HvJ EU, 09-03-2017, nr. C-573/15

HvJ EU, 09-03-2017, nr. C-573/15

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uitspraak 09‑03‑2017

E. Regan, A. Arabadjiev, C. G. Fernlund

Partij(en)

In zaak C-573/15,*

betreffende een verzoek om een prejudiciële beslissing krachtens artikel 267 VWEU, ingediend door de cour d'appel de Liège (hof van beroep Luik, België) bij beslissing van 28 oktober 2015, ingekomen bij het Hof op 9 november 2015, in de procedure

Belgische Staat

tegen

Oxycure Belgium NV,

wijst

HET HOF (Zesde kamer),

samengesteld als volgt: E. Regan, kamerpresident, A. Arabadjiev en C. G. Fernlund (rapporteur), rechters,

advocaat-generaal: P. Mengozzi,

griffier: V. Giacobbo-Peyronnel, administrateur,

gezien de stukken en na de terechtzitting op 19 september 2016,

gelet op de opmerkingen van:

—

Oxycure Belgium NV, vertegenwoordigd door F. Fosseur, advocaat,

—

de Belgische regering, vertegenwoordigd door M. Jacobs en J.-C. Halleux als gemachtigden, bijgestaan door D. Carmen, expert,

—

de Europese Commissie, vertegenwoordigd door J.-F. Brakeland en M. Owsiany-Hornung als gemachtigden,

gehoord de conclusie van de advocaat-generaal ter terechtzitting van 20 oktober 2016,

het navolgende

Arrest

1

Het verzoek om een prejudiciële beslissing betreft de uitlegging van artikel 98, leden 1 en 2, van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde (PB 2006, L 347, blz. 1; hierna: ‘btw-richtlijn’), alsmede van de punten 3 en 4 van bijlage III bij deze richtlijn, in het licht van het beginsel van fiscale neutraliteit.

2

Dit verzoek is ingediend in het kader van een geding tussen de Belgische Staat en Oxycure Belgium NV (hierna: ‘Oxycure’) over de toepassing van de belasting over de toegevoegde waarde (btw) op de verkoop en/of de verhuur van zuurstofconcentratoren en toebehoren bestemd voor medische zuurstofbehandeling.

Toepasselijke bepalingen

Unierecht

3

Overweging 4 van de btw-richtlijn luidt:

‘Het verwezenlijken van de doelstelling een interne markt in te stellen vooronderstelt dat in de lidstaten wetgevingen inzake omzetbelasting worden toegepast die de mededingingsvoorwaarden niet vervalsen en het vrije verkeer van goederen en diensten niet belemmeren. Het is derhalve noodzakelijk om door middel van een [btw-stelsel] een harmonisatie van de wetgevingen inzake omzetbelasting tot stand te brengen die ten doel heeft, de factoren die de mededingingsvoorwaarden op nationaal of op communautair niveau zouden kunnen vervalsen, zoveel mogelijk uit te schakelen.’

4

Artikel 96 van deze richtlijn luidt:

‘De lidstaten passen een normaal btw-tarief toe, dat door elke lidstaat wordt vastgesteld op een percentage van de maatstaf van heffing, dat voor goederenleveringen en voor diensten gelijk is.’

5

Artikel 98, leden 1 en 2, van de richtlijn bepaalt:

‘1.

De lidstaten kunnen een of twee verlaagde tarieven toepassen.

2.

De verlaagde tarieven zijn uitsluitend van toepassing op de goederenleveringen en de diensten die tot de in bijlage III genoemde categorieën behoren.

[…]’

6

Punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn vermeldt ‘farmaceutische producten van een soort die gewoonlijk gebruikt wordt voor de gezondheidszorg, het voorkomen van ziekten of voor medische en veterinaire behandelingen, met inbegrip van voorbehoedsmiddelen en producten bestemd voor de hygiënische bescherming van de vrouw’.

7

Punt 4 van die bijlage vermeldt ‘medische uitrusting, hieronder begrepen in huur, hulpmiddelen en andere apparaten die gewoonlijk bestemd zijn voor verlichting of behandeling van handicaps, voor uitsluitend persoonlijk gebruik door gehandicapten, met inbegrip van de herstelling daarvan, en levering van kinderzitjes voor motorvoertuigen’.

Belgisch recht

8

Koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting over de toegevoegde waarde en tot indeling van de goederen en de diensten bij die tarieven (hierna: ‘koninklijk besluit nr. 20’) bepaalt dat de btw wordt geheven tegen het verlaagde tarief van 6 % voor de goederen en diensten aangewezen in tabel A van het besluit.

9

Rubriek XXIII van die tabel A vermeldt met name ‘[o]rthopedische toestellen (medisch-chirurgische gordels daaronder begrepen); breukspalken en andere artikelen en apparaten voor de behandeling van breuken in het beendergestel; kunstgebitten, kunsttanden, kunstogen, kunstledematen en dergelijke artikelen; hoorapparaten voor hardhorigen en andere voor het verhelpen of verlichten van gebreken of van kwalen dienende apparatuur, die door de patiënt in de hand worden gehouden of op andere wijze worden gedragen, dan wel worden geïmplanteerd; individueel materiaal speciaal ontworpen om te worden gedragen door stomapatiënten en door personen die lijden aan incontinentie, met uitzondering van maandverbanden, van inlegkruisjes en van luiers voor kinderen jonger dan zes jaar; het individueel toebehoren dat deel uitmaakt van een kunstnier inclusief de gebruikte trousses’, ‘[a]ërosolapparatuur en toebehoren; individueel materiaal voor de toediening van mucomyst’ en ‘[i]nfuuspompen voor pijnbestrijding’.

