Rb. Maastricht, 28-08-2007, nr. 03-70002307

hij, verdachte, op of omstreeks 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, in elk geval in het arrondissement Maastricht [slachtoffer 1] heeft bedreigd met enig misdrijf tegen het leven gericht, althans met zware mishandeling, immers heeft hij, verdachte, opzettelijk dreigend een (gas)pistool, in elk geval een (op een) vuurwapen (gelijkend voorwerp) tegen/op het lichaam van voornoemde [slachtoffer 1] gedrukt/gedrukt gehouden en/of gericht/gericht gehouden;

hij, verdachte, in of omstreeks de periode van 1 november 2006 tot en met 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, in elk geval in het arrondissement Maastricht, meermalen, althans eenmaal (telkens) ontucht heeft gepleegd met de aan zijn, verdachtes, zorg en/of opleiding en/of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige [slachtoffer 2], geboren op [geboortedatum slachtoffer 2], immers heeft hij, verdachte, (telkens) opzettelijk ontuchtig de penis van voornoemde [slachtoffer 2] vastgepakt en/of betast en/of heeft hij, verdachte, (telkens) opzettelijk ontuchtig voornoemde [slachtoffer 2] zijn, verdachtes, penis doen vastpakken en/of betasten en/of heeft hij, verdachte (telkens) opzettelijk ontuchtig de billen van voornoemde [slachtoffer 2] betast en/of heeft hij, verdachte, (telkens) voornoemde [slachtoffer 2] vanuit de onderlinge afhankelijkheidsrelatie gedwongen zich uit te kleden en/of te dulden dat hij, verdachte, hem uitkleedde en/of heeft hij, verdachte (telkens) voornoemde [slachtoffer 2] gedwongen naakt bij hem, verdachte, in bed te slapen;

subsidiair, althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden, dat

hij, verdachte, in of omstreeks de periode van 1 november 2006 tot en met 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, in elk geval in het arrondissement Maastricht, met [slachtoffer 2], geboren op [geboortedatum slachtoffer 2], die toen de leeftijd van zestien jaren nog niet had bereikt, buiten echt, een of meer ontuchtige handeling(en) heeft gepleegd, immers heeft hij, verdachte, (telkens) opzettelijk ontuchtig de penis van voornoemde [slachtoffer 2] vastgepakt en/of betast en/of heeft hij, verdachte, (telkens) opzettelijk ontuchtig voornoemde [slachtoffer 2] zijn, verdachtes, penis doen vastpakken en/of betasten en/of heeft hij, verdachte (telkens) opzettelijk ontuchtig de billen van voornoemde [slachtoffer 2] betast en/of heeft hij, verdachte, (telkens) voornoemde [slachtoffer 2] vanuit de onderlinge afhankelijkheidsrelatie gedwongen zich uit te kleden en/of te dulden dat hij, verdachte, hem uitkleedde en/of heeft hij, verdachte (telkens) voornoemde [slachtoffer 2] gedwongen naakt bij hem, verdachte, in bed te slapen;

dat hij, verdachte, in of omstreeks de periode van 1 januari 2006 tot en met 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, in elk geval in het arrondissement Maastricht, meermalen, althans eenmaal (telkens) door geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) en/of bedreiging met geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) [slachtoffer 3] heeft gedwongen tot het plegen en/of dulden van ontuchtige handelingen,hierin bestaande dat hij, verdachte, (telkens) onverhoeds en/of in een afhankelijkheidsrelatie, welke afhankelijkheidsrelatie erin bestond dat verdachte onderdak bood aan die [slachtoffer 3] terwijl die [slachtoffer 3] dat onderdak op dat moment, in ieder geval in zijn optiek, nergens anders kon krijgen, waardoor - ook vanuit de relatie tussen een volwassene en een kind - een psychische druk werd gecreëerd en in stand werd gelaten waaraan die [slachtoffer 3] zich redelijkerwijs niet kon onttrekken, (telkens) opzettelijk ontuchtig de billen van die [slachtoffer 3] heeft betast en/of (telkens) opzettelijk ontuchtig de penis van die van [slachtoffer 3] heeft betast en/of (telkens) die [slachtoffer 3] heeft afgetrokken en/of (telkens) die [slachtoffer 3] een kus op (de eikel van) de penis van die [slachtoffer 3] heeft gegeven;

