Rb. Amsterdam, 06-01-2016, nr. C/13/585731/HA ZA 15-402

Het verloop van de procedure blijkt uit:

[gedaagde 88] noch zijn advocaat is ter comparitie verschenen.

Ten slotte is vonnis bepaald.

Chidda c.s. vordert bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis:

Chidda c.s. stelt, kort gezegd, dat gedaagden zonder recht of titel het terrein bewonen/gebruiken en dat Chidda c.s., als eigenaar, over het terrein wenst te beschikken.

[gedaagde 88] , [gedaagde 2] c.s. en [gedaagde 33] c.s. voeren verweer.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover relevant, nader ingegaan.

[gedaagde 88] vordert bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis te bepalen dat Chidda c.s. de aanwezigheid van [gedaagde 88] , althans het verblijfsrecht, althans het woonrecht van [gedaagde 88] (en zijn gezin) dient te gehengen en gedogen, op straffe van een boete, met veroordeling van Chidda c.s. in de proceskosten, althans te beslissen zoals de rechtbank passend oordeelt.

Aan de vordering legt [gedaagde 88] ten grondslag dat zijn adres acht jaren geleden door de toenmalig burgemeester van Amsterdam is erkend als officieel woonadres. Zijn adres is een regulier GBA- en woonadres. [gedaagde 88] is door de voormalig eigenaar van Chidda c.s. aangesteld tot bewaker en bewaarder van de zaken van Chidda c.s. op het terrein.

Chidda c.s. voert verweer.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

[gedaagde 33] c.s. vordert, bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis:

Ter onderbouwing van de vordering verwijst [gedaagde 33] c.s. naar hetgeen zij aan het verweer in conventie ten grondslag heeft gelegd.

Chidda c.s. voert verweer.

Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.

De rechtbank stelt het volgende voorop. De conventionele vordering tot ontruiming heeft betrekking op ‘het registergoed, plaatselijk bekend als Westhaven en Hornweg 2, kadastraal bekend gemeente Sloten (N.H.) Sectie K nummer 2981, gemeente Sloten (N.H.) Sectie K nummer 2982 en gemeente Sloten (N.H.) Sectie K nummer 2983, ontstaan uit de gemeente Sloten (N.H.) sectie K nummer 2119, volgens het kadaster plaatselijk bekend als Westhaven en Hornweg 2’. De gedaagden in deze procedure hebben allen hun adres aan de Hornweg 6 dan wel de Hornweg 6A (in Amsterdam). Blijkbaar zijn partijen het erover eens dat de Hornweg 6 en Hornweg 6a, nu geen van partijen anders heeft betoogd, zijn gelegen op het in het petitum aangeduide terrein. Daarvan zal ook de rechtbank uitgaan.

in conventie

Tegen de vordering in conventie is bij conclusie van antwoord verweer gevoerd door [gedaagde 88] , [gedaagde 33] c.s. en [gedaagde 2] c.s.

De Stichting Robodock c.s. heeft niet van antwoord gediend en op 22 juli 2015 is aan Stichting Robodock c.s. akte niet-dienen verleend. Zo Stichting Robodock c.s. ter comparitie alsnog verweren heeft aangevoerd, zal de rechtbank daaraan - ex artikel 128 lid 3 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering -voorbijgaan.

Verjaring/rechtsverwerking/toestemming

[gedaagde 2] c.s. en [gedaagde 33] c.s.

Het meest verstrekkende verweer van [gedaagde 2] c.s. is dat de vordering van Chidda c.s. jegens enkele specifieke personen, die meer dan 20 jaren onafgebroken zonder recht of titel op het terrein verblijven, is verjaard. Ook [gedaagde 33] c.s. doet een beroep op bevrijdende verjaring, en eveneens op verkrijgende verjaring en daarnaast op rechtsverwerking. Chidda c.s. heeft gemotiveerd verweer gevoerd.

Ingevolge artikel 3:306 van het Burgerlijk Wetboek (BW) in samenhang met artikel 3:314 lid 2 is voor een geslaagd beroep op bevrijdende verjaring een onafgebroken bezit voor een periode van 20 jaren vereist. Chidda c.s. weerspreekt dat het perceel door sommige bewoners minimaal 20 jaren onafgebroken is gebruikt.

