Hof Leeuwarden, 05-10-2005, nr. Rolnummer 0300053

Bij tussenarrest van 8 december 2004 is [geïntimeerden] toegelaten tot het leveren van tegenbewijs in de vorm van feiten en omstandigheden waaruit volgt dat VDM zich niet voldoende heeft ingespannen om financiering te verkrijgen van de Friesland Bank voor de aankoop van gronden van [betrokkenen].

[geïntimeerden] hebben in enquête een viertal getuigen laten horen, onder wie een drietal (ex)werknemers van de Friesland Bank. VDM heeft afgezien van het houden van een contra-enquête.

Anders dan [geïntimeerden] betoogt, impliceert het feit dat geen contra-enquête is gehouden niet dat VDM het eens is met de in enquête afgelegde verklaringen. Het staat VDM vrij om de juistheid van (enkele van) de afgelegde verklaringen te betwisten.

Het hof acht bij de beoordeling van de vraag of VDM zich voldoende heeft ingespannen om bij de Friesland Bank de in geding zijnde financiering te verkrijgen, doorslaggevend de verklaring van de functionarissen die destijds bij de Friesland Bank een doorslaggevende stem hadden bij het al dan niet toekennen van deze financiering.

De getuige [getuige 3] heeft verklaard dat hij in 2000 als concerndirecteur van de Friesland Bank verantwoordelijk was voor financieringen van meer dan fl. 500.000,00.

De getuige [getuige 2] heeft verklaard

Het hof oordeelt op grond van deze getuigenverklaringen dat de afwijzing van de financieringsaanvraag door de Friesland Bank niet het gevolg is geweest van het nalaten van VDM om de Bank de juiste informatie te verschaffen. Evenmin volgt uit deze verklaring dat de afwijzing had kunnen worden voorkomen indien VDM op enig punt een andere houding had aangenomen.

Dat de getuige [getuige 1], directeur van Credion Groningen BV en tot 1998 werkzaam als hoofd zakelijke relaties Noordwest Friesland bij de Friesland Bank, heeft verklaard zich niet te kunnen voorstellen dat de Friesland Bank een gefundeerd oordeel heeft kunnen vormen over de in geding zijnde kredietaanvragen omdat daarvoor volgens hem meer stukken noodzakelijk zijn, kan hieraan niet afdoen, omdat die getuige daarover niet uit eigen wetenschap kan verklaren, terwijl de getuige van [getuige 2] die dat wel kan, uitdrukkelijk heeft verklaard dat de kredietaanvragen niet zijn afgewezen omdat de stukken niet volledig waren.

Het hof acht [geïntimeerden] dan ook niet geslaagd in het leveren van het haar opgedragen tegenbewijs.

Mitsdien slagen de grieven III, IV en V.

Ten aanzien van grief VI heeft het hof in het tussenarrest van 12 mei 2004 in rechtsoverweging 25 overwogen dat [geïntimeerden] wel aanspraak kan maken op een redelijk deel van het afgesproken loon en op vergoeding van onkosten. [geïntimeerden] hebben bij akte alsnog de opstelling, bedoeld in rechtsoverweging 8 van het tussenarrest van 8 december 2004 in het geding gebracht. In dit stuk voeren [geïntimeerden] aan dat zij 425 uur aan de aankoop van de gronden van [betrokkenen] hebben besteed en dat zij een uurloon van Euro 135 inclusief auto- en bureaukosten, doch exclusief BTW rekenen. Voorts stellen zij Euro 525,00 aan overige kosten te hebben gemaakt. In totaal maken [geïntimeerden] op de door het hof aangegeven grond aanspraak op Euro 68.901, inclusief BTW.

VDM acht het aantal opgegeven uren buitensporig groot. Zij kan wel instemmen met het opgegeven uurloon. Zij verwijst naar de bezwaren die zij reeds in de akte van 22 september 2004 tegen de opstelling van [geïntimeerden] naar voren heeft gebracht, waarbij zij onder meer hebben aangevoerd dat de opstelling betrekking heeft op andere projecten dan die van [betrokkenen].

Het hof constateert dat [geïntimeerden] in hun nadere akte niet gereageerd hebben op de bezwaren geventileerd in de akte van VDM van 22 september 2004. Het aantal vermelde uren komt het hof erg hoog voor, waarbij een aantal uren ook nog eens in het weekend vallen, terwijl VDM uitdrukkelijk heeft betwist dat met haar besprekingen in een weekend zijn gevoerd.

Het hof ziet hier aanleiding om de urenopstelling van [geïntimeerden] niet te volgen. Het hof zal het redelijk deel van de courtage waarop [geïntimeerden] jegens VDM aanspraak kunnen maken, ex aequo et bono vaststellen op 10% van de contractueel overeengekomen courtage van ƒ 927.67,73 (Euro 420.958,62), derhalve op Euro 42.095,86.

Grief VI faalt.

De slotsom

Het hof zal het vonnis waarvan appel vernietigen en opnieuw rechtdoende VDM veroordelen om aan [geïntimeerden] te betalen Euro 42.095,86 te vermeerderen met de wettelijke rente daarover vanaf 25 juni 2001 tot de dag der algehele voldoening, gelijk de rechtbank, op dit punt onbestreden, heeft beslist.

Het hof ziet in deze uitkomst, mede gelet op de proceshouding van VDM in eerste aanleg, aanleiding om ten aanzien van de proceskosten als volgt de beslissen. De kosten van de procedure in eerste aanleg worden gecompenseerd in die zin dat elk der partijen de eigen kosten draagt. In appel dienen [geïntimeerden] te worden aangewezen als de in overwegende mate in het ongelijk te stellen partij en te worden belast met de aan de zijde van VDM gevallen kosten, voor wat het salaris betreft begroot op 3,5 punt naar tarief VII.