10

Rubriek XXXIV van die tabel A betreft de verhuur van die goederen.

Hoofdgeding en prejudiciële vraag

11

Oxycure is een vennootschap met als hoofdactiviteit de verhuur en de verkoop van zuurstofconcentratoren. Dit soort apparaten bestaat uit een onderdeel dat de zuurstof uit de omgevingslucht concentreert, een neuscanule of een zuurstofmasker en een zuurstofslang, die integraal deel uitmaken van het apparaat. Zuurstofconcentratoren maken zuurstofbehandeling thuis mogelijk voor patiënten met ademhalingsproblemen of andere zware gebreken waarvoor een zuurstofbehandeling is vereist, en wier toestand niet meer kan worden verbeterd door gebruik te maken van een aerosol of een luchtwegverwijder.

12

Uit de stukken waarover het Hof beschikt, blijkt dat de Belgische belastingdienst, bij het opstellen van een proces-verbaal op 26 november 2010, heeft vastgesteld dat Oxycure in de periode van 1 oktober 2007 tot en met 31 maart 2010 op de verhuur en de verkoop van zuurstofconcentratoren en hun toebehoren het verlaagde btw-tarief van 6 % had toegepast, terwijl die handelingen overeenkomstig koninklijk besluit nr. 20 aan het normale tarief van 21 % hadden moeten worden onderworpen. Op basis van dat proces-verbaal is een dwangbevel tot betaling van 1 291 621,17 EUR aan verschuldigde belasting en een geldboete ten belope van 129 160 EUR uitgevaardigd.

13

Oxycure heeft op 28 december 2011 beroep tegen dat dwangbevel ingesteld bij de tribunal de première instance de Namur (rechtbank van eerste aanleg Namen, België), die het dwangbevel bij vonnis van 25 april 2013 nietig heeft verklaard.

14

De Belgische Staat heeft op 27 juni 2013 tegen dat vonnis hoger beroep ingesteld bij de cour d'appel de Liège (hof van beroep Luik, België).

15

Die rechter merkt op dat zuurstofconcentratoren, naast flessen medische zuurstof en het systeem van vloeibare medische zuurstof, een van de drie op de markt verkrijgbare zuurstofbronnen zijn en dat al die bronnen onderling verwisselbaar en/of complementair zijn. Enerzijds zijn volgens een rapport van het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (België) alle bronnen immers verkrijgbaar in vaste vorm met grote afmetingen en in draagbare vorm met kleinere afmetingen. Uit dat rapport blijkt ook dat alle zuurstofbehandelingen, uit het oogpunt van klinische werkzaamheid, gelijkwaardig zijn. Het is immers van weinig belang of de zuurstof door de ene of de andere van de drie beschikbare toedieningsvormen wordt geleverd, en of de zuurstofbron vast of draagbaar is, aangezien die toedieningsvormen zich enkel in gebruiksgemak (lawaai, gebruik buitenshuis, beschikbaar volume, hervulbaarheid van draagbare bronnen door de patiënt) en kostprijs voor de samenleving onderscheiden. Anderzijds wordt in de Belgische regeling inzake de verplichte verzekering voor ‘geneeskundige verzorging en uitkeringen’ erkend dat die zuurstofbronnen onderling volkomen verwisselbaar zijn, aangezien een noodzuurstoffles is inbegrepen in de vergoedbare prijs van de zuurstofconcentrator.

16

Uit de stukken waarover het Hof beschikt, blijkt dat ingevolge rubriek XVII van tabel A van koninklijk besluit nr. 20 voor zuurstofflessen het verlaagde btw-tarief van 6 % geldt.

17

Gelet op die overwegingen vraagt de verwijzende rechter zich af of die tabel, ook al ziet geen van haar rubrieken uitdrukkelijk op zuurstofconcentratoren, in het licht van de beginselen van het Unierecht, en met name het beginsel van fiscale neutraliteit, aldus moet worden uitgelegd dat zij minstens impliciet ook op die zuurstofconcentratoren ziet, en niet alleen op de andere vormen van zuurstoftoediening.

18

Daarom heeft de cour d'appel de Liège besloten de behandeling van de zaak te schorsen en het Hof de volgende prejudiciële vraag te stellen:

‘Staat artikel 98, leden 1 en 2, van de btw-richtlijn, gelezen in samenhang met de punten 3 en 4 van bijlage III bij die richtlijn, met name uit het oogpunt van het neutraliteitsbeginsel, in de weg aan een nationale bepaling die voorziet in een verlaagd btw-tarief dat van toepassing is op zuurstofbehandeling met zuurstofflessen, terwijl zuurstofbehandeling met een zuurstofconcentrator is onderworpen aan het normale btw-tarief?’

