Tekst

Onder schade wegens studievertraging wordt verstaan de schade die optreedt doordat een benadeelde later op de arbeidsmarkt actief zal zijn als gevolg van een door een ongeval onderbroken opleiding, voor welke studievertraging een derde aansprakelijk is te houden.

Per 1 januari 2016, 2017 en 2018 zijn de normbedragen gewijzigd. Per 1 januari 2015 zijn de normbedragen aangepast aan de gemiddelde stijging van de cao-lonen over 2014 en vervolgens afgerond op een veelvoud van € 25,00. Het normbedrag voor de basisschool blijft in 2015 ongewijzigd. Dit heeft te maken met een gecorrigeerde berekenmethodiek. Per 1 januari 2015 is daarnaast de tekst van de richtlijn aangepast ter bevordering van de leesbaarheid; deze wijzigingen zijn niet inhoudelijk van aard. Per september 2018 is lid 2 tussengevoegd. Per 1 januari 2019 en 2020 was wederom indexatie van de bedragen noodzakelijk. Datzelfde gold voor 1 januari 2021. Nog steeds worden iedere indexering de bedragen op een veelvoud van € 25,00 afgerond.

Categorie-indeling en netto normbedragen voor schade wegens studievertraging op basis van één jaar studievertraging:

Zie mr. H.A. Bouman in Handboek Personenschade (pagina 30.30-17 paragraaf 5 Jeugdigen):

‘Wordt het arbeidsvermogen ontnomen of aangetast op een leeftijd dat nog niet te zeggen is wat de gekwetste met het vermogen had kunnen doen dan rijzen specifieke problemen van schadebegroting. ‘Concrete’ vergelijkingen en daarop gebaseerde berekeningen zijn dan niet te maken en hypothesen en abstracties onvermijdelijk, hetgeen niet wegneemt dat zo dicht mogelijk aansluiting moet worden gezocht bij de omstandigheden van deze gekwetste. Men zal bijvoorbeeld de maatschappelijke kring waarin hij is geboren en opgegroeid in aanmerking kunnen nemen’.

Naarmate een kind, scholier, leerling of student in tijd gemeten verder van het intreden op de arbeidsmarkt afstaat en naarmate een referentiekader met betrekking tot een te verwachten carrière op de arbeidsmarkt minder is uitgekristalliseerd, is de waardering van schade wegens studievertraging in meerdere mate speculatief.

Deze richtlijn ziet op studievertraging van maximaal één jaar. Bij een grotere vertraging gaan concrete invloeden een overwegende rol spelen bij de waardering van deze schadepost, zoals het al dan niet in aanmerking komen voor een Wajong-uitkering. De studievertraging is in dat geval ook niet zozeer een afzonderlijke schadepost, maar een onderdeel van de waardering van schade wegens weggevallen arbeidsvermogen.

Specifieke talenten en carrièremogelijkheden zijn hier buiten beschouwing gelaten c.q. lenen zich niet voor normering.

De berekeningen van de bovengenoemde rubrieken zijn mede tot stand gekomen na uitvoerig doorrekenen door een extern bureau, op basis van de meeste recente CBS-gegevens en cao's.