Rb. 's-Hertogenbosch, 28-12-2011, nr. 01/839314-11, nr. 05/515316-08

in de periode van 1 september 2010 tot en met 12 juni 2011 te Eindhoven, door middel van een geautomatiseerd werk of met gebruikmaking van een communicatiedienst (te weten Hyves en MSN en E-buddy en SMS en GSM), met een persoon van wie hij weet dat deze de leeftijd van zestien jaren nog niet heeft bereikt, te weten [slachtoffer 1], geboren op [geboortedatum]

1999, ontmoetingen heeft voorgesteld met het oogmerk ontuchtige handelingen (gemeenschap) met [slachtoffer 1] te plegen terwijl hij daarbij enige handeling heeft ondernomen gericht op het verwezenlijken van die ontmoeting, immers heeft hij verdachte [slachtoffer 1] concrete voorstellen gedaan wat betreft tijd en/of plaats (het bos en winkelcentrum Woensel) van die ontmoeting.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

De kwalificatie.

Het bewezenverklaarde levert op het in de uitspraak vermelde strafbare feit.

De strafbaarheid.

Er zijn geen feiten of omstandigheden gebleken die de strafbaarheid van het feit of van de verdachte uitsluiten. Verdachte is daarom strafbaar voor hetgeen te zijnen laste bewezen is verklaard.

Oplegging van straf en/of maatregel.

De eis van de officier van justitie.

De officier van justitie heeft gevorderd aan verdachte op te leggen een gevangenisstraf voor de duur van 15 maanden waarvan 7 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar en de bijzondere voorwaarden van een contactverbod met [slachtoffer 1] en reclasseringstoezicht ook indien dit inhoudt controle op het computergebruik van verdachte.

Beslag

De officier van justitie heeft gevorderd de onder de nummers 1, 2, 4, 6 en 7 op de aangehechte beslaglijst genoemde goederen te onttrekken aan het verkeer. De officier van justitie heeft gevorderd de onder de nummers 3, 5, 8 en 9 op de aangehechte beslaglijst genoemde goederen terug te geven aan verdachte.

De vordering na voorwaardelijke veroordeling

De officier van justitie heeft gevorderd het voorwaardelijk gedeelte van de eerder opgelegde gevangenisstraf geheel ten uit voer te leggen, te weten een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden.

Een kopie van de vordering van de officier van justitie is aan dit vonnis gehecht.

Het standpunt van de verdediging.

De raadsman heeft verzocht verdachte vrij te spreken van het tenlastegelegde onder primair en subsidiair. De raadsman heeft geen strafmaatverweer gevoerd.

Beslag

De raadsman heeft ten aanzien van het beslag geen verweer gevoerd.

De vordering na voorwaardelijke veroordeling

De raadsman heeft, gelet op de door hem bepleite vrijspraak, verzocht de vordering tot tenuitvoerlegging van het voorwaardelijk gedeelte van de eerder opgelegde gevangenisstraf af te wijzen. Subsidiair heeft de raadsman ook om afwijzing verzocht gelet op de omstandigheid dat thans sprake is van een ander feitencomplex en een andere achtergrond.

Het oordeel van de rechtbank.

Algemeen

Bij de beslissing over de straf die aan verdachte dient te worden opgelegd heeft de rechtbank gelet op de aard van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede op de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Voorts heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van het door verdachte gepleegde strafbare feit in verhouding tot andere strafbare feiten, zoals tot uitdrukking komt in het wettelijke strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.

Specifiek

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan grooming. Verdachte heeft met gebruikmaking van computer en telefoon ontmoetingen voorgesteld aan een persoon die de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, met het oogmerk ontuchtige handelingen te plegen met die persoon, terwijl verdachte enige handeling heeft ondernomen op het verwezenlijken van die ontmoeting. Verdachte heeft daarmee gehandeld in strijd met artikel 248e van het Wetboek van Strafrecht. De bepaling strekt ertoe het in de digitale wereld vatbaar maken van een minderjarige voor seksueel misbruik in de fysieke wereld strafbaar te stellen. De focus van de bepaling ligt op de communicatiefase, voorafgaand aan daadwerkelijk seksueel contact. De rechtvaardiging voor strafbaarstelling ligt in de noodzaak om minderjarigen een effectieve bescherming te bieden.

