Rb. Breda (vzr.), 11-05-2010, nr. 217200 / KG ZA 10-193

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Ten slotte is vonnis bepaald.

Den Hartogh c.s. vordert samengevat — bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad:

Qbex voert verweer. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

Qbex vordert samengevat — bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad:

Den Hartogh c.s. voert verweer. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

Op grond van de niet of onvoldoende weersproken stellingen en de producties wordt uitgegaan van de navolgende feiten:

Den Hartogh c.s. leggen aan hun vordering in conventie ten grondslag dat zij met behulp van de documenten en de gevensdragers waarop beslag is gelegd ex artikel 843 a Rv naar alle waarschijnlijkheid — in aanvulling op de reeds in handen zijnde bewijsstukken — kunnen bewijzen dat Robiri Holding B.V., [naam 1] en/of [naam 2] (voormalige) klanten van Den Hartogh c.s. bedienen, dan wel hebben bediend en dat zij daarmee het non-concurrentiebeding zoals opgenomen in de managementovereenkomst gesloten tussen Den Hartogh c.s. en Robiri Holding B.V. ( zijnde de management-B.V. van [naam 1] en [naam 2]) reeds sinds augustus/september 2009 schenden. Volgens Den Hartogh c.s. hebben zij recht en belang om door Robiri Holding B.V., [naam 1] en/of [naam 2] schadeloos te worden gesteld voor de dientengevolge geleden en nog te lijden schade. Qbex heeft volgens Den Hartogh c.s. geprofiteerd van de wanprestatie van Robiri Holding B.V., [naam 1] en [naam 2].

Den Hartogh c.s. stellen een spoedeisend belang te hebben om over de bewijsstukken te beschikken, zodat het handelen in strijd met het concurrentiebeding , althans onrechtmatig handelen zo spoedig mogelijk wordt gestaakt en Den Hartogh c.s. op zo kort mogelijke termijn in rechte een vordering tot schadevergoeding in kunnen stellen. Bovendien heeft Robiri Holding B.V. Den Hartogh c.s. gedagvaard en wensen Den Hartogh c.s. de stellingen van Robiri in deze procedure te weerleggen op grond van in beslag genomen bescheiden, aldus Den Hartogh c.s..

Qbex voert als verweer in conventie — kort weergegeven — dat de vordering tot afgifte van het beslagene niet voldoet aan de vereisten als bedoeld in artikel 843a Rv, dat het beslag vexatoir en onnodig is, dat sprake is van ondeugdelijkheid van het door Den Hartogh c.s. ingeroepen recht en dat de zaak zich niet leent voor kort geding. Qbex betwist dat Den Hartogh c.s. een spoedeisend belang hebben bij hun vordering.

Qbex legt aan de vordering in reconventie ten grondslag dat het beslag niet voldoet aan de eisen der wet en dat hetzelfde geldt voor de vordering in kort geding, welke bij gebreke aan enig andere zaak als de hoofdzaak heeft te gelden. Er is volgens Qbex geen hoofdzaak ingeleid die tot toewijzing kan leiden. Qbex stelt tevens dat het beslag onnodig is en dat de onderbouwing van de vordering summierlijk ondeugdelijk is nu de wanprestatie van Robiri Holding B.V., [naam 1] en [naam 2] op geen enkele wijze is onderbouwd en evenmin is gesteld dat Qbex wetenschap draagt van deze vermeende wanprestatie. Qbex stelt dat een zelfstandige reden voor opheffing van het gelegde beslag is gelegen in het feit dat Den Hartogh c.s. de beslagrechter onvolledig voorgelicht hebben in die zin dat zij de voorzieningenrechter niet hebben geïnformeerd over het feit dat Robiri Holding B.V. op 2 februari 2010 een bodemprocedure aanhangig heeft gemaakt tegen Den Hartogh c.s. terzake toerekenbare tekortkoming door Den Hartogh c.s. bij de rechtbank Rotterdam.

Den Hartogh c.s. voeren als verweer in reconventie dat het beslag voldoet aan de eisen der wet, dat het gelegde bewijsbeslag zeer zorgvuldig onder verantwoordelijkheid van de deurwaarder is geschied en dat een belangenafweging in het voordeel van Den Hartogh c.s. dient uit te vallen.

Aan de toewijsbaarheid van een vordering op grond van artikel 843a Rv zijn drie cumulatieve voorwaarden verbonden: de eiser dient een

Uit het verzoekschrift tot het leggen van het bewijsbeslag blijkt dat Den Hartogh c.s., ter verzekering van het belang van Qbex dat Den Hartogh c.s. geen onrechtmatig gebruik zullen maken van het in beslag te nemen materiaal, een aantal toezeggingen hebben gedaan. Den Hartogh c.s. hebben toegezegd — kort weergegeven — dat in beginsel een deskundige kopieën zal maken van de bescheiden in de periode vanaf 16 juni 2009 die betrekking hebben op de overtreding van het concurrentiebeding door [naam 1] en/of [naam 2] (productie 7 van Den Hartogh c.s. zie hetgeen is opgenomen onder ‘20’ sub ‘d’ vanaf ‘Teneinde’ tot en met ‘beschikbaar’). Uit het verzoekschrift blijkt tevens dat in het geval het schiften en/of kopiëren van bedoelde bescheiden niet mogelijk is, kopieën zullen worden gemaakt van de digitale gegevensdragers (het gaat om 100% kopieën van de vaste harde schijven van computers) en/of bedoelde gegevensdragers in beslag worden genomen waarna alsnog kopieën worden gemaakt (productie 7 van Den Hartogh c.s. zie hetgeen is opnomen onder ‘20’ sub ‘d’ vanaf ‘In’ tot en met ‘komen’).

