Rb. Midden-Nederland, 30-06-2021, nr. 994001-18 (ontneming)

De grondslag van de vordering

De veroordeelde is bij vonnis van deze rechtbank van 28 november 2019, voor zover van belang, veroordeeld voor de volgende strafbare feiten:

Feit 1 primair: medeplegen van valsheid in geschrift, meermalen gepleegd

en

medeplegen van opzettelijk een geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, afleveren en voorhanden hebben, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat dit geschrift bestemd is voor gebruik als ware het echt en onvervalst, meermalen gepleegd;

en

medeplegen van het opzettelijk gebruik maken van een vals geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, meermalen gepleegd;

Feit 2 primair: medeplegen van oplichting, meermalen gepleegd

op tijdstippen in de periode van 1 januari 2014 tot en met 4 april 2018.

De grondslag voor de ontnemingsvordering is een veroordeling voor een strafbaar feit. Voor de ontnemingsvordering betekent dit, dat bij de berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel kan worden gelet op voordeel afkomstig uit de strafbare feiten die de veroordeelde heeft begaan en strafbare feiten waarvan aannemelijk is dat veroordeelde deze heeft begaan (artikel 36e, lid 2 Wetboek van Strafrecht).

Anders dan de verdediging is de rechtbank van oordeel dat het feit dat hoger beroep is ingesteld tegen voornoemd vonnis niet afdoet aan de grondslag van de ontnemingsvordering, nu het volgens vaste jurisprudentie niet noodzakelijk is dat de ontnemingszaak pas aan de orde komt nadat de strafzaak onherroepelijk is geworden.

Beoordeling en berekening van het wederrechtelijk verkregen voordeel

Voor de berekening van de opbrengsten en kosten neemt de rechtbank – voor zover niet anders wordt vermeld – tot uitgangspunt wat is opgenomen in het ontnemingsrapport.1.

Periode

Conform de vordering van het Openbaar Ministerie neemt de rechtbank bij de vaststelling van het wederrechtelijk verkregen voordeel het voordeel betrekking hebbend op de periode van 1 januari 2014 tot en met 31 december 2017 tot uitgangspunt.

Omvang

[bedrijfsnaam] B.V. (hierna: [bedrijfsnaam] ) was in de periode van 2014 tot en met 2017 een [.] zorgorganisatie. Veroordeelde en zijn twee broers, medeveroordeelden, waren werkzaam voor deze organisatie. In de strafzaak heeft de rechtbank bewezenverklaard dat zij valselijk facturen hebben opgemaakt, waardoor diverse instanties PGB-gelden hebben uitgekeerd aan [bedrijfsnaam] , terwijl daar niet de zorg tegenover stond die werd gefactureerd. Op die manier zijn de diverse instanties opgelicht.

De berekening van het hieruit door veroordeelden wederrechtelijk verkregen voordeel is gemaakt op basis van een transactieberekening. De omvang van het voordeel betreft het resultaat van de wederrechtelijke opbrengsten minus de kosten.

Bruto opbrengst

De wederrechtelijke opbrengst bestaat uit gefactureerde zorg, waarvan het aannemelijk is dat deze niet geleverd is. Onderzocht is welke zorg door [bedrijfsnaam] gefactureerd is en waarop betalingen hebben plaatsgevonden. Hierbij zijn de ontvangsten op de bankrekeningen van [bedrijfsnaam] in de periode van 2014 tot en met 2017 als uitgangspunt genomen. Vervolgens zijn de omzet met betrekking tot (maximaal) geleverde individuele zorg en de maximaal geleverde dagbesteding/begeleiding groep berekend en van de bankontvangsten afgetrokken. Het resterende bedrag betreft de verkregen omzet die behaald is met niet geleverde zorg.

De omzet die [bedrijfsnaam] heeft behaald met niet geleverde zorg komt hiermee uit op:2.

