Rb. Alkmaar, 02-03-2012, nr. 14.810105.06 (o)

De officier van justitie heeft bovengenoemde vordering aanhangig gemaakt met de oproeping te verschijnen op de terechtzitting van deze rechtbank van 19 januari 2009. Dit betrof een pro forma zitting.

De behandeling op de terechtzitting is voor onbepaalde tijd aangehouden in verband met de lopende schriftelijke schikkingsprocedure.

Nadat de officier van justitie en [veroordeelde] en zijn raadsvrouw het niet eens werden over het schikkingsbedrag is de ontnemingszaak opnieuw aangebracht op de terechtzitting van deze rechtbank op 26 oktober 2009. De behandeling op de terechtzitting is op verzoek van de raadsvrouw wederom voor onbepaalde tijd aangehouden en de zaak is verwezen naar de rechter-commissaris teneinde de getuigen [werknemer 1] en [werknemer 2] te horen.

Vervolgens is de zaak opnieuw aangebracht op de terechtzitting van 2 februari 2012.

De rechtbank heeft ter terechtzitting van 2 februari 2012 gehoord de officier van justitie en de veroordeelde [veroordeelde] en zijn raadsvrouw mr. B. Roodveldt.

Vervolgens is de datum van de uitspraak bepaald op 2 maart 2012.

De rechtbank stelt vast dat zij bevoegd is tot kennisneming van de vordering en dat het openbaar ministe¬rie ontvan¬kelijk is in zijn vordering.

De officier van justitie heeft ter terechtzitting gerequireerd het wederrechtelijk voordeel vast te stellen op € 296.418,-.

Voor de schatting van dit voordeel baseert de officier van justitie zich op de navolgende stukken:

5.1

In het vonnis van deze rechtbank van 23 januari 2007, is ten laste van [veroordeelde]:

onder 2 bewezen verklaard dat:

hij in de periode van 1 februari 2005 tot en met 1 maart 2006 in de gemeente Heerhugowaard, in een woning gelegen aan de [adres 2], meermalen tezamen en in vereniging met anderen, in de uitoefening van een beroep of bedrijf, opzettelijk heeft geteeld hoeveelheden van meer dan dertig gram van een materiaal bevattende hennep;

onder 4 bewezen verklaard dat:

hij in de periode van 1 mei 2005 tot en met 31 december 2005 in de gemeente Wervershoof, in een pand gelegen aan de [adres 3], meermalen tezamen en in vereniging met anderen, in de uitoefening van een beroep op bedrijf, opzettelijk heeft geteeld hoeveelheden van meer van dertig gram van een materiaal bevattende hennep;

onder 5 bewezen verklaard dat:

hij in de periode van 1 november 2005 tot en met 6 maart 2006 in de gemeente Landsmeer, in een pand gelegen aan de [adres 1] te Den Ilp, meermalen tezamen en in vereniging met anderen, in de uitoefening van een beroep of bedrijf, opzettelijk heeft geteeld hoeveelheden van meer dan dertig gram van een materiaal bevattende hennep;

onder 13 bewezen verklaard dat:

hij in de periode van 19 mei 2003 tot en met 28 september 2004 in de gemeente Menaldumadeel, in een pand aan de [adres 4] te Dronryp, meermalen tezamen en in vereniging met anderen, in de uitoefening van een beroep of bedrijf, opzettelijk heeft geteeld, hoeveelheden van meer dan dertig gram van een materiaal bevattende hennep.

De rechtbank stelt vast dat in dit vonnis sprake is van een veroordeling in de zin van artikel 36 e tweede lid Wet boek van Strafrecht.

5.2

Bij de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel ter zake de onder 2, 4, 5 en 13 bewezen feiten baseert de rechtbank zich op voormeld vonnis alsmede op de hierboven onder 3.A en 3.B vermelde processen-verbaal met bijlagen.

oordeel rechtbank

Zaak ZT002 ([adres 2] te Heerhugowaard)

De rechtbank is van oordeel dat het standpunt van de officier van justitie dient te worden gevolgd en dat moet worden uitgegaan van het bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel zoals dat door de verbalisant [verbalisant] is herberekend in zijn proces-verbaal van 3 februari 2009.

