Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden voor de Republiek Oostenrijk, de Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden en de aanpassing van de Verdragen waarop de Europese Unie is gegrond

—

worden met de uitdrukking ‘oorspronkelijke Verdragen’ bedoeld:

=

het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS-Verdrag), het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (EG-Verdrag) en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie (Euratom-Verdrag), zoals deze Verdragen zijn aangevuld of gewijzigd bij Verdragen of andere rechtshandelingen die vóór de onderhavige toetreding in werking zijn getreden,

=

het Verdrag betreffende de Europese Unie (het EU-Verdrag);

—

worden met de uitdrukking ‘huidige Lid-Staten’ bedoeld het Koninkrijk België, het Koninkrijk Denemarken, de Bondsrepubliek Duitsland, de Helleense Republiek, de Franse Republiek, Ierland, de Italiaanse Republiek, het Groothertogdom Luxemburg, het Koninkrijk der Nederlanden, de Portugese Republiek, het Koninkrijk Spanje en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland;

—

wordt met de uitdrukking ‘de Unie’ bedoeld de Unie zoals tot stand gebracht bij het EU-Verdrag;

—

wordt met de uitdrukking ‘de Gemeenschap’ bedoeld één of meer van de in het eerste streepje vermelde Gemeenschappen, naargelang van het geval;

—

worden met de uitdrukking ‘nieuwe Lid-Staten’ bedoeld de Republiek Oostenrijk, de Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden;

—

worden met de uitdrukking ‘Instellingen’ bedoeld de bij de oorspronkelijke Verdragen opgerichte Instellingen.

—

toe te treden tot de overeenkomsten of instrumenten die vóór de datum van toetreding zijn opengesteld voor ondertekening door de huidige Lid-Staten, alsmede tot de overeenkomsten of instrumenten die door de Raad overeenkomstig Titel VI van het EU-Verdrag zijn opgesteld en waarvan hij de aanneming aan de Lid-Staten heeft aanbevolen.

—

administratieve en andere regelingen in te voeren in de trant van de regelingen die de huidige Lid-Staten of de Raad reeds hebben aangenomen ter vergemakkelijking van de praktische samenwerking tussen de instellingen en organisaties van de Lid-Staten die actief zijn op het gebied van Justitie en Binnenlandse Zaken.

1

2

3

1

2

3

4

1.

394 R 0517: Verordening (EG) nr. 517/94 van de Raad van 7 maart 1994 betreffende een gemeenschappelijke regeling voor de invoer van textielprodukten uit bepaalde derde landen, die niet vallen onder bilaterale overeenkomsten, protocollen of andere regelingen, noch onder een andere, bijzondere, communautaire regeling (PB nr. L 67 van 10.3.1994, blz. 1).

Bijlage III A moet worden aangevuld met de vermelding van produkten van oorsprong uit andere landen dan die vermeld in bijlage II, waarvoor het in het vrije verkeer brengen op 31 december 1993 in de nieuwe Lid-Staten was onderworpen aan kwantitatieve beperkingen. Derhalve moeten de woorden ‘uit hoofde van Verordening (EEG) nr. 288/82’ in artikel 2, lid 1, derde streepje worden geschrapt.

Zweden:

Indien nodig en passend moeten de nieuwe kwantitatieve beperkingen in de kwantitatieve tabellen in de bijlagen III B, IV en VI worden vermeld om rekening te houden met de bestaande handelspatronen van Zweden.

Oostenrijk en Finland:

Indien nodig en passend moeten de nieuwe kwantitatieve beperkingen in de kwantitatieve tabellen in de bijlagen III B, IV en VI worden vermeld om rekening te houden met de toetreding van Oostenrijk en Finland.

2.

392 R 3951: Verordening (EEG) nr. 3951/92 van de Raad van 29 december 1992 betreffende de invoerregeling voor sommige textielprodukten van oorsprong uit Taiwan (PB nr. L 405 van 31 december 1992, blz. 6), gewijzigd bij:

—

394 R 217: Verordening (EG) nr. 217/94 van de Raad van 24 januari 1994 (PB nr. L 28 van 2 februari 1994, blz. 1).

Zweden

Indien nodig en passend moeten de nieuwe kwantitatieve beperkingen in de kwantitatieve tabellen in bijlage II worden vermeld om rekening te houden met de bestaande handelspatronen van Zweden.

Oostenrijk en Finland:

Indien nodig en passend moeten de nieuwe kwantitatieve beperkingen in de kwantitatieve tabellen in bijlage II worden vermeld om rekening te houden met de bestaande handelspatronen van Oostenrijk en Finland.

1.

392 R 3759: Verordening (EEG) nr. 3759/92 van de Raad van 17 december 1992 (PB nr. L 388 van 31.12.1992, blz. 1).

De wijzigingen die in de bijlagen I en VI van deze verordening moeten worden aangebracht ten einde daarin nieuwe soorten op te nemen, zullen gedurende de interimperiode, op voorstel van de Commissie, aan de hand van de door de huidige Lid-Staten en de nieuwe Lid-Staten te verschaffen gegevens worden aangebracht.

De wijzigingen die in artikel 5 moeten worden aangebracht ten einde de Lid-Staten te machtigen de producentenorganisaties exclusieve erkenning te verlenen, zullen gedurende de interimperiode, op voorstel van de Commissie worden aangebracht.

2.

393 R 2210: Verordening (EEG) nr. 2210/93 van de Commissie van 26 juli 1993 inzake mededelingen in het kader van de gemeenschappelijke ordening der markten in de sector visserijprodukten en produkten van de aquacultuur (PB nr. L 197 van 6.8.1993, blz. 8).

Voorafgaand aan de toetreding zal overeenkomstig de daartoe bestemde procedure een lijst van representatieve markten en havens worden opgesteld.

1.

Artikelen 22 tot en met 27 van de Raadsverordening en 35 tot en met 140 van de Commissieverordening betreffende de oorsprong van goederen, als gewijzigd bij Verordening (EEG) nr. 3665/93 van de Commissie van 21 december 1993 (PB nr. L 335 van 31 december 1993) en protocollen van oorsprong, opgenomen in door de Gemeenschap gesloten preferentiële overeenkomsten:

1.

Onverminderd de toepassing van uit de handelspolitiek van de Gemeenschap voortvloeiende maatregelen, worden bewijzen van oorsprong die door derde landen naar behoren zijn afgegeven in het kader van door de Republiek Oostenrijk, de Republiek Finland of het Koninkrijk Zweden met die landen gesloten preferentiële overeenkomsten of in het kader van de nationale wetgeving van de nieuwe Lid-Staten, in de respectieve nieuwe Lid-Staten aanvaard, mits:

—

het bewijs van oorsprong en het vervoersdocument uiterlijk op de dag voor de toetreding zijn afgegeven;

—

het bewijs van oorsprong uiterlijk 4 maanden na de toetreding bij de douaneautoriteiten is ingediend.

2.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de in het kader van overeenkomsten met derde landen verleende vergunningen voor ‘erkende exporteurs’ te handhaven, mits:

—

daarin ook is voorzien in de door die landen met de Unie in haar huidige samenstelling gesloten overeenkomsten;

—

de erkende exporteurs de communautaire regels van oorsprong toepassen.

Deze vergunningen worden uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe, overeenkomstig de voorwaarden van de communautaire wetgeving afgegeven vergunningen.

3.

Verzoeken om controle achteraf van de onder 1, 2 en 4 bedoelde bewijzen van oorsprong worden door de bevoegde douaneautoriteiten van de Unie in haar huidige samenstelling en van de nieuwe Lid-Staten aanvaard gedurende een periode van twee jaar na afgifte van het betrokken bewijs van oorsprong.

4.