Voor verkrijgende verjaring is een onafgebroken bezit te goeder trouw van tien jaren vereist (artikel 3:99 lid 1 BW). De bezitter te kwader trouw verkrijgt het goed eerst nadat de termijn van verjaring voor de vordering strekkende tot beëindiging van het bezit is voltooid (artikel 3:105 lid 1 BW), dat wil zeggen dat die termijn gelijk is aan de termijn van de bevrijdende verjaring.

Op [gedaagde 33] c.s. en op [gedaagde 2] c.s., die zich beroepen op de gevolgen van de stelling dat de vordering van Chidda c.s. is verjaard, rust de stelplicht en de bewijslast van die stelling. In het bijzonder dienen zij feiten en omstandigheden te stellen die onderbouwen welke bewoners onafgebroken op het perceel wonen en dat die bewoning in ieder geval ten tijde van het uitbrengen van de dagvaarding reeds 20 jaren voortduurde. Dat geldt zowel voor de bevrijdende als voor de verkrijgende verjaring, nu zij zich niet op het standpunt hebben gesteld dat er sprake was van bezit te goeder trouw. Zonder in de beoordeling te treden van de vraag of Chidda c.s. stuitingshandelingen heeft verricht vóórdat de dagvaarding werd uitgebracht, moet in ieder geval die dagvaarding worden aangemerkt als een daad van rechtsvervolging die de stuiting van de verjaring tot gevolg heeft (artikel 3:316 lid 1 BW).

[gedaagde 33] c.s. blijft steken in de blote stelling dat de vordering van Chidda c.s. is verjaard en miskent daarmee de op haar rustende stelplicht ten aanzien feiten en omstandigheden die, indien bewezen, de verjaring doen intreden.

[gedaagde 2] c.s. heeft concreet gesteld dat de bewoners [gedaagde 37] (hierna: [gedaagde 37] ) en [naam 1] ( [naam 1] ) sinds respectievelijk 1990 en 1995 op het perceel wonen. [naam 1] is echter in deze procedure niet in rechte betrokken en voorts, naar Chidda c.s. heeft gesteld en [gedaagde 2] c.s. niet heeft betwist, niet meer één van de bewoners van het perceel. Bij gebreke van enig rechtens relevant belang, zal de rechtbank niet in de beoordeling treden van de vraag of de vordering van Chidda c.s. jegens [naam 1] is verjaard.

Ten aanzien van [gedaagde 37] overweegt de rechtbank het volgende. De in het geding gebrachte stukken, brieven gericht aan [gedaagde 37] aan het adres ‘Gevleweg te Amsterdam’ dateren van juni en juli 1995. Voor zover deze brieven dienen ter onderbouwing van de stelling dat [gedaagde 37] toen de dagvaarding werd uitgebracht reeds minstens 20 jaren het onafgebroken bezit had van een deel van het terrein, kan aan die bieven geen betekenis worden gehecht nu de dagvaarding dateert van 20 april 2015 en die brieven niet zijn gedateerd in de periode van meer dan 20 jaren voordien. Concrete feiten die het onafgebroken bezit door [gedaagde 37] op enigerlei andere wijze onderbouwen, ontbreken. [gedaagde 2] c.s. heeft evenmin feitelijk toegelicht dat andere bewoners dan [gedaagde 37] en [naam 1] meer dan 20 jaren onafgebroken het bezit hebben gehad van een deel van het terrein. [gedaagde 2] c.s. blijft steken in de niet onderbouwde stelling dát er ook anderen reeds langer dan 20 jaren wonen op het terrein. Nu niet aan de stelplicht is voldaan door [gedaagde 2] c.s. en [gedaagde 33] c.s., slaagt het beroep op verjaring - ook het beroep van [gedaagde 33] c.s. op verkrijgende verjaring ex artikel 3:105 BW - niet en is voor nadere bewijslevering geen plaats.

Ook het beroep van [gedaagde 33] c.s. op rechtsverwerking faalt. Voor het aannemen van rechtsverwerking is enkel tijdsverloop of louter stilzitten onvoldoende. Vereist is de aanwezigheid van bijzondere omstandigheden als gevolg waarvan bij de wederpartij het gerechtvaardigd vertrouwen is gewekt dat de gerechtigde zijn aanspraak niet meer geldend zal maken dan wel de situatie waarin de wederpartij zou worden benadeeld in geval de gerechtigde zijn aanspraak alsnog geldend zou maken. [gedaagde 33] c.s. heeft geen omstandigheden gesteld ter onderbouwing van de stelling dat zij er gerechtvaardigd op mocht vertrouwen dat Chidda c.s. geen actie meer zou ondernemen in het kader van de ontruiming van het perceel, echter enkel de (blote) stelling ingenomen dat aan haar een beroep op rechtsverwerking toekomt. Daarmee heeft zij niet aan haar stelplicht voldaan en bestaat er evenmin ruimte voor nadere bewijslevering.