Beantwoording van de prejudiciële vraag

19

Met zijn vraag wenst de verwijzende rechter in wezen te vernemen of artikel 98, leden 1 en 2, van de btw-richtlijn en de punten 3 en 4 van bijlage III bij deze richtlijn, gelezen in het licht van het beginsel van fiscale neutraliteit, in de weg staan aan een nationale regeling als in het hoofdgeding, die bepaalt dat het normale btw-tarief van toepassing is op de levering of de verhuur van zuurstofconcentratoren, terwijl volgens die regeling een verlaagd btw-tarief geldt voor de levering van zuurstofflessen.

20

Vooraf zij eraan herinnerd dat volgens artikel 96 van de btw-richtlijn hetzelfde btw-tarief, te weten het normale tarief dat door elke lidstaat wordt vastgesteld, wordt toegepast op goederenleveringen en voor diensten (arrest van 4 juni 2015, Commissie/Verenigd Koninkrijk, C-161/14, niet-gepubliceerd, EU:C:2015:355, punt 22 en aldaar aangehaalde rechtspraak).

21

In afwijking van dat beginsel is in artikel 98 van die richtlijn voorzien in de mogelijkheid om verlaagde btw-tarieven toe te passen. Bijlage III bij de richtlijn bevat een exhaustieve lijst van categorieën goederenleveringen en diensten waarop de in dat artikel 98 bedoelde verlaagde tarieven mogen worden toegepast.

22

Het doel van die bijlage is om bepaalde bijzonder noodzakelijk geachte goederen goedkoper te maken en dus toegankelijker voor de eindconsument, die de btw uiteindelijk draagt (arrest van 17 januari 2013, Commissie/Spanje, C-360/11, EU:C:2013:17, punt 48).

23

Aangaande de specifieke inhoud van bijlage III bij de btw-richtlijn heeft het Hof geoordeeld dat de Uniewetgever een grote beoordelingsvrijheid toekomt, aangezien hij, bij het nemen van een belastingmaatregel politieke, economische en sociale keuzes moet maken en uiteenlopende belangen moet afwegen of ingewikkelde beoordelingen moet verrichten (arrest van 7 maart 2017, RPO, C-390/15, EU:C:2017:174, punt 54).

24

Opgemerkt zij dat die wetgever, door de punten 3 en 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn vast te stellen, ervoor heeft gekozen om de toepassing van een verlaagd btw-tarief, in plaats van het normale tarief, op de levering van bepaalde onderscheiden categorieën van goederen toe te staan.

25

Uit de bewoordingen van artikel 98 van de btw-richtlijn volgt dat de toepassing van één of twee verlaagde btw-tarieven niet verplicht is. Het is een mogelijkheid die de lidstaten krijgen, in afwijking van het beginsel dat het normale tarief van toepassing is. Volgens vaste rechtspraak moeten bepalingen die een afwijking vormen van een beginsel, strikt worden uitgelegd (arrest van 17 juni 2010, Commissie/Frankrijk, C-492/08, EU:C:2010:348, punt 35 en aldaar aangehaalde rechtspraak).

26

De lidstaten kunnen dus in beginsel ervoor kiezen om een verlaagd btw-tarief toe te passen op de in punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn vermelde farmaceutische producten, en tegelijkertijd het normale tarief toepassen op de in punt 4 van die bijlage vermelde medische uitrusting. Zij kunnen ook ervoor kiezen een verlaagd btw-tarief toe te passen op bepaalde farmaceutische producten of specifieke medische uitrusting, onder die bedoeld in die punten 3 en 4, en tegelijkertijd het normale tarief toepassen op andere dergelijke goederen of uitrusting. De lidstaten moeten in elk geval het normale tarief toepassen op producten die niet in die bijlage worden vermeld.

27

Daaruit volgt dat een nationale wettelijke regeling als in het hoofgeding, die niet voorziet in een verlaagd btw-tarief voor zuurstofconcentratoren, in beginsel verenigbaar is met artikel 98 van btw-richtlijn.

28

Wanneer een lidstaat ervoor kiest, gebruik te maken van de mogelijkheid om het verlaagde btw-tarief selectief toe te passen op bepaalde specifieke goederen of diensten die zijn vermeld in bijlage III bij de btw-richtlijn, moet hij evenwel het beginsel van fiscale neutraliteit eerbiedigen (zie in die zin arresten van 3 april 2008, Zweckverband zur Trinkwasserversorgung und Abwasserbeseitigung Torgau-Westelbien, C-442/05, EU:C:2008:184, punten 41 en 43; 6 mei 2010, Commissie/Frankrijk, C-94/09, EU:C:2010:253, punt 30, en 27 februari 2014, Pro Med Logistik en Pongratz, C-454/12 en C-455/12, EU:C:2014:111, punt 45).

29

Teneinde de prejudiciële vraag te beantwoorden moet dus worden nagegaan of een nationale wettelijke regeling als in het hoofdgeding afbreuk doet aan het beginsel van fiscale neutraliteit.

30

Vooraf zij eraan herinnerd dat dit beginsel zich ertegen verzet dat soortgelijke goederen of diensten, die met elkaar concurreren, uit het oogpunt van de btw verschillend worden behandeld (arrest van 11 september 2014, K, C-219/13, EU:C:2014:2207, punt 24 en aldaar aangehaalde rechtspraak).