Indien het bewijs van oorsprong en/of de vervoersdocumenten vóór de toetreding zijn afgegeven, en douaneformaliteiten nodig zijn voor de handel in goederen tussen de nieuwe Lid-Staten en de Unie in haar huidige samenstelling of tussen de nieuwe Lid-Staten onderling, zijn de bepalingen van Titel V van Protocol nr. 4 betreffende de regels van oorsprong en van Titel V van Protocol nr. 3 van de vrijhandelsovereenkomsten tussen de EG en de Republiek Oostenrijk, de Republiek Finland het Koninkrijk Zweden van toepassing.

2.

Artikel 76 van de Raadsverordening en de artikelen 253 tot en met 289 van de Commissieverordening betreffende vereenvoudigde procedures

1.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de vergunningen voor periodieke aangifte die vóór de toetreding zijn verleend, te handhaven onder de voorwaarden waaronder die zijn verleend.

2.

Deze vergunningen worden uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe, onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving afgegeven vergunningen.

3.

Artikelen 98 tot en met 113 van de Raadsverordening en 503 tot en met 548 van de Commissieverordening betreffende douane-entrepots:

1.

Onverminderd punt 2 zijn de nieuwe Lid-Staten gemachtigd de vergunningen voor douane-entrepots die vóór de toetreding zijn verleend, te handhaven onder de voorwaarden waaronder die waren afgegeven.

2.

De onder 1 bedoelde vergunningen worden uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe vergunningen die worden afgegeven onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving.

3.

De procedure wordt afgewikkeld onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Als deze afwikkeling leidt tot een douaneschuld, wordt het betaalde bedrag beschouwd als eigen middelen van de Gemeenschap. Indien het bedrag van de douaneschuld bepaald wordt op basis van de tariefindeling van de invoergoederen, de douanewaarde en de hoeveelheid van de invoergoederen op het tijdstip van de aanvaarding van de aangifte tot plaatsing in een douane-entrepot, en indien deze aangifte vóór de toetreding was aanvaard, worden deze elementen bepaald aan de hand van de wetgeving die vóór de toetreding van toepassing was in de betrokken nieuwe Lid-Staat.

4.

Artikelen 114 tot en met 129 van de Raadsverordening en 549 tot en met 649 van de Commissieverordening betreffende actieve veredeling:

1.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de vóór de toetreding afgegeven vergunningen voor actieve veredeling tot het verstrijken van hun geldigheid, maar uiterlijk tot 1 jaar na de toetreding, te handhaven onder de voorwaarden waaronder zij zijn verleend.

2.

Indien de geldigheid van de onder 1 bedoelde vergunningen later dan 1 jaar na de toetreding verstrijkt, worden deze vergunningen uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe, onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving afgegeven vergunningen.

3.

De procedure wordt afgewikkeld onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Als deze afwikkeling leidt tot een douaneschuld, wordt het betaalde bedrag beschouwd als eigen middelen van de Gemeenschap. Indien het bedrag van de douaneschuld bepaald wordt op basis van de tariefindeling, hoeveelheid, douanewaarde en oorsprong van de invoergoederen op het tijdstip van de aanvaarding van de aangifte voor actieve veredeling en indien deze aangifte vóór de toetreding werd aanvaard, worden deze elementen bepaald aan de hand van de wetgeving die vóór de toetreding van toepassing was in de betrokken nieuwe Lid-Staat. Om, ingeval de afwikkeling leidt tot een douaneschuld, de gelijkheid van de in de Unie in haar huidige samenstelling en in de nieuwe Lid-Staten gevestigde vergunninghouders te waarborgen, moet met ingang van de toetredingsdatum compensatierente worden betaald over de krachtens de communautaire wetgeving toepasselijke invoerrechten.

4.

Indien de aangifte tot actieve veredeling aanvaard is in het kader van een teruggave-regeling, vindt teruggave plaats onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving, door en op kosten van de nieuwe Lid-Staat waar de douaneschuld in verband waarmee teruggave wordt gevraagd, vóór de toetreding was ontstaan.

5.

Artikelen 130 tot en met 136 van de Raadsverordening en 650 tot en met 669 van de Commissieverordening betreffende behandeling onder douanetoezicht:

1.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de vergunningen voor behandeling onder douanetoezicht die vóór de toetreding zijn afgegeven, tot het verstrijken van hun geldigheid, maar uiterlijk 1 jaar na de toetreding, te handhaven onder de voorwaarden waaronder zij zijn verleend.

2.

Indien de geldigheid van de onder 1 bedoelde vergunningen later dan 1 jaar na de toetreding verstrijkt, worden deze vergunningen uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe, onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving afgegeven vergunningen.

3.

De procedure wordt afgewikkeld onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Als deze afwikkeling leidt tot een douaneschuld, wordt het betaalde bedrag beschouwd als eigen middelen van de Gemeenschap.

6.

Artikelen 137 tot en met 144 van de Raadsverordening en 670 tot en met 747 van de Commissieverordening betreffende tijdelijke invoer:

1.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de vergunningen tot tijdelijke invoer die vóór de toetreding zijn afgegeven, tot het verstrijken van hun geldigheid, maar uiterlijk tot 1 jaar na de toetreding, te handhaven onder de voorwaarden waaronder zij zijn verleend.

2.

Indien de geldigheid van de onder 1 bedoelde vergunningen later dan 1 jaar na de toetreding verstrijkt, worden deze vergunningen uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe, onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving afgegeven vergunningen.

3.

De procedure wordt afgewikkeld onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Als deze afwikkeling leidt tot een douaneschuld, wordt het betaalde bedrag beschouwd als eigen middelen van de Gemeenschap. Indien het bedrag van de douaneschuld bepaald wordt op basis van de tariefindeling, hoeveelheid, douanewaarde en oorsprong van de invoergoederen op het tijdstip van de aanvaarding van de aangifte tot plaatsing onder de regeling tijdelijke invoer en indien deze aangifte vóór de toetreding werd aanvaard, worden deze elementen bepaald aan de hand van de wetgeving die vóór de toetreding van toepassing was in de betrokken nieuwe Lid-Staat.

Om, ingeval de afwikkeling leidt tot een douaneschuld, de gelijkheid van de in de Unie in haar huidige samenstelling en in de nieuwe Lid-Staten gevestigde vergunninghouders te waarborgen, moet met ingang van de toetredingsdatum compensatierente worden betaald over de krachtens de communautaire wetgeving toepasselijke invoerrechten.

7.

Artikelen 145 tot en met 160 van de Raadsverordening en 748 tot en met 787 van de Commissieverordening betreffende passieve veredeling:

1.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de vergunningen voor passieve veredeling die vóór de toetreding zijn afgegeven, tot het verstrijken van hun geldigheid, maar uiterlijk tot 1 jaar na de toetreding, te handhaven onder de voorwaarden waaronder zij zijn verleend.

2.

Indien de geldigheid van de onder 1 bedoelde vergunningen later dan 1 jaar na de toetreding verstrijkt, worden deze vergunningen uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe, onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving afgegeven vergunningen.

3.

De procedure wordt afgewikkeld onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Het bedrag van de douaneschuld wordt echter bepaald volgens de wetgeving die vóór de toetreding van toepassing was in de nieuwe Lid-Staat waar de vergunning voor passieve veredeling was aanvaard.

8.

Artikelen 166 tot en met 181 van de Raadsverordening en 799 tot en met 840 van de Commissieverordening betreffende vrije zones en vrije entrepots:

1.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd vóór de toetreding ingestelde of toegestane vrije zones en vrije entrepots te handhaven onder de voorwaarden waaronder zij zijn ingesteld of toegestaan indien zij met ingang van de datum van toetreding aan de voorwaarden van de communautaire wetgeving voldoen.

2.

Indien de onder 1 bedoelde vrije zones en vrije entrepots niet aan de voorwaarden van de communautaire wetgeving voldoen, zijn de nieuwe Lid-Staten gemachtigd de vóór de toetreding ingestelde of toegestane vrije zones en vrije entrepots tot uiterlijk 1 jaar na de toetreding te handhaven.

