HR, 17-06-2014, nr. 14/01618

Het Hof heeft in hoger beroep - met vernietiging van een vonnis van de Rechtbank Zwolle-Lelystad van 27 december 2007 - de aanvrager ter zake van 1. "verkrachting, meermalen gepleegd" en 2. "mishandeling begaan tegen zijn levensgezel" veroordeeld tot een gevangenisstraf van 24 maanden, waarvan 12 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren.

De aanvraag tot herziening is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

Als grondslag voor een herziening kan, voor zover hier van belang, krachtens het eerste lid aanhef en onder c van art. 457 Sv slechts dienen een door bescheiden gestaafd gegeven dat bij het onderzoek op de terechtzitting aan de rechter niet bekend was en dat het ernstige vermoeden wekt dat indien dit gegeven bekend zou zijn geweest, het onderzoek van de zaak zou hebben geleid hetzij tot een vrijspraak van de gewezen verdachte, hetzij tot een ontslag van alle rechtsvervolging, hetzij tot de niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie, hetzij tot de toepassing van een minder zware strafbepaling.

De aanvraag is – evenals destijds het verweer in de strafzaak - gebaseerd op de stelling dat de aangifte van het slachtoffer van verkrachting door de aanvrager, vals is onder meer omdat het slachtoffer die aangifte onder druk van haar moeder heeft gedaan. Het Hof heeft in het arrest waarvan thans herziening wordt gevraagd, dat verweer gemotiveerd verworpen. In de aanvraag wordt als nieuw gegeven aangevoerd dat de moeder op haar beurt door haar (aanstaande) man onder druk is gezet om de dochter, het slachtoffer dus, een valse verklaring te laten afleggen. Het motief van die man zou zijn dat hij zich seksueel tot de dochter voelde aangetrokken en wilde dat de relatie met haar partner door het afleggen van een valse verklaring tegen die partner zou worden verbroken. Het aangevoerde wordt onderbouwd met een schriftelijke verklaring van de moeder, met een briefje van de man van de moeder gericht aan de dochter en met een proces-verbaal van politie houdende de aangifte van de aanvrager wegens laster en smaad tegen het slachtoffer omdat zij hem valselijk van verkrachting heeft beschuldigd.

Het aangevoerde kan niet een ernstig vermoeden wekken als hiervoor onder 3.1 vermeld. Vooreerst was het Hof bekend met de aan de aangifte wegens laster en smaad ten grondslag liggende opvatting van de aanvrager dat het slachtoffer hem valselijk van verkrachting heeft beschuldigd. Verder is het briefje van de man nietszeggend en is de verklaring van de moeder zo onwaarschijnlijk dat daaraan in redelijkheid niet het verlangde gevolg kan worden verbonden.

Uit hetgeen hiervoor is overwogen vloeit voort dat de aanvraag kennelijk ongegrond is, zodat als volgt moet worden beslist. De Hoge Raad acht onvoldoende grond aanwezig tot inwilliging van het verzoek tot het doen horen van de moeder van het slachtoffer als getuige.

De Hoge Raad:

wijst voormeld verzoek af;

wijst de aanvraag af.

Dit arrest is gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren J.P. Balkema en J.W. Ilsink, in bijzijn van de griffier S.P. Bakker, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 17 juni 2014.

Mrs. Balkema en Ilsink zijn buiten staat dit arrest te ondertekenen.