HR, 10-06-2011, nr. 10/04301
ECLI:NL:HR:2011:BQ7628
- Instantie
Hoge Raad
- Datum
10-06-2011
- Zaaknummer
10/04301
- LJN
BQ7628
- Vakgebied(en)
Belastingrecht algemeen (V)
Loonbelasting (V)
- Brondocumenten en formele relaties
Beroepschrift, Hoge Raad, 10‑06‑2011
ECLI:NL:HR:2011:BQ7628, Uitspraak, Hoge Raad, 10‑06‑2011; (Cassatie)
- Vindplaatsen
V-N 2011/29.8 met annotatie van Redactie
FED 2012/16 met annotatie van R.M.P.G. NIESSEN-COBBEN
NTFR 2011/1364 met annotatie van mr. D.N.N. Jansen
Beroepschrift 10‑06‑2011
Tegen de uitspraak d.d. 25 augustus 2010 met als kenmerk 09/00124, welke is bijgevoegd stellen wij hierbij door middel van dit schrijven beroep in cassatie in.
Belanghebbende bestrijdt dat er sprake is van grove schuld. Belanghebbende is van mening dat er geen sprake is van grove schuld en verzoekt de Hoge Raad het vonnis van de Rechtbank Leeuwarden in deze te volgen en die van het Hof te vernietigen.
Belanghebbende handhaaft haar stelling zoals verwoord in voorgaande correspondentie.
Feiten:
Belanghebbende heeft 3 pogingen ondernomen om een aangiftebiljet te ontvangen.
Belanghebbende heeft voor het jaar 2004 de verzamelloonstaat bij de Belastingdienst ingediend.
Belanghebbende heeft de verschuldigde premie/loonbelasting als schuld opgenomen in haar balans.
Belanghebbende heeft op de site van de Belastingdienst zien staan, dat betaling zonder betalingskenmerk niet wordt verwerkt.
Een medewerker van de Belastingdienst heeft aangegeven dat belanghebbende verder niets hoefde te ondernemen teneinde een aangiftebiljet te verkrijgen aangaande de maanden augustus en september 2004. Betreffende medewerker heeft verder verklaard dat een betaling zonder betalingskenmerk niet verwerkt zou kunnen worden.
De Belastingdienst heeft geen aangifte biljet verstrekt over de periode augustus en september 2004.
Overwegingen:
Belanghebbende heeft geen antwoord op de vraag gekregen hoe vaak zij om een aangiftebiljet had moeten verzoeken om niet in aanmerking te komen voor ‘grove schuld ’.
De Belastingdienst geeft aan dat telefonische ‘aangiftebiljet verstrek verzoeken’ worden geregistreerd en dat de Belastingdienst geen aantekeningen heeft kunnen vinden. De Belastingdienst heeft dit niet aantoonbaar gemaakt. De Belastingdienst heeft op geen enkele wijze aangetoond of bewijzen aangevoerd dat de destijds door het Belastingkantoor te Emmen gevoerde telefoongesprekken systematisch werden geregistreerd. Belanghebbende stelt derhalve nogmaals dat de Belastingdienst in onderhavige periode geen 100% sluitend/waterdicht systeem had voor registratie van telefoongesprekken.
Conclusie:
Op welke wijze kan belanghebbende grove schuld worden aangerekend, wanneer de Belastingdienst uitvoering van haar werkzaamheden nalaat. Wanneer het vonnis van het Hof gehandhaafd blijft, heeft de Belastingdienst vrij spel in Nederland, immers wanneer de Belastingdienst tot 3 x toe verzuimd haar werkzaamheden uit te voeren, kan dit verzuim verhaald worden op de belastingbetaler, waarbij deze tevens van grove schuld wordt beticht.
Daarom is het dat belanghebbende verzoekt de uitspraak van de Rechtbank te Leeuwarden te handhaven en die van het Hof te vernietigen.
Uitspraak 10‑06‑2011
Inhoudsindicatie
Loonheffing. Vergrijpboete. Art. 67f, lid 1, AWR. Door opzet of grove schuld te weinig belasting afgedragen? De omstandigheid dat van belanghebbende een meer adequaat optreden had mogen worden verwacht levert onvoldoende grond op voor de conclusie dat haar grove schuld kan worden verweten.
Nr. 10/04301
10 juni 2011
Arrest
gewezen op het beroep in cassatie van X B.V. te Z (hierna: belanghebbende) tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Leeuwarden van 20 augustus 2010, nr. 09/00124, betreffende een boetebeschikking.
1. Het geding in feitelijke instanties
Aan belanghebbende is over het tijdvak 2004 een naheffingsaanslag in de loonbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: loonheffing) opgelegd, alsmede een boete. De boetebeschikking is, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur gehandhaafd.