3.

De in punt 1 bedoelde vergunningen worden uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door overeenkomstig de communautaire wetgeving verleende vergunningen.

4.

De bevoegde autoriteiten van de nieuwe Lid-Staten hechten uiterlijk 1 jaar na de toetreding hun goedkeuring aan de voorraadadministratie van de ondernemers in de vrije zones. Deze goedkeuring wordt verleend overeenkomstig de communautaire wetgeving.

5.

De nieuwe Lid-Staten zijn gemachtigd de vergunningen voor het plaatsen onder de douaneregelingen bedoeld in artikel 173, onder c), d) en e), van de Raadsverordening, van goederen die zich in een vrije zone of in vrije entrepots bevinden, tot het verstrijken van de geldigheid doch uiterlijk tot 1 jaar na de toetreding, te handhaven onder de voorwaarden waaronder de vergunningen zijn verleend.

6.

Indien de geldigheid van de in punt 5 bedoelde vergunningen later dan 1 jaar na de toetreding verstrijkt, worden deze vergunningen uiterlijk 1 jaar na de toetreding vervangen door nieuwe vergunningen overeenkomstig de communautaire wetgeving.

9.

Artikelen 201 tot en met 232 van de Raadsverordening en 868 tot en met 876 van de Commissieverordening betreffende boeking en navordering:

De navordering geschiedt onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Indien de boeking echter vóór de datum van toetreding plaatsvond, geschiedt de invordering onder de voorwaarden van, door en ten bate van de betrokken nieuwe Lid-Staat.

10.

Artikelen 235 tot en met 242 van de Raadsverordening en 877 tot en met 912 van de Commissieverordening betreffende terugbetaling en kwijtschelding van rechten:

Terugbetaling en kwijtschelding van rechten geschieden onder de voorwaarden van de communautaire wetgeving. Indien echter de rechten waarvoor terugbetaling of kwijtschelding wordt gevraagd, vóór de datum van toetreding geboekt zijn, geschiedt terugbetaling of kwijtschelding onder de voorwaarden van, door en ten laste van de betrokken nieuwe Lid-Staat.

1.

Steun in aanvulling op de compenserende betalingen als bedoeld in artikel 8, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1766/62, binnen de grenzen van de vóór de toetreding bestaande produktiemarge toegekend aan producenten van aardappelen bestemd voor de aardappelmeelindustrie.

2.

Steun overeenkomende met het verschil tussen het vóór de toetreding bestaande niveau van de premie voor zoogkoeien en het niveau bedoeld in artikel 4 quinquies van Verordening (EEG) nr. 805/68.

3.

Aanvullende steun voor de produktie van hop bedoeld in de artikelen 12 en 12 bis van Verordening (EEG) nr. 1696/71, toegekend gedurende vier jaar na de toetreding binnen de grenzen van het tijdens de drie jaren voor de toetreding gemiddeld met hop bebouwde areaal.

4.

Steun verleend tijdens de drie jaar volgende op de toetreding aan zaadvermeerderaars van ‘fodder crops species’ voor bepaalde hoeveelheden waarvoor in 1992 krachtens de geldende nationale regeling een premie werd toegekend die ten minste gelijk was aan het dubbele van het door de Gemeenschap toegekende steunbedrag.

5.

Aanvullende steun op de compenserende betalingen bedoeld in Verordening (EEG) nr. 1765/92 voor de produktie van eiwithoudende produkten, voor zover zulks nodig is om deze produkten concurrerend te houden met granen en andere oliehoudende zaden.

1.

Aanvullende steun op de in artikel 8, lid 2, van Verordening (EEG) nr. 1766/92 bedoelde compenserende betalingen, verstrekt aan de producenten van aardappelen bestemd voor de aardappelmeelindustrie, binnen de grenzen van de vóór de toetreding bestaande produktieomvang.

2.

Steun overeenkomende met het verschil tussen het vóór de toetreding bestaande niveau van de premie voor zoogkoeien en het niveau bedoeld in artikel 4 quinquies van Verordening (EEG) nr. 805/68.

3.

Steun in de sector levende planten en produkten van de bloementeelt bedoeld in Verordening (EEG) nr. 234/68 die:

—

niet leiden tot een verhoging van de vóór de toetreding bestaande produktie;

—

worden toegekend in het kader van de volgens de procedure van artikel 14 van Verordening (EEG) nr. 234/68 bedoelde procedure te bepalen individuele grenzen.

4.

Aanvullende steun op de steun bedoeld in artikel 5 van Verordening (EEG) nr. 1117/78, die gedurende de twee verkoopseizoenen volgende op de toetreding wordt verleend aan de producenten van gedroogde groenvoedergewassen in traditionele produktiegebieden.

5.

Steun voor de produktie van specifieke variëteiten van gecertificeerd zaaizaad of zaaizaad voor handelsdoeleinden van een beperkt aantal soorten groenvoedergewassen vallende onder Verordening (EEG) nr. 2358/71. Deze steun wordt verleend per 100 kilogram, is beperkt tot vóór de toetreding geproduceerde hoeveelheden en vormt, voor zover het gecertificeerd of basiszaad betreft, een aanvulling op de steun krachtens Verordening (EEG) nr. 2358/71.

Deze steun kan met name worden verleend voor de volgende variëteiten gecertificeerd voederzaad: Timothee, Rode Klaver, Beemdlangbloem en Kropaar.

1.

Aanvullende steun op die bedoeld in artikel 138 verleend binnen de grenzen van de vóór de toetreding bestaande produktieomvang aan de producenten van maïs bestemd voor de zetmeelindustrie.

2.

Steun voor producenten die land braak leggen op grond van Verordening (EEG) nr. 1765/92, verleend per hectare ter aanvulling van de in artikel 138 bedoelde steun.

3.

Steun voor het fokken van jonge runderen.

4.

Aanvullende steun op die bedoeld door artikel 138 voor producenten die kwaliteitsmelk leveren voor de produktie van kazen van het type ‘Bergkäse’, de grenzen van de produktieomvang die overeenstemt met die welke vóór de toetreding bestond.

5.

Steun voor investeringen in de sector varkens en de sector eieren en gevogelte, die krachtens artikel 6, lid 4, eerste alinea en lid 6 van Verordening (EEG) nr. 2328/91 niet voor steun in aanmerking komen, maar wel voldoen aan de overige bepalingen van deze verordening.

Deze steun

—

mag niet leiden tot een verhoging van de totale produktiecapaciteiten;

—

wordt toegekend in het kader van volgens de procedure van artikel 29 van Verordening (EEG) nr. 4253/88 bedoelde procedure te bepalen individuele grenzen.

6.

Steun voor investeringen van deeltijds werkende exploitanten als gedefinieerd in de Oostenrijkse wetgeving, toegekend boven het maximum bedoeld in artikel 12, leden 2 en 3, van Verordening (EEG) nr. 2328/91, maar binnen de grenzen van artikel 7 van deze verordening. Deze steun mag worden toegekend gedurende drie jaar na de toetreding.

1.

Aanvullende steun op die bedoeld in artikel 2, verleend in traditionele produktiegebieden voor tarwe voor de broodbereiding, rogge voor de broodbereiding en gerst voor de moutbereiding.

2.

Steun voor investeringen in de sector varkens en de sector eieren en gevogelte, die krachtens artikel 6, lid 4, eerste alinea en lid 6 van Verordening (EEG) nr. 2328/91 niet voor steun in aanmerking komen, maar wel voldoen aan de overige bepalingen van deze verordening.

Deze steun

—

mag niet leiden tot een verhoging van de totale produktiecapaciteiten;

—

wordt toegekend in het kader van volgens de procedure van artikel 29 van Verordening (EEG) nr. 4253/88 bedoelde procedure te bepalen individuele grenzen.

3.