[gedaagde 88]

[gedaagde 88] beroept zich erop in het verleden van Chidda c.s., althans de voormalig eigenaar, toestemming te hebben gekregen om op het terrein te blijven wonen. Dit is echter gemotiveerd door Chidda c.s. weersproken en [gedaagde 88] heeft tegenover die betwisting geen feiten en omstandigheden naar voren gebracht die zijn stelling staven. De omstandigheid dat, zoals door [gedaagde 88] gesteld, zijn adres als officieel woonadres is erkend en als GBA-adres is geregistreerd, maakt, zonder nadere toelichting die ontbreekt, niet dat [gedaagde 88] ongeacht de rechten die Chidda c.s. heeft met betrekking tot het perceel (waarover hieronder meer) is gerechtigd om het terrein hoe dan ook te blijven bewonen. Dit verweer tegen de vordering kan dan ook niet slagen.

Dit brengt tevens met zich dat de vordering in reconventie van [gedaagde 88] , waaraan [gedaagde 88] bovengenoemde omstandigheden ten grondslag heeft gelegd, voor afwijzing gereed ligt.

Belang

Vaststaat dat gedaagden zonder recht of titel verblijven op het aan Chidda c.s. in eigendom toebehorende perceel. Daarmee is de onrechtmatigheid van deze handelwijze in beginsel gegeven. Dat betekent niet zonder meer dat de vordering strekkende tot de ontruiming van het terrein daarmee toewijsbaar is. Tegenover het belang van Chidda c.s. tot de ongestoorde uitoefening van haar eigendomsrecht staat het belang van gedaagden bij gebruik van het terrein en het tegengaan van langdurige tegenstand. Het eigendomsrecht van Chidda c.s. wordt beschermd door artikel 1 van het Eerste Protocol bij het Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) en het huisrecht van gedaagden door artikel 8 van het EVRM. De (tegenstrijdige) belangen van partijen dienen tegen elkaar te worden afgewogen. Om die afweging te kunnen maken, moeten de belangen van partijen voldoende gespecificeerd naar voren zijn gebracht.

Ten aanzien van de door partijen aangevoerde belangen overweegt de rechtbank het volgende.

Met Koole heeft Chidda c.s. twee huurovereenkomsten gesloten voor de verhuur van een deel van het terrein, daaronder begrepen een deel van het tot het terrein behorende water. Alhoewel Chidda c.s. belang heeft bij het kunnen nakomen van deze twee huurovereenkomsten, is daarmee nog niet gegeven dat de belangen van gedaagden moeten wijken voor de belangen van Chidda c.s. De enkele omstandigheid dat er huurovereenkomsten zijn gesloten, sluit immers niet uit dat de ontruiming alsnog tot ongerechtvaardigde leegstand leidt.

Pas in een laat stadium van deze procedure is door Chidda c.s. een toelichting gegeven op de plannen van Koole met betrekking tot het terrein. Het meest recente document dat door Chidda c.s. op dat punt is overgelegd is het informatiedocument (r.o. 2.10). In het informatiedocument staat beschreven, en zo is ook namens Koole ter zitting toegelicht, dat het terrein door Koole in eerste instantie zal worden benut ten behoeve van de uitbreiding van de werkzaamheden van Koole na de overname van een derde markpartij en de uitbreiding van het dienstenpakket dat Koole biedt aan de maritieme sector, waaronder ook het onderhoud en de reparatie van schepen. [gedaagde 2] c.s. en [gedaagde 33] c.s. hebben uitgebreid en gemotiveerd betwist dat op dit moment de plannen van Koole concreet en uitvoerbaar zijn en daarmee dat Chidda c.s. thans een redelijk belang heeft bij de ontruiming van het terrein. Ter onderbouwing van het verweer hebben zij onder meer aangevoerd dat het informatiedocument een onvoldoende omschrijving van de plannen weergeeft, dat de voor de exploitatie van het terrein vereiste vergunningen ontbreken, dat bouwtekeningen nog niet zijn gemaakt en dat de plannen economisch onhaalbaar zijn.

