Rb. Haarlem, 09-01-2012, nr. AWB 10/4616

Verweerder heeft aan eiseres voor de periode 1 januari 2007 tot en met 30 november 2009 een uitnodiging tot betaling (hierna: utb) opgelegd ten bedrage van € 312.753,33 aan te betalen douanerechten.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 19 augustus 2010 de utb gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Partijen hebben vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 20 december 2011. Gemachtigde van eiseres is daar verschenen, bijgestaan door [A], [B] en

[C], kantoorgenoten van de gemachtigde van eiseres, en [D], coördinator bij eiseres, [E], operations manager bij [F] en P. Murphy, medewerker bij [F] . Namens verweerder zijn verschenen mr. I.M.P. Geppaard en

H.C. Hodde.

Eiseres heeft op eigen naam en voor eigen rekening ten behoeve van haar opdrachtgever [F] gevestigd te [plaats a], [land a] (hierna: [F]) in de onder 1 genoemde periode aangiften gedaan voor de regeling brengen in het vrije verkeer van camcorders, modellen “[G] pocket video cam” en “[G] pocket video cam HD” (hierna de producten), onder de goederencode 8525 80 91 van de Gecombineerde Nomenclatuur (hierna: GN). Verweerder heeft bij eiseres, met betrekking tot door haar in genoemde periode gedane aangiften, een controle na de invoer (hierna: CNI) ingesteld en daarvan een controlerapport opgesteld. De door verweerder doorgevoerde correcties op deze aangiften vormen de grondslag voor de onder 1 genoemde utb.

De in het dossier aanwezige relevante technische specificaties van de producten zijn de volgende:

In geschil is de onder 1 genoemde utb en met name de indeling in de GN van de producten. Eiseres staat indeling onder de GN-code 8525 80 91 voor. Verweerder staat indeling onder de GN-code 8525 80 99 voor. De berekening van het bedrag van de utb is niet in geschil.

Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vernietiging van de utb. Voorts verzoekt eiseres verweerder te veroordelen in de proceskosten. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

Voor de indeling zijn wettelijk bepalend de bewoordingen van de posten en de aantekeningen op de afdelingen of op de hoofdstukken. Het is vaste rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: HvJ), dat in het belang van de rechtszekerheid en van een gemakkelijke controle, het beslissende criterium voor de tariefindeling van goederen in de regel moet worden gezocht in hun objectieve kenmerken en eigenschappen zoals deze in de tekst van de post zijn omschreven. De door de Commissie vastgestelde toelichtingen op de GN en de in het kader van de Werelddouaneorganisatie uitgewerkte toelichtingen op het geharmoniseerd systeem inzake de omschrijving en de codering van goederen (hierna: GS) zijn, hoewel rechtens niet bindend, belangrijke hulpmiddelen bij de uitlegging van de draagwijdte van de verschillende tariefposten.

Verweerder stelt dat de producten moeten worden ingedeeld onder onderverdeling 8525 80 99 omdat zij niet enkel zijn voorzien van een opnamemogelijkheid van het door de producten geregistreerde beeld en geluid, maar daarnaast beschikken over een USB-aansluiting waarmee videobestanden niet alleen van de producten naar de pc kunnen worden verplaatst, maar ook omgekeerd van een pc naar de producten. Door de mogelijkheid van dit verplaatsen van een pc naar de producten voldoen de producten voor wat betreft de indeling in de GN niet meer aan de bewoording van onderverdeling 8525 80 91, want daar wordt gesproken van enkel voorzien van een opnamemogelijkheid van het door de televisiecamera geregistreerde beeld en geluid. Het verplaatsen of kopiëren van videodatabestanden van de pc naar de producten is een opnamemogelijkheid anders dan via de lens van de producten, en voorts volgt uit de bewoording van de onderverdeling dat de producten niet over andere mogelijkheden mogen beschikken. Verweerder verwijst hiervoor tevens naar de uitvoeringsverordening (EU) nr. 1249/2011 van de Commissie van 29 november 2011,

Pb. L 319 van 2 december 2011 (hierna: de verordening), waarin een soortgelijk apparaat wordt ingedeeld onder de GN-code 8525 80 99.

Eiseres is van mening dat indeling onder onderverdeling 8525 80 91 moet volgen, omdat de aanwezigheid van een USB-aansluiting op de producten niet betekent dat daarmee ook beelden kunnen worden opgenomen op de producten. Het is wel mogelijk via de USB-aansluiting videobestanden van de harde schijf van een pc over te zetten naar het interne geheugen van de producten, maar bij deze actie is geen sprake van het opnemen van beelden, maar van het verplaatsen of kopiëren van databestanden tussen twee opslageenheden. Voorts verwijst eiseres ter ondersteuning van haar standpunt naar de uitspraak van het Finanzgericht te Hamburg van 19 april 2011 (nr. 4 K 289/09) waarin het Finanzgericht duidelijk en goed gemotiveerd tot de conclusie komt dat het overbrengen van bestanden via de USB-aansluiting en zelfs de mogelijkheid tot het afspelen van de bestanden niet kwalificeert als opnemen zoals bedoeld in GN-code 8525 80 99.