subsidiair, althans, indien het vorenstaande niet tot een veroordeling mocht of zou kunnen leiden, dat

hij, verdachte, in of omstreeks de periode van 1 januari 2006 tot en met 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, in elk geval in het arrondissement Maastricht, meermalen, althans eenmaal, (telkens) ontuchtige handelingen heeft gepleegd met een aan zijn, verdachtes, zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige en/of terwijl hij, verdachte, werkzaam was in de gezondheidszorg of maatschappelijke zorg, te weten met [slachtoffer 3], geboren op 27 juni 1989, die zich als patiënt of cliënt aan zijn, verdachtes, hulp of zorg had toevertrouwd, immers heeft hij, verdachte, (werkzaam als hulpverlener bij "Puber en zo" die [slachtoffer 3] in zijn, verdachtes, huis laten wonen en/of) (telkens) opzettelijk ontuchtig de billen van die [slachtoffer 3] betast en/of (telkens) opzettelijk ontuchtig de penis van die van [slachtoffer 3] betast en/of (telkens) die [slachtoffer 3] afgetrokken en/of (telkens) die [slachtoffer 3] een kus op (de eikel van) de penis van die [slachtoffer 3] gegeven;

hij, verdachte, in of omstreeks de periode van 1 oktober 2005 tot 1 maart 2006 in de gemeente Heerlen, in elk geval in het arrondissement Maastricht, meermalen, althans eenmaal (telkens) door geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) en/of bedreiging met geweld of (een) andere feitelijkhe(i)d(en) [slachtoffer 4] (telkens) heeft gedwongen tot het ondergaan van (een) handeling(en) die bestond(en) uit of mede bestond(en) uit het (telkens) seksueel binnendringen van het lichaam van voornoemde [slachtoffer 4], hebbende hij, verdachte (telkens) zijn, verdachtes, penis in de mond van voornoemde [slachtoffer 4] geduwd/gebracht en/of (telkens) een dildo, in elk geval een voorwerp in de anus van voornoemde [slachtoffer 4) telkens een vinger in de anus van die [slachtoffer 4] geduwd/gebracht en bestaande dat geweld of die andere feitelijkhe(i)d(en) en/of die bedreiging met geweld of die andere feitelijkhe(i)d(en) (telkens) hierin dat hij, verdachte, in een hulpverlener-clientrelatie psychische en/of fysieke dwang op voornoemde [slachtoffer 4] heeft uitgeoefend door misbruik te maken van (een) uit feitelijke verhouding(en) voortvloeiend overwicht en/of voor voornoemde [slachtoffer 4] (telkens) een zodanige (bedreigende) situatie heeft doen ontstaan waarin voornoemde [slachtoffer 4] zich niet (meer) adequaat kon en durfde te verzetten;

hij, verdachte, op of omstreeks 6 januari 2007, in de gemeente Heerlen, in elk geval in Nederland, meermalen, althans eenmaal, (telkens) een of meerdere afbeelding(en) en/of een of meerdere gegevensdrager(s) (te weten een of meer CD(-Rom)('s) en/of (een) harde schij(f)(ven) van (een) computer(s) en/of (een) computerbestand(en) en of DVD('s) en/of floppy-disks) bevattende een of meer afbeeldingen van (een) seksuele gedraging(en), bij welke vorenbedoelde afbeelding(en) (telkens) (een) perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had(den) bereikt, was/waren betrokken of schijnbaar was/waren betrokken, (onder meer) bestaande uit:

hij, verdachte, op of omstreeks 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, een wapen van categorie III, te weten een gaspistool, merk Kimar, model 85 auto, kaliber 9mm.P.A., serienummer B75130 en/of munitie van categorie III, te weten 43 kogelpatronen, kaliber .22 LR, bodemstempel C en/of 23 knalpatronen, kaliber 9mm P.A. Knall, bodemstempel RWS 9mm P.A. Knall en/of 48 knalpatronen, kaliber 9mm P.A. Knall, bodemstempel G.F.L. 9mm P.A. Knall, voorhanden heeft gehad.