31

Het is echter vaste rechtspraak dat de werkingssfeer van een verlaagd btw-tarief op grond van dit beginsel niet kan worden uitgebreid bij gebreke van een duidelijke bepaling (zie met name arresten van 5 maart 2015, Commissie/Luxemburg, C-502/13, EU:C:2015:143, punt 51, en 2 juli 2015, De Fruytier, C-334/14, EU:C:2015:437, punt 37).

32

Dit beginsel is immers geen regel van primair recht waaraan de geldigheid van een verlaagd tarief kan worden getoetst, maar een uitleggingsbeginsel dat moet worden toegepast tezamen met het beginsel dat verlaagde tarieven strikt moeten worden uitgelegd (zie in die zin arrest van 19 juli 2012, Deutsche Bank, C-44/11, EU:C:2012:484, punt 45).

33

In de onderhavige zaak zijn de belanghebbenden die opmerkingen bij het Hof hebben ingediend, het erover eens dat de in het hoofgeding betrokken zuurstofconcentratoren, in tegenstelling tot de zuurstofflessen, niet vallen onder punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn, dat op bepaalde farmaceutische producten ziet, te weten van een soort die gewoonlijk wordt gebruikt voor de gezondheidszorg, het voorkomen van ziekten of voor medische en veterinaire behandelingen. Uit de rechtspraak van het Hof volgt immers dat het begrip ‘farmaceutisch product’ niet alle hulpmiddelen, apparaten, materialen of uitrusting voor medisch gebruik omvat, ook al is het niet beperkt tot geneesmiddelen (zie in die zin arrest van 17 januari 2013, Commissie/Spanje, C-360/11, EU:C:2013:17, punten 61–65).

34

Deze uitlegging vindt steun in punt 4 van deze bijlage III, dat specifiek ziet op voor een specifiek gebruik bestemde medische hulpmiddelen (arrest van 17 januari 2013, Commissie/Spanje, C-360/11, EU:C:2013:17, punt 64). Deze bepaling ziet immers op medische uitrusting, hulpmiddelen en andere apparaten die gewoonlijk zijn bestemd voor verlichting of behandeling van handicaps, voor uitsluitend persoonlijk gebruik door gehandicapten.

35

Aangezien niet lijkt vast te staan dat zuurstofconcentratoren als in het hoofdgeding voorbehouden zijn voor ‘uitsluitend persoonlijk gebruik door gehandicapten’, kan die uitrusting evenmin binnen de werkingssfeer van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn vallen, hetgeen de verwijzende rechter evenwel dient na te gaan.

36

In die omstandigheden kan, gelet op de in punt 31 van dit arrest aangehaalde rechtspraak, een lidstaat als in het hoofdgeding, die gebruik heeft gemaakt van de hem geboden mogelijkheid om een verlaagd btw-tarief toe te passen op specifieke producten die zijn vermeld in punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn, op grond van het beginsel van fiscale neutraliteit niet ertoe verplicht zijn, dit verlaagde tarief uit te breiden tot zuurstofconcentratoren, ook al worden zij door de consument waargenomen als soortgelijk aan producten die voor dit verlaagde tarief in aanmerking komen.

37

Gelet op alle voorgaande overwegingen dient op de prejudiciële vraag te worden geantwoord dat artikel 98, leden 1 en 2, van de btw-richtlijn en de punten 3 en 4 van bijlage III bij deze richtlijn, gelezen in het licht van het beginsel van fiscale neutraliteit, niet in de weg staan aan een nationale regeling als in het hoofdgeding, die bepaalt dat het normale btw-tarief van toepassing is op de levering of de verhuur van zuurstofconcentratoren, terwijl volgens die regeling een verlaagd btw-tarief geldt voor de levering van zuurstofflessen.

Kosten

38

Ten aanzien van de partijen in het hoofdgeding is de procedure als een aldaar gerezen incident te beschouwen, zodat de verwijzende rechterlijke instantie over de kosten heeft te beslissen. De door anderen wegens indiening van hun opmerkingen bij het Hof gemaakte kosten komen niet voor vergoeding in aanmerking.

Het Hof (Zesde kamer) verklaart voor recht:

Artikel 98, leden 1 en 2, van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde en de punten 3 en 4 van bijlage III bij deze richtlijn, gelezen in het licht van het beginsel van fiscale neutraliteit, staan niet in de weg aan een nationale regeling als in het hoofdgeding, die bepaalt dat het normale tarief in de belasting over de toegevoegde waarde van toepassing is op de levering of de verhuur van zuurstofconcentratoren, terwijl volgens die regeling een verlaagd tarief in de belasting over de toegevoegde waarde geldt voor de levering van zuurstofflessen.

ondertekeningen

Conclusie 20‑10‑2016

P. Mengozzi

Partij(en)

Zaak C-573/151.

Belgische Staat

tegen

Oxycure Belgium nv

[verzoek om een prejudiciële beslissing, ingediend door het Hof van beroep te Luik (België)]

I — Inleiding

1.