Strafverzwarende omstandigheden

De rechtbank heeft bij de strafoplegging rekening gehouden met de volgende omstandigheden. Verdachte heeft een zeer jong meisje, namelijk 11 jaar oud, via de computer en telefoon benaderd en ontmoetingen voorgesteld met het uiteindelijke doel om seksueel contact met haar te hebben. Verder blijkt uit het dossier dat verdachte ook heeft geprobeerd andere jonge meisjes te benaderen. Verdachte heeft het feit gepleegd terwijl hij onder toezicht stond van de reclassering en voor behandeling was opgenomen in kliniek De Woenselse Poort te Eindhoven in het kader van de proeftijd van een eerdere veroordeling. De rechtbank rekent verdachte aan dat hij (aan zijn behandelaars in De Woenselse Poort) heeft verzwegen wat hij deed en wat er in hem om ging. Verdachte heeft geen hulp gezocht. Ter terechtzitting heeft verdachte weinig probleembesef getoond. Ook het omtrent verdachte opgemaakte psychologische rapport verschaft geen inzicht in de psychische gesteldheid van verdachte ten aanzien van het feit, aangezien verdachte heeft geweigerd mee te werken aan het psychologisch onderzoek.

Rapporten

De rechtbank heeft bij de strafoplegging rekening gehouden met het omtrent verdachte opgemaakte psychologische rapport door drs.(naam GZ-psycholoog), d.d. 12 september 2011 en de omtrent verdachte opgemaakte reclasseringsrapporten door Novadic-Kentron d.d. 2 september 2011 en 24 november 2011.

De straf

De rechtbank is van oordeel, dat in verband met een juiste normhandhaving niet kan worden volstaan met het opleggen van een andersoortige of geringere straf dan een gevangenisstraf welke vrijheidsbeneming meebrengt voor de duur als hierna te melden. De rechtbank heeft bij het bepalen van de hoogte van de gevangenisstraf gelet op het wettelijke strafmaximum, te weten een gevangenisstraf voor de duur van 2 jaren. De rechtbank acht een gevangenisstraf voor de duur van 14 maanden passend. De tijd die verdachte in voorlopige hechtenis heeft doorgebracht, te weten 190 dagen, zal daarop in mindering worden gebracht.

Met betrekking tot een deel van de op te leggen gevangenisstraf, te weten 6 maanden, zal de rechtbank bepalen dat dat deel van die straf niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, op grond dat verdachte zich voor het einde van de hierna vast te stellen proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt, of ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden, dan wel de hierna te melden bijzondere voorwaarden niet heeft nageleefd. De rechtbank zal als bijzondere voorwaarden opleggen een contactverbod met het slachtoffer [slachtoffer 1] en reclasseringstoezicht ook indien dit inhoudt controle van de computer en het computergebruik van verdachte. De rechtbank wil op deze manier enerzijds de ernst van het door verdachte gepleegde strafbare feit tot uitdrukking brengen en anderzijds door invloed uit te oefenen op het gedrag van de verdachte het door verdachte opnieuw plegen van een strafbaar feit tegengaan.

Anders dan de officier van justitie heeft gevorderd zal de rechtbank een proeftijd voor de duur van 2 jaren opleggen gelet op de artikelen 14b, tweede lid, juncto 14c, tweede lid, onder 5, van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank zal de voorlopige hechtenis van verdachte opheffen met ingang van het tijdstip waarop de duur daarvan gelijk wordt aan de duur van het onvoorwaardelijk deel van de op te leggen gevangenisstraf.

De rechtbank zal aldus een lichtere straf opleggen dan de door de officier van justitie gevorderde straf. De rechtbank is van oordeel dat de op te leggen straf de ernst van het bewezenverklaarde voldoende tot uitdrukking brengt.

Beslag

De rechtbank is van oordeel dat het in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerp vatbaar is voor verbeurdverklaring, omdat - zoals blijkt uit het onderzoek ter terechtzitting - dit een voorwerp is met behulp van welke het feit is begaan en dit voorwerp ten tijde van het begaan van het feit aan verdachte toebehoorde.

De rechtbank is van oordeel dat de in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerpen aan het verkeer onttrokken dienen te worden verklaard, omdat blijkens het onderzoek ter terechtzitting deze voorwerpen bij gelegenheid van het onderzoek naar het door hem begane misdrijf zijn aangetroffen, terwijl deze voorwerpen kunnen dienen tot het begaan of ter voorbereiding van soortgelijke misdrijven, dan wel tot de belemmering van de opsporing daarvan, en deze voorwerpen toebehoren aan verdachte en van zodanige aard zijn dat het ongecontroleerde bezit ervan in strijd is met de wet of het algemeen belang.

De rechtbank zal de teruggave gelasten van de in het dictum nader te noemen inbeslaggenomen voorwerpen aan verdachte nu naar het oordeel van de rechtbank het belang van strafvordering zich niet meer verzet tegen de teruggave van deze inbeslaggenomen goederen.