Steun ter aanvulling op de steun bedoeld in artikel 12, lid 2 van Verordening (EEG) nr. 2328/91, toegekend voor investeringen in de sector tuinbouwprodukten waarvoor Verordening (EEG) nr. 1035/72 geldt en levende planten en produkten van de bloementeelt waarvoor Verordening (EEG) nr. 234/68 geldt. Deze steun:

—

mag niet leiden tot een verhoging van de totale produktiecapaciteiten;

—

wordt toegekend in het kader van volgens de procedure van artikel 29 van Verordening (EEG) nr. 4253/88 bedoelde procedure te bepalen individuele grenzen.

1.

370 L 0220: Richtlijn 70/220/EEG van de Raad van 20 maart 1970 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten met betrekking tot de maatregelen die moeten worden genomen tegen de luchtverontreiniging door gassen afkomstig van motoren met elektrische ontsteking in motorvoertuigen (PB nr. L 76, 6.4.1970) zoals gewijzigd bij:

—

1 72 B:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en de aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van Denemarken, Ierland en het Verenigd Koninkrijk (PB nr. L 73 van 27.3.1972, blz. 14),

—

374 L 0290: Richtlijn 74/290/EEG van de Raad van 28 mei 1974 (PB nr. L 159 van 15.6.1974, blz. 61),

—

377 L 0102: Richtlijn 77/102/EEG van de Commissie van 30 november 1976 (PB nr. L 32 van 3.2.1977, blz. 32),

—

378 L 0665: Richtlijn 78/665/EEG van de Commissie van 14 juli 1978 (PB nr. L 223 van 14.8.1978, blz. 48),

—

1 79 H:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en de aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van de Helleense Republiek (PB nr. L 291 van 19.11.1979, blz. 17),

—

383 L 0351: Richtlijn 83/351/EEG van de Raad van 16 juni 1983 (PB nr. L 197 van 20.7.1983, blz. 1),

—

1 85 I:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek (PB nr. L 302 van 15.11.1985, blz. 23),

—

388 L 0076: Richtlijn 88/76/EEG van de Raad van 3 december 1987 (PB nr. L 36 van 9.2.1988, blz. 1),

—

388 L 0436: Richtlijn 88/436/EEG van de Raad van 16 juni 1988 (PB nr. L 214 van 6.8.1988, blz. 36), zoals gerectificeerd bij PB nr. L 303 van 8.11.1988, blz. 36,

—

389 L 0458: Richtlijn 89/458/EEG van de Raad van 18 juli 1989 (PB nr. L 226 van 3.8.1989, blz. 1),

—

389 L 0491: Richtlijn 89/491/EEG van de Commissie van 17 juli 1989 (PB nr. L 238 van 15.8.1989, blz. 43),

—

391 L 0441: Richtlijn 91/441/EEG van de Raad van 91/441/EEG van de Raad van 26 juni 1991 (PB nr. L 242 van 30.08.1991, blz. 1),

—

393 L 0059: Richtlijn 93/59/EEG van de Raad van 28 juni 1993 (PB nr. L 186 van 28.7.1993, blz. 21).

De Republiek Oostenrijk mag tot 1 oktober 1995 binnen het kader van zijn nationale type-goedkeuringsprocedures zijn eigen regelgeving handhaven inzake emissies van lichte bedrijfsvoertuigen die zijn uitgerust met dieselmotoren met rechtstreekse injectie, maar laat vrij verkeer overeenkomstig het acquis communautaire toe vanaf 1 januari 1995. De Republiek Oostenrijk mag pas EG-type-goedkeuringen overeenkomstig Richtlijn 93/59/EEG toekennen vanaf de datum waarop het deze richtlijn volledig toepast.

2.

375 L 0106: Richtlijn 75/106/EEG van de Raad van 19 december 1974 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake het voorverpakken naar volume van bepaalde vloeistoffen in voorverpakkingen met bepaalde inhoud (PB nr. L 42 van 15.2.1975, blz. 1), als gewijzigd bij:

—

378 L 0891: Richtlijn 78/891/EEG van de Commissie van 28 september 1978 (PB nr. L 311 van 4.11.1978, blz. 21),

—

379 L 1005: Richtlijn 79/1005/EEG van de Raad van 23 november 1979 (PB nr. L 308 van 4.12.1979, blz. 25),

—

385 L 0010: Richtlijn 85/10/EEG van de Raad van 18 december 1984 (PB nr. L 4 van 5.1.1985, blz. 20),

—

388 L 0316: Richtlijn 88/316/EEG van de Raad van 7 juni 1988 (PB nr. L 143 van 10.6.1988, blz. 26),

—

389 L 0676: Richtlijn 89/676/EEG van de Raad van 21 december 1989 (PB nr. L 398 van 30.12.1989, blz. 18).

3.

377 L 0541: Richtlijn 77/541/EEG van de Raad van 28 juni 1977 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake veiligheidsgordels en bevestigingssystemen in motorvoertuigen (PB nr. L 220 van 29.8.1977, blz. 95), zoals gewijzigd bij:

—

1 79 H:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en de aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van de Helleense Republiek (PB nr. L 291 van 19.11.1979, blz. 108),

—

381 L 0576: Richtlijn 82/319/EEG van de Raad van 20 juli 1981 (PB nr. L 209 van 29.7.1981, blz. 32),

—

382 L 0319: Richtlijn 82/379/EEG van de Commissie van 2 april 1982 (PB nr. L 139 van 19.5.1982, blz. 17),

—

1 85 I:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek (PB nr. L 302 van 15.11.1985, blz. 23),

—

387 L 0354: Richtlijn 87/354/EEG van de Raad van 25 juni 1987 (PB nr. L 192 van 11.7.1987, blz. 43),

—

390 L 0628: Richtlijn 90/628/EEG van de Commissie van 30 oktober 1990 (PB nr. L 341 van 6.12.1990, blz. 1).

De Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden mogen tot 1 juli 1997 binnen het kader van hun nationale typegoedkeuringsprocedures het op de markt brengen weigeren van voertuigen uit categorie M1, M2 en M3 waarvan de veiligheidsgordels of bevestigingssystemen niet voldoen aan de vereisten van Richtlijn 77/541/EEG zoals laatst gewijzigd bij Richtlijn 90/628/EEG, maar weigeren niet het op de markt brengen van voertuigen die wel aan deze vereisten voldoen. De Republiek Finland mag pas EG-typegoedkeuringen overeenkomstig Richtlijn 90/628/EEG toekennen vanaf de datum waarop zij deze richtlijn volledig toepast. Het Koninkrijk Zweden mag EG-typegoedkeuring overeenkomstig deze richtlijnen alleen verlenen aan voertuigen die voldoen aan de verplichte eisen van Richtlijn 77/541/EEG als gewijzigd bij Richtlijn 90/628/EEG.

4.

388 L 0077: Richtlijn 88/77/EEG van de Raad van 3 december 1987 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten met betrekking tot de maatregelen die moeten worden genomen tegen de emissie van gasvormige verontreinigingen door dieselmotoren, bestemd voor het aandrijven van voertuigen (PB nr. L 36 van 9.2.1988, blz. 33), zoals gewijzigd bij:

—

391 L 0542: Richtlijn 91/542/EEG van de Raad van 1 oktober 1991 (Pb nr. L 295 van 25.10.1991, blz. 1)

Het Koninkrijk Zweden mag tot 31 oktober 1996 binnen het kader van zijn nationale type-goedkeuringsprocedures zijn eigen regelgeving inzake de emissies uit dieselmotoren van minder dan 85 kW handhaven, maar laat vrij verkeer overeenkomstig het acquis communautaire toe vanaf 1 januari 1995. Het Koninkrijk Zweden mag pas EG-typegoedkeuringen overeenkomstig Richtlijn 91/542/EEG toekennen vanaf de datum waarop het deze richtlijn volledig toepast.

1.