De vrijspraak

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte onder 1, 2 primair en subsidiair, 3 primair en subsidiair en 4 is ten laste gelegd. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het onder 5 en 6 ten laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat

5.

hij op 6 januari 2007, in de gemeente Heerlen gegevensdragers bevattende afbeeldingen van seksuele gedragingen, bij welke vorenbedoelde afbeeldingen telkens (een) perso(o)n(en) die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had(den) bereikt, was/waren betrokken of schijnbaar was/waren betrokken, onder meer bestaande uit:

hij op 6 januari 2007 in de gemeente Heerlen, een wapen van categorie III, te weten een gaspistool, merk Kimar, model 85 auto, kaliber 9mm.P.A., serienummer B75130 en munitie van categorie III, te weten 43 kogelpatronen, kaliber .22 LR, bodemstempel C en 23 knalpatronen, kaliber 9mm P.A. Knall, bodemstempel RWS 9mm P.A. Knall en 48 knalpatronen, kaliber 9mm P.A. Knall, bodemstempel G.F.L. 9mm P.A. Knall, voorhanden heeft gehad.

De partiële vrijspraak

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen aan de verdachte onder 5 meer of anders is ten laste gelegd. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

De bewijsmiddelen

De beslissing van de rechtbank, dat het bewezenverklaarde door de verdachte is begaan, steunt op de inhoud van de bewijsmiddelen, houdende de daartoe redengevende feiten en omstandigheden.

Bijzondere overweging ten aanzien van de vrijspraak van feit 1

De rechtbank overweegt ten aanzien van de vrijspraak van feit 1 het volgende.

Op basis van de stukken in het dossier en het onderzoek ter terechtzitting staat het volgende vast. De aangever [slachtoffer 1] is op 6 januari 2007 verwikkeld geraakt in een worsteling. Tijdens de worsteling heeft hij op een gegeven moment iets in zijn rug gevoeld. Hij wist noch zag op dat moment wat dat was en wist derhalve ook niet dat het een vuurwapen was dat verdachte tegen zijn rug hield. Uit het onderzoek ter terechtzitting noch uit het dossier is gebleken dat hij op enige wijze heeft gereageerd op hetgeen hij in zijn rug voelde.

Om van bedreiging te kunnen spreken moet een handeling van dien aard zijn en onder zulke omstandigheden zijn gedaan dat deze in het algemeen vrees kan opwekken (Rb Maastricht 28 december 1970, NJ 1971, 174). Bovendien moet de bedreigde persoon kennis hebben van de bedreiging (HR 17 januari 1984, NJ 1984). Gelet op het bovenstaande kan in casu niet worden gesproken van een situatie die in het algemeen vrees kan opwekken noch is deze vrees op het moment van bovenomschreven situatie daadwerkelijk opgewekt. [Slachtoffer 1] heeft immers toen geen kennis van een bedreiging gehad noch heeft het handelen van verdachte op dat moment indruk op hem gemaakt. De rechtbank acht feit 1 derhalve niet bewezen.

Bijzondere overweging ten aanzien van de vrijspraak van de feiten 2, 3 en 4

De rechtbank acht niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte onder 2, 3 en 4 is ten laste gelegd. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

De rechtbank heeft daartoe het volgende overwogen.

Vooropgesteld moet worden dat feiten zoals die zijn tenlastegelegd onder 2, 3 en 4 doorgaans een grote impact hebben op alle betrokkenen. Dat is in dit geval niet anders, zeker waar het hier betreft aangiften van seksueel misbruik dat zou zijn gepleegd door een volwassen man met de aan zijn zorg toevertrouwde jongens, waarvan er twee minderjarig en één meerderjarig waren.

Zedenzaken kenmerken zich doorgaans door het feit dat slechts twee personen aanwezig zijn bij de seksuele handelingen: het veronderstelde slachtoffer en de veronderstelde dader. Ook in de onderhavige zaken is dit het geval. Bij een ontkennende verdachte brengt dit in veel gevallen met zich dat slechts de verklaringen van het veronderstelde slachtoffer als wettig bewijsmiddel voorhanden zijn. Op grond van het bepaalde in artikel 342, derde lid, van het Wetboek van Strafvordering is echter de enkele verklaring van een getuige (in casu de slachtoffers) onvoldoende om tot een bewezenverklaring te kunnen komen. Daar staat tegenover dat in zedenzaken een geringe mate aan steunbewijs in combinatie met de verklaringen van het slachtoffer voldoende wettig bewijs kan opleveren.

