Hof Den Haag, 11-08-2015, nr. 200.116.877

Afdeling civiel, team familie

Zaaknummer: 200.116.877

Rol-/zaaknummer rechtbank: 413562 / HA ZA 12-233

Beslissing op verzoek ex artikel 31 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering

inzake

[de vrouw] ,

wonende te [woonplaats] ,

appellante,

hierna te noemen: de vrouw,

advocaat: mr. N.J.R.M. Elings te Den Haag,

tegen

[de man] ,

wonende te [woonplaats] ,

geïntimeerde,

hierna te noemen: de man,

advocaat: mr. F. Arslan te Den Haag.

Het hof heeft op 29 april 2014 in bovengenoemde zaak arrest gewezen.

Bij brief van 22 mei 2015 heeft appellante verzocht om het arrest op de voet van artikel 31 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) te verbeteren.

De man is niet in de gelegenheid gesteld op dit verzoek te reageren, omdat het hof reeds aanstonds heeft vastgesteld dat het verzoek tot verbetering niet voor toewijzing in aanmerking komt.

1. De vrouw voert ter onderbouwing van haar verzoek het volgende aan. Het hof heeft in punt 14 van het arrest overwogen er van uit te gaan dat de man zijn medewerking aan de uitvoering van het arrest zal verlenen. De man doet dit echter niet. De kennelijke verschrijving zit hem volgens de vrouw hierin dat in de beslissing van het arrest is bepaald dat de man alleen zijn medewerking hoeft te verlenen nà verkoop van de woning. De vrouw heeft thans niets aan het arrest daar zij niet zonder medewerking van de man, die de woning bewoont, een makelaar kan inschakelen voor verkoop van de woning. De vrouw verzoekt het hof dan ook de kennelijke verschrijving aan te passen zodat er komt te staan dat de man zijn medewerking dient te verlenen aan, tijdens en na verkoop van de woning, zodat de deurwaarder en de makelaar die de vrouw wenst in te schakelen iets met het arrest kunnen.

2. Het hof is van oordeel dat het verzoek tot verbetering moet worden afgewezen omdat er geen sprake is van een kennelijke verschrijving. De vrouw is door het hof immers gemachtigd tot het zelfstandig te gelde maken van het onroerend goed door middel van verkoop door tussenkomst van een NVM makelaar te [woonplaats] . Op grond van deze verleende machtiging ingevolge artikel 3:174 BW is de vrouw zelfstandig - zonder medewerking van de man - bevoegd jegens derden met betrekking tot het te gelde maken, waaronder begrepen de verkoop, van het onroerend goed. De veroordeling van de man zijn medewerking te verlenen aan de notariële levering van dit onroerend goed ziet slechts op de levering van het onroerend goed na verkoop van dit goed door de vrouw op grond van de aan haar gegeven machtiging ex artikel 3:174 BW.

Het hof:

wijst af het verzoek tot verbetering van het tussen partijen gewezen arrest van 29 april 2014.

Dit arrest is gewezen door mrs. Labohm, Kamminga en Stollenwerck en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van 11 augustus 2015 in aanwezigheid van de griffier.

Bij exploot van 6 november 2012 is de vrouw in hoger beroep gekomen van het vonnis 8 augustus 2012 van de rechtbank ’s-Gravenhage tussen de partijen gewezen.

Voor de loop van het geding in eerste aanleg verwijst het hof naar hetgeen de rechtbank daaromtrent in het bestreden vonnis heeft vermeld.

Bij memorie van grieven heeft de vrouw 4 grieven geformuleerd.

Bij memorie van antwoord heeft man de grieven bestreden.

De man heeft slechts wat losse processtukken aan het hof verstrekt. Ondanks dat het hof daarom had verzocht, heeft vervolgens alleen de vrouw een compleet procesdossier aan het hof overgelegd.

Algemeen

1. Voor zover tegen de feiten geen grief is gericht gaat het hof uit van de feiten zoals deze in het bestreden vonnis zijn vastgesteld.

2. Door de vrouw wordt gevorderd: voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, het vonnis van de rechtbank ’s-Gravenhage, sector civiel, gewezen op 8 augustus 2012, te vernietigen en opnieuw rechtdoende, het door appellante gevorderde toe te wijzen en geïntimeerde te veroordelen tot betaling van de kosten in beide instanties.

Kern van het geschil

3. De vrouw wenst op grond van artikel 3:174 BW een machtiging te verkrijgen tot het te gelde maken van de woning aan het [adres een] en het appartement [adres twee], en meer in het bijzonder haar te machtigen om alles te mogen doen wat noodzakelijk is voor verkoop van deze onroerende goederen, in dit geval de woningen - primair in het openbaar - te laten verkopen. In het kader van de belangenafweging tussen de man en de vrouw heeft de rechtbank de betreffende machtiging niet verstrekt.

4. Gezien de onderlinge samenhang van de grieven bespreekt het hof de grieven zoveel mogelijk gezamenlijk.

5. De vrouw is van mening dat de rechtbank ten onrechte het belang van de vrouw bij verkoop van de onroerende zaken niet zwaarder heeft laten wegen dan het belang van de man om niet tot verkoop van de in r.o. 3 vermelde onroerende zaken over te gaan.

6. Door de vrouw is onder meer het navolgende aangevoerd:

7. Door de man is verweer gevoerd. Door de man is onder meer het navolgende naar voren gebracht:

8. Het hof overweegt als volgt. Ingevolge artikel 3:174 lid 1 BW kan de rechter die ter zake van een vordering tot verdeling bevoegd is, een deelgenoot op diens verzoek om gewichtige redenen machtigen tot het te gelde maken van een gemeenschappelijk goed. Ingevolge voormelde bepaling dient de rechter tot een afweging van de belangen tussen de deelgenoten te komen.