De Rechtbank te Leeuwarden (nr. AWB 08/1307) heeft het tegen die uitspraak ingestelde beroep gegrond verklaard en de uitspraak van de Inspecteur alsmede de boetebeschikking vernietigd.
De Inspecteur heeft tegen de uitspraak van de Rechtbank hoger beroep ingesteld bij het Hof.
Het Hof heeft de uitspraak van de Rechtbank vernietigd, het beroep gegrond verklaard, de uitspraak van de Inspecteur vernietigd en de boete verminderd. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.
2. Geding in cassatie
Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.
3. Beoordeling van de klachten
3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.
3.1.1. Belanghebbende is opgericht op 11 mei 2004.
3.1.2. Aan belanghebbende is door de Inspecteur met dagtekening 25 juni 2004 een formulier "Opgaaf startende onderneming" gezonden. Belanghebbende heeft op dit formulier ingevuld dat haar onderneming vanaf 1 augustus 2004 van start is gegaan en dat zij vanaf die datum personeel in dienst heeft.
3.1.3. Belanghebbende heeft van de Inspecteur een aangiftebiljet loonheffing ontvangen voor het vierde kwartaal van 2004. Voor de maanden augustus en september 2004 is door de Inspecteur geen aangiftebiljet uitgereikt.
3.1.4. Belanghebbende heeft de Inspecteur bij brief van 25 februari 2005 tevergeefs verzocht om uitreiking van een aangiftebiljet loonheffing voor de maanden augustus en september 2004.
3.1.5. Belanghebbende heeft de verzamelloonstaat 2004 aan de Inspecteur gezonden. Daarin heeft zij ook de loon- en loonbelastingbedragen van de maanden augustus en september opgenomen.
3.1.6. Belanghebbende heeft de verschuldigde loonheffing over de maanden augustus en september 2004 in de jaarrekening 2004 vermeld als schuld op haar balans.
3.1.7. Op 8 november 2007 is door de Inspecteur bij belanghebbende een boekenonderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften loonheffing over de periode 1 augustus tot en met 31 december 2004. Naar aanleiding van dit onderzoek is de verschuldigde loonheffing over de maanden augustus en september 2004 van belanghebbende nageheven. Daarbij is aan haar een vergrijpboete van 25 percent opgelegd.
3.2. Voor het Hof was in geschil of het aan grove schuld van belanghebbende is te wijten dat de over de maanden augustus en september 2004 verschuldigde loonheffing niet was betaald. Het Hof heeft die vraag bevestigend beantwoord. Daartegen richten zich de klachten.
3.3. Aan zijn in cassatie bestreden oordeel heeft het Hof ten grondslag gelegd de overweging dat uit de feiten volgt dat de belastingdienst nalatig is geweest in het tijdig verstrekken van het aangiftebiljet, maar dat dit niet wegneemt dat van belanghebbende een meer adequaat optreden had mogen worden verwacht. Uit dat laatste volgt echter nog niet dat bij belanghebbende sprake is geweest van een dermate grote, aan opzet grenzende, mate van nalatigheid dat haar grove schuld kan worden verweten. Ook indien 's Hofs overweging wordt bezien in samenhang met de door het Hof vastgestelde feiten - die hierboven in 3.1 zijn weergegeven - blijkt niet van een toereikende grondslag voor een zodanig verwijt.
3.4. De klachten slagen derhalve in zoverre. 's Hofs uitspraak kan niet in stand blijven. De klachten behoeven voor het overige geen behandeling. Nu uit de uitspraken van Rechtbank en Hof of de stukken van het geding niet blijkt van andere omstandigheden dan in 3.1 zijn weergegeven die kunnen bijdragen tot het aannemen van grove schuld, kan de Hoge Raad de zaak afdoen.
4. Proceskosten
De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.
5. Beslissing
De Hoge Raad:
verklaart het beroep in cassatie gegrond,
vernietigt de uitspraak van het Hof,
bevestigt de uitspraak van de Rechtbank,
gelast dat de Staat aan belanghebbende vergoedt het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie betaalde griffierecht ten bedrage van € 448, en
gelast dat de Staat aan het Hof betaalt het griffierecht ter zake van de behandeling van het door de Inspecteur ingestelde hoger beroep ten bedrage van € 447.
Dit arrest is gewezen door de raadsheer C. Schaap als voorzitter, en de raadsheren A.H.T. Heisterkamp en
R.J. Koopman, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier A.I. Boussak-Leeksma, en in het openbaar uitgesproken op 10 juni 2011.