Rb. Zeeland-West-Brabant, 15-04-2021, nr. 383459 HA RK 21-61

Het verloop van de procedure blijkt onder meer uit:

Het verzoek strekt tot wraking van mr. [voorletters] Bogert, hierna te noemen de rechter, belast met de behandeling van de zaak met nummer BRE 18/2741 BPM BOGE.

De rechter berust niet in het wrakingsverzoek.

Door verzoeker is, kort weergegeven, aangevoerd dat de schijn van partijdigheid of objectief gerechtvaardigde vrees van vooringenomenheid van de rechter bestaat door het navolgende.

Verzoeker stelt dat de rechter structureel en in enorme mate blijk van partijdigheid en afhankelijkheid geeft. Dit blijkt onder meer uit de weigering van de heer [achternaam] als gemachtigde. Door de heer [achternaam] als gemachtigde te weigeren wordt voorrang gegeven aan de bepaling van nationaal recht (artikel 8:25 Awb) op het recht van de Unie (artikel 47 Handvest van de grondrechten van de Europese Unie), zonder de zaak te verwijzen naar de Unierechter en zelfstandig te beslissen met misbruik van bevoegdheid.

De rechter heeft bevestigd dat zij de heer [achternaam] heeft geweigerd als gemachtigde in de hoofdzaak. Zij heeft aangevoerd dat haar beslissing om de heer [achternaam] als gemachtigde te weigeren een procesbeslissing is en dat een dergelijke (proces)beslissing geen grond kan vormen voor wraking. Niet valt in te zien hoe een dergelijke (niet-)beslissing kan leiden tot vrees voor vooringenomenheid. De rechter heeft verder verzocht dat een volgend verzoek tot wraking in de hoofdzaak niet in behandeling wordt genomen, nu de feiten en omstandigheden waarop het verzoek is gebaseerd evident geen grond voor wraking kunnen vormen.

Op grond van artikel 8:15 van de Awb kan op verzoek van een partij elk van de rechters die een zaak behandelen worden gewraakt op grond van feiten of omstandigheden waardoor de rechterlijke onpartijdigheid schade zou kunnen lijden.

De wrakingskamer stelt het volgende voorop. Bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van onpartijdigheid van een rechter geldt het uitgangspunt, dat een rechter op grond van zijn aanstelling wordt vermoed onpartijdig te zijn. Een uitzonderlijke omstandigheid kan een zwaarwegende aanwijzing opleveren dat een rechter ten aanzien van een procespartij een vooringenomenheid koestert, of dat een bij een partij bestaande vrees daarvoor objectief gerechtvaardigd is.

De wrakingskamer moet daarom onderzoeken of de door verzoeker aangevoerde specifieke feiten en omstandigheden een zwaarwegende aanwijzing opleveren voor het oordeel dat de rechter jegens hem een vooringenomenheid koestert of dat de door verzoeker geuite vrees daarvoor – objectief – gerechtvaardigd is.

De rechter heeft de heer [achternaam] als gemachtigde geweigerd in de hoofdzaak. De wrakingskamer is van oordeel dat deze beslissing van de rechter moet worden aangemerkt als een procesbeslissing. Volgens de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2018:1413) komt de wrakingskamer geen oordeel toe over de juistheid van zo’n procesbeslissing. Ook over de motivering van een procesbeslissing mag de wrakingskamer geen oordeel geven, zelfs niet als het gaat om een door verzoeker onjuist, onbegrijpelijk, gebrekkig of te summier geachte motivering of het ontbreken van een motivering. Reden hiervoor is dat tegen een uitspraak van de rechtbank doorgaans een rechtsmiddel (zoals hoger beroep) kan worden ingesteld waarbij dit aan de orde kan komen. Alleen als de procesbeslissing in het licht van de omstandigheden van het geval en naar objectieve maatstaven gemeten niet anders kan worden verstaan dan als blijk van vooringenomenheid, kan dat tot een ander oordeel leiden. Dat daarvan in deze zaak sprake zou zijn, is niet onderbouwd en hiervan is naar het oordeel van de wrakingskamer ook niet gebleken.

Gelet op het voorgaande kan niet worden geconcludeerd dat de rechter ten aanzien van verzoeker vooringenomen is of dat zijn vrees daarvoor objectief gerechtvaardigd is. Daarom is de wrakingskamer van oordeel dat het wrakingsverzoek moet worden afgewezen.

Tot slot ziet de wrakingskamer aanleiding om op de voet van artikel 8:18, vierde lid, van de Awb te bepalen dat een volgend verzoek om wraking niet in behandeling zal worden genomen. Door de bewoordingen van het wrakingsverzoek, heeft verzoeker blijk gegeven van een diep wantrouwen tegenover de rechter en ongefundeerde verwachtingen over de wijze waarop de rechter de hoofdzaak zal behandelen. Daarmee heeft verzoeker misbruik gemaakt van het recht om de rechter te wraken.

De rechtbank:

Deze beslissing is gegeven op 15 april 2021 door mr. Van Kralingen, mr. De Roos en mr. Tempel, en op dezelfde dag uitgesproken in tegenwoordigheid van

mr. Rockx, griffier. De beslissing wordt openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.

De griffier, De voorzitter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze beslissing staat geen rechtsmiddel open.