Mag een lidstaat, gelet op het beginsel van fiscale neutraliteit, op de verkoop en/of de verhuur van zuurstofconcentratoren het normale tarief van de belasting over de toegevoegde waarde (btw) van 21 % toepassen, terwijl hij op de verkoop van flessen medische zuurstof een verlaagd tarief van 6 % toepast?

2.

Dat is in wezen de door het Hof van beroep te Luik aan het Hof gestelde prejudiciële vraag, die betrekking heeft op de uitlegging van artikel 98, leden 1 en 2, van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde2., zoals gewijzigd bij richtlijn 2006/138/EG van de Raad van 19 december 20063. (hierna: ‘btw-richtlijn’), van de punten 3 en 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn en van het beginsel van fiscale neutraliteit.

3.

Dit verzoek is ingediend in het kader van een geding tussen de Belgische Staat en Oxycure Belgium nv (hierna: ‘Oxycure’) over de onderwerping aan de btw van de verkoop en/of de verhuur van zuurstofconcentratoren en toebehoren voor zuurstofbehandeling.

4.

Zuurstofconcentratoren zijn elektrische medische apparaten waarmee stikstof uit de omgevingslucht wordt gehaald en de zuurstof uit die lucht wordt geconcentreerd, wat tot een hogere zuurstofconcentratie leidt.4. Dit soort apparaten bestaat uit een onderdeel dat de zuurstof concentreert, een neuscanule of een zuurstofmasker en een zuurstofslang, die integraal deel uitmaken van de apparaten. Zuurstofconcentratoren maken zuurstofbehandeling thuis mogelijk voor patiënten met ademhalingsproblemen of andere zware gebreken waarvoor een zuurstofbehandeling is vereist en wiens toestand niet meer kan worden verbeterd door gebruik te maken van een aerosol of een luchtwegverwijder.

5.

In het hoofdgeding blijkt uit het dossier dat Oxycure in de periode van 1 oktober 2007 tot en met 31 maart 2010 op de verhuur en de verkoop van zuurstofconcentratoren en toebehoren een verlaagd btw-tarief van 6 % heeft toegepast, dat het Koninkrijk België overeenkomstig artikel 98, lid 2, van en bijlage III bij de btw-richtlijn heeft beslist te heffen over de levering en/of de verhuur van bepaalde medische uitrusting, artikelen of apparaten. Volgens de Belgische belastingautoriteiten hadden de handelingen van Oxycure overeenkomstig koninklijk besluit nr. 20 van 20 juli 1970 tot vaststelling van de tarieven van de belasting over de toegevoegde waarde en tot indeling van de goederen en de diensten bij die tarieven5. echter aan het normale tarief van 21 % moeten worden onderworpen. Derhalve hebben de Belgische belastingautoriteiten tegen Oxycure een dwangbevel uitgevaardigd tot betaling van bijna 1 300 000 EUR btw en een geldboete ten belope van 10 % van het gevorderde bedrag.

6.

Bij vonnis van 25 april 2013 heeft het tribunal de première instance de Namur (rechtbank van eerste aanleg te Namen, België) het door Oxycure tegen het besluit van de Belgische belastingautoriteiten ingestelde beroep toegewezen en dat besluit gewijzigd. In hoofdzaak voldoen zuurstofconcentratoren volgens dat vonnis aan de definitie in punt 2 van rubriek XXIII, met als opschrift ‘Diversen’, van tabel A van koninklijk besluit nr. 20, dat van toepassing is op ‘andere voor het verhelpen of verlichten van gebreken of van kwalen dienende apparatuur, die door de patiënt in de hand [wordt] gehouden of op andere wijze [wordt] gedragen, dan wel [wordt] geïmplanteerd’, zodat de verkoop en/of de verhuur van die apparaten in aanmerking komt(komen) voor het verlaagde tarief van 6 %.

7.

De Belgische Staat heeft tegen dat vonnis hoger beroep ingesteld bij de verwijzende rechter.

8.

Die rechter stelt vast dat zuurstofconcentratoren, naast flessen medische zuurstof en tanks vloeibare medische zuurstof, een van de drie op de markt verkrijgbare zuurstofbronnen zijn en dat al die bronnen onderling verwisselbaar en/of complementair zijn. De verwijzende rechter refereert immers aan een rapport van het Belgische Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg volgens hetwelk alle bronnen verkrijgbaar zijn in vaste vorm met grote afmetingen en in draagbare vorm met kleinere afmetingen. De verwijzende rechter merkt op dat uit dat rapport voorts blijkt dat een zuurstofbehandeling, uit het oogpunt van klinische werkzaamheid voor de patiënt, gelijkwaardig is aan een andere behandeling, ongeacht door welke van die drie bronnen de zuurstof wordt geleverd en ongeacht of de zuurstofbron vast of draagbaar is, aangezien die toedieningsvormen van zuurstof zich enkel in gebruiksgemak (lawaai, gebruik buitenshuis, beschikbaar volume, hervulbaarheid van draagbare bronnen door de patiënt) en kost voor de samenleving onderscheiden. Voorts merkt de verwijzende rechter op dat in de Belgische regeling inzake de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen wordt erkend dat die zuurstofbronnen onderling volledig verwisselbaar zijn, aangezien een noodzuurstoffles is inbegrepen in de vergoedbare prijs van de zuurstofconcentrator.