378 L 0686: Richtlijn 78/686/EEG van de Raad van 25 juli 1978 inzake de onderlinge erkenning van de diploma's, certificaten en andere titels van de beoefenaar der tandheelkunde, tevens houdende maatregelen tot vergemakkelijking van de daadwerkelijke uitoefening van het recht van vestiging en het vrij verrichten van diensten (PB nr. L 233 van 24.8.1978, blz. 1) zoals gewijzigd bij:

—

1 79 H:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en de aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van de Helleense Republiek (PB nr. L 291 van 19.11.1979, blz. 108)

—

381 L 1057: Richtlijn 81/1057/EEG van de Raad van 14 december 1981 (PB nr. L 385 van 31.12.1981, blz. 25),

—

1 85 I:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek (PB nr. L 302 van 15.11.1985, blz. 214),

—

389 L 0594: Richtlijn 89/594/EEG van de Raad van 30 oktober 1989 (PB nr. L 341 van 23.11.1989, blz. 19)

—

390 L 0658: Richtlijn 90/658/EEG van de Raad van 14 december 1990 (PB nr. L 353 van 17.12.1990, blz. 73)

Totdat de opleiding van tandheelkundigen in Oostenrijk onder de ingevolge Richtlijn 78/678/EEG vastgestelde voorwaarden is voltooid en uiterlijk tot en met 31 december 1998, geldt de vrijheid van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting in Oostenrijk niet voor gekwalificeerde tandheelkundigen uit de andere Lid-Staten en ook niet voor gekwalificeerde Oostenrijkse artsen die de tandheelkunde uitoefenen in de andere Lid-Staten.

Voor de duur van deze tijdelijke afwijking zullen eventueel ingevolge Oostenrijkse bepalingen of verdragen inzake de betrekkingen tussen de Republiek Oostenrijk en een andere Lid-Staat bestaande algemene of bijzondere faciliteiten betreffende het recht van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting gehandhaafd blijven en zonder discriminatie met betrekking tot alle andere Lid-Staten worden toegepast.

2.

392 L 0096: Richtlijn 92/96/EEG van de Raad van 10 november 1992 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe levensverzekeringsbedrijf en tot wijziging van de Richtlijnen 79/267/EEG en 69/619/EEG (derde levensrichtlijn) (PB nr. L 360 van 9.12.1992, blz. 1)

a.

Het Koninkrijk Zweden mag tot 1 januari 2000 een overgangsregeling toepassen om te voldoen aan artikel 22, lid 1, onder b., van Richtlijn 92/96/EEG, met dien verstande dat de Zweedse autoriteiten uiterlijk 1 juli 1994 een door de Commissie goed te keuren overzicht voorleggen van de maatregelen die moeten worden vastgesteld om de risico's die de limieten in artikel 22, lid 1, onder b., overschrijden, binnen deze limieten te brengen;

b.

Niet later dan de datum van de Zweedse toetreding en op 31 december 1997 leggen de Zweedse autoriteiten aan de Commissie voortgangsverslagen voor over de maatregelen die zijn genomen om aan de richtlijn te voldoen. De Commissie zal deze maatregelen aan de hand van deze verslagen evalueren. Deze maatregelen worden zo nodig in het licht van de ontwikkelingen aangepast ten einde de risico's sneller te verminderen. De Zweedse autoriteiten zullen de betrokken levensverzekeringsondernemingen ertoe verplichten onmiddellijk met de vermindering van de betrokken risico's te beginnen. Deze ondernemingen zullen deze risico's nimmer verhogen tenzij zij al binnen de door de richtlijn voorgeschreven limieten liggen en een eventuele verhoging zal er nooit toe leiden dat de risico's deze limieten overschrijden. De Zweedse autoriteiten leggen tegen het einde van de overgangsperiode een slotverslag voor over de resultaten van genoemde maatregelen.

1.

372 L 0211: Richtlijn 72/211/EEG van de Raad van 30 mei 1972 betreffende het houden van gecoördineerde enquêtes inzake conjunctuurstatistieken in de industrie en het ambacht (PB nr. L 128 van 3.6.1972, blz. 28), als gewijzigd bij:

—

1 79 H:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van de Helleense Republiek (PB nr. L 291 van 19.11.1979, blz. 17),

—

1 85 I:Akte betreffende de toetredingsvoorwaarden en aanpassingen van de Verdragen — Toetreding van het Koninkrijk Spanje en de Portugese Republiek (PB nr. L 302 van 15.11.1985, blz. 23),

De Republiek Finland mag het vergaren van de door deze richtlijn vereiste gegevens tot 1 januari 1997 uitstellen.

De maandelijkse gegevens over de industriële produktie-index moeten evenwel met ingang van de toetreding worden verschaft.

2.

390 R 3037: Verordening (EEG) nr. 3037/90 van de Raad van 9 oktober 1990 betreffende de statistische nomenclatuur van de economische activiteiten in de Europese Gemeenschap (PB nr. L 293 van 24.10.1990, blz. 1), als gewijzigd bij:

—

393 R 0761: Verordening (EEG) nr. 93/761 van de Commissie van 24 maart 1993 (PB nr. L 83 van 3.4.1993, blz. 1).

De Republiek Finland mag de toepassing van deze verordening uitstellen tot 1 januari 1997.

De Republiek Finland dient evenwel bij de toetreding een tijdschema op te stellen waaruit duidelijk blijkt welke deadlines op de verschillende gebieden zullen worden aangehouden (nationale rekeningen, input-output, regelmatige onderzoeken, enz.). Zij zal alles in het werk stellen om de gegevens toe te zenden in een vorm die is aangepast aan ‘NACE Rev. 1’.

3.

391 D 3731: Besluit nr. 3731/91/EGKS van de Commissie van 18 oktober 1991 tot wijziging van de vragenlijsten in de bijlage bij de Besluiten nr. 1566/86/EGKS, nr. 4104/88/EGKS en nr. 3938/89/EGKS (PB nr. L 359 van 30.12.1991, blz. 1)

De Republiek Finland mag het vergaren van de gegevens van vragenlijst 2–73 in de bijlage van dit besluit uitstellen tot 1 januari 1996.

4.

391 R 3924: Verordening (EEG) nr. 3924/91 van de Raad van 19 december 1991 betreffende de totstandbrenging van een communautaire enquête naar de industriële produktie (PB nr. L 374 van 31.12.1991, blz. 1)

De Republiek Finland mag de toepassing van deze verordening uitstellen tot 1 januari 1997.

De Republiek Finland dient evenwel bij de toetreding een tijdschema op te stellen waaruit duidelijk blijkt welke deadlines op de verschillende gebieden zullen worden aangehouden (nationale rekeningen, input-output, regelmatige onderzoeken, enz.). Zij zal alles in het werk stellen om de gegevens toe te zenden in een vorm die is aangepast aan ‘NACE Rev. 1’.

5.

393 R 06960: Verordening (EEG) nr. 696/93 van de Raad van 15 maart 1993 inzake de statistische eenheden voor waarneming en analyse van het produktiestelsel in de Gemeenschap (PB nr. L 76 van 30.3.1993, blz. 1).

Voor de Republiek Oostenrijk loopt de overgangsperiode bedoeld in artikel 4, lid 1, tot en met 31 december 1996.

6.

393 R 2186: Verordening (EEG) nr. 2186/93 van de Raad van 22 juli 1993 betreffende de communautaire coördinatie van de inrichting van ondernemingsregisters voor statistische doeleinden (PB nr. L 196 van 5.8.1993, blz. 1).

De Republiek Oostenrijk mag de toepassing van deze verordening uitstellen tot en met 31 december 1996.

Vanaf de datum van toetreding dienen evenwel industriële statistische enquêtes te worden gehouden.

1.

375 L 0716: Richtlijn 75/716/EEG van de Raad van 24 november 1975 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake het zwavelgehalte van bepaalde vloeibare brandstoffen (PB nr. L 307 van 27.11.1975, blz. 22), als gewijzigd bij:

—

387 L 0219: Richtlijn 87/219/EEG van de Raad van 30 maart 1987 (PB nr. L 91 van 3.4.1987, blz. 19),

—

390 L 0660: Richtlijn 90/660/EEG van de Raad van 4 december 1990 (PB nr. L 353 van 17.12.1990, blz. 79),

—

391 L 0692: Richtlijn 91/692/EEG van de Raad van 23 december 1991 (PB nr. L 377 van 31.12.1991, blz. 48),

—

93 L 0012: Richtlijn 93/12/EEG van de Raad van 23 maart 1993 (PB nr. L 74 van 27.3.1993, blz. 81).

a.

De Republiek Oostenrijk mag haar nationale wetgeving betreffende het zwavelgehalte van dieselbrandstoffen in afwijking van artikel 2, lid 1, handhaven tot 1 oktober 1996.

b.

De Republiek Finland mag haar nationale wetgeving betreffende het zwavelgehalte van dieselbrandstoffen in afwijking van artikel 2, lid 1, handhaven tot 1 oktober 1996.

2.

390 L 0641: Richtlijn nr. 90/641/90/Euratom van de Raad van 4 december 1990 inzake de praktische bescherming van externe werkers die gevaar lopen aan ioniserende straling te worden blootgesteld tijdens hun werk in een gecontroleerde zone (PB nr. L 349 van 13.12.1990, blz. 21).

De Republiek Oostenrijk, de Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden passen vanaf 1 januari 1997 de artikelen 2, 3, 5 en 6, onder e) toe, welke artikelen verwijzen naar Richtlijn 80/836/Euratom van de Raad van 15 juli 1980 houdende wijziging van de richtlijnen tot vaststelling van de basisnormen voor de bescherming van de gezondheid der bevolking en der werkers tegen de aan ioniserende straling verbonden gevaren.

3.

390 R 0737: Verordening (EEG) nr. 737/90 van de Raad van 22 maart 1990 betreffende de voorwaarden voor de invoer van landbouwprodukten van oorsprong uit derde landen ingevolge het ongeluk in de kerncentrale van Tsjernobyl (PB nr. L 82 van 29.3.1990, blz. 1), als gewijzigd bij:

—

393 R 1518: Verordening (EEG) nr. 1518/93 van de Commissie van 21 juni 1993 (PB nr. L 150 van 22.6.1993, blz. 30)

De Republiek Oostenrijk mag de betreffende nationale wetgeving handhaven tot en met 31 maart 1995.

4.

392 L 0112: Richtlijn 92/112/EEG van de Raad van 15 december 1992 tot vaststelling van de procedure voor de harmonisatie van de programma's tot vermindering en uiteindelijke algehele opheffing van de verontreiniging door afval van de titaandioxide-industrie (PB nr. L 409 van 31.12.1992, blz. 11).

5.

393 R 0259: Verordening (EEG) nr. 259/93 van de Raad van 1 februari 1993 betreffende toezicht en controle op de overbrenging van afvalstoffen binnen, naar en uit de Europese Gemeenschap (PB nr. L 30 van 6.2.1993, blz. 1).

De Republiek Oostenrijk mag tot 31 december 1996 haar nationale wetgeving inzake invoer, uitvoer en doorvoer van afval handhaven.

1.

R 2115: Verordening (EEG) nr. 2115/77 van de Raad van 27 september 1977 (PB nr. L 247 van 28.9.1977, blz. 2).

In afwijking van artikel 1 zijn vaartuigen die onder de vlag varen van Finland en Zweden, gedurende een periode van 3 jaar na de datum van toetreding gemachtigd, de rechtstreekse vangst op haring uit te oefenen voor andere doeleinden dan de menselijke consumptie, op voorwaarde dat door genoemde bevissing geen gevaar ontstaat voor onomkeerbare ecologische schade, onder dezelfde voorwaarden als vóór de toetreding, rekening houdend met afzetgebieden en afhankelijk van een controlesysteem voor nevenvangsten onder toezicht van de Commissie.

In afwijking van artikel 2 mogen vaartuigen die onder de vlag varen van Finland en Zweden, gedurende een periode van 3 jaar na de datum van toetreding, in de Unie haringvangsten aan land brengen die zijn gevangen voor andere doeleinden dan de menselijke consumptie, onder dezelfde voorwaarden als vóór de toetreding, rekening houdend met afzetgebieden.

Vóór het verstrijken van een periode van 3 jaar, te rekenen vanaf de datum van toetreding, herziet de Raad, overeenkomstig de procedure van artikel 4 van Verordening (EEG) nr. 3760/92, de bepalingen van Verordening (EEG) nr. 2115/77.

De Raad zal besluiten nemen voor het optimaal gebruik van de haringvoorraden, waaronder haringvangst voor andere doeleinden dan de menselijke consumptie, op voorwaarde dat dit verenigbaar is met een rationele en verantwoorde exploitatie op een houdbare basis, waarbij rekening moet worden gehouden met de markten en met biologische gegevens en ervaringen op grond van controlesystemen en proefprojecten.

2.

386 R 3094: Verordening (EE)[lees: (EEG)] nr. 3094/86 van de Raad van 7 oktober 1986 (PB nr. L 288 van 11.10.1986, blz. 1).

In afwijking van bijlage 1, mogen Zweedse vaartuigen gedurende een periode van 18 maanden vanaf de datum van toetreding, in het Skagerrak en het Kattegat voor het vissen op sprot een maaswijdte van 16 mm gebruiken. De Raad zal vóór het einde van deze overgangsperiode de technische maatstaven en het controlesysteem voor deze vorm van bevissing in het licht van wetenschappelijke gegevens herzien.

3.

389 R 2136: Verordening (EEG) nr. 2136/89 van de Raad van 21 juni 1989 (PB nr. L 212 van 22.7.1989, blz. 79).

In afwijking van artikel 2, tweede streepje, is de handel in ingeblikte sprot onder de verkoopbenaming ‘sardines in blik’, gedurende een periode van zes maanden na de datum van toetreding, in Zweden toegestaan voor produkten die vóór de toetreding zijn verpakt.

1.

L 0464: Richtlijn 72/464/EEG van de Raad van 19 december 1972 betreffende de belasting, andere dan omzetbelasting, op het verbruik van tabaksfabrikaten (PB nr. L 303 van 31.12.1972, blz. 1), laatstelijk gewijzigd bij:

—

392 L 0078: Richtlijn 92/78/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 (PB nr. L 316 van 31.10.1992, blz. 5).

Onverminderd artikel 4, lid 1, mag het Koninkrijk Zweden de toepassing van de proportionele accijns op sigaretten tot 1 januari 1996 uitstellen.

2.

377 L 0388: Zesde Richtlijn van de Raad (77/388/EEG) van 17 mei 1977 betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der Lid-Staten inzake omzetbelasting — Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde: uniforme grondslag (PB nr. L 145 van 13.6.1977, blz. 1), laatstelijk gewijzigd bij:

—

394 L 0005: Richtlijn 94/5/EG van de Raad van 14 februari 1994 (PB nr. L 60 van 3.3.1994, blz. 16).

Oostenrijk

a)

Onverminderd artikel 12 en 13, A, onder 1:

mag de Republiek Oostenrijk tot en met 31 december 1996:

—

een lager BTW-tarief van 10 % blijven toepassen op ziekenhuisactiviteiten op het gebied van de volksgezondheid en maatschappelijk werk en op het vervoer van zieke of gewonde personen in speciaal en door naar behoren gemachtigde instanties daartoe ontworpen voertuigen;

—

een normaal BTW-tarief van 20 % blijven toepassen op geneeskundige verstrekkingen door artsen op het gebied van volksgezondheid en maatschappelijk werk;

—

vrijstelling van belasting met teruggave van de BTW-voordruk voor leveringen van sociale zekerheidsinstellingen en instellingen voor maatschappelijk werk. De toepassing van dit tarief mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

b)

Voor de toepassing van artikel 12, lid 3, onder a), mag de Republiek Oostenrijk in de gemeenten Jungholz en Mittelberg (Kleines Walsertal) een tweede normaal tarief toepassen dat lager ligt dan het overeenkomstige tarief dat in de rest van Oostenrijk wordt toegepast, maar dat niet minder dan 15 % mag bedragen.

