HR, 24-01-2012, nr. S 10/03796

HR, 24-01-2012, nr. S 10/03796

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uitspraak 24‑01‑2012

Inhoudsindicatie

Art. 301.4 Sv. Strafmotivering. Nu noch het p.v. van de terechtzitting in e.a., noch de p.v.’s van de terechtzittingen in h.b. inhouden dat de omstandigheid dat de betreffende firma volgens de KvK is gefailleerd t.t.z. ter sprake is gebracht, heeft het Hof ten bezware van de verdachte acht geslagen op informatie die niet tot het dossier behoort en niet t.t.z. is besproken.

24 januari 2012

Strafkamer

nr. S 10/03796

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te Arnhem van 19 februari 2010, nummer 21/004535-07, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1972, wonende te [woonplaats].

1. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. R.A. van der Horst, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Hofstee heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te Arnhem teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan.

2. Beoordeling van het middel

2.1. Het middel behelst de klacht dat het Hof ten bezware van de verdachte heeft acht geslagen op informatie die niet tot het dossier behoort en niet ter terechtzitting is besproken.

2.2. Het Hof heeft in zijn bestreden arrest onder het kopje "Oplegging van straf en/of maatregel" het volgende overwogen:

"De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van de verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Het hof heeft bij de straftoemeting in het bijzonder in aanmerking genomen - en vindt daarin de redenen die tot de keuze van een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf van de hierna aan te geven duur leiden - dat het een zeer ernstig feit betreft. Het afleggen van een meinedige verklaring ondermijnt het rechtssysteem. Een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf is een passende en aangewezen straf.

De raadsvrouw heeft verzocht verdachte een geheel voorwaardelijke straf, dan wel een werkstraf, eventueel gecombineerd met een voorwaardelijke gevangenisstraf, op te leggen. Zij heeft hiertoe aangevoerd dat verdachte samen met een compagnon, [betrokkene 1], een bedrijf heeft: [A] B.V. dat deze compagnon onlangs overleden is en dat verdachte de zaak nu alleen draaiende houdt. Indien hij in detentie zou moeten verblijven, zou dat het einde van het bedrijf betekenen, aldus de raadsvrouw.

Het hof heeft op grond van een openbare bron, de Kamer van Koophandel, vastgesteld dat de firma [A] gefailleerd is. Niet aannemelijk is derhalve geworden dat verdachte in verband met zijn werk en inkomsten geen gevangenisstraf zou kunnen ondergaan. Ook overigens is het hof geen reden bekend geworden waarom aan verdachte geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf zou kunnen worden opgelegd.

Het hof merkt in dit verband bovendien op het, gelet op de ernst van de zaak, niet gewenst te achten indien verdachte, gelet op de relatief beperkte duur van de onvoorwaardelijke vrijheidsstraf, de mogelijkheid van elektronisch toezicht zou worden vergund. Het hof zal daarom bepalen dat de vrijheidsstraf moet worden ten uitvoer gelegd in een penitentiaire inrichting."

2.3. Art. 301, vierde lid, Sv luidt:

"Ten bezware van de verdachte wordt geen acht geslagen op stukken die niet zijn voorgelezen of waarvan de korte inhoud niet overeenkomstig het derde lid is meegedeeld."

2.4. De Hoge Raad verstaat de onder 2.2 weergegeven strafmotivering aldus dat het Hof op grond van de inlichtingen die het na de sluiting van het onderzoek op de terechtzitting heeft ingewonnen bij de Kamer van Koophandel heeft vastgesteld dat de firma [A] gefailleerd is, en dat het Hof het op grond daarvan niet aannemelijk heeft geoordeeld dat de verdachte in verband met zijn werk en inkomsten geen gevangenisstraf zou kunnen ondergaan. Noch het proces-verbaal van de terechtzitting in eerste aanleg, noch de processen-verbaal van de terechtzittingen in hoger beroep houden evenwel in dat de omstandigheid dat voornoemde firma volgens de Kamer van Koophandel is gefailleerd, ter terechtzitting ter sprake is gebracht.

2.5. Het middel is terecht voorgesteld.

3. Slotsom

Nu de Hoge Raad geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist.

4. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de bestreden uitspraak maar uitsluitend wat betreft de strafoplegging;

wijst de zaak terug naar het Gerechtshof te Arnhem, opdat de zaak in zoverre op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan;

verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is vastgesteld op 20 december 2011 en gewezen door de vice-president A.J.A. van Dorst als voorzitter, en de raadsheren W.M.E. Thomassen en C.H.W.M. Sterk, in bijzijn van de griffier S.P. Bakker, en uitgesproken op 24 januari 2012.

Conclusie 06‑09‑2011

Mr. Hofstee

Partij(en)

Conclusie inzake:

[Verdachte = verzoeker]

1.