Ten aanzien van het onder 2 ten laste gelegde feit overweegt de rechtbank als volgt. Het in het dossier voorhanden zijnde bewijs bestaat naast de verklaring en het studioverhoor van het [slachtoffer 2] uit de auditu verklaringen van de moeder en de zus van dit [slachtoffer 2], die op zichzelf onvoldoende bijdragen aan het bewijs van het ten laste gelegde feit, nu die informatie uit dezelfde bron komt, namelijk het slachtoffer. Dat [slachtoffer 2] bij verdachte in huis heeft gewoond, bij hem in bed heeft geslapen, door verdachte over zijn rug gekriebeld en gedoucht werd, hetgeen door verdachte niet wordt ontkend, kan niet bijdragen tot het bewijs voor de in de tenlastelegging genoemde ontuchtige handelingen. De handelingen die in de tenlastelegging staan omschreven vinden geen, althans onvoldoende steun in andere bewijsmiddelen in het dossier dan in de verklaringen (uit de bron) van het slachtoffer. Het feit dat de zus van verdachte heeft verklaard dat het gedrag van [slachtoffer 2] is veranderd kan voorts niet als steunbewijs dienen, daar deze gedragsverandering niet objectief is vastgesteld en onvoldoende is gespecificeerd en geconcretiseerd.

Ten aanzien van het onder 3 ten laste gelegde feit overweegt de rechtbank dat voor dit feit in het dossier het bewijs enkel bestaat uit de aangifte en overige verklaringen van het slachtoffer. Van andere bewijsmiddelen voor de ontuchtige handelingen, het betasten van de billen en de penis van [slachtoffer 3], het aftrekken van [slachtoffer 3] en het geven van een kus op de penis van [slachtoffer 3], zoals tenlastegelegd, is noch uit het onderzoek ter terechtzitting, noch uit het dossier gebleken. Voor feit 3 geldt voorts dat de omstandigheid dat door verdachte niet is ontkend dat hij de piercing van [slachtoffer 3] onder de douche schoonmaakte en dat [slachtoffer 3] bij hem in bed sliep, niet als bewijs kan dienen voor de tenlastegelegde ontuchtige handelingen.

Voor het bewijs van het onder 4 ten laste gelegde feit zijn in het dossier de aangifte en overige verklaringen van het [slachtoffer 4] afgelegd bij de politie en de rechter-commissaris voorhanden. [Slachtoffer 4] heeft verklaard dat hij in het kader van hulpverlening met verdachte in contact is gekomen en tijdens de hulpverleningscontacten door verdachte werd gedwongen tot seksuele handelingen, te weten sm (sado masochisme). Verdachte had tegen hem gezegd dat dit wellicht zou helpen bij zijn behandeling. [Slachtoffer 4] heeft verklaard niet in staat te zijn geweest om weerstand te bieden aan het overwicht en gezag van verdachte. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij een seksuele relatie met [slachtoffer 4] had en dat hij in ieder geval zijn duim in de anus van [slachtoffer 4] heeft gebracht.

Om tot een bewezenverklaring van het tenlastegelegde onder 4 te komen moet niet alleen sprake zijn van seksueel binnendringen, maar ook van dwang. Het bewijs voor deze dwang volgt echter niet zonder meer uit het feit dat er sprake is geweest van een hulpverleningsrelatie tussen verdachte en het slachtoffer. Omdat het bewijs voor de toegepaste dwang slechts wordt gevonden in de verklaringen van aangever, kan dit essentiële deel van de tenlastelegging niet worden bewezen en moet ook hier vrijspraak volgen.

De rechtbank merkt tenslotte in het bijzonder nog op dat de verklaringen van bovengenoemde slachtoffers en het overig bewijs in het dossier niet, althans onvoldoende aanknopingspunten bieden om deze stukken over en weer voor de diverse ten laste gelegde feiten als schakelbewijs te gebruiken.

Bijzondere overweging ten aanzien van het bewijs van feit 5

De rechtbank acht het tenlastegelegde onder 5 wettig en overtuigend bewezen. De rechtbank merkt op dat het filmfragment, genaamd “[bestandsnaam].mpg” niet werd aangetroffen op de aan de rechtbank terbeschikkinggestelde CD-rom. Uit de ambtsedig opgemaakte proces-verbalen met nummers 2007002902-100 en KP3957P-2007, respectievelijk op pagina’s 397 en 405 van het doorgenummerde dossier, blijkt echter wat de inhoud van dit fragment is en dat het fragment afkomstig is van een bij verdachte aangetroffen gegevensdrager en dat hij dit derhalve in zijn bezit had.