De toepassing van dit tarief mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

c)

Voor de toepassing van artikel 24, leden 2 tot en met 6, en in afwachting van de aanneming van communautaire voorschriften terzake, mag de Republiek Oostenrijk een BTW-vrijstelling verlenen aan belastingplichtigen tot een jaarlijkse omzetdrempel die niet hoger mag zijn dan het equivalent in de nationale valuta van 35.000 ecu.

Deze vrijstelling mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

d)

Voor de toepassing van artikel 27, lid 1, mag de Republiek Oostenrijk onder de volgende voorwaarden internationaal personenvervoer verricht door niet in Oostenrijk gevestigde belastingplichtigen door middel van niet in Oostenrijk geregistreerde motorvoertuigen blijven belasten:

—

deze overgangsmaatregel geldt tot en met 31 december 2000;

—

de in Oostenrijk afgelegde afstand moet worden belast op basis van een gemiddeld belastbaar bedrag per persoon en per kilometer;

—

deze regeling mag niet gepaard gaan met fiscale controles aan de grenzen tussen Lid-Staten;

—

deze maatregel, die dient om de belastingheffingsprocedure te vereenvoudigen, mag hooguit een verwaarloosbare invloed hebben op het belastingbedrag dat bij het eindgebruik verschuldigd is.

e)

In afwijking van artikel 28, lid 2, mag de Republiek Oostenrijk tot en met 31 december 1998 een lager tarief toepassen op de verhuring van onroerend goed voor residentieel gebruik, op voorwaarde dat dit tarief niet lager ligt dan 10%.

De toepassing van dit tarief mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

f)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 2, onder d), mag de Republiek Oostenrijk een lager tarief toepassen voor restaurantdiensten.

De toepassing van dit tarief mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

g)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 2, onder e), mag de Republiek Oostenrijk een verlaagd tarief toepassen op de produktie van wijn vanaf de boerderij door de producerende boer en op de levering van elektrische voertuigen, op voorwaarde dat dit tarief minstens 12% bedraagt.

De toepassing van dit tarief mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

h)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder a), mag de Republiek Oostenrijk:

—

uit hoofde van punt 2 van bijlage E, tot en met 31 december 1996 de door tandtechnici beroepsmatig geleverde diensten en door tandartsen en tandtechnici aan Oostenrijkse sociale zekerheidsinstellingen geleverde tandprothesen belasten;

—

de in punt 7 van bijlage E opgesomde handelingen belasten.

Deze belasting mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

i)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder b), mag de Republiek Oostenrijk gedurende dezelfde overgangsperiode als de huidige Lid-Staten BTW-vrijstelling verlenen voor:

—

door openbare postdiensten geleverde telecommunicatiediensten, totdat de Raad een gemeenschappelijke regeling voor de belasting van dergelijke diensten heeft aangenomen, of tot de datum waarop de huidige Lid-Staten die thans een volledige vrijstelling toepassen, daarmee ophouden, naargelang van welke van beide data eerst valt, maar in ieder geval niet langer dan tot en met 31 december 1995 ;

—

de in punt 7 en 16 van bijlage F bedoelde handelingen, zolang de dezelfde vrijstellingen ten aanzien van één of meer van de huidige Lid-Staten worden toegepast;

—

met teruggave van de BTW-voordruk, alle onderdelen van het internationaal personenvervoer per vliegtuig, over zee of via de waterwegen van Oostenrijk naar een Lid-Staat of een derde land en omgekeerd, met uitzondering van het personenvervoer op het Bodenmeer zolang de dezelfde vrijstellingen ten aanzien van één of meer van de huidige Lid-Staten worden toegepast.

Deze vrijstellingen mogen geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom), nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

Finland

j)

Ter uitvoering van artikel 24, punt 2 tot en met 6, en in afwachting van communautaire voorschriften ter zake, kan voor de Republiek Finland een vrijstelling van belasting over de toegevoegde waarde voor personen met een jaarlijkse omzet van minder dan de tegenwaarde in de nationale valuta van 10.000 ecu, gelden.

k)

Voor de toepassing van artikel 27, lid 1, mag de Republiek Finland de verkoop, het leasen, de reparatie en het onderhoud van vaartuigen blijven vrijstellen van BTW, met terugbetaling van de BTW-voordruk, onder de volgende voorwaarden:

—

deze overgangsmaatregel geldt uiterlijk tot en met 31 december 2000;

—

deze vrijstelling kan gelden voor vaartuigen met een minimumlengte van 10 meter en die wegens hun constructie niet geschikt zijn als pleziervaartuig of voor sportbeoefening;

—

deze maatregel die dient om de belastingheffingsprocedure te vereenvoudigen mag hooguit een verwaarloosbare invloed hebben op het belastingbedrag dat bij het eindgebruik verschuldigd is.

l)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 2, onder a), mag de Republiek Finland tijdens de overgangsperiode bedoeld in artikel 28 1, vrijstellingen met teruggave van de BTW-voordruk toepassen op abonnementen van dagbladen en tijdschriften en op drukwerk voor de leden van verenigingen voor algemeen welzijn op voorwaarde dat de vrijstellingen in overeenstemming zijn met het gemeenschapsrecht en voldoen aan de voorwaarden die zijn opgesomd in het laatste streepje van artikel 17 van de Tweede Richtlijn van de Raad van 11 april 1967.

Die vrijstellingen mogen geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

m)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder a), en zolang deze transacties in één of meer van de huidige Lid-Staten belastbaar zijn, mag de Republiek Finland de in punt 7 van bijlage E bedoelde handelingen belasten.

Die belasting mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

n)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder b), en zolang dezelfde vrijstelling wordt toegepast door één of meer van de huidige Lid-Staten, mag de Republiek Finland BTW-vrijstelling verlenen voor:

—

de in punt 2 van bijlage F, bedoelde diensten verricht door auteurs, kunstenaars en vertolkers van kunstwerken;

—

de in punt 7, 16 en 17 van bijlage F bedoelde handelingen.

Deze vrijstellingen mogen geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

o)

Vervallen.

p)

Vervallen.

q)

Vervallen.

r)

Vervallen.

s)

Vervallen.

t)

Vervallen.

u)

Vervallen.

v)

Vervallen.

Zweden

w)

Onverminderd artikel 12, lid 3, onder a) en punt 7 van bijlage H:

mag het Koninkrijk Zweden tot en met 31 december 1995, vanaf de toetreding BTW-vrijstelling verlenen voor bioscoopkaartjes.