Motivering van de beslissing na voorwaardelijke veroordeling 05/515316-08

De vordering voldoet aan alle wettelijke eisen. Krachtens de wettelijke bepalingen is de rechtbank bevoegd tot behandeling van deze vordering. Uit het onderzoek ter terechtzitting zijn geen omstandigheden gebleken die aan de ontvankelijkheid van de officier van justitie in de weg staan. Uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de veroordeelde zich gedurende de proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

In hetgeen ter terechtzitting aan de orde is gekomen, ziet de rechtbank aanleiding te gelasten dat slechts een gedeelte van de straf, te weten 6 maanden gevangenisstraf, alsnog ten uitvoer zal worden gelegd. Bijzondere omstandigheden die aan de tenuitvoerlegging van dat gedeelte in de weg zouden staan zijn niet aanwezig. De rechtbank heeft bij haar beslissing rekening gehouden met de omstandigheid dat verdachte reeds geruime tijd was opgenomen in kliniek De Woenselse Poort te Eindhoven in het kader van de bijzondere voorwaarde verbonden aan deze voorwaardelijke veroordeling.

De rechtbank ziet geen aanleiding om de vordering tot tenuitvoerlegging af te wijzen zoals de raadsman heeft verzocht. Weliswaar is thans sprake van een andersoortig delict, maar de rechtbank rekent verdachte aan dat hij tijdens de opname in kliniek De Woenselse Poort in het kader van de bijzondere voorwaarde - verdachte wist dus heel goed dat hij geen strafbare feiten mocht plegen - onderhavig delict heeft gepleegd.

Toepasselijke wetsartikelen.

De beslissing is gegrond op de artikelen:

Wetboek van Strafrecht art. 10, 14a, 14b, 14c, 14d, 27, 33, 33a, 36b, 36d, 248e.

DE UITSPRAAK

Verklaart het tenlastegelegde onder primair bewezen zoals hiervoor is omschreven.

Verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte onder primair meer of anders is tenlastegelegd dan hiervoor bewezen is verklaard en spreekt hem daarvan vrij.

Het bewezenverklaarde levert op het misdrijf:

primair

door middel van een geautomatiseerd werk of met gebruikmaking van een communicatiedienst een persoon van wie hij weet dat deze de leeftijd van zestien jaren nog niet heeft bereikt, een ontmoeting voorstellen met het oogmerk ontuchtige handelingen met die persoon te plegen, terwijl hij enige handeling onderneemt gericht op het verwezenlijken van die ontmoeting

Verklaart verdachte hiervoor strafbaar.

Legt op de volgende straffen en maatregel.

T.a.v. primair:

Gevangenisstraf voor de duur van 14 maanden met aftrek overeenkomstig artikel 27 Wetboek van Strafrecht waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren.

Bepaalt dat een gedeelte van deze gevangenisstraf, groot 6 (zes) maanden, niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, op grond dat veroordeelde zich voor het einde van een proeftijd van 2 (twee) jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt, of ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden, dan

wel de hierna te noemen bijzondere voorwaarden niet heeft nageleefd.

Stelt als bijzondere voorwaarden:

1. dat verdachte gedurende de proeftijd geen contact zal opnemen, zoeken of hebben - in welke vorm dan ook, ook niet via derden - met de in deze strafzaak genoemde en aan verdachte bekende, bij een algeheel contactverbod belang hebbende persoon [slachtoffer 1], een en ander met dien verstande dat onder dit contactverbod niet vallen contacten van of door tussenkomst van de advocaat van verdachte met genoemde persoon.

2. dat veroordeelde zich gedurende voornoemde proeftijd zal gedragen naar de aanwijzingen hem te geven door of namens de Reclassering Nederland, Regio 's-Hertogenbosch, Eekbrouwersweg 6, 5233 VG te 's-Hertogenbosch, zolang deze instelling zulks noodzakelijk acht, ook indien dit inhoudt controle van de computer en het computergebruik van verdachte.

Verleent aan de Reclassering voornoemd de opdracht als bedoeld in artikel 14d van het Wetboek van Strafrecht.

Opheffing van het tegen verdachte verleende bevel tot voorlopige hechtenis met ingang van het tijdstip waarop de duur daarvan gelijk wordt aan de duur van het onvoorwaardelijk deel van de opgelegde gevangenisstraf.

Verbeurdverklaring van de inbeslaggenomen goederen, te weten: het op de aangehechte beslaglijst onder nummer 7 genoemde goed.

Onttrekking aan het verkeer van de inbeslaggenomen goederen, te weten: de op de aangehechte beslaglijst onder de nummers 1, 2 en 6 genoemde goederen.

Teruggave inbeslaggenomen goederen, te weten: de op de aangehechte beslaglijst onder de nummers 3, 4, 5, 8 en 9 genoemde goederen, aan verdachte.

Beslissing na voorwaardelijke veroordeling:

Last tot tenuitvoerlegging van een gedeelte van de gevangenisstraf, voor zover voorwaardelijk opgelegd bij vonnis van de meervoudige strafkamer te Arnhem d.d. 15 april 2009, gewezen onder parketnummer 05/515316-08, te weten: een gevangenisstraf voor de duur van 6 (zes) maanden.