Hof 's-Hertogenbosch, 29-09-2010, nr. 20-000288-10

een hoeveelheid geld en/of

een bankpas en/of

een autosleutel en/of

de sleutel van het stuurslot van de auto van voornoemde [slachtoffer 1],

in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan voornoemde [slachtoffer 1], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte

en/of

heeft gedwongen tot het ter beschikking stellen van gegevens te weten:

de pincode van voornoemde bankpas

en/of

met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen

een hoeveelheid geld en/of

een bankpas en/of

een autosleutel en/of

de sleutel van het stuurslot van de auto van voornoemde [slachtoffer 1],

in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan voornoemde [slachtoffer 1], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 1] gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf hetzij de vlucht mogelijk te maken,

hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,

welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat hij,

verdachte

die [slachtoffer 1] onverhoeds en voorzien van een bivakmuts in of in de nabijheid van de schuur van de woning van die [slachtoffer 1] is genaderd en/of (vervolgens) een groot formaat mes op zeer korte afstand dreigend op haar heeft gericht, althans dreigend aan die [slachtoffer 1] heeft getoond en/of

(vervolgens) zijn hand op de mond van die [slachtoffer 1] heeft gedrukt en/of die [slachtoffer 1] (vervolgens) dreigend de woorden heeft toegevoegd: "Hou stil ik vermoord je!" en/of "Geld, geld, geld", althans woorden van soortgelijke dreigende aard en/of strekking en/of

(vervolgens) die [slachtoffer 1] heeft gedwongen haar woning te betreden en/of

tape om het hoofd en/of om de handen van die [slachtoffer 1] heeft gebonden en/of

(vervolgens) die [slachtoffer 1] in het schuurtje heeft gedwongen op de grond te gaan liggen en/of

(vervolgens) met een snoer de voeten van die [slachtoffer 1] bij elkaar heeft gebonden en/of

die [slachtoffer 1] (nogmaals) dreigend voornoemd mes heeft getoond en/of haar hierbij dreigend de woorden heeft toegevoegd "your pincode right number, if it's not working I'll come back, I'll kill you, I'll call the police and they will find you here dead", althans woorden van soortgelijke dreigende aard en/of strekking;

met kracht tegen het gezicht van voornoemde [slachtoffer 3] geduwd en/of

aan het lichaam van die [slachtoffer 3] getrokken en/of

aan het lichaam van de echtgenoot van die van [slachtoffer 3] getrokken en/of

(daarbij) geroepen:"geld, geld, dit is een overval",

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid,

en/of

hij op of omstreeks 12 december 2008 te Breda ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich en/of een ander wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 3] en/of haar echtgenoot te dwingen tot afgifte van enig geldbedrag, in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan voornoemde [slachtoffer 3] en/of haar echtgenoot, in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, hebbende hij verdachte ter uitvoering van het door hem voorgenomen misdrijf

met kracht tegen het gezicht van voornoemde [slachtoffer 3] geduwd en/of

aan het lichaam van die [slachtoffer 3] getrokken en/of

aan het lichaam van de echtgenoot van die van [slachtoffer 3] getrokken en/of

(daarbij) geroepen:"geld, geld, dit is een overval",

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid;

van achteren heeft benaderd en/of (vervolgens)

voornoemde [slachtoffer 4] met zijn hand bij haar mond heeft vastgepakt en/of

voornoemde [slachtoffer 4] op de grond heeft gegooid;

subsidiair, althans, indien het vorenstaande onder 4. niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

hij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 5 januari 2009 tot en met 13 januari 2009 te Breda, in elk geval in Nederland, een mobiele telefoon heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van voornoemde mobiele telefoon wist, althans redelijkerwijs moest vermoeden dat het (een) door misdrijf verkregen goed(eren) betrof;

de pincode van een bankpas

en/of

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen

een hoeveelheid geld en/of

een bankpas,

in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [slachtoffer 5], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader, welke diefstal werd voorafgegaan en/of vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 5], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en/of gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en/of zijn mededader, hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,

en waarbij de toegang tot de plaats van het misdrijf werd verschaft door middel van braak en/of verbreking, immers heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) een deur van voornoemde woning geforceerd,

en welk geweld en/of welke bedreiging met geweld hierin bestond(en) dat hij,

verdachte en/of zijn mededader,

die [slachtoffer 5] onverhoeds in haar slaapkamer heeft/hebben genaderd en/of

tegen die [slachtoffer 5] heeft/hebben gezegd dat zij niet mocht schreeuwen, waarbij dreigende woorden werden geuit en/of

de handen en/of de voeten van die [slachtoffer 5] heeft/hebben vastgebonden.

