (ZD01) [persoon 4], geboren [1934], en
-: (ZD02) [persoon 5], geboren [1928], en
-: (ZD04) [persoon 13] (geboren [1924]) en/of
-: (ZD05) [persoon 14], geboren [1930], en
-: (ZD06) [persoon 15], geboren [1939], en
-: (ZD12) [persoon 1], geboren [1939], en
-: (ZD14) [persoon 16], geboren [1945], en
-: (ZD15) [persoon 12], geboren [1942], en
-: (ZD17) [persoon 17], geboren [1925] en
-: (ZD18) [persoon 11], geboren [1925], en
-: (ZD20) [persoon 18], geboren [1927], en
-: (ZD21) [persoon 19], geboren [1930], en
-: (ZD24) [persoon 20], geboren [1914],
waarbij verdachte en zijn mededader de weg te nemen geldbedragen onder hun bereik hebben gebracht door middel van valse sleutels, te weten door gebruik te maken van door oplichting verkregen bankpassen en bijbehorende pincodes.
Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten staan, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

6. De strafbaarheid van de feiten

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

7. De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

8. Motivering van de straffen en maatregelen

8.1.

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de door hem onder 1 tot en met 4 bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 4 jaren, met aftrek van voorarrest.

De officier van justitie heeft bij zijn eis onder meer rekening gehouden met de ernst van de feiten, het aantal slachtoffers dat verdachte heeft gemaakt en de duur van de periode waarin verdachte zich bezig heeft gehouden met het plegen van deze feiten. Volgens de officier van justitie geeft de spijtbetuiging van verdachte geen aanleiding om af te wijken van zijn vorde-ring.

De officier van justitie heeft voorts gevorderd de in beslag genomen goederen verbeurd te verklaren.

8.2.

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw, die, zoals hiervoor weergegeven, ten aanzien van de feiten 1 tot en met 3 par-tiële vrijspraak en ten aanzien van feit 4 algehele vrijspraak heeft bepleit, heeft zich op het standpunt gesteld dat bij de strafmaat rekening moet worden gehouden met het reclasserings-advies. Daarnaast heeft de raadsvrouw gewezen op de omstandigheid dat verdachte first of-fender is, aangezien hij geen relevante documentatie op het gebied van oplichting heeft.

De raadsvrouw verzoekt de rechtbank de teruggave van de bij verdachte in beslag genomen goederen te gelasten.

8.3.

Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Verdachte heeft zich met zijn mededader op grote schaal schuldig gemaakt aan de oplichting, dan wel de poging daartoe, waarvan een groot aantal oudere vrouwen (variërend in leeftijd van 67 tot 94 jaar) het slachtoffer is geworden. Verdachte en zijn mededader hebben dit op doordachte en doortrapte wijze gedaan door, kennelijk aan de hand van de dubbele namen uit het telefoonboek in combinatie met een vast huistelefoonnummer, vrouwelijke slachtoffers uit te kiezen met een hogere leeftijd, zonder zich te bekommeren om het effect dat hun handelen juist op deze slachtoffers zou hebben. Zij hebben hen in de avonduren telefonisch benaderd, zodat de slachtoffers hun bank niet zouden kunnen bellen. Verdachte en zijn mededader heb-ben zich uitgegeven als politieambtenaar en bankmedewerker en daarbij misbruik gemaakt van het vertrouwen dat de burger in deze personen pleegt te hebben. Met een listig verhaal, waarbij enige druk niet werd geschuwd, hebben zij van een groot aantal slachtoffers bankpas-sen en de daarbij behorende pincodes afhandig gemaakt, waarbij de zogenaamde politieman of bankmedewerker veelaal aan de lijn bleef totdat de “koerier” de pas had opgehaald. Ver-volgens hebben zij met die passen en pincode getracht zo snel als mogelijk bij meerdere pin-automaten een zo groot mogelijk bedrag op te nemen, zodat, als de pas werd geblokkeerd, de diefstal al gepleegd was. Tevens heeft een groot aantal slachtoffers alleen hun bankpas of pin-code afgegeven, waardoor geen sprake is van een voltooide oplichting. Dat het bij deze slachtoffers niet tot een voltooide oplichting is gekomen, is echter niet aan verdachte of zijn mededader te danken.