Door [veroordeelde] is betoogd dat per maand € 1.000,- aan huur is betaald aan [werknemer 9] en [werknemer 8]. Een onderbouwing van die stelling is uitgebleven, terwijl [werknemer 9] en [werknemer 8] hebben verklaard dat dit maandbedrag weliswaar was overeengekomen, maar dat feitelijk minder werd betaald. De rechtbank vindt een huurbedrag van € 500,- in deze zaak redelijk. Het totale huurbedrag over de hele periode is dan € 6.000,-.

Zaak ZT003 ([adres 3] te Wervershoof)

Bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel zal de rechtbank uitgaan van de berekening zoals door de rechtbank in de ontneming tegen de medeverdachte [medeverdachte 1] is gebruikt ten aanzien van deze kwekerij. Anders dan in het rapport herberekening wederrechtelijk verkregen voordeel van de verbalisant [verbalisant], gedateerd 3 februari 2009, zal de rechtbank dan ook uitgaan van 15 oogsten waarbij in de kwekerij in verschillende kweekruimten in totaal 11.600 planten zijn gekweekt.

Over de hoogte van de investeringskosten merkt de rechtbank het volgende op. De rechtbank zal geen rekening houden met de verklaring van [werknemer 1] dat ten aanzien van deze kwekerij € 150.000,- aan investeringskosten is uitgegeven. De verdediging kan worden toegegeven dat de rechtbank bij de bewezenverklaring op 23 januari 2007 de verklaringen van [werknemer 1] als betrouwbaar heeft aangemerkt, maar dit betekent nog niet dat daardoor alle verklaringen van [werknemer 1] voor waar moeten worden gehouden. Dit klemt te meer nu er afgezien van [werknemer 1] enkele mededeling over de stichtingskosten door de verdediging in het geheel geen andere aanknopingspunten gegeven zijn over de omvang van deze kosten. Het mag zo zijn dat het in de branche waarin [veroordeelde] werkzaam was, ongebruikelijk is om facturen te bewaren, maar de rechtbank is van oordeel dat dit nog niet betekent dat er dan dus maar met alle gestelde kosten rekening gehouden moet worden.

De rechtbank zal bij de berekening van de investeringen ten behoeve van deze kwekerij uitgaan van de uitgangspunten zoals door BOOM gehanteerd.

[veroordeelde] heeft in de procedure aangevoerd dat een van de mede-eigenaren van de kwekerij, [werknemer 3], is uitgekocht voor € 35.000,-. De officier van justitie heeft zich tegen die stelling niet verzet. Nu de stukken geen aanknopingspunten bieden voor de onjuistheid van de stelling, zal de rechtbank dit bedrag in de berekening meenemen.

Ten aanzien van de huurkosten van dit pand is naar het oordeel van de rechtbank uit de stukken niet voldoende duidelijk geworden of een bedrag aan huur is betaald aan de verhuurder [werknemer 4]. [veroordeelde] heeft dit ook niet aannemelijk gemaakt. [werknemer 4] heeft zelf verklaard dat hij nooit iets heeft ontvangen. De rechtbank zal dan ook geen huurkosten in de berekening meenemen.

Zaak ZT005 ([adres 1] te Den Ilp)

De rechtbank is van oordeel dat voor de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel ten aanzien van deze kwekerij dient te worden aangesloten bij de berekening zoals in het proces-verbaal van herberekening van verbalisant [verbalisant] van 3 februari 2009. De raadsvrouw heeft zich ten aanzien van het bedrag in de berekening gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank zal bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel uitgaan van één oogst van 1329 planten.

De rechtbank ziet geen reden om uit te gaan van de door [veroordeelde] gestelde investeringskosten van € 30.000,-, een en ander op grond van dezelfde argumenten als hierboven bij de investeringskosten van de kwekerij te Wervershoof.