In deze weergave van de tenlastelegging zijn de door de eerste rechter aangebrachte verbeteringen begrepen. Voor zover in de tenlastelegging overige taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak

Het hof is, evenals de rechtbank en anders dan de advocaat-generaal, van oordeel dat bij gebrek aan voldoende wettige en overtuigende bewijsmiddelen niet kan worden bewezen verklaard, dat verdachte het onder 4. - primair - ten laste gelegde heeft begaan, zodat hij daarvan zal worden vrijgesproken.

Het hof overweegt hieromtrent het navolgende:

Het hof is van oordeel dat het door de aangeefster [benadeelde] en getuige [getuige 1] gegeven signalement van de dader zodanig algemeen is, dat op basis daarvan niet de conclusie kan worden getrokken, dat het de verdachte is geweest die zich schuldig heeft gemaakt aan de hier ten laste gelegde overval. Hier doet niet aan af dat enkele dagen na de overval een anoniem briefje met daarop de naam van verdachte, als zijnde de dader van de overval, is verstrekt aan de aangeefster. Evenmin kan uit het aantreffen van kleding bij de verdachte op de slaapkamer, in het bijzonder een zwarte trui met V-hals en een zwarte bivakmuts, die overeenkomsten vertonen met de beschreven kleding van de overvaller, worden geconcludeerd dat het verdachte moet zijn geweest die de overval heeft gepleegd.

een hoeveelheid geld en

een bankpas en

een autosleutel en

de sleutel van het stuurslot van de auto van voornoemde [slachtoffer 1],

toebehorende aan voornoemde [slachtoffer 1] en heeft gedwongen tot het ter beschikking stellen van gegevens te weten:

de pincode van voornoemde bankpas

welk geweld en welke bedreiging met geweld hierin bestonden dat hij, verdachte

die [slachtoffer 1] onverhoeds en voorzien van een bivakmuts in of in de nabijheid van de schuur van de woning van die [slachtoffer 1] is genaderd en vervolgens een mes op zeer korte afstand dreigend op haar heeft gericht en

(vervolgens) zijn hand op de mond van die [slachtoffer 1] heeft gedrukt en die [slachtoffer 1] (vervolgens) dreigend de woorden heeft toegevoegd: "Hou stil ik vermoord je!" en "Geld, geld, geld", althans woorden van soortgelijke dreigende aard en strekking en

(vervolgens) die [slachtoffer 1] heeft gedwongen haar woning te betreden en

tape om het hoofd en om de handen van die [slachtoffer 1] heeft gebonden en

(vervolgens) die [slachtoffer 1] in het schuurtje heeft gedwongen op de grond te gaan liggen en

(vervolgens) met een snoer de voeten van die [slachtoffer 1] bij elkaar heeft gebonden en

die [slachtoffer 1] (nogmaals) dreigend voornoemd mes heeft getoond en haar hierbij dreigend de woorden heeft toegevoegd "your pincode right number, if it's not working I'll come back, I'll kill you, I'll call the police and they will find you here dead" althans woorden van soortgelijke dreigende aard en strekking.

met kracht tegen het gezicht van voornoemde [slachtoffer 3] geduwd en

aan het lichaam van die [slachtoffer 3] getrokken en

aan het lichaam van de echtgenoot van die van [slachtoffer 3] getrokken en

daarbij geroepen:"geld, geld, dit is een overval",

terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

en

hij op 12 december 2008 te Breda ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om met het oogmerk om zich wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [slachtoffer 3] en/of haar echtgenoot te dwingen tot afgifte van enig geldbedrag, toebehorende aan voornoemde [slachtoffer 3] en/of haar echtgenoot, in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, hebbende hij verdachte ter uitvoering van het door hem voorgenomen misdrijf

