CRvB, 04-02-2011, nr. 10-4888 WWB-W

In artikel 8:15 van de Awb is bepaald dat op verzoek van een partij elk van de rechters die een zaak behandelen, kan worden gewraakt op grond van feiten en omstandigheden waardoor de rechterlijke onpartijdigheid schade zou kunnen lijden. Dit artikel is op grond van artikel 21, eerste lid, van de Beroepswet op het hoger beroep van overeenkomstige toepassing. Blijkens de memorie van toelichting bij artikel 8:15 van de Awb is de ratio van het instituut van wraking gelegen in het waken tegen inbreuken op de rechterlijke onpartijdigheid en tegen de schijn van partijdigheid.

Bij de beoordeling van een beroep op het ontbreken van de onpartijdigheid van de rechter dient voorts uitgangspunt te zijn dat een rechter uit hoofde van zijn aanstelling moet worden vermoed onpartijdig te zijn, tenzij zich een uitzonderlijke omstandigheid voordoet die een zwaarwegende aanwijzing vormt voor het oordeel dat een rechter jegens een rechtzoekende een vooringenomenheid koestert, althans dat de bij een rechtzoekende dienaangaande vrees objectief gerechtvaardigd is (zie onder meer het arrest van de Hoge Raad van 24 oktober 1995, LJN ZD0257).

Verzoekster voert aan dat mr. Korte niet onpartijdig en onbevooroordeeld kan oordelen omdat hij op 16 maart 2010, LJN BL8044, als lid deel uitmakend van een meervoudige kamer van de Raad, een uitspraak heeft gedaan in een zaak tussen verzoekster en het College. In die uitspraak heeft de Raad het hoger beroep van verzoekster niet-ontvankelijk verklaard wegens het vervallen van procesbelang omdat aan de bezwaren van verzoekster geheel tegemoet was gekomen. Verzoekster heeft te kennen gegeven dat zij het met die uitspraak niet eens is, omdat zij wel degelijk voldoende procesbelang had.

De Raad is van oordeel dat de enkele omstandigheid dat mr. Korte, als lid van een meervoudige kamer, heeft meegewerkt aan een - in de ogen van verzoekster - haar onwelgevallige uitspraak, geen reden vormt om aan te nemen dat hij jegens haar partijdig of vooringenomen is ten aanzien van de onderhavige zaak. De gedingstukken waarnaar verzoekster ter zitting van de wrakingskamer heeft verwezen leiden niet tot een ander oordeel.

Het bovenstaande leidt ertoe dat er geen grond is voor het oordeel dat sprake is van (schijn van) partijdigheid van mr. Korte, zodat het verzoek om wraking moet worden afgewezen.