De bestemming die Koole aan het terrein wil geven dient in de eerste plaats voldoende concreet te zijn, in die zin dat specifiek dient te worden aangegeven welke doelen Koole voor ogen heeft met welke delen van het door haar te huren terrein. Dergelijke voldoende concrete plannen zijn echter niet naar voren gebracht, niet in het informatiedocument waarop Chidda c.s. zich beroept en evenmin ter comparitie. Het informatiedocument geeft slechts in algemene zin de voornemens van Koole weer. Daarnaast maakt het informatiedocument niet afdoende duidelijk op welke wijze het terrein zal worden ingezet voor deze plannen. Onder punt 8.2.3. van het document staat dat ‘het terrein zal worden ingericht conform nader uit te werken inrichtingsplan. Een eerste aanzet is gegeven met het bij deze notitie gevoegde vlekkenplan. Na uitvoering van de noodzakelijke onderzoeken zal worden gestart met uitwerking van de pre-engineering, wat tevens de basis kan vormen voor de verschillende vergunningaanvragen.” Blijkbaar dienen de plannen nog nader te worden uitgewerkt. Evenmin biedt het informatiedocument voldoende specifieke gegevens over de termijn waarbinnen Koole haar plannen wil verwezenlijken. Onder 8.2.3. van het informatiedocument staat weliswaar dat daartoe circa 70 werkweken noodzakelijk zullen zijn, maar welke werkzaamheden in die periode moeten worden verricht is niet duidelijk. Bovendien vermeldt het informatiedocument dat tot de berekening is gekomen ‘Op basis van een aantal aannames’. Welke aannames daarmee worden bedoeld, is niet nader toegelicht. Dat had wel op de weg van Chidda c.s. gelegen nu Chidda c.s. immers de stelling inneemt dat de plannen op dit moment voldoende concreet zijn en dat Koole spoedig met de uitwerking van die plannen wenst te starten. De rechtbank weegt hierbij mee dat het terrein, en dat is geen geschilpunt tussen partijen, in deplorabele toestand verkeert en dat daaraan aanzienlijke werkzaamheden dienen te worden verricht alvorens het terrein geschikt kan worden geacht voor ingebruikname. Dat impliceert dat er concrete werkzaamheden moeten worden verricht. In het informatiedocument staat onder 8.3.2. onder meer dat zo snel mogelijk moet worden gestart met ‘Uitvoering van asbestsanering in bestaande opstallen’ en ‘Bouwrijp maken van het terrein’. Daarmee is echter niet welomschreven uiteengezet op welke wijze de toestand van het terrein dusdanig kan worden verbeterd dat met de feitelijke werkzaamheden kan worden aangevangen. Ook te dien aanzien heeft Chidda c.s. niet gespecificeerd gesteld welke werkzaamheden nog moeten worden verricht en op welke termijn daarmee een aanvang kan worden genomen.

Vast staat dat voor de ontplooiing van het perceel vergunningen zijn vereist, zoals een omgevingsvergunning en een kapvergunning, welke vergunningen, althans voor het deel ‘binnen de hekken’ niet zijn aangevraagd. [gedaagde 2] c.s. en [gedaagde 33] c.s. trekken in twijfel of de vergunningen zullen worden verleend. Zo is door [gedaagde 33] c.s. en door [gedaagde 2] c.s. verklaard dat uit een natuurtoets die in 2010 door de Dienst Ruimtelijke Ordening van de gemeente Amsterdam is opgesteld ten behoeve van het gehele bestemmingsplan ‘Amerikahaven’, waarbinnen het terrein is gelegen, diersoorten voorkomen die door de Flora- en faunawet worden beschermd en dat voor enkele soorten een zodanig zwaar beschermingsregime geldt dat het niet is toegestaan verstorende werkzaamheden uit te voeren zonder dat eerst is onderzocht of een ontheffing nodig is op grond van de Flora- en faunawet. Daartegenover heeft Chidda c.s. enkel gesteld dat er nog een vergunning voor ‘beschermde’ diersoorten dient te worden aangevraagd, echter gesteld noch gebleken is dat die aanvraag in voorbereiding is. In concreto staat vast welke diersoorten zich op het terrein bevinden en welke vergunning dan wel ontheffing dient te worden aangevraagd. Waarom daarmee thans nog niet is aangevangen, is niet nader toegelicht door Chidda c.s. Met betrekking tot de omgevingsvergunning heeft [gedaagde 2] c.s. erop gewezen dat activiteiten op het terrein van scheepsbouw tot zeer veel geluid kunnen leiden en dat de kans bestaat dat de vastgestelde geluidsruimte wordt overschreden bij uitvoering van de plannen van Koole. [gedaagde 2] c.s. heeft te dien aanzien verwezen naar het besluit van de provincie Noord-Holland: aanpassing geluidszone Westpoort. Chidda c.s. heeft niet concreet gesteld, hetgeen wel op haar weg ligt, dat de geluidsruimte geen belemmering vormt bij het verkrijgen van een omgevingsvergunning.