met kracht tegen het gezicht van voornoemde [slachtoffer 3] geduwd en

aan het lichaam van die [slachtoffer 3] getrokken en

aan het lichaam van de echtgenoot van die van [slachtoffer 3] getrokken en

daarbij geroepen:"geld, geld, dit is een overval",

de pincode van een bankpas

en

tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen

een hoeveelheid geld en

een bankpas,

toebehorende aan [slachtoffer 5], welke diefstal werd voorafgegaan en vergezeld en gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 5], gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken en/of om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en zijn mededader, hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren,

en waarbij de toegang tot de plaats van het misdrijf werd verschaft door middel van braak, immers hebben verdachte en zijn mededader een deur van voornoemde woning geforceerd,

en welk geweld en welke bedreiging met geweld hierin bestonden dat hij, verdachte en/of zijn mededader,

die [slachtoffer 5] onverhoeds in haar slaapkamer heeft/hebben genaderd en

tegen die [slachtoffer 5] heeft/hebben gezegd dat zij niet mocht schreeuwen, waarbij dreigende woorden werden geuit en

de handen en de voeten van die [slachtoffer 5] heeft/hebben vastgebonden.

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard, zodat hij daarvan zal worden vrijgesproken.

Door het hof gebruikte bewijsmiddelen

Indien tegen dit verkort arrest beroep in cassatie wordt ingesteld, worden de door het hof gebruikte bewijsmiddelen die redengevend zijn voor de bewezenverklaring opgenomen in een aanvulling op het verkort arrest. Deze aanvulling wordt alsdan aan het verkort arrest gehecht.

Bijzondere overwegingen omtrent het bewijs

De beslissing dat het bewezen verklaarde door de verdachte is begaan, berust op de feiten en omstandigheden als vervat in de hierboven bedoelde bewijsmiddelen, in onderlinge samenhang beschouwd.

Elk bewijsmiddel wordt - ook in zijn onderdelen - slechts gebruikt tot bewijs van dat bewezen verklaarde feit, of die bewezen verklaarde feiten, waarop het, blijkens zijn inhoud, betrekking heeft.

met betrekking tot het onder 1. ten laste gelegde

Van de zijde van de verdediging is betoogd, dat verdachte vrijgesproken dient te worden van het hem onder 1. ten laste gelegde. De raadsman voert daartoe het volgende aan:

1. uit de verklaringen van de aangeefster, dat de overvaller ‘een gladde kin’ had, blijkt dat verdachte niet de dader kan zijn geweest. Op kort na de aanhouding van de verdachte genomen foto’s is namelijk te zien, dat verdachte toen een baard had van meer dan een week;

2. de bij verdachte in beslag genomen jas, kan niet dezelfde jas zijn, als door de overvaller is gedragen, nu de aangeefster spreekt van een bontkraag, die aan de jas van verdachte ontbreekt. Voorts heeft ze niet verklaard over een opvallend wit logo aan de voorkant van de jas, zoals dat is te zien op de jas van verdachte.

Verbalisanten hebben in de buurt van de woning van de aangeefster wel een losse bontkraag aangetroffen, maar daarop is geen DNA aangetroffen van verdachte, hetgeen eveneens een aanwijzing oplevert dat niet de verdachte, maar een ander de overval heeft gepleegd;

3. het bij verdachte in beslag genomen mes komt niet overeen met de door de aangeefster gegeven omschrijving van het mes, dat bij de overval zou zijn gebruikt. Daarnaast zijn noch op de looproute, noch in de omgeving of op de plaats van de aanhouding van verdachte plastic zakken aangetroffen en is bij verdachte evenmin een pinpas aangetroffen.

Verdachte heeft hieraan toegevoegd:

4. dat het [betrokkene] moet zijn geweest die de overval heeft gepleegd, aangezien hij van [betrokkene], na de overval, bij hem, verdachte, in beslag genomen goederen en een geldbedrag in handen geduwd heeft gekregen en;

de ernst van het bewezen verklaarde in de verhouding tot andere strafbare feiten, zoals onder meer tot uitdrukking komt in het hierop gestelde wettelijk strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd;

de mate waarin het bewezen verklaarde persoonlijk leed teweeg heeft gebracht;

het gewelddadig karakter van het bewezen verklaarde en de maatschappelijke onrust die daarvan het gevolg is geweest.