Verzoeker is bij arrest van 19 februari 2010 door het Gerechtshof te Arnhem wegens ‘In een geval, waarin een wettelijk voorschrift een verklaring onder ede vordert, mondeling, persoonlijk opzettelijk een valse verklaring onder ede afleggen’, veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van drie maanden.

2.

Namens verzoeker heeft mr. R.A. van der Horst, advocaat te Amsterdam, één middel van cassatie voorgesteld.

3.

Het middel klaagt dat het Hof in de motivering van de strafoplegging ten onrechte zich heeft gebaseerd op informatie die niet uit het strafdossier blijkt, noch ter terechtzitting is besproken.

4.

Het Hof heeft in zijn bestreden arrest onder het kopje ‘Oplegging van straf en/of maatregel’ het volgende overwogen:

‘De hierna te melden strafoplegging is in overeenstemming met de aard en de ernst van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, mede gelet op de persoon van de verdachte, zoals van een en ander bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken.

Het hof heeft bij de straftoemeting in het bijzonder in aanmerking genomen -en vindt daarin de redenen die tot de keuze van een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf van de hierna aan te geven duur leiden- dat het een zeer ernstig feit betreft. Het afleggen van een meinedige verklaring ondermijnt het rechtssysteem. Een onvoorwaardelijke vrijheidsstraf is een passende en aangewezen straf.

De raadsvrouw heeft verzocht verdachte een geheel voorwaardelijke straf, dan wel een werkstraf, eventueel gecombineerd met een voorwaardelijke gevangenisstraf, op te leggen. Zij heeft hiertoe aangevoerd dat verdachte samen met een compagnon, [betrokkene 1], een bedrijf heeft: [A] B.V. dat deze compagnon onlangs overleden is en dat verdachte de zaak nu alleen draaiende houdt. Indien hij in detentie zou moeten verblijven, zou dat het einde van het bedrijf betekenen, aldus de raadsvrouw.

Het hof heeft op grond van een openbare bron, de Kamer van Koophandel, vastgesteld dat de firma [A] gefailleerd is. Niet aannemelijk is derhalve geworden dat verdachte in verband met zijn werk en inkomsten geen gevangenisstraf zou kunnen ondergaan. Ook overigens is het hof geen reden bekend geworden waarom aan verdachte geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf zou kunnen worden opgelegd.

Het hof merkt in dit verband bovendien op het, gelet op de ernst van de zaak, niet gewenst te achten indien verdachte, gelet op de relatief beperkte door van de onvoorwaardelijke vrijheidsstraf, de mogelijkheid van elektronisch toezicht zou worden vergund. Het hof zal daarom bepalen dat de vrijheidsstraf moet worden ten uitvoer gelegd in een penitentiaire inrichting.’

5.

Van belang is hier het bepaalde in art. 301, vierde lid Sv, inhoudend dat ten bezware van de verdachte geen acht wordt geslagen op stukken, die niet zijn voorgelezen of waarvan de korte inhoud niet is meegedeeld. Onder dergelijke stukken zijn te begrijpen ‘stukken welke van invloed kunnen zijn op het bewijs van het tenlastegelegde, de strafbaarheid van het bewezene en van de verdachte of de oplegging van straf of maatregel’.1.

6.

De processen-verbaal van de terechtzittingen van het Hof, noch de stukken waarvan aldaar de korte inhoud is medegedeeld, houden iets in waaruit kan worden afgeleid dat het gegeven dat het bedrijf waarvoor verzoeker werkzaam is volgens de Kamer van Koophandel is gefailleerd, aan de orde is gekomen. Nu het Hof dit gegeven redengevend heeft geacht voor de oplegging van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf, is in de onderhavige zaak mijns inziens sprake van een bron waarop krachtens art. 301, vierde lid, Sv ten bezware van verzoeker geen acht had mogen worden geslagen. Daaraan doet niet af dat het hier een aan een openbare bron ontleend gegeven betreft, omdat de juistheid daarvan — zo dit aan verzoeker was voorgehouden — eventueel betwist had kunnen worden. Daarbij neem ik mede in aanmerking dat de steller van het middel heeft opgemerkt dat, desgevraagd, van de zijde van de verdediging toegelicht had kunnen worden dat verzoeker de onderneming [A] B.V. als eenmanszaak onder eigen naam heeft voortgezet.

7.

Het middel slaagt.

8.

Gronden waarop de Hoge Raad gebruik zou moeten maken van zijn bevoegdheid de bestreden uitspraak ambtshalve te vernietigen, heb ik niet aangetroffen.

9.

Deze conclusie strekt tot vernietiging van het bestreden arrest en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te Arnhem teneinde op het bestaande beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan.

De Procureur-Generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.