Ontvangsten op de bank 2014 tot en met 2017 € 7.539.228

Geleverde individuele zorg € 1.520.955

Geleverde dagbesteding € 597.885 -/-

Totale omzet niet geleverde zorg € 5.420.388

Kosten

Een deel van de ontvangen PGB-gelden is gedeeld met de budgethouders. Dit zijn kosten die betaald moesten worden om de fraudeconstructie in stand te houden. Derhalve staan deze bedragen in directe relatie met het strafbare feit en wordt het betaalde bedrag aan de budgethouders als kostenpost meegenomen in de berekening.

Op basis van de gegevens op de verdeellijsten werd 52,31% van de omzet uitbetaald aan de budgethouders. Het is op basis van het dossier aannemelijk dat er, buiten de 27 maanden die stonden vermeld in verdeellijsten, ook in de overige maanden PGB-gelden werden gedeeld met budgethouders. Ervan uitgaande dat 52,31% van het factuurbedrag aan de budgethouders werd uitbetaald, komt het totaal uitbetaalde bedrag over de hele periode uit op 52,31% x € 7.539.228 (ontvangsten bank 2014 tot en met 2017) = € 3.943.975.3.

De rechtbank stelt het bedrag aan kosten op basis van het voorgaande vast op € 3.943.975.

Het wederrechtelijk verkregen voordeel

Gelet op het voorgaande stelt de rechtbank het bedrag waarop het totaal wederrechtelijk verkregen voordeel behaald met de PGB-fraude wordt geschat vast op € 5.420.388 - € 3.943.975 = € 1.476.413. Onder 3.3 zal worden uitgelegd hoe dit voordeel, verminderd met het bij [bedrijfsnaam] achtergebleven in beslag genomen bedrag van € 38.974,21, dient te worden verdeeld over veroordeelde en zijn broers [medeveroordeelde 1] en [medeveroordeelde 2] .

Toerekening van het voordeel

Veroordeelde heeft, zoals blijkt uit het strafvonnis, de strafbare feiten samen met [bedrijfsnaam] en zijn broers [medeveroordeelde 1] en [medeveroordeelde 2] gepleegd. Uit het dossier leidt de rechtbank af dat veroordeelde ook samen met zijn broers hen van de opbrengsten van die strafbare feiten heeft geprofiteerd. De rechtbank komt tot een andere toerekening dan de officier van justitie.

Berekening [veroordeelde]

Veroordeelde heeft in de periode van 1 januari 2014 tot en met 31 december 2017 in totaal € 727.014,87 van [bedrijfsnaam] ontvangen. Verder heeft veroordeelde in die periode in totaal € 97.640 overgeboekt naar medeveroordeelden [medeveroordeelde 1] en [medeveroordeelde 2] . In voornoemde periode is een totaal van € 495.068,74 contant van de rekening van veroordeelde opgenomen.4.De rechtbank merkt het bedrag dat is achtergebleven op de bankrekening van veroordeelde aan als door hem persoonlijk verkregen wederrechtelijk voordeel.

Inkomende geldstromen € 727.014,87

Uitgaande geldstromen € 592.708,74 -/-

Ontvangen voordeel € 134.306,13

Berekening [medeveroordeelde 1] en [medeveroordeelde 2]

Aan medeveroordeelden [medeveroordeelde 1] en [medeveroordeelde 2] worden op basis van eenzelfde soort berekeningen de volgende bedragen toegerekend.

[medeveroordeelde 1] heeft in de periode van 1 januari 2014 tot en met 31 december 2017 in totaal € 162.099,15 van [bedrijfsnaam] ontvangen.5.Verder heeft [medeveroordeelde 1] in die periode € 85.840,00 ontvangen via de rekening van veroordeelde.6.In voornoemde periode is een totaal van € 193.640,00 contant van de rekening van [medeveroordeelde 1] opgenomen.7.

Inkomende geldstromen (€ 162.099,15 + € 85.840,00) € 247.939,15

Uitgaande geldstromen € 193,640,00 -/-

Ontvangen voordeel € 54.299,15

[medeveroordeelde 2] heeft in de periode van 1 januari 2014 tot en met 31 december 2017 in totaal € 214.283,20 van [bedrijfsnaam] ontvangen.8.Verder heeft [medeveroordeelde 2] in die periode € 11.800,00 ontvangen via de rekening van veroordeelde.9.In voornoemde periode is een totaal van € 108.414,47 contant van de rekening van [medeveroordeelde 2] opgenomen.10.

Inkomende geldstromen (€ 214.283,20 + € 11.800,00) € 226.083,20

Uitgaande geldstromen € 108.414,47 -/-

Ontvangen voordeel € 117.668,73

Verdeling wederrechtelijk verkregen voordeel

Het voorgaande leidt tot de volgende berekening:

Totaal bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel € 1.437.438,79

Ontvangen voordeel [veroordeelde] € 134.306,13

Ontvangen voordeel [medeveroordeelde 2] € 117.668,73

Ontvangen voordeel [medeveroordeelde 1] € 54.299,15 -/-

Resterend bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel € 1.131.164,78

De rechtbank acht op grond van het dossier aannemelijk dat dit resterende deel van het wederrechtelijk verkregen voordeel in ieder geval grotendeels ten behoeve van veroordeelde en zijn broers is gebruikt om te investeren in Turks vastgoed. Het gaat hierbij om een bedrag van € 814.000,00 dat vanuit [bedrijfsnaam] is overgeboekt naar Turkije.11.De investeringen werden gedaan door veroordeelde, maar duidelijk is dat hij dit niet alleen voor zichzelf maar ook voor zijn broers deed. Dit leidt de rechtbank af uit de volgende passages uit het berichtenverkeer in de Whatsappgroep ‘ [bedrijfsnaam] ’, waarin zowel veroordeelde als [medeveroordeelde 2] en [medeveroordeelde 2] gespreksdeelnemers waren.12.

De rechtbank acht op grond van deze berichten een pondspondsgewijze verdeling van het resterende bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel van € 1.131.164,78 aannemelijk. Dat uit het dossier niet valt af te leiden waar het verschil tussen voornoemd resterend bedrag aan wederrechtelijk verkregen voordeel van € 1.131.164,78 en het naar Turkije overgeboekte bedrag van € 814.000,00 precies is terecht gekomen, doet niet af aan deze conclusie. De rechtbank acht, gelet op voornoemd berichtenverkeer waaruit een gelijke verdeling van de met de PGB-fraude verdiende gelden volgt, aannemelijk dat ook dit verschil pondspondsgewijs is verdeeld. Dit betekent dat van dit resterende bedrag aan veroordeelde een bedrag van € 377.054,93 wordt toegerekend.

De rechtbank stelt daarmee het totale bedrag waarop het wederrechtelijk verkregen voordeel wordt geschat vast op € 134.306,13 + € 377.054,93 = € 511.361,06.

Betalingsverplichting

De rechtbank stelt het bedrag dat door veroordeelde dient te worden betaald aan de staat, vast op € 511.361,06. De rechtbank ziet geen redenen om de betalingsverplichting te matigen.

De rechtbank merkt allereerst op dat de draagkracht van veroordeelde in beginsel pas aan de orde dient te worden gesteld in de executiefase. In de ontnemingsprocedure kan de draagkracht slechts reden zijn tot matiging van de betalingsverplichting wanneer het de rechtbank op het moment van beoordeling meteen duidelijk is dat de veroordeelde op dit moment en in de toekomst geen draagkracht heeft of zal hebben. De rechtbank verwerpt het verweer van de raadsman, nu vooralsnog niet aannemelijk is geworden dat de veroordeelde geen draagkracht heeft en naar redelijke verwachting ook in de toekomst niet zal hebben.