Rb. Den Haag, 09-10-2014, nr. C-09-457969 - FA RK 14-152

Enkelvoudige kamer

Rekestnummer: FA RK 14-152

Zaaknummer: C/09/457969

Datum beschikking: 9 oktober 2014

Bevoegd is de rechter van de woonplaats in Nederland of, bij gebreke daarvan, van het werkelijk

Verblijf van de minderjarige - 265 Rv.

[de vrouw],

de vrouw,

wonende te [woonplaats] (België),

advocaat mr. J.W. Aartsen te Utrecht.

Als belanghebbenden worden aangemerkt:

[de man],

de man,

wonende te [woonplaats] (België),

en

[minderjarige] geboren op [geboortedatum]te [geboorteplaats](België),

de minderjarige,

wonende te [woonplaats] (België),

in rechte vertegenwoordigd door mr. I. Aardoom-Fuchs, advocaat te Gouda,

in de hoedanigheid van bijzonder curator.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de stukken, waaronder:

- het verzoekschrift;

- het verweerschrift van de bijzonder curator.

Op 2 juni 2014 is de zaak ter terechtzitting van deze rechtbank behandeld. Hierbij zijn verschenen: de vrouw met haar advocaat, de man en de bijzonder curator.

Na de terechtzitting zijn de volgende stukken ontvangen:

Het verzoekschrift strekt tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap van de man over voornoemde minderjarige, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad.

De bijzonder curator stelt zich primair op het standpunt dat de Belgische erkenning dient te worden erkend. Subsidiair verzoekt zij de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap toe te wijzen.

- Uit de vrouw is geboren voornoemde minderjarige.

- De man heeft de minderjarige op 23 september 2011, met toestemming van de moeder, ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand te Brussel (België) erkend.

- De man heeft de Nederlandse nationaliteit.

- De vrouw heeft de Marokkaanse nationaliteit.

- De minderjarige woont sedert haar geboorte bij de vrouw en de man in [woonplaats] (België).

- Bij beschikking van 19 december 2011 van de Nederlandse Ambassade te België is het verzoek tot afgifte van een Nederlands reisdocument voor de minderjarige afgewezen.

- Bij beschikking van deze rechtbank d.d. 20 februari 2014 is mr. I. Aardoom-Fuchs voornoemd benoemd tot bijzonder curator teneinde de minderjarige ingevolge artikel 1:212 van het Burgerlijk Wetboek (BW) te vertegenwoordigen.

De vrouw verzoekt op grond van artikel 1:207 BW de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap van de man over de minderjarige. Zij doet dit verzoek omdat de Nederlandse ambassade in [België] weigert een Nederlands reisdocument ten name van de minderjarige af te geven, omdat volgens de ambassade de erkenning van de man in België niet voor erkenning in Nederland vatbaar is.

Een van de voorwaarden om over te kunnen gaan tot de gerechtelijke vaststelling van het vaderschap is dat het kind geen twee (juridische) ouders heeft.

Nu de man de minderjarige reeds in België heeft erkend, dient de rechtbank te beoordelen of deze erkenning in Nederland thans voor erkenning in aanmerking komt.

Ingevolge artikel 10:101 lid 1 juncto artikel 10:100 leden 1, onder b en c, 2 en 3 BW wordt een buitenslands tot stand gekomen rechtsfeit of rechtshandeling waarbij familierechtelijke betrekkingen zijn vastgesteld of gewijzigd, welke zijn neergelegd in een door een bevoegde instantie overeenkomstig de plaatselijke voorschriften opgemaakte akte erkend, tenzij

In artikel 10:101 lid 2 BW wordt met betrekking tot de erkenning een drietal gevallen geconcretiseerd die in strijd met onze openbare orde worden geacht te zijn:

Hoewel de man op het moment van de erkenning van de minderjarige mogelijk gehuwd is geweest met een andere vrouw dan de moeder van de minderjarige – dit is waar de Nederlandse ambassade in Brussel van uit gaat –, overweegt de rechtbank dat op dit moment de erkenning van de door de man in België gedane erkenning geen strijd oplevert met de openbare orde.

Tot 1 april 2014 zou de buitenlandse erkenning van de minderjarige door de man, indien hij op het moment van de erkenning gehuwd was met een andere vrouw dan de moeder van de minderjarige, niet van rechtswege zijn erkend wegens strijd met de openbare orde. Onder het vóór 1 april 2014 geldende recht kon in die situatie een erkenning slechts worden erkend indien vastgesteld zou worden dat er ten tijde van de erkenning sprake was van een nauwe persoonlijke betrekking tussen de man en de minderjarige dan wel een band tussen de man en de moeder die op één lijn te stellen is met het huwelijk (artikel 1:204 lid 1 sub e BW). Per 1 april 2014 is echter genoemd artikel komen te vervallen, waardoor de weigeringsgrond als bedoeld in artikel 10:101 lid 2 sub a BW zich niet meer kan voordoen voor wat betreft de omstandigheid dat de man ten tijde van de erkenning van de minderjarige (mogelijk) met een andere vrouw gehuwd was dan de moeder van de minderjarige.

Voorts dient beoordeeld te worden of, ingevolge artikel 10:95 lid 3 BW, naar Marokkaans recht is voldaan aan de vereisten die aan de toestemming van de moeder voor de erkenning worden gesteld. Hoewel naar Marokkaans recht niet blijkt dat de moeder expliciet toestemming moet geven, blijkt uit de Belgische akte van erkenning dat de moeder heeft ingestemd met de erkenning door de man van de minderjarige.

Van een schijnhandeling is voorts niet gebleken.

Uit het voorgaande volgt dat de Belgische erkenning ingevolge artikel 10:101 BW op dit moment in Nederland dient te worden erkend.

Dit betekent dat de minderjarige al twee (juridische) ouders heeft – de vrouw en de man – en dat een gerechtelijke vaststelling van het vaderschap, gelet op artikel 1:207 lid 2 sub a BW, niet aan de orde kan zijn.

De vrouw dient dan ook niet-ontvankelijk te worden verklaard in haar verzoek tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap.

Nu de rechtbank van oordeel is dat de erkenning door de man in België in Nederland voor erkenning in aanmerking komt, neemt de rechtbank aan dat de Nederlandse ambassade in [België] hieraan de nodige consequenties zal verbinden.

De rechtbank:

verklaart de vrouw niet-ontvankelijk in haar verzoek tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap.