RvdW 2011/970

Verzoekers zijn schapenhouders op het Franse platteland. In maart 2001 is hun gehele veestapel preventief geruimd door de Franse autoriteiten in reactie op de uitbraak van mond en klauw ziekte in Frankrijk op 1 februari 2001. In april 2001 hebben verzoekers een vergoeding ontvangen voor het ruimen van hun veestapel. Deze schadevergoeding was niet volledig. Verzoekers hebben vervolgens in een procedure voor de Franse bestuursrechter de rechtmatigheid van het preventief ruimen aangevochten en aanvullende schadevergoeding gevorderd. In eerste aanleg heeft de bestuursrechter geoordeeld dat er onvoldoende wettelijke grondslag bestond voor het preventief ruimen en verzoekers een aanvullende schadevergoeding toegekend. Deze beslissing is in hoger beroep vernietigd. De Franse Raad van Staat heeft het oordeel in hoger beroep bekrachtigd. In de procedure voor het EHRM hebben verzoekers zich op het standpunt gesteld dat de toekenning van een minder dan volledige schadevergoeding na het preventief ruimen van hun veestapel een schending oplevert van hun eigendomsrecht zoals beschermd in art. 1 Eerste Protocol.