Rb. Roermond, 23-07-2008, nr. 83710 / HA ZA 07 - 1002

Het verloop van de procedure blijkt uit:

Ten slotte is vonnis bepaald.

Bij exploot van 25 juni 2008 is deze zaak nadien ingevolge artikel 221 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering door verwijzing van rechtswege gevoegd met de zaak tussen de Stichting en [broer van gedaagde], bekend onder het zaaknummer 87379 / HA ZA 08-438.

[gedaagde] is een amateurvoetballer die lid is van de voetbalvereniging Achilles ’29 te Groesbeek.

De Stichting is gelieerd aan de voetbalvereniging FC Lienden.

Partijen hebben op 29 januari 2007 een overeenkomst gesloten, waarin voor zover van belang het navolgende staat vermeld:

“1. De speler verplicht zich vóór 31 mei 2007 over te schrijven van voetbalvereniging Achilles te Groesbeek naar FC Lienden.

[gedaagde] heeft geen overschrijving gevraagd naar voetbalvereniging FC Lienden.

De Stichting vordert, na verandering van eis ter comparitie, dat de rechtbank bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad [gedaagde] zal veroordelen aan de Stichting te voldoen een bedrag van EUR 7.833,00, te vermeerderen met het renteverlies over de hoofdsom ad EUR 7.000,00 vanaf 1 juni 2007 tot aan de dag der algehele voldoening, met veroordeling van gedaagde in de kosten van deze procedure.

De Stichting legt aan haar vordering het volgende ten grondslag.

Partijen hebben op 29 januari 2007 een overeenkomst gesloten waarbij [gedaagde] zich heeft verbonden jegens de Stichting om zich voor 31 mei 2007 over te (doen) schrijven van voetbalvereniging Achilles naar voetbalvereniging FC Lienden, de vereniging van de Stichting. Nadat [gedaagde] heeft verzuimd zich te laten overschrijven naar de vereniging van de Stichting is [gedaagde] ingevolge artikel 2 van de tussen partijen gesloten overeenkomst, een boete verschuldigd van EUR 7.000,00. De Stichting maakt voorts aanspraak op de rente ex artikel 6:119 BW vanaf 1 juni 2007 en op buitengerechtelijke incassokosten.

[gedaagde] heeft de vordering gemotiveerd betwist en - zakelijk weergegeven en voor zover thans van belang – aangevoerd dat sprake is van een nietige overeenkomst, omdat deze in strijd is met de wet, de goede zeden dan wel de openbare orde. Op de stellingen van partijen zal voor zover van belang hierna inhoudelijk worden ingegaan.

De vordering van de Stichting strekt tot betaling van de in de overeenkomst tussen partijen overeengekomen boete. De rechtbank is echter van oordeel dat de strekking van deze overeenkomst in strijd is met de goede zeden en openbare orde en dus nietig. De rechtbank motiveert dit oordeel als volgt.

Voorop wordt gesteld dat partijen in beginsel vrij zijn om naar eigen behoefte en inzicht een overeenkomst te sluiten. Deze vrijheid is echter begrensd in die zin dat hetgeen wordt overeengekomen niet in strijd mag zijn met de openbare orde en/of de goede zeden, zoals verwoord in artikel 3:40 lid 1 BW. Gebleken is dat partijen desbewust afspraken hebben gemaakt die strekken tot uitvoeringshandelingen die in strijd zijn met de regels van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond (hierna: KNVB) waaraan zowel de betrokken voetbalverenigingen – waaronder de aan de Stichting gelieerde – als [gedaagde] onderworpen zijn. De praktische redenen voor het aangaan van de overeenkomst zijn door de Stichting op de comparitie als volgt onder woorden gebracht:

“FC Lienden speelt op het niveau van de hoogste klasse van het amateurvoetbal. De KNVB staat slechts toe dat aan spelers in die klasse van het amateurvoetbal – zoals de broers [....] – een onkostenvergoeding en een reisvergoeding wordt betaald. Omdat in de praktijk spelers meer betaald willen krijgen en feitelijk ook krijgen – vaak zwart – zijn daarom stichtingen in het leven geroepen die zijn gelieerd aan een voetbalvereniging. Die vereniging is gebonden aan de regels van de KNVB en mag dus niet meer betalen dan de genoemde onkostenvergoedingen. De aan die vereniging gebonden stichting mag dat wel omdat zo’n stichting geen lid is van de KNVB. De verhouding tussen de Stichting en FC Lienden is zoals deze zojuist is geschetst.”

Naar het oordeel van de rechtbank is anders gezegd sprake van een ontduikingsconstructie waarvan het onoorbare karakter wordt onderstreept door de geheimhoudingsclausule, welke kennelijk gericht is op het aan de waarneming van de KNVB onttrekken van de afspraken. De Stichting is kennelijk (mede) in het leven geroepen om constructies als de onderhavige mogelijk te maken, dat wil zeggen constructies die zijn bedoeld om via een omweg en buiten het bereik van de KNVB te handelen in strijd met de regels van de KNVB. Dit alles gebeurt om louter financiële redenen. Vaststaat dat partijen zich ten tijde van het sluiten van de overeenkomst bewust waren van vorenbedoeld doel en strekking van de overeenkomst. Alleen al op grond van hetgeen hiervoor is overwogen dienen de vorderingen van de Stichting dan ook te worden afgewezen.

Daarenboven overweegt de rechtbank dat uit de in de overeenkomst opgenomen boeteclausule blijkt dat in het geval [gedaagde] de tussen partijen overeengekomen afspraak om overschrijving te bewerkstelligen voor 31 mei 2007 niet nakomt, de vereniging waar [gedaagde] gaat spelen deze contractuele boete verschuldigd is en niet [gedaagde] zelf. Dit is ook de uitleg die [gedaagde] aan de overeenkomst geeft. Het door de Stichting ter comparitie gehouden betoog dat partijen hiermee bedoeld hebben dat de speler de boete verschuldigd is kan niet slagen. Door de Stichting is immers eveneens ter comparitie aangegeven dat in de praktijk de vereniging waar de speler voor gaat spelen in een dergelijke situatie de boete betaalt, hetgeen betekent dat de letterlijke tekst van de overeenkomst overeenstemt met de praktijk. Deze omstandigheden leiden ertoe dat op grond van de Haviltex norm de tekst van de overeenkomst als voormeld moet worden uitgelegd.

Door partijen zijn geen feiten of omstandigheden aangedragen die tot een ander oordeel terzake kunnen leiden. Nu [gedaagde] op grond van de overeenkomst niet kan worden aangesproken tot betaling van de contractuele boete, dienen de vorderingen van de Stichting ook op deze grond te worden afgewezen.

Gezien al het vorenstaande vernietigt de rechtbank het verstekvonnis van 14 november 2007 en doet opnieuw recht. De Stichting zal als de in het ongelijk gestelde partij in de kosten van de procedure worden verwezen. De kosten van het uitbrengen van de verzetdagvaarding zullen echter op grond van het bepaalde in art. 141 Rv voor rekening van [gedaagde] komen, omdat deze kosten een gevolg zijn van het feit dat [gedaagde] in eerste instantie niet is verschenen.

De rechtbank

vernietigt het door deze rechtbank op 14 november 2007 onder zaaknummer 82775/ HAZA 07-875 gewezen verstekvonnis;

en opnieuw rechtdoende:

wijst de vorderingen af;

veroordeelt de Stichting in de kosten van het geding;

de door de Stichting te vergoeden kosten aan de zijde van [gedaagde] worden tot aan deze uitspraak begroot op: