Rb. Amsterdam, 05-09-2008, nr. 13-470017-06

Telastelegging

Aan verdachte is telastegelegd dat:

zij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 3 oktober 2003 tot en met 27 juni 2006, te Zaandam, gemeente Zaanstad, althans in Nederland, een of meer voorwerpen, te weten een woning en/of een of meer personenauto's en/of een of meer hoeveelheden brandstof en/of een of meer hoeveelheden levensmiddelen / boodschappen en/of een of meer geldbedragen en/of een of meer (vakantie)reizen en/of een of meer verzekeringen, heeft verworven, voorhanden heeft gehad, heeft overgedragen en/of omgezet, althans van een of meer voorwerpen, te weten een woning en/of een of meer personenauto's en/of een of meer hoeveelheden brandstof en/of een of meer hoeveelheden levensmiddelen / boodschappen en/of een of meer geldbedragen en/of een of meer (vakantie)reizen en/of een of meer verzekeringen, gebruik heeft gemaakt, terwijl zij wist, althans redelijkerwijs had moeten vermoeden dat bovenomschreven voorwerp(en) - onmiddellijk of middellijk - afkomstig was/waren uit enig misdrijf;

artikel 420bis/420quater Wetboek van Strafrecht

Subsidiair:

zij op een of meer tijdstippen in of omstreeks de periode van 3 oktober 2003 tot en met 27 juni 2006 te Zaandam, gemeente Zaanstad, in elk geval in Nederland, (telkens) opzettelijk gebruik heeft gemaakt van de woning(en) (perceel [adres 2] en/of [adres 3]) en/of een of meer personenauto's en/of een of meer hoeveelheden brandstof en/of een of meer hoeveelheden levensmiddelen / boodschappen en/of een of meer geldbedragen en/of een of meer (vakantie)reizen en/of een of meer verzekeringen, wetende dat voornoemde woning(en) en/of een of meer personenauto's en/of een of meer hoeveelheden brandstof en/of een of meer hoeveelheden levensmiddelen / boodschappen en/of een of meer geldbedragen en/of een of meer (vakantie)reizen en/of een of meer verzekeringen geheel of gedeeltelijk werd(en) betaald door [medeverdachte 1] met gelden die door voornoemde [medeverdachte 1] zijn verkregen door invoer en/of uitvoer en/of verkoop van een of meer (grote) hoeveelheden hash (art. 3/A/B Opiumwet), althans door enig misdrijf, aldus heeft zij, verdachte, toen en daar opzettelijk uit de opbrengst van een of meer door misdrijf verkregen voorwerpen voordeel getrokken;

artikel 416 lid 2 Wetboek van Strafrecht

Voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is, dat zijzelf bevoegd is tot kennisneming van de zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in zijn vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

Waardering van het bewijs

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte op tijdstippen in de periode van 3 oktober 2003 tot en met 27 juni 2006, te Zaandam, gemeente Zaanstad, voorwerpen, te weten personenauto’s en hoeveelheden brandstof en geldbedragen en levensmiddelen/

boodschappen heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of omgezet, terwijl zij wist dat bovenomschreven voorwerpen en geldbedragen - onmiddellijk of middellijk - afkomstig waren uit enig misdrijf.

Voor zover in de telastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in haar verdediging geschaad.

Motivering bewezenverklaring, bewijsmiddelen en de beoordeling daarvan

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft aangevoerd dat het primair telastegelegde wettig en overtuigend kan worden bewezen.

Bespreking (bewijs)verweren van de verdediging

Door de raadsman is gesteld dat verdachte slechts vanaf eind december 2005, zo rond de Kerstdagen of Oud en Nieuw, wist dat het geld van [medeverdachte 1] waarvan het gezin leefde van misdrijf afkomstig was. Verdachte kan niet, ook niet via het voorwaardelijk opzet, worden verweten worden dat zij dit niet eerder wist. Ook had zij dit redelijkerwijs niet kunnen vermoeden.Verdachte dient dan ook van het telastegelegde te worden vrijgesproken. De raadsman heeft bepleit dat verdachte, vanaf het moment dat zij er achter kwam dat [medeverdachte 1] weer in hash handelde, haar wereld instorttte en zij de relatie direct wilde verbreken. Zij kon echter niet zo maar met haar kinderen een andere woning betrekken. Het is niet de bedoeling van de wetgever om personen zoals verdachte voor het zogenaamde witwassen te vervolgen. Ook voor de periode vanaf december 2005 dient verdachte van het primair telastegelegde te worden vrijgespoken.

Het oordeel van de rechtbank

Hoewel uit de bewijsmiddelen blijkt dat de huurpenningen ten behoeve van de woning zijn voldaan met geld afkomstig van [medeverdachte 1] en daarmee onmiddellijk of middellijk afkomstig uit enig misdrijf, acht de rechtbank niet bewezen dat de woning als zodanig, zoals telastegelegd, van enig misdrijf afkomstig zijn. Van deze onderdelen van de telastelegging wordt verdachte derhalve vrijgesproken.