De kwalificatie

Het bewezenverklaarde levert op strafbare feiten welke moeten worden gekwalificeerd als volgt:

ten aanzien van feit 5:

een gegevensdrager bevattende afbeeldingen van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaren nog niet heeft bereikt is betrokken of schijnbaar is betrokken, in bezit hebben, meermalen gepleegd;

ten aanzien van feit 6:

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie en het feit begaan met betrekking tot een vuurwapen van categorie III

en

handelen in strijd met artikel 26, eerste lid, van de Wet wapens en munitie, meermalen gepleegd.

De strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid uitsluit. De verdachte is derhalve strafbaar.

De redengeving van de op te leggen straffen

De officier van justitie heeft ter terechtzitting gevorderd dat de verdachte ter zake van de feiten 1, 2 primair, 3 primair, 4, 5 en 6 zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 7 jaar met aftrek conform het bepaalde in artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht.

De raadsman heeft vrijspraak bepleit van hetgeen verdachte onder 1, 2 primair en subsidiair, 3 primair en subsidiair en 4 is tenlastegelegd. Ten aanzien van de feiten 5 en 6 heeft de raadsman zich gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank.

Mede gelet op hetgeen door de officier van justitie en namens de verdachte ter terechtzitting naar voren is gebracht, overweegt de rechtbank in verband met de op te leggen straffen het volgende.

De rechtbank heeft bij de bepaling van de op te leggen straffen gelet op de aard en ernst van hetgeen bewezen is verklaard, te weten onder andere het in bezit hebben van kinderporno, op de omstandigheden waaronder het bewezenverklaarde is begaan en op de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren is gekomen.

De rechtbank heeft daarbij rekening gehouden met de ernst van het bewezenverklaarde, zoals hiervoor bedoeld, in verhouding tot andere strafbare feiten alsmede het belang van een juiste normhandhaving.

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het in het bezit hebben van kinderporno. Kinderporno is bijzonder ongewenst, met name omdat bij de vervaardiging ervan kinderen seksueel worden misbruikt en geëxploiteerd. Het is een feit van algemene bekendheid dat de nadelige gevolgen die deze kinderen hiervan zowel in psychische als in lichamelijke zin ondervinden doorgaans bijzonder ingrijpend zijn. Verdachte moet hier mede verantwoordelijk voor worden gehouden, nu hij met het in bezit hebben van kinderporno heeft bijgedragen aan de instandhouding van de vraag naar kinderporno en daarmee ook naar bedoeld misbruik en bedoelde exploitatie van die kinderen. Voor een effectieve bestrijding van kinderporno is het dan ook noodzakelijk om niet alleen degenen aan te pakken die kinderporno vervaardigen, maar zeker ook degenen die kinderporno afnemen en in bezit hebben.

Het beslag

De in de beslissing als zodanig te noemen in beslag genomen en nog niet teruggegeven voorwerpen die kinderpornografie bevatten zijn van zodanige aard dat het ongecontroleerde bezit daarvan in strijd is met de wet. Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat het voorwerpen zijn met behulp waarvan het onder 5 bewezen verklaarde is begaan. Deze voorwerpen zullen aan het verkeer worden onttrokken.

Ten aanzien van de in beslag genomen goederen die geen kinderpornografie bevatten, zal de rechtbank teruggave aan verdachte gelasten.

De vorderingen van de benadeelde partijen

Ter terechtzitting zijn de formulieren, als bedoeld in artikel 51b, eerste lid, van het Wetboek van Strafvordering, behandeld, waarbij [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] zich ter zake van hun vorderingen tot schadevergoeding als benadeelde partijen in het strafproces hebben gevoegd.

Gelet op de omstandigheid de verdachte ten aanzien van de onder 1 en 2 ten laste gelegde feiten zal worden vrijgesproken, kunnen de benadeelde partijen [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] niet in hun vorderingen worden ontvangen.

De toepasselijke wettelijke bepalingen

De op te leggen straffen zijn gegrond op de artikelen 14a, 14b, 14c, 22c, 22d, 36b, 36c, 57 en 240b van het Wetboek van Strafrecht en de artikelen 26 en 55 van de Wet wapens en munitie.

DE BESLISSINGEN:

De rechtbank