9.

Bijgevolg vraagt de verwijzende rechter zich af of, ook al zou geen enkele rubriek van tabel A van koninklijk besluit nr. 20 uitdrukkelijk op zuurstofconcentratoren zien, in ieder geval ervan moet worden uitgegaan dat die tabel moet worden uitgelegd in het licht van de beginselen van het Unierecht, met name van het beginsel van fiscale neutraliteit, zodat de betrokken tabel, minstens impliciet, op dezelfde wijze op die apparaten ziet als op de andere zuurstofbronnen.

10.

Aangezien het antwoord op die vraag afhangt van de uitlegging van het Unierecht, heeft de verwijzende rechter de behandeling van de zaak geschorst en het Hof de volgende prejudiciële vraag gesteld:

‘Staat artikel 98, leden 1 en 2, van de btw-richtlijn, gelezen in samenhang met de punten 3 en 4 van bijlage III bij die richtlijn, met name uit het oogpunt van het neutraliteitsbeginsel, in de weg aan een nationale bepaling die voorziet in een verlaagd btw-tarief van toepassing op zuurstofbehandeling met zuurstofflessen, terwijl zuurstofbehandeling met een zuurstofconcentrator is onderworpen aan het normale btw-tarief?’

11.

Met betrekking tot die vraag zijn schriftelijke opmerkingen ingediend door Oxycure, het Koninkrijk België en de Europese Commissie. Voorts zijn die belanghebbenden ter terechtzitting van 19 september 2016 in hun pleidooien en hun antwoorden op de vragen van het Hof gehoord.

II — Analyse

12.

Op de door de verwijzende rechter gestelde prejudiciële vraag moet volgens mij in twee delen worden geantwoord. In de eerste plaats moet worden vastgesteld of zuurstofconcentratoren als in het hoofdgeding onder punt 3 of punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn — die beide worden vermeld in de aan het Hof gestelde vraag — kunnen vallen. Indien dat het geval is, is de vraag of het verlaagde btw-tarief van 6 %, dat van toepassing is op de verkoop van gasvormige of vloeibare medische zuurstof in vaten, krachtens het beginsel van fiscale neutraliteit moet worden uitgebreid tot de verkoop en/of de verhuur van zuurstofconcentratoren, immers niet meer aan de orde. In de tweede plaats — indien zuurstofconcentratoren niet in aanmerking kunnen komen voor de toepassing van het verlaagde btw-tarief op grond van punt 3 of punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn, wat de verwijzende rechter impliciet lijkt te postuleren — moet worden nagegaan of het beginsel van fiscale neutraliteit het Koninkrijk België niettemin kan verplichten om dat tarief te hanteren voor de levering en/of de verhuur van zuurstofconcentratoren, op grond dat zuurstofconcentratoren uit het oogpunt van de patiënt onderling verwisselbaar zijn met in vaten geleverde gasvormige of vloeibare medische zuurstof.

A — Toepassing van de punten 3 en 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn

13.

Artikel 96 van de btw-richtlijn bepaalt dat iedere lidstaat voor goederenleveringen en diensten hetzelfde, als ‘normaal’ aangemerkte, btw-tarief vaststelt.

14.

In afwijking van dat beginsel biedt artikel 98, lid 1, van de btw-richtlijn de lidstaten de mogelijkheid een of twee verlaagde tarieven toe te passen. Volgens artikel 98, lid 2, eerste alinea, van de btw-richtlijn worden die verlaagde tarieven uitsluitend toegepast op de goederenleveringen en de diensten die tot de in bijlage III bij die richtlijn genoemde categorieën behoren.6.

15.

In punt 3 van die bijlage, dat in de prejudiciële vraag wordt vermeld, wordt gewag gemaakt van ‘farmaceutische producten van een soort die gewoonlijk gebruikt wordt voor de gezondheidszorg, het voorkomen van ziekten of voor medische en veterinaire behandelingen’. In punt 4 van die bijlage, waarnaar ook wordt verwezen in de prejudiciële vraag, wordt gewag gemaakt van ‘medische uitrusting, hieronder begrepen in huur, hulpmiddelen en andere apparaten die gewoonlijk bestemd zijn voor verlichting of behandeling van handicaps, voor uitsluitend persoonlijk gebruik door gehandicapten, met inbegrip van de herstelling daarvan’.7.

16.

Terwijl op grond van punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn een verlaagd btw-tarief kan worden toegepast op de levering van ‘farmaceutische producten’, dat wil zeggen van eindproducten die rechtstreeks door de eindconsument kunnen worden gebruikt, ziet punt 4 van die bijlage op bepaalde voor een specifiek gebruik bestemde medische hulpmiddelen.8.

17.

De punten 3 en 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn moeten, als afwijkingen van het beginsel dat de lidstaten op aan de btw onderworpen handelingen een normaal btw-tarief toepassen, strikt worden uitgelegd.9.

18.

Het Hof heeft reeds geoordeeld dat de punten 3 en 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn niet uitdrukkelijk naar het recht van de lidstaten verwijzen, zodat zij in de gehele Europese Unie autonoom en uniform moeten worden uitgelegd en voorts dat de in die bijlage, in het bijzonder in die punten, gebruikte begrippen volgens de gebruikelijke betekenis van de betrokken bewoordingen moeten worden uitgelegd.10.