Door verdachte is ter terechtzitting verklaard dat zij twee buitenlandse reizen met [medeverdachte 1] heeft gemaakt, waarvan zij er één van haar spaargeld heeft betaald. Eén van deze reizen, namelijk een reis naar Mexico, vond plaats in 2004. De andere reis, naar de Dominicaanse republiek, is geboekt en betaald in oktober 2005, derhalve in de periode dat verdachte, zoals hierna uit de bewijsmiddelen en de bewijsoverwegingen blijkt, op de hoogte was van de illegale hashhandel van [medeverdachte 1]. Desondanks acht de rechtbank niet bewezen dat deze reis is verworven met geld afkomstig van deze criminele activiteiten. Verdachte verklaart over deze reis immers expliciet dat het een kado van haar aan [medeverdachte 1] betrof, zodat niet valt uit te sluiten dat deze reis met het spaargeld van verdachte is verworven. Verdachte wordt van dit onderdeel van de tenlastelegging vrijgesproken.

De rechtbank acht voor haar beslissing dat verdachte het hiervoor onder 3 (primair) bewezengeachte heeft begaan het volgende van belang.

De bewijsmiddelen.

De strafbaarheid van het feit

Het bewezen geachte feit is volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

De strafbaarheid van verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

Motivering van de straffen

De officier van justitie heeft bij requisitoir gevorderd dat verdachte ter zake van het door hem onder primair bewezengeachte feit zal worden veroordeeld tot een werkstraf voor de duur van 200 uren, met bevel, voor het geval dat de veroordeelde de werkstraf niet naar behoren heeft verricht, dat vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van 100 dagen en voorts tot een gevangenisstraf voor de duur van 3 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren.

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals van een en ander ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

Verdachte heeft in 2003, kort na afloop van de laatste detentie van verdachte [medeverdachte 1] met wie zij gedurende diens detentie opnieuw een relatie kreeg, samen met deze [medeverdachte 1] een aantal auto’s verkregen en op haar naam laten zetten. Verdachte wist dat deze auto’s waren aangeschaft met geld dat afkomstig was uit de vroegere criminele activiteiten van [medeverdachte 1]. Verdachte was immers op de hoogte was van het criminele verleden van haar partner, alsmede van het feit dat [medeverdachte 1], zo kort na zijn detentie, niet beschikte over enige legale bron van inkomsten. Voorts was verdachte vanaf de zomer 2005 op de hoogte van het feit dat [medeverdachte 1] wederom zijn inkomsten verkreeg uit de illegale hashhandel. Verdachte heeft mede geprofiteerd van deze inkomsten en gedurende ongeveer een jaar bedragen ten behoeve van onder meer het gemeenschappelijke huishouden verkregen en uitgegeven. Door uit criminele activiteiten verkregen geld in de reguliere economie om te zetten wordt de integriteit van het financiële en economische verkeer aangetast. Door haar handelwijze heeft verdachte er aan bijgedragen dat de illegale herkomst van deze gelden werd verbloemd en aan het zicht van Justitie werd ontrokken.

Ten voordele van verdachte houdt de rechtbank rekening met het feit dat [medeverdachte 1] aan verdachte had beloofd om na zijn detentie met zijn criminele verleden te breken en dat verdachte daarom lange tijd geloofd heeft dat [medeverdachte 1] zijn inkomsten uit de (legale) autohandel verkreeg. Dat zij hierin naïef is geweest kan haar in strafrechtelijke zin niet worden aangerekend. De rechtbank ziet hierin aanleiding om een lagere straf op te leggen dan door de officier van justitie geëist.

Voorts neemt de rechtbank in aanmerking dat inmiddels ruim 2 jaren zijn verstreken na de aanhouding van verdachte en niet is gebleken dat zij zich in die periode schuldig heeft gemaakt aan enig strafbaar feit.

De rechtbank heeft bij de strafoplegging gelet op een de verdachte betreffend uittreksel van het justitieel documentatieregister van de Centrale Justitiële Documentatie, gedateerd 17 juli 2008, waaruit blijkt dat verdachte niet eerder voor soortgelijke feiten met justitie in aanraking is geweest.

Gelet op de ernst van de bewezen feiten acht de rechtbank een werkstraf van 100 uren passend en geboden. Daarnaast legt de rechtbank bij wijze van waarschuwing aan verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf op voor de duur van 3 maanden, met een proeftijd van 2 jaren.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straffen zijn gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 22c, 22d en 420bis van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften zijn toepasselijk zoals geldend ten tijde van het bewezengeachte.

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.