Voor zover Chidda c.s. zich erop beroept dat zij de nodige onderzoeken ter voorbereiding van de aanvragen van de vergunningen niet kan verrichten, omdat gedaagden geen toegang bieden tot het terrein, wordt dit verworpen. Van Chidda c.s. had kunnen worden verwacht dat zij ten minste zou laten zien welke onderzoeken zijn vereist voor het aanvragen van de diverse vergunningen en dat zij, gezien haar plannen met het terrein, voor zover mogelijk zou zijn aangevangen met de voorbereidingen voor het aanvragen van de benodigde vergunningen dan wel, concreet, zou hebben toegelicht op welke punten zij wegens het verblijf van gedaagden de aanvragen niet kan voorbereiden. Met de enkele stelling dat wordt verwacht dat het vergunningentraject eenvoudig is, kan in dit stadium van de procedure niet worden volstaan. De rechtbank acht het op dit moment onzeker of de benodigde vergunningen zullen worden verkregen en of Koole met haar werkzaamheden binnen afzienbare tijd haar plannen kan uitvoeren.

Voorts is door [gedaagde 2] c.s. gemotiveerd betwist dat de plannen van Koole economisch haalbaar zijn, onder meer onder verwijzing naar de diepgang van de schepen waarmee Koole wil gaan varen en de daartoe - volgens [gedaagde 2] c.s. - niet geëigende diepte van het Noordzeekanaal ter hoogte van de Velsertunnel. Tevens is door [gedaagde 2] c.s. aangevoerd dat het voorgenomen gebruik strijdig is met het bestemmingsplan, dan wel dat niet bekend is óf de plannen passen binnen het bestemmingsplan en of de gemeente haar instemming zal gegeven aan die plannen. Op deze concrete en onderbouwde verweren is geen enkele toelichting van de zijde van Chidda c.s. gekomen, zodat thans evenmin kan worden bepaald of de plannen van Koole binnen afzienbare termijn daadwerkelijk uitvoerbaar zijn.

Bovendien, zo volgt uit de stellingen van Chidda c.s., wordt niet het gehele terrein verhuurd aan Koole. Dat betekent dat een deel van het terrein in handen van Chidda c.s. blijft. Chidda c.s. heeft in het geheel niet gedocumenteerd welke bestemming Chidda c.s. aan dit deel van het terrein wil geven en op welke termijn zij dit deel ten eigen nutte wil gaan inrichten.

De plannen van zowel Koole als Chidda c.s. zijn derhalve op dit moment onvoldoende concreet en reëel, en evenmin staat vast in hoeverre de plannen gelet op in het bijzonder het vergunningentraject dat nog moet worden gestart daadwerkelijk uitvoerbaar zullen zijn, met als daaraan verbonden risico dat de plannen mogelijkerwijs geen doorgang vinden dan wel in afwachting van de benodigde vergunningen/ontheffingen niet binnen afzienbare termijn kunnen worden verwezenlijkt, en er ongerechtvaardigde leegstand van het terrein zal zijn. Daartegenover staan de belangen van de bewoners en gebruikers om op het terrein te kunnen blijven wonen en werken. Een aantal bewoners woont reeds gedurende langere tijd op het terrein en sommige kinderen zijn aldaar geboren. Op het terrein is in de loop der jaren een gemeenschap ontstaan. De ontruiming zal voor de bewoners/gebruikers grote gevolgen hebben. Daarmee is het (zwaarwegende) belang van gedaagden gegeven.

Onder deze omstandigheden brengt een afweging van de belangen van partijen met zich dat de belangen van Chidda c.s. dienen te wijken voor de belangen van gedaagden om op het perceel te kunnen blijven wonen.

