ABRvS, 25-02-2009, nr. 200804056/1

In zijn vergadering van 8 oktober 2002 heeft de raad van de gemeente Enschede (hierna: de raad) het voorstel van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Enschede (hierna: het college) om de afhandeling van aan de raad gerichte brieven, bezwaarschriften, klachten en andere uitingen van [appellant] inzake het bestemmingsplan ‘Buitengebied’ (1980) en het bestemmingsplan ‘Buitengebied 1996’ (voor zover daarover onherroepelijk is beslist) aan het college te delegeren, aangehouden.

Bij fax van 30 augustus 2007 heeft [appellant] de raad verzocht die beslissing tot aanhouding in te trekken.

Bij fax van 30 oktober 2007 heeft [appellant] bezwaar gemaakt tegen het niet tijdig nemen van een besluit op zijn verzoek van 30 augustus 2007.

Bij uitspraak van 21 april 2008, verzonden op 22 april 2008, heeft de rechtbank Almelo (hierna: de rechtbank) het beroep dat door [appellant] is ingesteld tegen het niet tijdig door de raad nemen van een besluit op bezwaar gegrond verklaard, het met een besluit gelijk te stellen niet tijdig nemen van een besluit vernietigd en het bezwaar van [appellant] niet-ontvankelijk verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft [appellant] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 2 juni 2008, hoger beroep ingesteld. De gronden van het hoger beroep zijn aangevuld bij brieven van 3, 4 en 7 juli 2008.

De raad heeft een verweerschrift ingediend.

[appellant] heeft nadere stukken ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 18 februari 2009.

[appellant] beoogt met het hoger beroep een verdergaande vernietiging te bewerkstelligen en betoogt dat de rechtbank heeft miskend dat het aanhouden van het voorstel van het college door de raad in de raadsvergadering van 8 oktober 2002 is aan te merken als een besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb).

De rechtbank heeft op goede gronden overwogen dat het aanhouden van een voorstel niet kan worden aangemerkt als een besluit in de zin van de Awb. Het aanhouden betreft een beslissing met een zuiver intern karakter en is derhalve niet op extern rechtsgevolg gericht. Hieruit volgt dat de rechtbank eveneens terecht heeft overwogen dat het intrekken van die beslissing en dientengevolge het niet tijdig intrekken daarvan evenmin kunnen worden aangemerkt als besluiten in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb. De rechtbank heeft, gelet op het voorgaande, het door [appellant] ingediende bezwaar terecht niet-ontvankelijk verklaard.

Het betoog faalt.

Nu geen sprake is van een besluit wordt niet toegekomen aan hetgeen [appellant] overigens heeft aangevoerd aangaande de handelwijze van de raad en het college. Voorts biedt hetgeen [appellant] overigens heeft aangevoerd geen grond voor het oordeel dat de aangevallen uitspraak op andere gronden niet in stand kan blijven.

Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. W. van den Brink, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. A.M.L. Hanrath, ambtenaar van Staat.

w.g. Van den Brink lid van de enkelvoudige kamer

w.g. Hanrath ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 25 februari 2009