Rb. Alkmaar, 14-10-2009, nr. 108516

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Eisers heeft voor de personenauto met kenteken 31-TH-HP een motorrijtuigenverzekering afgesloten voor de verzekering van WA en cascoschade (hierna: de verzekeringsovereenkomst). De polis en polisaanhangsels van respectievelijk 26 oktober 2006, 1 september 2007 en 1 september 2008 zijn als volgt ondertekend:

2.2.In een bijlage bij de motorrijtuigenverzekering (aanhangsel) van 1 september 2007, is onder meer het volgende opgenomen:

3.Het geschil

3.1.Eisers heeft - kort samengevat - gevorderd om Turien te veroordelen tot het verlenen van dekking voor de cascoschade en WA-schade onder de overeengekomen motorrijtuigenverzekering, alsmede tot betaling van euro 42.573,14 aan schadevergoeding, vermeerderd met rente en kosten. Hij heeft hieraan ten grondslag gelegd dat hij schade heeft geleden door een ongeval met zijn auto en dat deze schade door Turien moet worden vergoed op basis van de verzekeringsovereenkomst.

3.2.Turien heeft tegen de vordering verweer gevoerd. Turien heeft allereerst aangevoerd dat zij geen partij is bij de verzekeringsovereenkomst. Zij heeft gesteld dat Zurich Verzekeringen (hierna te noemen: Zurich) de verzekeraar is en dat Turien slechts optreedt als gevolmachtigde van Zurich, zodat zij niet op eigen titel kan worden gedagvaard.

3.3.Eisers heeft zich in reactie op dit verweer op het standpunt gesteld dat hij met Turien als verzekeraar heeft gecontracteerd, nu Turien zich in de stukken en de correspondentie steeds als zodanig heeft gepresenteerd.

4.De beoordeling

4.1.Wanneer een verzekeraar een volmacht heeft verleend aan een assuradeur, geldt, evenals bij de algemene volmacht, die in artikel 60 (en verder) van boek 3 van het Burgerlijk Wetboek is geregeld, dat deze assuradeur bij het aangaan van een overeenkomst alleen zijn volmachtgever (de verzekeraar) bindt en niet zichzelf. Dit brengt mee dat een gevolmachtigd assuradeur, wanneer deze als gevolmachtigde heeft gehandeld, niet op eigen naam aangesproken kan worden om de schade onder de polis voor zijn rekening te nemen. In dit verband wordt verwezen naar de uitspraken van het Gerechtshof 's-Gravenhage van 28 juni 1994 (LJN-nummer: AJ3562) en het Gerechtshof Amsterdam van 24 november 1994 (te kennen uit Verzekeringsrechtelijke Berichten 1995-3). De vraag die moet worden beantwoord is dus of Turien in dit geval heeft gehandeld als gevolmachtigde.

4.2.Uit de overgelegde stukken blijkt dat de polis van de motorrijtuigenverzekering van Eisers en de daarbij behorende aanhangsels allemaal zijn ondertekend door Turien. Deze stukken zijn, evenals de algemene voorwaarden bij de verzekering, afgedrukt op briefpapier van Turien. Verder staat tussen partijen vast dat op het aanvraagformulier voor de motorrijtuigenverzekering alleen Turien staat vermeld. Daaruit volgt echter niet zonder meer dat Turien heeft gehandeld als zelfstandig verzekeraar of zichzelf als zodanig heeft gepresenteerd, zoals Eisers heeft gesteld. Door de ondertekening van de polis en de aanhangsels met "Zurich Schade, namens deze, Turien & Co", heeft Turien immers duidelijk te kennen gegeven dat zij deze verzekeringsovereenkomst niet voor zichzelf heeft gesloten, maar als gevolmachtigd agent namens Zurich. Daarnaast wordt in de bijlage die in dit vonnis onder 2.2. is genoemd expliciet verwezen naar de volmachtgever Zurich. Ook op het verzekeringsbewijs (de "groene kaart"), dat als laatste pagina van productie 5 bij de dagvaarding is overgelegd, is vermeld dat het verzekeringsbewijs is afgegeven door Zurich.

4.3.Gelet op het voorgaande heeft Turien voldoende duidelijk gemaakt dat zij niet zichzelf aan de verzekeringsovereenkomst heeft verbonden en heeft Eisers dit ook zo moeten begrijpen. In dit verband is tevens van belang dat het in de verzekeringswereld gebruikelijk is om een verzekering af te sluiten via een gevolmachtigde en dat de term 'assuradeur' daarbij wordt gebruikt voor de gevolmachtigd agent. Eisers heeft gesteld dat hij de verzekering via een tussenpersoon, een makelaar in assurantiën, heeft afgesloten. Een makelaar in assurantiën wordt met de genoemde gebruiken bekend verondersteld, welke wetenschap in dit geval aan Eisers moet worden toegerekend.

