NJB 2018/831

Aansprakelijkheidsverzekering voor particulieren. Opzetclausule. Standaardpolismodel AVP 2000. Shaken baby syndrome. Een vader schudt een baby van vijf maanden oud door elkaar. De baby loopt ernstig letsel op. De vader wordt vrijgesproken van poging tot doodslag en van zware mishandeling, maar schuldig verklaard aan zwaar lichamelijk letsel door schuld. De vader heeft een aansprakelijkheidsverzekering voor particulieren met de opzetclausule uit het Standaardpolismodel AVP 2000. Komt de verzekeraar een beroep op deze uitsluitingsclausule toe? Hoge Raad: Voor toepassing van de opzetclausule is uitgangspunt dat sprake moet zijn van een opzettelijke en wederrechtelijke gedraging van de verzekerde die objectief bezien gericht is op het doen ontstaan van letsel of zaakschade, en waarbij het in feite toegebrachte letsel of de zaakschade naar objectieve maatstaven als een te verwachten of normaal gevolg van de desbetreffende gedraging kan worden aangemerkt. Soms is er aanleiding om bij een schadevoorval dat op zichzelf aan de voorwaarden voldoet, te oordelen dat de clausule desondanks niet van toepassing is. Er komt gewicht toe aan diverse factoren, waaronder de aard van de gedraging, de omstandigheden waaronder deze is verricht, de mate waarin de verzekerde een verwijt gemaakt kan worden of andere subjectieve omstandigheden aan diens zijde, en de aard en de ernst van de schadelijke gevolgen, een en ander bezien in het licht van de strekking en maatschappelijke betekenis van de AVP. De Hoge Raad doet zelf de zaak af. In het licht van de maatschappelijke functie van de AVP dient de opzetclausule in dit geval buiten toepassing te blijven