NJB 2015/2187:Nemo tenetur-beginsel en uit belastingcontrole verkregen materiaal: in casu kan de administratie niet worden aangemerkt als bewijsmateriaal dat door de verdachte onder dwang is afgegeven. Dat de medewerking van de verdachte nodig is om documenten te verkrijgen waarin een verklaring van de verdachte is vervat, is op zichzelf onvoldoende om dat bewijsmateriaal als ‘wilsafhankelijk’ bewijsmateriaal te moeten aanmerken. Cassatieklacht of nemo tenetur-schending: in cassatie kan niet voor het eerst worden aangevoerd dat een administratie, gezien de inhoud daarvan, bewijsmateriaal bevat dat als ‘wilsafhankelijk’ materiaal moet worden gekwalificeerd, omdat de beoordeling daarvan een onderzoek van feitelijke aard vergt. Vordering benadeelde partij en rechtstreekse schade door het bewezenverklaarde strafbaar feit, art. 361 lid 2 Sv: in casu sprake van rechtstreekse schade bank door het door verdachte onder meer medeplegen van gewoonte witwassen van grote geldbedragen

NJB 2015/2187

Nemo tenetur-beginsel en uit belastingcontrole verkregen materiaal: in casu kan de administratie niet worden aangemerkt als bewijsmateriaal dat door de verdachte onder dwang is afgegeven. Dat de medewerking van de verdachte nodig is om documenten te verkrijgen waarin een verklaring van de verdachte is vervat, is op zichzelf onvoldoende om dat bewijsmateriaal als ‘wilsafhankelijk’ bewijsmateriaal te moeten aanmerken. Cassatieklacht of nemo tenetur-schending: in cassatie kan niet voor het eerst worden aangevoerd dat een administratie, gezien de inhoud daarvan, bewijsmateriaal bevat dat als ‘wilsafhankelijk’ materiaal moet worden gekwalificeerd, omdat de beoordeling daarvan een onderzoek van feitelijke aard vergt. Vordering benadeelde partij en rechtstreekse schade door het bewezenverklaarde strafbaar feit, art. 361 lid 2 Sv: in casu sprake van rechtstreekse schade bank door het door verdachte onder meer medeplegen van gewoonte witwassen van grote geldbedragen

Documentgegevens:

HR 24-11-2015, ECLI:NL:HR:2015:3354

Instantie: Hoge Raad (Strafkamer)
Datum: 24 november 2015
Magistraten: Mrs. W.A.M. van Schendel, B.C. de Savornin Lohman, H.A.G. Splinter-van Kan
Zaaknummer: 14/04288
Folio weergave: Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
Vakgebied(en): Materieel strafrecht / Delicten Wetboek van Strafrecht
Strafprocesrecht / Terechtzitting en beslissingsmodel
Strafprocesrecht / Voorfase
Materieel strafrecht / Algemeen
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:2015:3354, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 24‑11‑2015
ECLI:NL:PHR:2015:1619, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 23‑06‑2015
Beroepschrift, Hoge Raad, 07‑01‑2015
Beroepschrift, Hoge Raad, 04‑12‑2014
Wetingang: (Sv art. 361)

Essentie

Nemo tenetur-beginsel en uit belastingcontrole verkregen materiaal: in casu kan de administratie niet worden aangemerkt als bewijsmateriaal dat door de verdachte onder dwang is afgegeven. Dat de medewerking van de verdachte nodig is om documenten te verkrijgen waarin een verklaring van de verdachte is vervat, is op zichzelf onvoldoende om dat bewijsmateriaal als ‘wilsafhankelijk’ bewijsmateriaal te moeten aanmerken. Cassatieklacht of nemo tenetur-schending: in cassatie kan niet voor het eerst worden aangevoerd dat een administratie, gezien de inhoud daarvan, bewijsmateriaal bevat dat als ‘wilsafhankelijk’ materiaal moet worden gekwalificeerd, omdat de beoordeling daarvan een onderzoek van feitelijke aard vergt. Vordering benadeelde ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.