Het hof overweegt hierbij in het bijzonder het navolgende:

De verdachte heeft zich in een relatief korte periode schuldig gemaakt aan overvallen op kwetsbare personen in een woning. Daarnaast heeft de verdachte in die periode ook nog een auto-inbraak gepleegd en heeft hij zich schuldig gemaakt aan de schuldheling van een, uit een overval afkomstige, mobiele telefoon. Het hof stelt vast dat de slachtoffers bij de overvallen in de woningen behoorden tot een groep personen die als uitermate kwetsbaar kan worden beschouwd. De verdachte heeft een vrouw die destijds zeven maanden zwanger was met een mes bedreigd met de dood, haar mond met tape afgeplakt, haar handen en voeten vastgebonden en gesommeerd in die toestand op de grond in een schuur te gaan liggen. Bij een eerdere overval was een bejaard echtpaar het slachtoffer, waarbij verdachte de vrouw heeft geduwd, als gevolg waarvan zij ten val is gekomen en letsel heeft opgelopen. Ook haar echtgenoot is door verdachte geduwd en vastgepakt. Bij de derde bewezen verklaarde overval heeft verdachte tezamen met een mededader een vrouw op leeftijd in haar eigen slaapkamer met de dood bedreigd en aan haar handen en voeten vastgebonden.

Het hof rekent de verdachte deze keuze van zijn slachtoffers zwaar aan. Verdachte heeft een kille berekening of inschatting gemaakt van de risico’s en de opbrengsten van zijn daden. Dat hij zich hierbij weinig rekenschap heeft gegeven van de verstrekkende gevolgen van de gepleegde feiten voor de kwetsbare slachtoffers, blijkt naar het oordeel van het hof uit de grove manier waarop hij zijn slachtoffers heeft benaderd.

Bij de straftoemeting heeft het hof rekening gehouden met de navolgende uitgangspunten:

Wat betreft de op te leggen straf heeft het hof aansluiting gezocht bij de straffen die door dit gerechtshof in gevallen grosso modo vergelijkbaar met de onderhavige worden opgelegd. Gelet hierop is het van oordeel dat bij een voltooide gekwalificeerde diefstal in een woning in de regel niet kan worden volstaan met een lagere straf dan welke een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van drie jaren met zich brengt. Gelet op de vergelijkbare wijze waarop hierbij een inbreuk wordt gemaakt op de rechtsorde is het hof van oordeel dat eenzelfde uitgangspunt dient te worden gehanteerd bij een voltooide (gekwalificeerde) afpersing in een woning.

Onder de omstandigheid dat de hier bewezen verklaarde overvallen zich in het bijzonder hebben gericht tegen zeer kwetsbare personen en mede gelet op de korte tijd waar binnen de overvallen zijn gepleegd, ziet het hof aanleiding voornoemd uitgangspunt te verhogen met drie maanden per overval.

Hierbij zal het hof ten aanzien van het onder 3. bewezen verklaarde, hoewel dat juridisch gezien als een ‘poging’ dient te worden gekwalificeerd, het voornoemde uitgangspunt niet met een derde verlagen. Met de advocaat-generaal is het hof van oordeel dat het hier een toevallige omstandigheid is dat verdachte geen goederen heeft meegenomen, waarbij daarnaast de impact op het bejaarde echtpaar, alsmede de maatschappelijke onrust die, mede als gevolg van dit bewezen verklaarde feit, is ontstaan, verlaging van het uitgangspunt naar het oordeel van het hof niet rechtvaardigt.

Het hof is aldus van oordeel dat met betrekking tot het onder 1., 3. en 5. bewezen verklaarde een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van negen jaar en negen maanden in beginsel als passend kan worden beschouwd.

Voorts is het hof van oordeel dat met betrekking tot het onder 2. en 4. bewezen verklaarde, daarbij mede gelet op het Uittreksel Justitiële Documentatie betreffende verdachte d.d. 27 april 2010, waaruit blijkt dat hij over meerdere strafrechtelijk vergelijkbare antecedenten beschikt, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van drie maanden in beginsel als passend kan worden beschouwd.

Het hof ziet, gelet op bovengenoemde omstandigheden waaronder de strafbare feiten hebben plaatsgevonden, geen aanleiding in strafmitigerende zin rekening te houden met de leeftijd van verdachte of overige persoonlijke omstandigheden, voor zover deze ter terechtzitting in hoger beroep zijn aangevoerd.