19.

In dit verband blijkt uit het dossier en de opmerkingen van de Belgische regering dat in vaten geleverde gasvormige of vloeibare medische zuurstof in België in aanmerking komt voor het verlaagde btw-tarief van 6 % op grond van punt 1, onder a), van rubriek XVII van tabel A van koninklijk besluit nr. 20, waarbij punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn is omgezet. Met andere woorden, medische zuurstof wordt aangemerkt als een geneesmiddel en, meer in het algemeen, als een ‘farmaceutisch product’ in de zin van punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn.

20.

In overeenstemming met het door alle partijen ter terechtzitting voor het Hof ingenomen standpunt, ben ik daarentegen van mening dat zuurstofconcentratoren als in het hoofdgeding, in tegenstelling tot in vaten geleverde medische zuurstof, niet onder het begrip ‘farmaceutische producten’ in de zin van punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn kunnen vallen.

21.

Die beoordeling is in wezen gebaseerd op het arrest van 17 januari 2013, Commissie/Spanje (C-360/11, EU:C:2013:17, punten 63, 64 en 71). In dat arrest heeft het Hof verduidelijkt dat onder ‘farmaceutische producten’ volgens de gebruikelijke betekenis ervan weliswaar geneesmiddelen voor menselijk gebruik vielen, maar dat daaronder niet alle hulpmiddelen, uitrusting, apparaten of materialen voor medisch of veterinair gebruik vielen. Indien punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn op alle medische hulpmiddelen of apparaten zag, ongeacht het gebruik waarvoor die hulpmiddelen of apparaten zijn bestemd, zou aan punt 4 van die bijlage immers elke betekenis worden ontnomen. Met andere woorden, punt 3 van bijlage III bij de btw-richtlijn kan de omzeiling van de limitatieve opsomming van dat punt 4 niet mogelijk maken door de lidstaten toe te staan op medische hulpmiddelen of apparaten een verlaagd btw-tarief toe te passen ongeacht het concrete gebruik waarvoor die hulpmiddelen of apparaten zijn bestemd. Bovendien zijn farmaceutische producten goederen die voor individueel, exclusief en eenmalig gebruik worden geleverd en — gewoonlijk — voorgeschreven, terwijl de in het hoofdgeding aan de orde zijnde zuurstofconcentratoren door de patiënt kunnen worden gehuurd en dus voor een groot aantal dienstverrichtingen kunnen worden benut.

22.

Ik ben derhalve van mening dat alleen punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn relevant kan zijn voor het antwoord op de vraag van de verwijzende rechter.

23.

Zoals reeds vermeld, heeft dat punt van bijlage III bij de btw-richtlijn alleen betrekking op bepaalde voor specifieke doeleinden bestemde medische hulpmiddelen of apparaten. Dat punt ziet immers op medische hulpmiddelen en andere apparaten ‘die gewoonlijk bestemd zijn voor verlichting of behandeling van handicaps’ en verwijst derhalve niet naar producten die gewoonlijk voor andere doeleinden worden gebruikt.11. Voorts ziet punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn, zoals het Hof heeft geoordeeld in het arrest van 17 januari 2013, Commissie/Spanje (C-360/11, EU:C:2013:17, punten 85–88), op medische hulpmiddelen en apparaten voor ‘uitsluitend persoonlijk’ gebruik door gehandicapten en niet op hulpmiddelen en apparaten voor algemeen gebruik door ziekenhuizen en gezondheidszorgbeoefenaars. Die beperking van de toepassing van een verlaagd btw-tarief tot uitsluitend persoonlijk gebruik door de eindconsument, strookt met het sociaal-economische doel van bijlage III bij de btw-richtlijn om de kostprijs van bepaalde bijzonder noodzakelijk geachte goederen te verminderen.12.

24.

Het valt te betreuren dat het Hof, hoewel de btw-richtlijn geen definitie van de begrippen ‘handicap’ en ‘gehandicapten’ bevat noch voor de betekenis ervan uitdrukkelijk naar het recht van de lidstaten verwijst, in die zaken niet de gelegenheid te baat heeft genomen om die begrippen af te bakenen, in het bijzonder ten opzichte van de begrippen ‘ziekte’ en ‘zieken’.

25.

Na de ratificatie door de Unie van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap13. heeft het Hof in het kader van de uitlegging van richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep14. verduidelijkt dat het begrip ‘handicap’ moet worden opgevat als een beperking die met name het gevolg is van langdurige lichamelijke, geestelijke of psychische aandoeningen die in wisselwerking met diverse drempels de betrokkene kunnen beletten volledig, daadwerkelijk en op voet van gelijkheid met andere werknemers aan het beroepsleven deel te nemen.15.

26.

Voorts heeft het Hof in dit verband verduidelijkt dat het begrip ‘handicap’ zich weliswaar onderscheidt van het begrip ‘ziekte’ of zwaarlijvigheid, maar dat een ziekte of zwaarlijvigheid die tot een langdurige beperking leidt die met name het gevolg is van lichamelijke, geestelijke of psychische aandoeningen, in wisselwerking met diverse drempels, kan beletten volledig, daadwerkelijk en op voet van gelijkheid met anderen aan het beroepsleven deel te nemen en derhalve onder het begrip ‘handicap’ in de zin van richtlijn 2000/78 valt.16.