Dit zijn buitengewoon ernstige feiten. Verdachte en zijn mededader hebben slechts uit finan-cieel gewin gehandeld en hebben geen rekening gehouden met de mogelijke gevolgen daar-van voor de slachtoffers. Verdachte en zijn mededader hebben op lafhartige wijze deze door hun hoge leeftijd kwetsbare mensen als gemakkelijke prooi gezien en hun vertrouwen in auto-riteiten geschaad. Zij hebben met hun optreden ook het vertrouwen in de medemens, van wie oudere mensen in toenemende mate afhankelijk zijn, in ernstige mate geschaad. Tevens neemt de rechtbank in beschouwing dat de oplichting, dan wel de poging daartoe, bij de slachtoffers thuis heeft plaatsgevonden, waardoor verdachte en zijn mededader bij de slachtoffers het ge-voel van veiligheid in en rond hun huis ernstig hebben beschadigd. Feiten als deze leiden bo-vendien tot grote onrust onder ouderen in het algemeen, maar ook bij de aangeefsters in het bijzonder, nu meerderen van hen enorm overstuur waren bij het doen van hun aangifte en een van hen zelfs in de crisisopvang moest worden opgenomen en daarna niet meer zelfstandig thuis kon blijven wonen.

Gelet op de ernst van de feiten, de duur van de feiten, die zich in ieder geval over de periode van februari tot augustus 2012 heeft uitgestrekt, de rol die verdachte daarbij verweten wordt en de mate van veronachtzaming van de belangen van de slachtoffers door verdachte, komt alleen een vrijheidsbenemende straf in aanmerking. De rechtbank heeft als uitgangspunt bij het bepalen van de straf acht geslagen op de hoogte van straffen die in vergelijkbare gevallen plegen te worden opgelegd en acht daarom na te noemen strafoplegging passend en geboden.

Verdachte heeft ter terechtzitting bekend zich schuldig te hebben gemaakt aan de onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde de feiten in de periode van 20 juli 2012 tot en met 8 augustus 2012. Ten aanzien van de door hem in deze periode gemaakte slachtoffers heeft verdachte spijt betuigd terwijl hij voorts bereid is mee te werken met de reclassering om zijn leven weer op de rit te krijgen. Om die reden zal de op te leggen straf lager uitvallen dan de straf van zijn mededader.

Al het vorenstaande in aanmerking genomen, komt de rechtbank tot het oordeel dat aan ver-dachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf dient te worden opgelegd. De duur hiervan zal minder zijn dan de straf die door de officier van justitie is gevorderd, aangezien de rechtbank van oordeel is dat de spijtbetuiging van verdachte in de strafmaat meegewogen dient te wor-den. De strafvermindering is echter van beperkte omvang, omdat verdachte pas in een later stadium van het onderzoek heeft bekend, terwijl die bekentenis slechts een deel van de bewe-zen geachte feiten betreft.

De rechtbank zal, gelet op de vrijspraak van het onder 4 ten laste gelegde, de teruggave van de in beslag genomen goederen aan verdachte gelasten, nu uit het dossier een onvoldoende relatie naar voren komt tussen de in beslag genomen goederen en het bewezen verklaarde.

Ten aanzien van de benadeelde partijen en de schadevergoedingsmaatregel

De officier van justitie heeft gevorderd dat alle vorderingen integraal worden toegewezen, met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel. De raadsvrouw is van mening dat de vorderingen van de benadeelde partijen, voor zover deze betrekking hebben op feiten gepleegd voor 20 juli 2012, niet-ontvankelijk dienen te worden verklaard.

Vordering van de benadeelde partij [persoon 4]

De benadeelde partij [persoon 4] heeft een vordering tot vergoeding van geleden materiële schade ingediend voor een bedrag van € 1.250,00.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de behandeling van de vordering van [persoon 4] niet een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1, 2

en 3 bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank begroot de schade op

€ 1.250,00. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen, en wel hoofdelijk samen met de medeverdachte.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van [persoon 4] voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd. De verplichting tot betaling van de wettelijke rente wordt niet opgelegd, nu deze niet door de benadeelde partij is gevorderd.

Vordering van de benadeelde partij [persoon 34]

De benadeelde partij [persoon 34] heeft een vordering tot vergoeding van de geleden materië-le schade ingediend voor een bedrag van € 1.000,00, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten 2 augustus 2012, tot aan de dag van de algehele voldoening.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de behandeling van de vordering van [persoon 34] niet een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1, 2 en 3 bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank begroot de schade op

€ 1.000,00. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen, en wel hoofdelijk samen met de medeverdachte.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van [persoon 34] voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd.