Zaak ZP002 (Dronryp)

De bewezenverklaring van de rechtbank wegens medeplegen van het hebben van een kwekerij betekent niet dat het dan dus moet gaan om mede-eigenaarschap. Niettemin is de rechtbank in de ontnemingsprocedure van oordeel dat [veroordeelde] wel degelijk gedurende de bewezen verklaarde periode mede-eigenaar is geweest van de kwekerij in Dronryp, zoals de rechtbank overigens ook al overwogen heeft in het vonnis van 23 januari 2007. Zij hecht overwegende betekenis aan de eerder bij de politie door [werknemer 2] en [werknemer1] afgelegde verklaringen over de rol van [veroordeelde], uit welke verklaringen blijkt dat [werknemer 2] [veroordeelde] als één van de eigenaren van de kwekerij beschouwde, waarbij [veroordeelde] samen met een ander de ruimte inrichtte en de ruimte gebruikte voor het telen. [werknemer 1] heeft bij de politie verklaard dat hij in het algemeen door [veroordeelde] werd betaald voor zijn werk. De verklaringen die [werknemer 2] en [werknemer 1] in het kader van de ontnemingsvordering bij de rechter-commissaris hebben afgelegd, hebben de rechtbank niet op andere gedachten kunnen brengen.

Uitgaande van mede-eigenaarschap gedurende de gehele bewezen verklaarde periode, die een tijdspanne van 17 maanden omvat, en van het feit dat de verklaringen die door [werknemer 2] en [werknemer 1] bij de rechter-commissaris zijn afgelegd de rechtbank niet hebben kunnen overtuigen, kan de rechtbank de officier van justitie niet volgen in zijn visie dat slechts van een enkele oogst uitgegaan zou moeten worden. De rechtbank heeft daarbij ondermeer ook gelet op de periode van huur van het pand.

De rechtbank gaat uit van teelt van hennepplanten in de bewezen verklaarde periode van 19 mei 2003 tot 28 september 2004. Deze periode beslaat 70 weken. In deze periode zou, uitgaande van de standaardberekeningen volgens BOOM, sprake kunnen zijn geweest van 7 oogsten. De laatste oogst is door de politie in beslag genomen en voorts kan uit de stukken, met name uit de tapgesprekken, worden afgeleid dat 1 oogst is gestolen. Er zijn voorts door de verdediging geen concrete omstandigheden aangevoerd waaruit zou moeten blijken dat er minder is geoogst.

De rechtbank zal bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel uitgaan van 5 oogsten van 2200 planten en zal bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel aansluiting zoeken bij het proces-verbaal berekening wederrechtelijk verkregen voordeel van 16 juli 2007.

De rechtbank zijn geen omstandigheden bekend geworden op grond waarvan kan worden vastgesteld dat het [veroordeelde] aan draagkracht ontbreekt of op langere termijn zal ontbreken voor de betaling van onderstaand geldbedrag aan de Staat ter ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel.

Gelet op hetgeen hiervoor onder 5. is overwogen met betrekking tot de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel zal de rechtbank het te betalen bedrag vaststellen op € 474.416,-.

De op te leggen maatregel is gegrond op artikel 36e van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank:

Stelt het wederrechtelijk door [veroordeelde] verkregen voordeel vast op € 474.416,-.

Verplicht [veroordeelde] tot het betalen aan de Staat van een geldbe¬drag van € 474.416,-

(vierhonderd vierenzeventig duizend vierhonderd zestien euro) ter ontneming van het door hem wederrechtelijk verkregen voordeel.

Dit vonnis is gewezen door

mr. G.H.F. Lycklama à Nijeholt, voorzitter,

mr. A.E. van Montfrans-Wolters en mr. L. Boonstra, rechters,

in tegenwoordigheid van G.A.M. Delis, griffier, en uitgesproken op de openbare terechtzitting van deze rechtbank van 2 maart 2012.