Bijlage VI Praktische regelingen voor officiële controles van visserijproducten overeenkomstig artikel 70

—

maximumwaarden voor residuen van farmacologisch werkzame stoffen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 37/2010 en Uitvoeringsverordening (EU) 2018/470;

—

verboden en niet-toegestane stoffen overeenkomstig Verordening (EU) nr. 37/2010, Richtlijn 96/22/EG en Beschikking 2005/34/EG;

—

verontreinigingen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1881/2006, waarin maximumgehalten aan bepaalde verontreinigingen in levensmiddelen zijn vastgelegd, en

—

bestrijdingsmiddelenresiduen overeenkomstig Verordening (EG) nr. 396/2005.

1.

visserijproducten die zijn afgeleid van giftige vis van de volgende families niet in de handel worden gebracht: Tetraodontidae, Molidae, Diodontidae en Canthigasteridae;

2.

verse, bereide, ingevroren en verwerkte visserijproducten van de familie Gempylidae, met name Ruvettus pretiosus en Lepidocybium flavobrunneum, uitsluitend in een onmiddellijke verpakking of verpakking in de handel worden gebracht en een etiket dragen met de nodige consumenteninformatie over de bereidingswijze en het risico van de aanwezigheid van stoffen die maag- en darmklachten kunnen veroorzaken. Op het etiket worden naast de gewone namen ook de wetenschappelijke namen van de visserijproducten vermeld;

3.

visserijproducten die biotoxines als ciguatera of andere toxines bevatten die gevaar opleveren voor de menselijke gezondheid, niet in de handel worden gebracht. Visserijproducten die zijn afgeleid van levende tweekleppige weekdieren, stekelhuidigen, manteldieren en mariene buikpotigen mogen echter in de handel worden gebracht, indien zij geproduceerd zijn overeenkomstig bijlage III, sectie VII bij Verordening (EG) nr. 853/2004 en aan de in hoofdstuk V, punt 2, van die sectie vastgestelde normen voldoen.

1

a)

25 mg stikstof/100 g vlees voor de in punt 1 van deel B van dit hoofdstuk bedoelde soorten;

b)

30 mg stikstof/100 g vlees voor de in punt 2 van deel B van dit hoofdstuk bedoelde soorten;

c)

35 mg stikstof/100 g vlees voor de in punt 3 van deel B van dit hoofdstuk bedoelde soorten;

d)

60 mg stikstof/100 g visserijproduct in gehele staat dat direct wordt gebruikt voor de bereiding van visolie voor menselijke consumptie, zoals bedoeld in bijlage III, sectie VIII, hoofdstuk IV, deel B, punt 1, tweede alinea, bij Verordening (EG) nr. 853/2004; indien de grondstof echter voldoet aan de punten a), b) en c), van de eerste alinea van dat punt, mogen de lidstaten in afwachting van specifieke wetgeving van de Unie hogere grenswaarden vaststellen voor bepaalde soorten.

2

3

a)

de microdiffusiemethode als beschreven door Conway en Byrne (1933);

b)

de directe destillatiemethode als beschreven door Antonacopoulos (1968);

c)

de destillatie van een met trichloorazijnzuur eiwitvrij gemaakt extract (Comité van de Codex Alimentarius voor vis en visserijproducten, 1968).

4

1.

Sebastes spp., Helicolenus dactylopterus, Sebastichthys capensis;

2.

soorten die tot de familie Pleuronectidae behoren (met uitzondering van de heilbot: Hippoglossus spp.);

3.

Salmo salar, soorten die behoren tot de familie Merlucciidae, soorten die behoren tot de familie Gadidae.

