Artikel 13 Uitkering bij overlijden

Zo spoedig mogelijk na het overlijden van de rechthebbende op een pensioen, een pensioenverhoging of een herplaatsingtoelage[lees: herplaatsingstoelage] wordt aan de partner van wie hij niet duurzaam gescheiden leefde een uitkering toegekend gelijk aan het totaal van de aanspraken op het overlijdensmoment over een tijdvak van twee maanden. Bij de vaststelling van de uitkering wordt artikel 3, achtste lid, niet toegepast. Een overlijdensuitkering op grond van het genot van de in dat lid bedoelde arbeidsongeschiktheidsuitkering wordt op het gevonden bedrag in mindering gebracht.

Bij ontstentenis van een partner als bedoeld in het eerste lid komt de overlijdensuitkering toe aan de wezen die ingevolge het pensioenreglement of het Besluit bijzondere militaire pensioenen aan het overlijden recht op wezenpensioen kunnen ontlenen.

Bij ontstentenis van zowel een partner als bedoeld in het eerste lid, als van wezen, bedoeld in het tweede lid, geschiedt de overlijdensuitkering ten behoeve van de ouders, meerderjarige kinderen, broers of zusters, indien de overledene kostwinner was van de genoemde betrekkingen.

Indien de overledene geen betrekkingen nalaat als bedoeld in de voorgaande leden, kan het bedrag van de overlijdensuitkering geheel of gedeeltelijk worden uitgekeerd voor de betaling van de kosten van de laatste ziekte en van de lijkbezorging, indien de nalatenschap van de overledene voor de betaling van die kosten ontoereikend is.

Het eerste tot en met derde lid zijn van overeenkomstige toepassing in geval van vermissing van een rechthebbende.