Vordering van de benadeelde partij [persoon 1]

De benadeelde partij [persoon 1] heeft een vordering tot vergoeding van de geleden materiële schade ingediend voor een bedrag van € 257,50.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de behandeling van de vordering van [persoon 1] niet een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1, 2 en 3 bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank begroot de schade op € 257,50. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen, en wel hoofdelijk samen met de medeverdachte.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van [persoon 1] voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd. De verplichting tot betaling van de wettelijke rente wordt niet opgelegd, nu deze niet door de benadeelde partij is gevorderd.

Vordering van de benadeelde partij [persoon 12]

De benadeelde partij [persoon 12] heeft een vordering tot vergoeding van de geleden schade ingediend voor een bedrag van € 400,00, bestaande uit € 150,00 materiële schade en

€ 250,00 immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf het moment van het ontstaan van de schade, te weten 9 februari 2012, tot aan de dag van de alge-hele voldoening.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de behandeling van de vordering van [persoon 12] niet een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1, 2 en 3 bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank begroot de schade op € 400,00, bestaande uit € 150,00 materiële schade en € 250,00 immateriële schade. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen, en wel hoofdelijk samen met de medeverdachte.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van [persoon 12] voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd.

Vordering van de benadeelde partij [persoon 11]

De benadeelde partij [persoon 11] heeft een vordering tot vergoeding van de geleden materië-le schade ingediend voor een bedrag van € 2.831,63.

Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de behandeling van de vordering van [persoon 11] niet een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert. Tevens is komen vast te staan dat de benadeelde partij als gevolg van het hiervoor onder 1, 2 en 3 bewezen geachte rechtstreeks schade heeft geleden. De rechtbank begroot de schade op

€ 2.831,63. De vordering kan dan ook tot dat bedrag worden toegewezen, en wel hoofdelijk samen met de medeverdachte.

Voorts zal verdachte worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van [persoon 11] voornoemd wordt als extra waarborg voor betaling de schadevergoedingsmaatregel (artikel 36f Sr) aan verdachte opgelegd. De verplichting tot betaling van de wettelijke rente wordt niet opgelegd, nu deze niet door de benadeelde partij is gevorderd.

9. Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 36f, 45, 47, 57, 311 en 326 van het Wetboek van Strafrecht.

10. Beslissing

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.

Verklaart het onder 4 ten laste gelegde niet bewezen en spreekt verdachte daarvan vrij.

Verklaart bewezen dat verdachte het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde heeft begaan zoals hiervoor in rubriek 5 is vermeld.

Verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij.

Het bewezen verklaarde levert op:

Ten aanzien van het onder 1 ten laste gelegde:

medeplegen van oplichting, meermalen gepleegd.

Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde:

medeplegen van poging tot oplichting, meermalen gepleegd.

Ten aanzien van het onder 3 ten laste gelegde:

diefstal door twee of meer verenigde personen, waarbij de schuldige het weg te nemen goed onder zijn bereik heeft gebracht door middel van een valse sleutel, meermalen gepleegd.

Verklaart het bewezene strafbaar.

Verklaart verdachte, [VERDACHTE], daarvoor strafbaar.

Veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf van 3 jaren en 9 maanden.

Beveelt dat de tijd die door veroordeelde voor de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in ver-zekering en in voorlopige hechtenis is doorgebracht, bij de tenuitvoerlegging van die straf in mindering gebracht zal worden.

Gelast de teruggave aan [verdachte] van de in de beslaglijst vermelde goederen die bij ver-dachte in beslag zijn genomen.

Vordering benadeelde partij [persoon 4]

Wijst de vordering van [persoon 4], wonende op het adres [adres], [postcode plaats], toe tot € 1.250,00 (zegge duizend en tweehonderdvijftig euro), bestaande uit materiële schade.

Veroordeelt verdachte tot betaling van het toegewezen bedrag aan [persoon 4] voornoemd, behalve voor zover deze vordering al door of namens anderen is betaald.

Veroordeelt verdachte voorts, eveneens hoofdelijk, in de kosten door de benadeelde partij gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog te maken, tot op heden begroot op nihil.

Legt verdachte de verplichting op ten behoeve van [persoon 4], € 1.250,00 (zegge duizend en tweehonderdvijftig euro) bestaande uit materiële schade, aan de Staat te betalen. Bij gebreke van betaling en verhaal wordt deze betalingsverplichting vervangen door hechtenis van 22 dagen. De toepassing van die hechtenis heft de hiervoor opgelegde verplichting niet op.