9. Van een deelgenoot in een gemeenschap kan in beginsel niet worden verlangd dat hij/zij in die onverdeeldheid blijft verkeren.

10. Uit de gewisselde stukken volgt dat partijen op 17 december 2009 met elkaar een echtscheidingsconvenant hebben gesloten. In dit convenant hebben partijen met elkaar een regeling getroffen met betrekking tot de verdeling van het onroerend goed te [adres een] alsmede met betrekking tot het onroerend goed te [adres twee]. Wat de onroerende zaak aan het [adres een] betreft, zijn partijen in het convenant overeengekomen dat die zal worden verkocht. De onroerende zaak [adres twee] zou volgens die overeenkomst worden toegedeeld aan de man onder de verplichting de hypothecaire lening waarvoor deze zaak is verbonden geheel voor zijn rekening te nemen. Bovendien dient de man er voor te zorgen dat de vrouw uit de hoofdelijke aansprakelijkheid met betrekking tot die schuld wordt ontslagen.

11. Inmiddels is een periode van ruim 4 jaar verstrekken met betrekking tot de verdeling van de hiervoor vermelde onroerende zaken. Als gevolg van marktomstandigheden op de onroerendgoedmarkt is de woning te [adres een] tot op heden niet verkocht. De man is zijn baan kwijtgeraakt en heeft geen of slechts beperkte inkomsten.

12. De rechtsrelatie van deelgenoten in een onverdeelde gemeenschap wordt mede beheerst door de redelijkheid en billijkheid. Wat redelijk en billijk is, is afhankelijk van alle feiten en omstandigheden. De rechtsverhouding tussen deelgenoten kan met zich mede brengen dat gedurende een bepaalde periode geen einde kan worden gemaakt aan een onverdeeldheid van een gemeenschap. Een omstandigheid kan zijn dat een goed slechts met een groot verlies kan worden verkocht en dit verlies kan worden voorkomen indien enige tijd gewacht wordt met verkoop. De huidige onroerendgoedmarkt verkeert al jaren lang in een neergaande spiraal. Uit de onderhavige stukken volgt dat de man al ruim vier jaar doende is om de woning te [adres een] te verkopen. Tot op heden is dit niet gelukt. De man is inmiddels zijn baan kwijtgeraakt en zijn inkomstenbron is onzeker geworden. Gezien het tijdsverloop en het daardoor optredende gevaar van waardevermindering ,alsmede de onzekerheid met betrekking tot de inkomenssituatie van de man - waardoor niet meer kan worden voldaan aan de verplichtingen uit hoofde van de hypothecaire geldlening - weegt het hof het belang van de vrouw thans zwaarder om te komen tot verkoop van de onroerende zaken. Dit geldt temeer nu het duidelijk is dat de vrouw niet zal worden ontslagen uit haar hoofdelijke aansprakelijkheid gezien het inkomen van de man. Het hof zal de vrouw niet machtigen tot het openbaar doen verkopen vanwege het feit van algemene bekendheid dat dan doorgaans een lagere verkoopopbrengst wordt gerealiseerd. De rechtbank heeft in het bestreden vonnis overigens ook voorzien dat het tijdsverloop tot een andere beslissing kan leiden dan de rechtbank heeft genomen. Het hof verwijst naar r.o 4.9.

Vernietiging

13. Gezien het hof hiervoor heeft overwogen dient het bestreden vonnis te worden vernietigd en de vordering van de vrouw in eerste aanleg alsnog gedeeltelijk te worden toegewezen.

14. Het hof gaat er van uit dat de man zijn medewerking zal verlenen aan de uitvoering van dit arrest. Het hof zal derhalve geen dwangsom aan de man opleggen.

Bewijsaanbod

15. Gelet op het vorenstaande ziet het hof geen aanleiding om het bewijsaanbod zoals gedaan door de man noch het bewijsaanbod zoals gedaan door de vrouw toe te wijzen.

Proceskosten

16. Gezien het feit dat er sprake is van ex-echtgenoten acht het hof het redelijk en billijk dat de proceskosten worden gecompenseerd en wel in die zin dat ieder der partijen zijn eigen kosten draagt.

Het hof:

vernietigt het bestreden vonnis van 8 augustus 2012 van de rechtbank Den Haag tussen de partijen gewezen en in zoverre opnieuw rechtdoende:

machtigt de vrouw tot het te gelde maken van het onroerend goed, te[adres een], op de vrije woningmarkt door middel van verkoop door tussenkomst van een NVM makelaar te Rijswijk, tegen een door de makelaar geadviseerde verkoopprijs;

veroordeelt de man om na verkoop zijn medewerking te verlenen aan de notariële levering van de hiervoor vermelde onroerende zaak;

machtigt de vrouw tot het te gelde maken van het onroerend goed, te [adres twee], op de vrije woningmarkt door middel van verkoop door tussenkomst van een NVM makelaar te Rijswijk, tegen een door de makelaar geadviseerde verkoopprijs;

veroordeelt de man om na verkoop zijn medewerking te verlenen aan de notariële levering van de hiervoor vermelde onroerende zaak;

verklaart dit arrest in zoverre uitvoerbaar bij voorraad;

compenseert de proceskosten en wel in die zin dat ieder der partijen zijn eigen kosten draagt;

wijst af hetgeen meer of anders is gevorderd.

Dit arrest is gewezen door mrs. Labohm, van Kempen en Stollenwerck en is uitgesproken ter openbare terechtzitting van 29 april 2014 in aanwezigheid van de griffier.