Rb. Arnhem, 26-10-2007, nr. 488369 CV Expl. 07-2215

De vordering in de hoofdzaak

[partij A] vordert dat de kantonrechter bij vonnis, voor zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, [partij B] zal veroordelen om tegen behoorlijk bewijs van kwijting aan haar te betalen € 126.483,96, te vermeerderen met de wettelijke rente over dat bedrag vanaf 30 januari 2003 tot aan de dag der algehele voldoening, en [partij B] zal veroordelen in de proceskosten.

De vordering is - voor zover thans van belang - gegrond op de volgende stellingen, samengevat weergegeven. [partij A] was tot 16 september enig aandeelhoudster van de besloten vennootschap Technographic B.V. (verder te noemen: Technographic). Op die datum zijn de aandelen op grond van een koopovereenkomst van 31 augustus 2004 geleverd aan de besloten vennootschap Engian Holding B.V. en aan [persoon X] (verder: Engian, respectievelijk [persoon X]). [partij B] was sinds 1 november 1997 op grond van een arbeidsovereenkomst werkzaam voor Technographic in de functie van districtmanager. De arbeidsovereenkomst bevat onder meer de volgende bepalingen en bedingen7:

Artikel 2 lid 3:

Artikel 9 lid 1:

Artikel 9 lid 2:

[partij B] heeft gedurende en na zijn dienstverband bij Technographic gehandeld in strijd met deze bepalingen. Technographic heeft [partij B] in rechte aansprakelijk gesteld voor schade en de verbeurde boete van hem gevorderd. Op 31 augustus 2005 is Technographic echter failliet verklaard, waarna de kantonrechter de aanhangige procedure ambtshalve heeft doorgehaald.

De vordering van Technographic op [partij B] is niet begrepen in de verkoop en de levering van de aandelen aan Engian en [persoon X], maar bij de overeenkomst van 31 augustus 2004 door Technographic overgedragen aan [partij A]. De koopovereenkomst bevat een bepaling van de volgende inhoud (aangehaald via de dagvaarding):

Artikel 8:

[partij A] is daarom gerechtigd de vordering tegen [partij B] alsnog in te stellen, zo stelt zij.

De vordering en het verweer in het incident

In het incident vordert [partij B] dat de kantonrechter bij vonnis, zoveel mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, [partij A] zal bevelen de volgende stukken en documenten ter hand te stellen aan [partij B] dan wel aan zijn gemachtigde, althans dat de kantonrechter in goede justitie zal bepalen de wijze waarop - zo leest de kantonrechter - inzage, afschrift of uittreksel van deze bescheiden zal worden verschaft: een gewaarmerkt uittreksel van de cessieakte en haar titel, de schriftelijke mededeling van de cessie aan gedaagde in persoon, alsmede een gewaarmerkte (in het Nederlands vertaalde) oprichtingsakte aangaande eiseres als juridische entiteit en inschrijving als deze entiteit in de daartoe bestemde publieke registers, althans gewaarmerkte (in het Nederlands vertaalde) stukken op basis waarvan in ieder geval het ontstaan en voortbestaan van eiseres als juridische entiteit kan worden vastgesteld.

Aan deze vordering ligt ten grondslag de stelling, samengevat weergegeven, dat vooralsnog onzeker is wie en wat [partij A] is, nu dit niet door raadpleging van Nederlandse openbare registers kan worden vastgesteld. In het verlengde daarvan kan niet worden vastgesteld naar welk recht de gestelde cessie moet worden beoordeeld en, aangezien [partij A] buiten Nederland gevestigd is, waaraan de kantonrechter in deze zaak zijn bevoegdheid ontleent.

[partij B] meldt in zijn incidentele conclusie tevens een vordering ex artikel 224 Rv te willen instellen, maar heeft daarvan geen akte gevraagd.

[partij A] voert gemotiveerd verweer. Hieronder zal het verweer voor zover nodig worden besproken.

De beoordeling in het incident

Het verweer houdt ten eerste in dat [partij B], in plaats van een incidentele vordering in te stellen, aanstonds het bestaan van [partij A], de rechtsmacht van de kantonrechter en de cessie ten principale had kunnen betwisten.

Dit standpunt is wellicht niet onjuist, maar de mogelijkheid van betwisting ten principale - afgezien van de vraag welke gronden [partij B] daarvoor zou kunnen aanvoeren - staat in het algemeen het instellen van een incidentele vordering als deze niet in de weg.

Vervolgens betoogt [partij A] dat “een gewaarmerkte (in het Nederlands vertaalde) oprichtingsakte aangaande eiseres als juridische entiteit en inschrijving als deze entiteit in de daartoe bestemde publieke registers, althans gewaarmerkte (in het Nederlands vertaalde) stukken op basis waarvan in ieder geval het ontstaan en voortbestaan van eiseres als juridische entiteit kan worden vastgesteld”, niet valt aan te merken als betrekking hebbend op een rechtsverhouding waarbij [partij B] partij is, zoals artikel 843a Rv als voorwaarde stelt.

Dit verweer treft doel, omdat, hoewel het bestaan van [partij A] een voorwaarde is voor het bestaan van de rechtsverhouding die zij aan haar vordering ten grondslag legt (de cessie), [partij B] niet heeft toegelicht of, en zo ja, in hoeverre de door hem bedoelde stukken die cessie in het bijzonder aangaan. [partij B] heeft dan ook geen belang bij de gevorderde inzage in of afgifte van die stukken.

Het derde onderdeel van het verweer houdt in dat de cessie is vastgelegd in artikel 8 van de aandelenkoopovereenkomst van 31 augustus 2004, zodat geen afzonderlijke cessieakte vereist is.

Dit verweer behelst een materiële stelling, zodat het niet in het incident kan worden onderzocht maar in de hoofdzaak aan de orde kan komen. De incidentele vordering is in zoverre niet toewijsbaar.

Tenslotte voert [partij A] aan dat aan het vereiste van mededeling van de cessie aan [partij B] als de debitor cessus is voldaan door toezending van een brief van 24 oktober 2006 en een desbetreffende telefonische mededeling van de raadsman van [partij A] aan [partij B]. Uit het verweer van [partij B], zo meent [partij A], volgt dat de mededeling van de cessie hem heeft bereikt.

Ook dit verweer slaagt in zoverre dat, nu [partij B] - zoals ook uit de eigen stellingen van [partij A] volgt - nog niet ten principale verweer gevoerd heeft, dit een punt is dat in de hoofdzaak nader aan de orde kan komen.

Al het voorgaande leidt tot het oordeel dat de incidentele vordering zal worden afgewezen.

[partij B] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van het incident, aan de zijde van [partij A] begroot op € 175,- voor salaris gemachtigde.

De voortgang van het geding in de hoofdzaak

In de hoofdzaak is het woord aan [partij B]. De zaak zal naar de rol worden verwezen voor het nemen van een conclusie van antwoord.

Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.