Rb. Zeeland-West-Brabant, 21-07-2020, nr. 02/373994 HA RK 20-139

Het verloop van de procedure blijkt onder meer uit:

Het verzoek strekt tot wraking van mr. M.R.T. Pauwels (hierna: de rechter), belast met de behandeling van het door verzoeker ingediende beroep in de zaken met zaaknummers BRE 19/83 tot en met 19/87 en 19/143 tot en met 19/150, op de gronden die verzoeker heeft uiteengezet in het wrakingsverzoek.

De rechter berust niet in het verzoek tot wraking.

In de hoofdzaken heeft verzoeker beroep aangetekend tegen de uitspraken op bezwaar betreffende de door verzoeker ontvangen kennisgevingen teruggaaf belasting van personenauto’s en motorrijwielen en de daarbij afgegeven rentebeschikkingen.

Verzoeker heeft aangevoerd, kort weergegeven, dat de rechter de schijn van vooringenomenheid heeft gewekt doordat:

De rechter heeft aangevoerd dat:

 het klopt dat bepaalde stukken niet door de rechtbank aan de gemachtigde van verzoeker zijn toegezonden, maar alleen aan verzoeker zelf. Voor een deel van de stukken was de handelwijze juist, omdat de gemachtigde toen nog niet als zodanig was gesteld. Voor een deel van de stukken is het inderdaad niet goed gegaan, maar niet valt in te zien hoe dit kan leiden tot (objectieve) vrees van vooringenomenheid. Dat stukken niet aan de gemachtigd waren toegestuurd werd mij pas duidelijk ter zitting. Voordat ik kon toekomen aan praktische afspraken en verder procesverloop werd het wrakingsverzoek gedaan;

De inspecteur heeft aangevoerd dat:

 sprake is van misbruik van procesrecht. Ook in de bezwaarfase worden de zaken getraineerd.

Beoordelingskader

Op grond van artikel 8:15 van de Awb kan een partij, elk van de rechters die een zaak behandelen, wraken op grond van feiten of omstandigheden waardoor de rechterlijke onpartijdigheid schade zou kunnen lijden. Op grond van artikel 8:16, eerste lid, van de Awb wordt het verzoek tot wraking gedaan, zodra de feiten of omstandigheden als hiervoor bedoeld aan de verzoeker bekend zijn geworden.

Voorop moet worden gesteld, dat bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van onpartijdigheid van een rechter als uitgangspunt geldt, dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling wordt vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich een uitzonderlijke omstandigheid voordoet die een zwaarwegende aanwijzing oplevert dat een rechter ten aanzien van een procespartij een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij die partij bestaande vrees daarvoor objectief gerechtvaardigd is.

De wrakingskamer overweegt dat een rechterlijke (tussen)beslissing als zodanig geen grond kan vormen voor wraking: wraking is geen verkapt rechtsmiddel. Ook de motivering van de tussenbeslissing, of het ontbreken daarvan, kan geen grond voor wraking vormen. Dit is uitsluitend anders indien de motivering van de (tussen)beslissing in het licht van alle omstandigheden van het geval en naar objectieve maatstaven gemeten – bijvoorbeeld door de gebezigde bewoordingen – niet anders kan worden verstaan dan als blijk van vooringenomenheid van de rechter die haar heeft gegeven (vgl. Hoge Raad 25 september 2018, ECLI:NL:HR:2018:1413).

Ten aanzien van de wrakingsgronden

De eerste wrakingsgrond ziet op het niet nemen van een tussenbeslissing. Naar het oordeel van de wrakingskamer kan dit, gelet op het overwogene in 7.3, geen grond voor wraking vormen. Niet is gebleken dat de motivering van (het niet nemen van) de (tussen)beslissing niet anders kan worden verstaan dan als blijk van vooringenomenheid van de rechter die haar heeft gegeven. Naar het oordeel van de wrakingskamer is dan ook niet gebleken dat de bij verzoeker bestaande vrees dat de rechter ten aanzien van verzoeker vooringenomenheid koestert objectief gerechtvaardigd is. De wrakingskamer zal dit deel van het verzoek dan ook afwijzen.

Ten aanzien van de tweede wrakingsgrond overweegt de wrakingskamer dat er geen reden is om aan te nemen dat stukken met opzet niet zijn toegezonden aan de gemachtigde van verzoeker. Bovendien wilde de rechter dit ter zitting praktisch oplossen, maar heeft de gemachtigde van verzoeker daarvoor geen kans geboden door direct te wraken. Naar het oordeel van de wrakingskamer brengen deze omstandigheden mee dat hieruit geen (objectieve) vrees van vooringenomenheid kan ontstaan. De wrakingskamer zal ook dit deel van het verzoek afwijzen.

Ten aanzien van het verzoek om prejudiciële vragen te stellen aan het HvJ EU

In de toelichting op het wrakingsverzoek van de gemachtigde van verzoeker, ontvangen op 6 juli 2020, wordt verzocht om prejudiciële vragen te stellen aan het HvJ EU. Dit verzoek is tardief en wordt daarom niet in behandeling genomen.

Ten aanzien van een volgend wrakingsverzoek in de hoofdzaken

Tot slot ziet de wrakingskamer aanleiding om op de voet van artikel 8:18, vierde lid, van de Awb te bepalen dat een volgend verzoek om wraking niet in behandeling zal worden genomen. Uit de toelichting op het wrakingsverzoek, ontvangen op 6 juli 2020, maakt de wrakingskamer op dat verzoeker een bijzonder sterk wantrouwen koestert tegenover de rechter. Dit wantrouwen heeft er toe geleid dat verzoeker de rechter in de hoofdzaken nu twee keer heeft gewraakt. Door het doen van wrakingsverzoeken op de wijze waarop dat is gedaan, heeft verzoeker naar het oordeel van de wrakingskamer misbruik gemaakt van het recht om de rechter te wraken.

De rechtbank:

Deze beslissing is gegeven op 21 juli 2020, door mr. Peters, voorzitter, mr. Van der Ploeg-Hogervorst en mr. Kok, leden van de wrakingskamer, in tegenwoordigheid van mr. Van Wijk, griffier en openbaar gemaakt door middel van geanonimiseerde publicatie op www.rechtspraak.nl.

Bij afwezigheid van de voorzitter is de beslissing ondertekend door mr. Kok.

De griffier, De voorzitter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze beslissing staat geen rechtsmiddel open.