Rb. Amsterdam, 29-07-2005, nr. 13.497.221-2005

De vordering is behandeld op de openbare zitting van 22 juli 2005. Daarbij zijn de officier van justitie, de opgeëiste persoon en zijn raadsman, mr. N.C.J. Meijering, advocaat te Amsterdam gehoord.

Aan het EAB ligt een vonnis (auto de fecha) van 4 mei 2005, uitgesproken in vooronderzoek, van de onderzoeksrechtbank van Orihuela, Alicante (Spanje) ten grondslag.

Het EAB houdt het verzoek in om overlevering ten behoeve van een door de justitiële autoriteiten van de uitvaardigende staat ingesteld strafrechtelijk onderzoek. Dit onderzoek betreft het vermoeden dat de opgeëiste persoon zich schuldig heeft gemaakt aan twee naar het recht van Spanje strafbare feiten.

Deze feiten zijn omschreven in onderdeel e) van het EAB, waarvan een door de griffier gewaarmerkte fotokopie als bijlage aan deze uitspraak is gehecht.

De raadsman heeft aangevoerd dat de overlevering dient te worden geweigerd, aangezien niet is voldaan aan een aantal vereisten zoals omschreven in artikel 2, tweede lid, OLW.

De omschrijving van de feiten is onduidelijk en de aanduiding naar tijd en plaats van het tweede feit te vaag, zodat volgens de raadsman niet is voldaan aan het vereiste, omschreven in sub e van voornoemd artikel. Een duidelijke omschrijving van de plaats waar het feit is gepleegd, is ook van belang voor de vaststelling of artikel 13 OLW van toepassing is.

Evenmin is voldaan aan het vereiste van voornoemd artikel sub d., nu van de onderliggende artikelen 368 en 369 van het Spaanse Strafwetboek slechts kopieën in een Engelse vertaling beschikbaar zijn die uit een ander dossier stammen, terwijl van de onderliggende artikelen 515.1 en 517.2 van de het Spaanse Strafwetboek alleen een slechte kopie van de Spaanse tekst aan het dossier is toegevoegd.

Indien de rechtbank dit verweer passeert dient de overlevering te worden geweigerd, omdat het feit niet kan worden gekwalificeerd naar Nederlands recht en derhalve de dubbele strafbaarheid niet vast komt te staan.

Tenslotte is de raadsman van mening dat de garantie die is gegeven dat de opgeëiste persoon een eventuele op te leggen vrijheidsbenemende straf in Nederland kan uitzitten onvoldoende is, omdat deze garantie slechts ziet op de misdrijven genoemd in de artikelen 368 en 369 van het Spaanse Strafwetboek.

De officier van justitie heeft zich ter zitting op het standpunt gesteld dat is voldaan aan de vereisten zoals genoemd in artikel 2, tweede lid, OLW. De feiten kunnen gekwalificeerd worden als: medeplegen van opzettelijk handelen in strijd met een in artikel 3, onder B, van de Opiumwet gegeven verbod en deelname aan een criminele organisatie.

In de omschrijving van de feiten is geen enkel aanknopingspunt te vinden dat het feit gedeeltelijk op Nederlands grondgebied zou zijn gepleegd, zodat artikel 13 OLW buiten toepassing kan blijven.

De officier van justitie acht de gegeven terugkeergarantie voldoende nu de omstandigheid dat de garantie slechts de artikelen 368 en 369 noemt niet lijkt te wijzen op een terugkeergarantie enkel bij een veroordeling op grond van die artikelen.

Met betrekking tot het ontbreken van de wetsbepalingen heeft de officier van justitie zich op het standpunt gesteld dat het niet meezenden van de inhoud van de wetsartikelen geen consequentie heeft voor de toelaatbaarheid van de overlevering. De officier van justitie heeft haar standpunt schriftelijk aan de rechtbank overgelegd. Het standpunt is als bijlage aan de uitspraak gehecht en geldt als hier ingevoegd.

De rechtbank overweegt het volgende.

Het EAB dient de gegevens te bevatten op basis waarvan het voor de opgeëiste persoon duidelijk is waarvoor zijn overlevering wordt verzocht en het voor de rechtbank duidelijk is of het verzoek voldoet aan de in de OLW geformuleerde vereisten. Artikel 2, tweede lid, van de Overleveringswet, dat zijn oorsprong vindt in artikel 8, eerste lid, van het Kaderbesluit van 13 juni 2002 van de Raad van de Europese Unie, vermeldt de gegevens die een EAB in elk geval dient te bevatten, te weten, onder meer:

De Spaanse justitiële autoriteit heeft in het EAB onder e) als toepasselijke wettelijke bepalingen de artikelen 368, 369.6, 515.1 en 517.2 van het Spaanse Wetboek van Strafrecht aangehaald. De Spaanse autoriteiten hebben op het laatste moment enkele strafwetsartikelen nagezonden, maar deze artikelen zijn in het Spaans gesteld, zodat de rechtbank geen kennis kan nemen van de inhoud van die artikelen. Ter zitting is vast komen te staan dat de Engelse vertaling van de artikelen 368 en 369 van het Strafwetboek die door de officier van justitie is aangeleverd, afkomstig is uit een ander Spaans EAB. De rechtbank kan, gelet op het bepaalde in de OLW, de Memorie van Toelichting bij deze wet en haar bestendige rechtspraak geen genoegen nemen met deze wetsartikelen, nu zij niet kan vaststellen of deze artikelen van toepassing waren ten tijde van het plegen van de in het EAB genoemde feiten. Naar haar oordeel voldoet het EAB niet aan het gestelde in artikel 2, tweede lid, sub d, OLW.

Uit het EAB onder e) leidt de rechtbank af dat het gaat om twee strafbare feiten, te weten een misdrijf tegen de openbare gezondheid, waaronder de rechtbank illegale handel in verdovende middelen begrijpt, en een misdrijf van onwettige vereniging. Deze misdrijven zouden zijn gepleegd in een periode, welke evenwel niet nader is aangeduid. Uit de omschrijving kan de rechtbank afleiden dat op 28 april 2005 een partij hasj in beslag is genomen in Catral, Alicante, alsmede dat de Spaanse autoriteiten de opgeëiste persoon verdenken van betrokkenheid bij die partij verdovende middelen, doch niet welke handelingen in dat verband aan de opgeëiste persoon worden verweten, noch wanneer en waar hij handelingen zou hebben verricht. Hetzelfde geldt voor de verdenking dat hij deel zou uitmaken van een onwettige vereniging.

Bovengenoemde omschrijving van de feiten voldoet naar het oordeel van de rechtbank niet aan het gestelde in artikel 2, tweede lid, sub e, OLW.

WEIGERT de overlevering van [opgeëiste persoon] aan de plaatsvervangend magistraat-rechter van de rechtbank van eerste aanleg en onderzoek nummer drie van Orihuela-Alicante (Magistrado-Juez sustituta del Juzgado de Primera Instancia e instrucción nú tres de Orihuela-Alicante), ten behoeve van het in Spanje tegen hem gerichte strafrechtelijke onderzoek naar de feiten waarvoor zijn overlevering wordt verzocht.

Aldus gedaan door

mr. E.D. Bonga-Sigmond, voorzit-ter,

mrs. P.B. Martens en J.L. Hillenius, rech-ters,

in tegenwoordigheid van mr. A.B. Boukema, grif-fier,

en uitgesproken ter openbare zitting van 29 juli 2005.

De oudste rechter is buiten staat te tekenen

Ingevolge artikel 29, tweede lid, van de OLW staat tegen deze uitspraak geen gewoon rechtsmiddel open.