Het hof acht de gemaakte keuzes met betrekking tot strafsoort en strafmaat het meest passend bij de persoon van de verdachte en de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder het is gepleegd.

Het hof komt op grond van de hiervoor weergegeven overwegingen tot een strafoplegging die afwijkt van de straf die door het openbaar ministerie is gevorderd en door de raadsman subsidiair is bepleit.

Het hof acht een veroordeling tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 10 jaren passend en geboden.

Beslag

Het na te melden in beslag genomen en nog niet teruggegeven voorwerp, is vatbaar voor verbeurdverklaring, nu het een voorwerp is met behulp waarvan het onder 1. en 5. ten laste gelegde en bewezen verklaarde is begaan. Het hof heeft hierbij rekening gehouden met de draagkracht van verdachte.

De in beslag genomen en nog niet teruggegeven voorwerpen of geldbedragen moeten worden teruggegeven aan de hieronder te noemen persoon, zijnde degene die blijkens het onderzoek ter terechtzitting redelijkerwijs als rechthebbende kan worden aangemerkt.

Van hetgeen verder in beslag genomen en nog niet teruggegeven is, zal de teruggave aan de verdachte worden gelast.

De vordering benadeelde partij

De benadeelde partij [slachtoffer 4] heeft in eerste aanleg een vordering ingesteld, strekkende tot schadevergoeding tot een bedrag van EUR 1.400,- ten aanzien van het onder 4. primair ten laste gelegde.

De benadeelde partij is bij vonnis waarvan beroep in haar vordering niet-ontvankelijk verklaard en heeft zich in hoger beroep opnieuw gevoegd.

Het hof is van oordeel dat, nu het onder 4. primair ten laste gelegde niet is bewezen, maar het onder dat feit subsidiair ten laste gelegde, niet is gebleken dat de schade door dit bewezen verklaarde feit is toegebracht.

De benadeelde partij zal daarom niet-ontvankelijk worden verklaard in haar vordering. Zij kan haar vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De beslissing is gegrond op de artikelen 24, 33, 33a, 45, 57, 310, 311, 312, 317 en 417bis van het Wetboek van Strafrecht, zoals deze bepalingen luidden ten tijde van de bewezen verklaarde feiten.

het voorwerp dat wordt vermeld onder nummer 47. op de aan dit arrest gehechte beslaglijst.

Gelast de teruggave aan [slachtoffer 4] van het in beslag genomen voorwerp, ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven, te weten:

het voorwerp dat wordt vermeld onder nummer 1. op de aan dit arrest gehechte

beslaglijst.

Gelast de teruggave aan [slachtoffer 1] van de in beslag genomen geldbedragen, ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven, te weten:

de geldbedragen die worden vermeld onder nummers 13 en 14. op de aan dit arrest gehechte beslaglijst.

Gelast de teruggave aan [slachtoffer 2], M. van de in beslag genomen voorwerpen, ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven, te weten:

de voorwerpen die worden vermeld onder nummers 21 en 37 op de aan dit arrest gehechte beslaglijst.

Gelast de teruggave aan verdachte van de in beslag genomen voorwerpen, ten aanzien waarvan nog geen last tot teruggave is gegeven, te weten:

alle overige voorwerpen op de aan dit arrest gehechte beslaglijst, met uitzondering van het anonieme briefje met daarop vermeld de naam van verdachte.

Vordering benadeelde partij

Verklaart de benadeelde partij, [slachtoffer 4], in haar vordering niet-ontvankelijk en bepaalt dat zij haar vordering slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Veroordeelt de benadeelde partij, [slachtoffer 4], in de kosten van het geding door de verdachte gemaakt, tot op heden begroot op nihil.

Wijst af het verzoek om opheffing van de voorlopige hechtenis.

Aldus gewezen door

mr. J.J. van der Kaaden, voorzitter,

mr. W.E.C.A. Valkenburg en mr. M.J.C. van Kamp,

in tegenwoordigheid van mr. R.P. Sampat, griffier,

en op 29 september 2010 ter openbare terechtzitting uitgesproken.

mr. M.J.C. van Kamp is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.