Uit de beschikking van de rechtbank Breda van 12 maart 2010 volgt dat verlof is verleend tot het leggen van beslag op bewijsstukken zoals verzocht in het verzoekschrift, derhalve met inachtneming van hetgeen door Den Hartogh c.s. is toegezegd onder ‘20’ van het verzoekschrift.

Uit het proces-verbaal van de deurwaarder van 18 maart 2010 blijkt dat op die dag conservatoir beslag op bescheiden is gelegd onder Qbex. Het gaat daarbij om:

Uit een ander proces-verbaal van de deurwaarder tevens daterend 18 maart 2010 blijkt dat dezelfde bescheiden in gerechtelijke bewaring zijn gegeven aan Riscon Arnhem B.V.

In de stukken van de deurwaarder ontbreekt iedere aanwijzing dat de in beslag genomen stukken betrekking hebben op de selectie van de gegevens(dragers) dan wel bescheiden zoals omschreven in het verzoekschrift, namelijk vanaf de periode 16 juni 2009 en betrekking hebbend op de overtreding van het concurrentiebeding. Uit andere stukken blijkt evenmin dat enige selectie op dat criterium heeft plaatsgevonden. Den Hartogh heeft kennelijk ook nadien geen opdracht gegeven tot het doorvoeren van een dergelijke selectie door de gerechtelijk bewaarder. Den Hartogh c.s. heeft tevens niet voldoende aannemelijk gemaakt dat alle gegevens en/of bescheiden aangetroffen in de in totaal 40 ordners en de 2 forensische kopieën van de 2 werkstations/pc's en de 2 forensische kopieën van de server enkel en alleen informatie bevatten betrekking hebbend op de periode na 16 juni 2009 en de overtreding van het concurrentiebeding door [naam 1] en/of [naam 2].

Dit betekent dat het ervoor moet worden gehouden dat een dergelijke selectie niet heeft plaatsgevonden en dat hetgeen in beslag is genomen en in bewaring is gegeven veel meer informatie — zo niet de gehele bedrijfsadministratie — omvat dan waarvoor het bewijsbeslag is gelegd.

Onder de hiervoor geschetste omstandigheden en gezien de feitelijke wijze waarop de beslaglegging heeft plaatsgevonden, te weten zonder dat sprake is van een selectie van relevante gegevens, kan geen sprake zijn van het toewijzen van de vordering in conventie tot afgifte dan wel inzage van het beslagene. Dat een dergelijke selectie kennelijk niet heeft kunnen plaatsvinden maakt duidelijk dat van meet af aan sprake was van een ontoelaatbare ‘fishing expedition’ van de zijde van Den Hartogh c.s.

Het voorgaande leidt tot de conclusie dat het beslag niet door artikel 843a Rv kan worden gedragen en behoort te worden opgeheven nu — naar achteraf blijkt — niet aan het vereiste is voldaan dat het moet gaan om bepaalde bescheiden. Dit nog afgezien van de vraag of is voldaan aan de overige voorwaarden, namelijk dat Den Hartogh c.s. een rechtmatig belang moeten hebben bij inzage van de beslagen bescheiden en dat het moet gaan om een rechtsbetrekking waarin Den Hartogh c.s. of haar rechtsvoorgangers partij zijn.

De vordering in reconventie tot opheffing van het gelegde beslag wordt derhalve toegewezen. De vordering in reconventie Den Hartogh c.s. te gelasten aan Qbex terug te geven alle goederen die in opdracht van Den Hartogh c.s. in beslag zijn genomen, wordt eveneens toegewezen in die zin dat Den Hartogh c.s. zal worden gelast de deurwaarder en Riscon Arnhem B.V. opdracht te geven de stukken van Qbex die zich bij de deurwaarder en/of Riscon Arnhem B.V. bevinden, inclusief kopieën daarvan, aan Qbex af te geven, op straffe van verbeurte van een dwangsom.

Het vonnis zal op deze punten niet uitvoerbaar bij voorraad worden verklaard.

Ten aanzien van de dwangsomveroordeling geldt dat niet bedoeld is dat dwangsommen worden verbeurd indien en voorzover dit naar maatstaf van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Deze expliciete overweging mag er reeds toe leiden dat de dwangsomveroordeling zo dient te worden uitgelegd dat dit niet gebeurt.

De voorheen gebruikte matigingsclausule hield in dat verbeurde dwangsommen vatbaar waren voor matiging voorzover handhaving daarvan naar maatstaf van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn, in aanmerking genomen de mate van verwijtbaarheid van de overtreding. Deze clausule is op bezwaren in rechtspraak en literatuur gestuit met de redengeving dat matiging achteraf van verbeurde dwangsommen in strijd zou zijn met (de strekking) van het eenvormige Benelux-dwangsommenrecht.

Dit bezwaar zal worden ondervangen door nog duidelijker explicitering van genoemde bedoeling in de dwangsomveroordeling, en te bepalen dat geen dwangsommen worden verbeurd indien en voorzover dit naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. Er is dan immers geen sprake van matiging van verbeurde dwangsommen, omdat de toets van ‘onaanvaardbaarheid naar maatstaf van redelijkheid en billijkheid’ voorafgaat aan de verbeurte van de dwangsom. (In deze zin ook: Beekhoven-Van den Boezem, De dwangsom in het burgerlijk recht,diss. 2007, p.139).

Den Hartogh c.s. zullen als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten in conventie en in reconventie worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van Qbex in conventie worden begroot op EUR 1.079,00, samengesteld uit EUR 263,- aan griffierecht en EUR 816,- aan salaris van de advocaat. De kosten aan de zijde van Qbex in reconventie worden begroot op EUR 408,-.

De voorzieningenrechter