Uit de toelichting op onderverdeling 8525 80 99 volgt dat indeling hieronder moet volgen indien niet alleen door de camera geregistreerde beelden en geluid kunnen worden opgenomen, maar ook signalen van externe bronnen, bijvoorbeeld dvd-spelers, automatische gegevensverwerkende apparaten of televisieontvangtoestellen. Uit deze tekst volgt dat het moet gaan om signalen van externe bronnen die op de camcorder moeten kunnen worden opgenomen. De aldus opgenomen beelden, zo vermeldt de tekst van de toelichting, kunnen met een extern televisieontvangtoestel of beeldscherm worden weergegeven. Uit deze zinsnede blijkt dat het moet gaan om - via een externe bron - opgenomen beelden. Uit de gekozen bewoording van de toelichtingen, met name het gebruik van de woorden: “opgenomen”, “signalen” en “aldus opgenomen beelden”, concludeert de rechtbank dat, gelijk het geval is met door de lens van de camcorder opgenomen beelden, het bij signalen van externe bronnen ook moet gaan om het opnemen van beelden. Ook de nationale toelichting wijst in dezelfde richting, daar waar de bewoordingen “vastleggen van beelden” worden gebruikt in de zinsnede waarin wordt toegelicht dat videorecorders die zijn uitgerust om ook beelden vast te leggen anders dan door door de lens onder onderverdeling 8525 80 99 moeten worden ingedeeld. Uit de gekozen bewoordingen in de toelichtingen blijkt dat bij indeling in de in geschil zijnde onderverdelingen het alleen van belang is of de producten al dan niet beschikken over de mogelijkheid om beelden van externe bronnen op te nemen. Voor de stelling van verweerder dat het niet alleen gaat om het opnemen van beelden, maar ook om andere mogelijkheden, zoals het kopiëren van bestanden, is in de toelichtingen geen steun te vinden, zulks te meer niet nu de begrippen “opnemen” en “verplaatsen of kopiëren” in het spraakgebruik verschillende betekenissen hebben. De rechtbank volgt verweerder niet in deze stelling.

Hierboven heeft de rechtbank vastgesteld dat ook bij het opnemen via een externe bron het moet gaan om het opnemen van beelden gelijk het geval is bij het opnemen via de lens van de producten. Het gaat er derhalve om wat onder ‘opnemen’ en onder ‘beelden’ moet worden verstaan.

Opnemen

De eigenschap van het opnemen van beelden via de lens is dat dit ‘real time’ gebeurt, dat wil zeggen dat de duur van de opname van de scene altijd even lang is als de werkelijke gebeurtenis die wordt opgenomen. Hieruit concludeert de rechtbank dat deze eigenschap ook geldt voor het opnemen van beelden via een externe bron op de producten. Nu verweerder niet dan wel onvoldoende heeft bestreden dat het verplaatsen of kopiëren van videodatabestanden van een pc naar de producten via de USB-aansluiting niet ‘real time’ gebeurt, immers dit verplaatsen of kopiëren gaat met aanzienlijk hogere snelheid, kan bij het verplaatsen of kopiëren van videodatabestanden van pc naar de producten niet gesproken worden van ‘opnemen’.

Beelden

De rechtbank is van oordeel dat bij het verplaatsen of kopiëren van videodatabestanden van de pc naar de producten geen sprake is van beelden, zoals deze door lens en de achterliggende lichtgevoelige chip van de producten worden waargenomen, maar van gecodeerde videodatabestanden. Beelden zijn geen gecodeerde videodatabestanden, immers door eiseres is ter zitting bevestigd en door verweerder niet dan wel onvoldoende bestreden, dat, nadat de via de lens en lichtgevoelige chip in het werkgeheugen van de producten opgenomen beelden aldaar zijn gecodeerd en gecomprimeerd een videodatabestand ontstaat, dat wordt opgeslagen in het interne geheugen van de producten. Vanuit dit videodatabestand kunnen met behulp van een decoder (de codec) de gecodeerde data weer zoveel mogelijk getrouw worden berekend tot de eerder opgenomen beelden.

Uit wat de rechtbank hierboven over de begrippen ‘opnemen’ en ‘beelden’ heeft overwogen volgt dat het verplaatsen of kopiëren van de pc van een videodatabestand naar de producten niet hetzelfde is als het opnemen van beelden via een externe bron.

Nu eiseres ter zitting heeft ontkend dat de producten beschikken over de mogelijkheid ‘real time’ beelden op te nemen van een externe bron op de producten in bovengenoemde zin en verweerder deze ontkenning niet dan wel onvoldoende heeft bestreden, volgt mede gezien hetgeen de rechtbank voorts onder 5.4 en 5.5 heeft overwogen, dat de producten moeten worden ingedeeld onder de GN-code 8525 80 91. De rechtbank vindt steun voor haar opvatting in de uitspraak van het Finanzgericht te Hamburg, Duitsland van 19 april 2011 (nr. 4 K 289/09). In de punten 24 tot 28 overweegt het Finanzgericht als volgt:

“24. Bei dem streitgegenständlichen Camcorder handelt es sich um ein Videoaufnahmegerät der Position 8525. Die von der Klägerin für richtig gehaltene Unterposition 8525 8091 beschreibt Videoaufnahmegeräte nur mit Aufzeichnungsmöglichkeit des durch die Kamera aufgenommenen Tons und Bildes, während die Unterposition 8525 8099, von der der Beklagte ausgeht, andere Videoaufnahmegeräte als solche nur mit Aufzeichnungsmöglichkeit des durch die Kamera aufgenommenen Tons und Bildes beschreibt. Es geht also letztlich um die Frage, ob die an der Kamera vorhandene USB-Schnittstelle Aufzeichnungen durch den Camcorder unabhängig von der Kamera ermöglicht. Dies ist zu verneinen. Im Einzelnen:

De door verweerder aangevoerde verordening betrekt de rechtbank niet bij haar oordeel aangezien deze verordening, gelet op de datum van inwerkingtreding, in dit geding geen betekenis heeft.

Uit het vorenstaande volgt dat het gelijk aan eiseres is. De onderhavige producten zijn enkel voorzien van een opnamemogelijkheid van het door de lens van de producten geregistreerde beeld en geluid en moeten worden ingedeeld onder de GN-code 8525 80 91. Het beroep is gegrond.