Deze vrijstelling mag geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

x)

Met toepassing van artikel 24, leden 2 tot en met 6, en in afwachting van de aanneming van communautaire voorschriften ter zake, mag het Koninkrijk Zweden de volgende vereenvoudigde procedure voor KMO's toepassen, op voorwaarde dat de Zweedse regelingen in overeenstemming zijn met het Verdrag houdende oprichting van de Europese Gemeenschappen, en in het bijzonder met de artikelen 95 en 96:

—

indiening van de BTW-aangiften drie maanden na het verstrijken van het directe-belastingjaar voor belastingplichtigen die uitsluitend binnenlandse belastbare handelingen verrichten;

—

BTW-vrijstelling voor belastingplichtigen tot een jaarlijkse omzetdrempel die niet hoger mag zijn dan het equivalent in de nationale valuta van 10.000 ecu;

y)

Voor de toepassing van artikel 252, punt 12, onder a), mag het Koninkrijk Zweden belastbare personen toestaan jaarlijkse samenvattende jaaraangiften onder de in die bepaling gestelde voorwaarden in te dienen.

z)

Met toepassing van artikel 28, lid 2, onder a), mag het Koninkrijk Zweden tijdens de in artikel 28 duodecies bedoelde overgangsperiode BTW-vrijstellingen verlenen met teruggave van de BTW-voordruk voor de levering van nieuwsbladen, ook via radio en cassette voor visueel gehandicapten, van farmaceutische produkten aan ziekenhuizen of op voorschrift, en voor de produktie van periodieken van nonprofitorganisaties en andere daarmee samenhangende diensten, op voorwaarde dat die vrijstellingen in overeenstemming zijn met het gemeenschapsrecht en voldoen aan de in het laatste streepje van artikel 17 van de Tweede Richtlijn van de Raad van 11 april 1967 bedoelde voorwaarden.

Deze vrijstellingen mogen geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom) nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

aa)

Voor de toepassing van artikel 28, lid 3, onder b), en zolang dezelfde vrijstellingen voor één of meer van de huidige Lid-Staten worden toegepast, mag het Koninkrijk Zweden BTW-vrijstelling verlenen voor:

—

de in punt 2 van bijlage F bedoelde diensten van auteurs, kunstenaars en vertolkers;

—

de in punt 1, 16 en 17 van bijlage F bedoelde handelingen.

Deze vrijstellingen mogen geen gevolgen hebben voor de eigen middelen waarvoor de grondslag overeenkomstig Verordening (EEG, Euratom), nr. 1553/89 opnieuw zal moeten worden vastgesteld.

3.

392 L 0012: Richtlijn 92/12/EEG van de Raad van 25 februari 1992 betreffende de algemene regeling voor accijnsprodukten, het voorhanden hebben en het verkeer daarvan en de controles daarop (PB nr. L 76 van 23.3.1992, blz. 1), laatstelijk gewijzigd bij:

—

392 L 0108: Richtlijn 92/108/EEG van de Raad van 14 december 1992 (PB nr. L 390 van 31.12.1992, blz. 124)

De Republiek Finland en het Koninkrijk Zweden mogen onder de voorwaarden van artikel 26 van Richtlijn 92/12/EEG kwantitatieve beperkingen handhaven voor de invoer van sigaretten en andere tabaksprodukten, gedistilleerde dranken, wijn en bier uit de andere Lid-Staten.

Deze beperkingen bedragen de volgende hoeveelheden:

Tabaksprodukten:		sigaretten	300
		cigarillos (sigaren met	150
		een maximum gewicht van 3 gram per stuk) of sigaren	75
		rooktabak	400 gram
Alcoholhoudende dranken
—	gedistilleerde dranken met een alcoholgehalte van meer dan 22% vol		1 liter
	of gedistilleerde dranken en aperitieven op basis		3 liter
	van wijn of alcohol met een alcoholgehalte van ten hoogste 22% vol, mousserende wijnen, distillatiewijnen
—	stille wijnen		5 liter
—	bier		15 liter

Finland en Zweden nemen alle nodige maatregelen om te verzekeren dat invoer van bier uit derde landen niet onderworpen is aan gunstiger voorwaarden dan invoer van dergelijke produkten uit andere Lid-Staten.

4.

392 L 0079: Richtlijn 92/79/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 inzake de onderlinge aanpassing van de belastingen op sigaretten (PB nr. L 316 van 31.10.1992, blz. 8).

Onverminderd artikel 2 mag het Koninkrijk Zweden de toepassing van een algemeen minimum accijnsrecht ten belope van 57 % van de detailhandelsprijs (met inbegrip van alle taksen) voor sigaretten uit de meest gevraagde prijsklasse tot 1 januari 1999 uitstellen.

5.

392 L 0081: Richtlijn 92/81/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 betreffende de harmonisatie van de structuur van de accijns op minerale oliën (PB nr. L 316 van 31.10.1992, blz. 12), laatstelijk gewijzigd bij:

—

392 L 0108: Richtlijn 92/108/EEG van de Raad van 14 december 1992 (PB nr. L 390 van 31.12.1992, blz. 124) en

—

392 D 0510: Beschikking 92/510/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 waarbij de Lid-Staten toestemming wordt verleend om bestaande verlaagde accijnstarieven of vrijstellingen van accijnzen te blijven toepassen op bepaalde minerale oliën die voor bijzondere doeleinden worden gebruikt, in overeenstemming met de procedure van artikel 8, lid 4, van Richtlijn 92/81/EEG van de Raad (PB nr. L 316 van 31.10.1992, blz. 16).

a.

Vervallen.

b.

Vervallen.

c.

Vervallen.

d.

Op basis van artikel 8, lid 4, van Richtlijn 92/81/EEG van de Raad en onder de voorwaarden van Beschikking 92/510/EEG van de Raad, als aangevuld bij Beschikking 93/697/EG en onverminderd de verplichtingen die zijn vastgesteld in Richtlijn 92/82/EEG van de Raad, mag de Republiek Oostenrijk vrijstelling van accijnzen blijven verlenen voor LPG die wordt gebruikt als brandstof voor voertuigen die worden ingezet voor plaatselijk openbaar vervoer.

e.

Op basis van artikel 8, lid 4, van Richtlijn 92/81/EEG van de Raad en onder de voorwaarden van Beschikking 92/510/EEG van de Raad, en met name op voorwaarde dat deze tarieven nooit onder de in Richtlijn 92/82/EEG vastgelegde minimumtarieven komen te liggen, mag de Republiek Finland een lager tarief blijven toepassen voor:

—

de accijns op dieselbrandstof en dieselolie, met een laag zwavelgehalte;

—

de accijns op gereformeerde ongelode en gelode benzine.

f.

Op basis van artikel 8, lid 4, van Richtlijn 92/81/EEG van de Raad en onder de voorwaarden van Beschikking 92/510/EEG van de Raad, en onverminderd de verplichtingen die zijn vastgesteld in Richtlijn 92/82/EEG van de Raad, mag de Republiek Finland vrijstelling van accijnzen blijven verlenen voor:

—

methaan en LPG voor alle doeleinden;

—

minerale oliën die worden gebruikt voor particuliere pleziervaartuigen.

g.

Op basis van artikel 8, lid 4, van Richtlijn 92/81/EEG van de Raad en onder de voorwaarden van Beschikking 92/510/EEG van de Raad, en met name op voorwaarde dat deze tarieven nooit onder de in Richtlijn 92/82/EEG vastgelegde minimumtarieven komen te liggen, mag het Koninkrijk Zweden een lager tarief blijven toepassen voor:

—

de accijns op minerale oliën voor industriële doeleinden;

—

diesel en lichte stookolie, in overeenstemming met milieuclassificaties.

h.

Op basis van artikel 8, lid 4, van Richtlijn 92/81/EEG van de Raad en onder de voorwaarden van Beschikking 92/510/EEG van de Raad, en onverminderd de verplichtingen die zijn vastgesteld in Richtlijn 92/82/EEG van de Raad, mag het Koninkrijk Zweden vrijstelling van accijnzen blijven toepassen voor biologisch geproduceerd methaan en andere afvalgassen.

6.

392 L 0083: Richtlijn 92/83/EEG van de Raad van 19 oktober 1992 betreffende de harmonisatie van de structuur van de accijns op alcohol en alcoholhoudende dranken (PB nr. L 316 van 31.10.1992, blz. 21).

Onverminderd artikel 5, lid 1, mag het Koninkrijk Zweden tot en met 31 december 1997 een verlaagd accijnstarief handhaven voor bier met een alcoholgehalte van niet meer dan 3,5 % vol., mits dat tarief nooit onder de in Richtlijn 92/82/EEG vastgelegde minimumtarieven komt te liggen.