De vordering van Chidda c.s. zal daarom worden afgewezen, ook ten aanzien van de niet-verschenen gedaagden nu Chidda c.s. geen belang heeft bij toewijzing van haar vordering jegens de niet-verschenen gedaagden. Het terrein kan immers niet worden ontruimd ten aanzien van een deel van de bewoners/gebruikers.

De overige stellingen en weren van partijen behoeven gezien het voorgaande geen bespreking.

Chidda c.s. zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld.

De kosten aan de zijde van [gedaagde 88] worden begroot op:

- griffierecht € 78,00

- salaris advocaat € 452,00 (1 punt × tarief € 452,00)

Totaal € 530,00

De kosten aan de zijde van [gedaagde 2] c.s. worden tot op heden begroot op:

- griffierecht € 285,00

- salaris advocaat € 904,00 (2 punten × tarief € 452,00)

Totaal € 1.189,00

De kosten aan de zijde van [gedaagde 33] c.s. worden tot op heden begroot op:

- griffierecht € 78,00

- salaris advocaat € 904,00 (2 punten × tarief € 452,00)

Totaal € 982,00

De kosten aan de zijde van de Stichting Robodock c.s. worden tot op heden begroot op € 613,00 aan griffierechten. De kosten advocaat worden begroot op nihil gezien hetgeen de rechtbank heeft overwogen onder 6.2.

in reconventie

De vordering van [gedaagde 88]

Deze vordering zal worden afgewezen (zie r.o. 6.7) nu de daartoe aangevoerde gronden die vordering niet kunnen dragen.

[gedaagde 88] dient als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten te worden veroordeeld. Gezien de nauwe verhevenheid van de vorderingen in conventie en in reconventie worden de kosten in reconventie aan de zijde van Chidda c.s. begroot op nihil.

De vordering van [gedaagde 33] c.s.

Gezien hetgeen de rechtbank heeft overwogen in conventie, is het in reconventie onder 1 gevorderde toewijsbaar. De gevorderde dwangsom zal worden beperkt als in de beslissing opgenomen.

De vordering onder 2 wordt afgewezen, nu de voorwaarde waaronder deze vordering is ingesteld, de afwijzing van de vordering in conventie, niet is ingetreden.

Chidda c.s. zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [gedaagde 33] c.s. worden tot op heden begroot op € 452,00 aan salaris advocaat (2 punten × factor 0,5 × tarief € 452,00).

De rechtbank

in conventie

wijst de vorderingen af,

veroordeelt Chidda c.s. in de proceskosten aan de zijde van [gedaagde 88] , tot op heden begroot op € 530,00,

veroordeelt Chidda c.s. in de proceskosten aan de zijde van [gedaagde 2] c.s., tot op heden begroot op € 1.189,00,

veroordeelt Chidda c.s. in de proceskosten aan de zijde van [gedaagde 33] c.s., tot op heden begroot op € 982,00,

veroordeelt Chidda c.s. in de proceskosten aan de zijde van Stichting Robodock c.s., tot op heden begroot op € 613,00,

verklaart de veroordelingen onder 7.2 en 7.3 uitvoerbaar bij voorrraad,

in reconventie ( [gedaagde 88] -Chidda c.s.)

wijst de vorderingen af,

veroordeelt [gedaagde 88] in de proceskosten, tot aan deze uitspraak aan de zijde van Chidda c.s. begroot op nihil,

in reconventie ( [gedaagde 33] c.s.-Chidda c.s.)

veroordeelt Chidda c.s. om de aanwezigheid c.q. het huisrecht van [gedaagde 33] c.s. op het terrein toe te laten en te gedogen,

veroordeelt Chidda c.s. om aan [gedaagde 33] c.s. een dwangsom te betalen van € 1.000,00 voor iedere keer dat Chidda c.s. na de betekening van dit vonnis niet aan deze veroordeling voldoet, tot een maximum van € 50.000,00 is bereikt,

veroordeelt Chidda c.s. in de proceskosten, aan de zijde van [gedaagde 33] c.s. tot op heden begroot op € 452,00,

verklaart dit vonnis in reconventie tot zover uitvoerbaar bij voorraad,

wijst het meer of anders gevorderde af.

Dit vonnis is gewezen door mr. G.H. Marcus, rechter, bijgestaan door mr. C.E.P. Honing, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 6 januari 2016.1.