4.4.Vast staat dat Turien naar aanleiding van het ongeval van Eisers de aansprakelijkheid jegens de bij het ongeval betrokken andere automobilist heeft erkend en de schade van deze betrokken derde heeft vergoed. De claim van Eisers met betrekking tot de cascoschade aan zijn eigen auto heeft Turien afgewezen. Eisers heeft, ter onderbouwing van zijn standpunt dat Turien partij is bij de verzekeringsovereenkomst, aangevoerd dat Turien de genoemde schadeclaims volledig zelfstandig heeft afgehandeld, zonder daarbij ooit te verwijzen naar Zurich. Turien heeft gesteld dat zij gelet op de aard van haar volmacht polissen kan afgeven en schades kan regelen of afwijzen zonder overleg met de volmachtgever. Zij heeft in dit verband verwezen naar de tekst van de modelvolmacht als bedoeld in artikel 4:79, eerste lid, van de Wet op het Financieel Toezicht. Blijkens deze tekst omvat de volmacht onder meer "het meewerken tot vaststelling van schaden en de omvang daarvan, het regelen, erkennen en betalen van schaden, alsmede het in der minne (door middel van dading of anderszins) treffen van schikkingen in verband met schaden en alle andere aanspraken tegen de ondergetekende". De rechtbank is gelet op het voorgaande van oordeel dat de wijze waarop Turien zich heeft beziggehouden met de schadeafwikkeling valt binnen haar volmacht. Uit die handelwijze volgt dus niet dat Turien zelf een overeenkomst met Eisers is aangegaan en op eigen naam kan worden gedagvaard. Nu bovendien uit de manier van ondertekenen van de verzekeringspolis blijkt dat Turien met betrekking tot de verzekeringsovereenkomst alleen gevolmachtigde is en geen verzekeraar, had Eisers moeten begrijpen dat Turien ook bij de schadeafwikkeling handelde als gevolmachtigde.

4.5.Eisers heeft verder aangevoerd dat niet duidelijk is wie dan in plaats van Turien wel de verzekeraar zou zijn, nu in het dossier voor Zurich verschillende benamingen voorkomen, te weten "Zurich", "Zurich Schade" en "Zurich Versicherungs-Gesellschaft". De rechtbank overweegt dat eventuele onduidelijkheid over de identiteit van de verzekeraar nog niet meebrengt dat Turien zelf contractspartij bij de verzekering is geworden. Zij heeft immers door de ondertekening 'namens deze' te kennen gegeven te ondertekenen als gevolmachtigde. Overigens heeft Eisers niet onderbouwd waarom het voor hem niet eenvoudig was vast te stellen welke verzekeraar met 'Zurich Schade' werd bedoeld. Eisers had immers Turien kunnen vragen om de gegevens van de achterliggende verzekeraar te verstrekken, maar niet is gesteld of gebleken dat een dergelijk verzoek is gedaan.

4.6.Voorts heeft Eisers gesteld dat uit het overgelegde uittreksel uit het tussenpersonenregister van de Autoriteit Financiële Markten (productie 1 bij de conclusie van antwoord) niet volgt dat Turien als tussenpersoon van Zurich is geregistreerd, omdat in dit register een ander adres van Zurich is geregistreerd dan in het uittreksel van de Kamer van Koophandel. Voor zover Eisers hiermee bedoelt te stellen dat sprake is van onbevoegde vertegenwoordiging, heeft hij niet aangegeven welk gevolg hij daaraan verbindt. Indien sprake zou zijn van onbevoegde vertegenwoordiging, volgt daaruit immers nog niet dat Turien zichzelf aan de overeenkomst heeft verbonden. Voor de vraag of Turien dan wel haar volmachtgever partij is geworden bij de verzekeringsovereenkomst, is van belang of Turien 'in naam van' een volmachtgever heeft gehandeld en zich dus als vertegenwoordiger heeft voorgedaan. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, heeft Turien bij het afsluiten van de verzekeringsovereenkomst gehandeld als vertegenwoordiger en heeft Eisers dit ook zo kunnen en moeten begrijpen. Ten overvloede overweegt de rechtbank dat de omstandigheid dat uit het uittreksel van de Kamer van Koophandel blijkt dat de statutaire zetel van Zurich Versicherungs Gesellschaft in Zurich is gevestigd, terwijl in het uittreksel 's-Gravenhage als plaats is genoemd, niet de conclusie rechtvaardigt dat het om een andere rechtspersoon zou gaan. Het voorgaande is dan ook geen aanleiding om te twijfelen aan de door Turien gestelde volmacht.

4.7.Ten slotte heeft Eisers aangevoerd dat Turien gelet op het bepaalde in artikel 4:79 van de Wet op het Financieel Toezicht bevoegd is alle aanspraken jegens de volmachtgever in rechte te betwisten en dat eventuele beperkingen uit de verleende volmacht niet aan derden mogen worden tegengeworpen. Het geschil tussen partijen gaat echter niet over de vraag of Turien bevoegd is om als gevolmachtigde van Zurich in rechte op te treden. Die bevoegdheid heeft Turien juist erkend. Op basis van deze bevoegdheid kan Turien echter slechts optreden in haar hoedanigheid van gevolmachtigde van Zurich. Zurich blijft in die situatie steeds de materiële procespartij, die door het vonnis wordt gebonden. De bevoegdheid om als gevolmachtigde in rechte op te treden brengt niet met zich dat Turien op eigen naam, dus als materiële partij, kan worden gedagvaard inzake de nakoming van een verzekeringsovereenkomst waarbij zij zelf geen partij is.

4.8.Gelet op al het voorgaande is Turien geen partij bij de verzekeringsovereenkomst met Eisers Zij kan dus ook niet worden veroordeeld tot nakoming van die overeenkomst. De vordering zal daarom worden afgewezen.

4.9.Eisers zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van Turien worden begroot op:

De rechtbank

5.1.wijst de vorderingen af,

5.2.veroordeelt Eisers in de proceskosten, aan de zijde van Turien tot op heden begroot op EUR 2.276,00.

Dit vonnis is gewezen door mr. B. de Vos en in het openbaar uitgesproken op 14 oktober 2009 in tegenwoordigheid van de griffier.