Hof Arnhem, 10-02-2004, nr. 21-002694-03

zich naar het Shell-tankstation (gelegen aan de Rijksstraatweg) begeven en

de medewerkster van dat tankstation ([slachtoffer]) in de gaten gehouden en aangesproken en

dreigend tegen die [slachtoffer] gezegd: “Geef de sleutels van de kluis” en “Kom op met die kankersleutels” en “Ik moet die sleutels hebben, want ik wil geld zien” en “geef de sleutels, anders gebeurt er wat met jou” en “Godverdomme kutwijf, geef nou die sleutels” en “Geef die sleutels, anders overleef je het niet”, althans woorden van gelijke (dreigende) aard en/of strekking, en

(daarbij) die [slachtoffer] bij/aan haar kleding vastgepakt en aan de kleding en/of het lichaam van die [slachtoffer] gerukt en/of getrokken en getracht die [slachtoffer] uit de auto (waarin zij zich bevond) te trekken en

(daarbij) dreigend (een) mes(sen), althans (een) daarop gelijkend(e) voorwerp(en), aan die [slachtoffer] getoond en/of op die [slachtoffer] gericht en/of gericht gehouden en/of tegen het lichaam van die [slachtoffer] gezet en

met (een) mes(sen), althans (een) daarop gelijkend(e) voorwerp(en), een of meer stekende en/of prikkende en/of snijdende bewegingen naar die [slachtoffer] gemaakt,

zijnde de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet voltooid.

Het hof acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is telastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard, zodat deze daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezene levert op het misdrijf

Medeplegen van doodslag vergezeld en/of voorafgegaan van een poging tot afpersing, gepleegd door twee of meer verenigde personen met het oogmerk om de uitvoering van dat feit gemakkelijk te maken.

Strafbaarheid van de verdachte

Verdachte is strafbaar, nu geen omstandigheid is gebleken of aannemelijk geworden die verdachte niet strafbaar zou doen zijn.

Oplegging van straf en/of maatregel

Op 24 oktober 1985 zijn verdachte en diens medeverdachten, gewapend met (een of meer) mes(sen) of (een) daarop gelijkend(e) voorwerp(en), vanuit café “Het Sluisje” te Eefde op weg gegaan naar de Rijksstraatweg te Warnsveld. Het doel van deze rit was het plegen van een overval op het aan die weg gelegen Shell-tankstation. Aangekomen bij dat tankstation hebben zij hun auto in de berm geparkeerd en zijn zij met zijn vieren naar de bij het tankstation behorende kiosk gelopen. Nadat de medewerkster van het tankstation, het latere slachtoffer [slachtoffer], hen had aangegeven dat het na sluitingstijd was en zij niet meer naar binnen mochten, zijn ze doorgelopen. Vervolgens hebben zij zich verdekt opgesteld en gewacht tot [slachtoffer] naar buiten kwam. Toen [slachtoffer] na enkele ogenblikken naar buiten kwam en op weg was naar haar bij het tankstation geparkeerde auto zijn verdachte en/of diens medeverdachten [slachtoffer] achterna gerend en hebben getracht haar te dwingen de sleutels van de kluis af te geven. [slachtoffer] bleef dit echter weigeren, werd vervolgens met (een of meer) mes(sen) of (een) daarop gelijkend(e) voorwerp(en) bedreigd en uiteindelijk op brute wijze door meerdere steekwonden om het leven gebracht, waarop verdachte en diens medeverdachten zich uit de voeten hebben gemaakt.

Na ontdekking van dit misdrijf ging er een grote schok door Warnsveld en omstreken. Zowel in Warnsveld als ver daarbuiten heeft de doodslag op [slachtoffer] de gemoederen lange tijd beziggehouden, hetgeen nog werd versterkt doordat de toedracht van de doodslag lange tijd onbekend bleef. Pas nadat in 2001 en 2002 CIE informatie was binnengekomen, konden de verdachte en diens medeverdachten worden aangehouden en kwam er een einde aan de, voor de nabestaanden van [slachtoffer], tergende onzekerheid.

Het hof heeft bij zijn straftoemeting in het bijzonder in aanmerking genomen dat verdachte en diens medeverdachten door te handelen als bewezen is verklaard op zeer agressieve wijze het leven hebben ontnomen van een jonge, getrouwde achtentwintigjarige vrouw die midden in het leven stond. Zij hebben zich op die fatale avond in 1985 enkel laten leiden door financieel gewin en zich niet bekommerd om het slachtoffer en haar familie en vrienden. Het hof neemt voorts in ogenschouw dat het slachtoffer zich voor de fatale messteken door de vier mannen bijzonder geïntimideerd en bedreigd heeft moeten voelen en dat de nabestaanden van het slachtoffer met dit alles onmetelijk veel verdriet is aangedaan.

Gelet op de aard en ernst van dit afschuwelijk misdrijf en mede gelet op de persoon van de verdachte is een straf als door de advocaat-generaal is gevorderd naar het oordeel van het hof dan ook zonder meer gerechtvaardigd. Het hof houdt echter rekening met het lange tijdverloop tussen de fatale steekpartij en de aanhouding van de verdachten, waarbij het uitdrukkelijk opmerkt dat dit naar zijn oordeel geenszins afdoet aan de ernst van het gepleegde feit en de omvang van het leed dat de nabestaanden van het slachtoffer is aangedaan, maar wel aan de omvang van de rechtsorde die thans nog geschokt is. Echter ook na het lange tijdverloop is naar het oordeel van het hof het door verdachte gepleegde feit zo ernstig dat alleen een vrijheidsbenemende straf van langere duur in aanmerking komt.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Het hof heeft gelet op de artikelen 45, 47, 63 en 288 van het Wetboek van Strafrecht.