1. Doel en toepassingsgebied

2. Definities

a)

perchloorzuuroplossing: 6 g/100 ml;

b)

natriumhydroxideoplossing: 20 g/100 ml;

c)

gestelde zoutzuuroplossing: 0,05 mol/l (0,05 N). Indien een automatisch destillatieapparaat wordt gebruikt, moet worden getitreerd met een gestelde zoutzuuroplossing van 0,01 mol/l (0,01 N);

d)

boorzuuroplossing: 3 g/100 ml;

e)

siliconenantischuimmiddel;

f)

fenolftaleïneoplossing: 1 g/100 ml 95 % ethanol;

g)

indicatoroplossing (Tashiro-indicatormengsel): 2 g methylrood en 1 g methyleenblauw opgelost in 1 000 ml 95 % ethanol.

3. Korte omschrijving

4. Reagentia

5

a)

een vleesmolen waarmee een voldoende homogeen visgehakt kan worden gemaakt;

b)

een snelle mixer met een snelheid van 8 000 à 45 000 toeren per minuut;

c)

een snel filtrerende vouwfilter met een diameter van 150 mm;

d)

een buret van 5 ml met een schaalverdeling van 0,01 ml;

e)

een stoomdestillatieapparaat. Dit apparaat moet op verschillende hoeveelheden stoom kunnen worden ingesteld en gedurende een bepaalde tijd een constante hoeveelheid stoom produceren. Het moet zodanig zijn geconstrueerd dat bij de toevoeging van base om te alkaliseren de ontstane vrije basen niet kunnen ontsnappen.

6. Uitvoering van de referentieprocedure

a)Voorbereiding van het monster

Het te analyseren monster wordt grondig fijngemalen in een vleesmolen als beschreven in punt 5, onder a). In een geschikte houder wordt nauwkeurig een hoeveelheid van 10 g ± 0,1 g van het gemalen monster afgewogen. Dit wordt gemengd met 90,0 ml perchloorzuuroplossing, gedurende twee minuten gehomogeniseerd in een mixer als beschreven in punt 5, onder b), en vervolgens gefiltreerd.

Het op deze wijze verkregen extract kan gedurende minimaal zeven dagen bij een temperatuur van ongeveer 2–6 °C worden bewaard;

b)Stoomdestillatie

Van het overeenkomstig a) verkregen extract wordt 50,0 ml in een stoomdestillatieapparaat als beschreven in punt 5, onder e), gebracht. Om later te kunnen controleren of het extract voldoende gealkaliseerd is, worden enkele druppels fenolftaleïneoplossing toegevoegd. Nadat enkele druppels siliconenantischuimmiddel zijn toegevoegd, wordt 6,5 ml natriumhydroxideoplossing aan het extract toegevoegd en wordt onmiddellijk begonnen met de stoomdestillatie.

De stoomdestillator wordt zodanig ingesteld dat in tien minuten ongeveer 100 ml destillaat wordt opgevangen. De uitlaatbuis wordt ondergedompeld in een opvangvat met 100 ml boorzuuroplossing, waaraan drie tot vijf druppels indicatoroplossing zijn toegevoegd. Na precies tien minuten wordt de destillatie stopgezet. De uitlaatbuis wordt uit het opvangvat gehaald en met water afgespoeld. De vluchtige basen in de oplossing in het opvangvat worden bepaald door titratie met een gestelde zoutzuuroplossing.

Het eindpunt van de titratie moet liggen bij pH 5,0 ± 0,1;

c)Titratie

De bepaling moet in duplo worden uitgevoerd. De methode is correct toegepast als het verschil tussen de duplo's niet groter is dan 2 mg/100 g;

d)Blanco

Er wordt een blinde test uitgevoerd als beschreven onder b). In plaats van het extract wordt 50,0 ml perchloorzuuroplossing gebruikt.

7. Berekening van de TVB-N-concentratie

a)

duploanalyses. De methode is correct toegepast indien het verschil tussen de duplo's niet groter is dan 2 mg/100 g;

b)

controle van de opstelling. De opstelling wordt gecontroleerd door NH₄C_l-oplossingen te destilleren die overeenkomen met een TVB-N van 50 mg/100 g;

c)

standaarddeviaties. De standaarddeviatie voor herhaalbaarheid Sr = 1,20 mg/100 g en de standaarddeviatie voor reproduceerbaarheid SR = 2,50 mg/100 g worden berekend.