Hof 's-Gravenhage, 25-04-2008, nr. BK-07/00261

Aan mevrouw [belanghebbende] te [Z] (hierna: belanghebbende) is met dagtekening 11 januari 2006 en met aanslagnummer [xxx.xx.xxx.X.x.x] een naheffingsaanslag in de motorrijtuigenbelasting over het tijdvak van 17 september 2005 tot en met 16 december 2005 opgelegd ten bedrage van € 279.

Tegelijk met de naheffingsaanslag is aan belanghebbende bij beschikking een boete opgelegd van € 113.

Bij de uitspraak op het door belanghebbende tegen de naheffing en de boete gemaakte bezwaar heeft de Inspecteur de naheffingsaanslag en de boetebeschikking gehandhaafd.

Belanghebbende heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep ingesteld bij de rechtbank. De rechtbank heeft het beroep gegrond verklaard, de uitspraak op bezwaar vernietigd, de naheffingsaanslag verminderd tot nihil, de boetebeschikking herroepen en bepaald dat haar uitspraak in zoverre in de plaats treedt van het vernietigde besluit en de Staat gelast het door belanghebbende betaalde griffierecht van € 37 te vergoeden.

De Inspecteur is van de uitspraak van de rechtbank in hoger beroep gekomen bij het Hof.

Belanghebbende heeft een verweerschrift ingediend.

De mondelinge behandeling van de zaak heeft plaatsgehad ter zitting van het Hof van 14 maart 2008, gehouden te Den Haag. Daar zijn beide partijen verschenen. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt.

Partijen houdt uitsluitend het antwoord op de vraag verdeeld of belanghebbende (in elk geval al) met ingang van 17 september 2005 (de aanvang van het onderhavige naheffingstijdvak) recht heeft op toepassing van de vrijstelling, welke vraag de Inspecteur ontkennend en belanghebbende bevestigend beantwoordt. Het staat tussen partijen vast dat, zo het gelijk aan de zijde van belanghebbende is, de naheffingsaanslag ten onrechte is opgelegd en zodoende de uitspraak van de rechtbank moet worden bevestigd.

Voor de standpunten van partijen en voor de gronden waarop zij hun standpunten doen steunen wordt verwezen naar de stukken van het geding.

Het hoger beroep van de Inspecteur strekt tot vernietiging van de uitspraak van de rechtbank en tot bevestiging van de uitspraak op bezwaar.

Belanghebbende heeft geconcludeerd tot bevestiging van de uitspraak van de rechtbank.

Het Hof gaat er veronderstellenderwijs van uit dat de Inspecteur eerst bij het binnenkomen van het bezwaarschrift van 22 januari 2006 in het bezit is gekomen van de bij de brief van 13 september 2005 verzochte bescheiden.

Tussen partijen staat vast dat belanghebbende bij tijdige indiening van de bij het bezwaarschrift van 22 januari 2006 overgelegde bescheiden de vrijstelling (in elk geval al) per 17 september 2005 zou hebben verkregen en dat ook overigens de feiten rond (het gebruik van) de auto van dien aard waren dat belanghebbende volledig zou hebben voldaan aan de materiële voorwaarden voor het (al) per 17 september 2005 toepassen van de vrijstelling. Gelet op die omstandigheid, gevoegd ook bij het feit dat het aanvankelijke verzoek vóór 17 september 2005 is gedaan en bij het feit dat het tijdvak dat aanvangt met 17 september 2005 slechts één tijdvak is gelegen vóór het tijdvak waarvoor de Inspecteur overigens met terugwerkende kracht de vrijstelling heeft verleend, brengt naar ’s Hofs oordeel een redelijke uitleg van artikel 72, eerste lid, aanhef en onderdeel n, van de Wet in samenhang met artikel 23 van het Uitvoeringsbesluit mee, zonodig met toepassing van het evenredigheidsbeginsel, dat de Inspecteur niet de bevoegdheid toekomt om de vrijstelling per 17 september 2007 te weigeren. In dit specifieke geval had de Inspecteur, ook gelet op de mogelijkheid die het vijfde lid van artikel 27 van het Uitvoeringsbesluit hem biedt, te weten het laten terugwerken van de vrijstelling tot een ander tijdstip dan dat waarop het verzoek is ingediend, in redelijkheid niet anders kunnen beslissen dan het per 17 september 2005 inwilligen van de vrijstelling. Dat als gevolg daarvan alsnog althans binnen de context van de naheffingsaanslag in positieve zin op het aanvankelijke verzoek wordt beslist, acht het Hof onder de gegeven omstandigheden een uitkomst die ten volle recht doet aan de op de vrijstelling van toepassing zijnde regelgeving, in het bijzonder ook waar het gaat om de doelmatigheid en uitvoerbaarheid van het in die regelgeving vervatte vrijstellingsregime.

Het vorenoverwogene voert het Hof tot de slotsom dat het gelijk aan de zijde van belanghebbende is, zodat het hoger beroep van de Inspecteur ongegrond is. Bijgevolg moet worden beslist als hierna is vermeld.

Het Hof acht geen termen aanwezig voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld en onvoldoende is gebleken dat belanghebbende voor vergoeding op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht in aanmerking komende kosten heeft gemaakt.

Omdat de uitspraak van de rechtbank in stand blijft, wordt van de Staat wegens het door de Inspecteur ingestelde hoger beroep een griffierecht geheven van € 428.

Het Gerechtshof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

De uitspraak is vastgesteld door mrs. J.T. Sanders, U.E. Tromp en B. van Walderveen. De beslissing is op 25 april 2008 in het openbaar uitgesproken, in tegenwoordigheid van de griffier mr. L. van den Bogerd.

De griffier zal van de Staat een griffierecht heffen van € 428.

aangetekend aan

partijen verzonden:

Zowel de belanghebbende als het daartoe bevoegde bestuursorgaan kan binnen zes weken na de verzenddatum van deze uitspraak beroep in cassatie instellen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Daarbij moet het volgende in acht worden genomen: