NJB 2019/2117

Scheiding van kerk en staat. Inrichtingsvrijheid voor kerkgenootschappen. Dwingend recht. Wettelijke ontslagregeling. Een Nederlands Gereformeerde kerk ontslaat een predikant. Deze stelt vorderingen in op basis van de ontslagregeling van het Burgerlijk Wetboek. Hoge Raad: Een kerkgenootschap kan de rechtsverhouding tot een geestelijk ambtsdrager in zijn statuut in beginsel naar eigen inzicht vormgeven. Daarbij is afwijking van dwingend recht mogelijk, tenzij dat recht een belang van zo fundamentele aard beschermt dat afwijking van dat dwingend recht in de omstandigheden van het geval, ondanks de aan kerkgenootschappen toekomende inrichtingsvrijheid, niet kan worden aanvaard. De in het statuut van het kerkgenootschap uitgewerkte ontslagregeling wijkt niet zodanig af van het dwingend recht waarop de predikant zich in dit geding beroept dat daardoor belangen van fundamentele aard worden geschonden. Het dwingend recht waarop de predikant zich beroept, prevaleert dus niet boven het statuut van het kerkgenootschap