27.

Die definitie en draagwijdte van het begrip ‘handicap’ — die zijn gebaseerd op een uitlegging van dat begrip, zoals gebezigd in richtlijn 2000/78, in overeenstemming met het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de rechten van personen met een handicap — zijn volgens mij relevant voor de uitlegging van dat begrip in het kader van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn.

28.

Zoals het Hof heeft opgemerkt naar aanleiding van de uitlegging van richtlijn 2000/7817., wordt de btw-richtlijn in het aanhangsel van bijlage II bij het besluit tot goedkeuring namens de Europese Gemeenschap van dat verdrag van de Verenigde Naties immers vermeld als een handeling van de Unie ‘op het gebied van zelfstandig leven en sociale insluiting, werk en tewerkstelling’ die verwijst naar aangelegenheden waarop dat VN-verdrag van toepassing is.

29.

Zoals de Commissie in haar schriftelijke opmerkingen terecht heeft aangevoerd, wordt een ‘handicap’ — in tegenstelling tot een vermindering van bepaalde vermogens als gevolg van met name een sporadische of tijdelijke ziekte — gekenmerkt door de langdurige aard ervan.

30.

Gelet op de door de verwijzende rechter verstrekte informatie en de opmerkingen van de belanghebbenden, voldoen de in het hoofdgeding aan de orde zijnde zuurstofconcentratoren mijns inziens slechts aan twee van de drie in punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn vermelde criteria. De verwijzende rechter dient dit evenwel na te gaan.

31.

Aangaande het eerste criterium kan worden aanvaard, zoals Oxycure ter terechtzitting heeft betoogd, dat die apparaten ‘gewoonlijk bestemd zijn voor verlichting of behandeling van handicaps’18. in de zin van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn. Die medische hulpmiddelen blijken immers bijzonder geschikt te zijn om ernstige, langdurige en vaak onomkeerbare ademhalingsmoeilijkheden waarvoor alternatieve behandelingen niet langer doeltreffend zijn, zoals een chronische obstructieve longziekte of mucoviscidose in een gevorderd stadium, te verlichten en de effecten ervan te verzachten.19.

32.

In dit verband lijkt punt 2 van rubriek XXIII, met als opschrift ‘Diversen’, van tabel A van koninklijk besluit nr. 20 te stroken met dat criterium van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn. Het Koninkrijk België voorziet immers alleen voor de verkoop of de verhuur van voor ‘het verhelpen of verlichten van gebreken of van kwalen’ dienende apparaten, dat wil zeggen — volgens de in het hoofdgeding verstrekte gegevens en aanwijzingen — apparaten die gewoonlijk bestemd zijn voor verlichting of behandeling van een handicap, in een verlaagd btw-tarief van 6 %.

33.

Door in punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn het bijwoord ‘gewoonlijk’ te gebruiken, heeft de Uniewetgever duidelijk de hypothese verworpen (die categorischer zou zijn geweest) dat op de verkoop en/of de verhuur van medische uitrusting slechts een verlaagd btw-tarief kan worden toegepast, indien die uitrusting uitsluitend of alleen bestemd is voor verlichting of behandeling van handicaps. Door het gebruik van het bijwoord ‘gewoonlijk’ doelt de Uniewetgever derhalve op medische uitrusting en andere apparaten die gebruikelijk en doorgaans bestemd zijn voor verlichting of behandeling van handicaps, zonder dat de specifieke situatie van dit of dat apparaat behoeft te worden onderzocht.20.

34.

Bovendien staat in het hoofdgeding vast dat alle bronnen voor de toediening van medische zuurstof, derhalve ook zuurstofconcentratoren, alleen op doktersvoorschrift ter beschikking van de betrokkenen kunnen worden gesteld. Die omstandigheid sluit in beginsel uit dat zuurstofconcentratoren gebruikelijk en doorgaans bestemd zijn voor verlichting of behandeling van niet onder het begrip ‘handicap’ vallende pathologische aandoeningen door zuurstofbehandeling.

35.

Ook aan het tweede criterium, namelijk ‘persoonlijk’ gebruik door gehandicapten, lijkt te zijn voldaan, aangezien zuurstofconcentratoren door de betrokkene thuis en daarbuiten individueel kunnen worden gebruikt, zonder een beroep te hoeven doen op een tussenpersoon, met name op een gezondheidswerker. Zoals ter terechtzitting voor het Hof duidelijk is gebleken, zijn Oxycure en de Belgische regering het weliswaar oneens over de vraag of de in het hoofdgeding aan de orde zijnde zuurstofconcentratoren kunnen worden aangemerkt als apparatuur ‘die door de patiënt in de hand [wordt] gehouden of op andere wijze [wordt] gedragen’ in de zin van punt 2 van rubriek XXIII, met als opschrift ‘Diversen’, van tabel A van koninklijk besluit nr. 20. Dat twistpunt betreft echter niet de uitlegging van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn maar van het nationale recht en het staat niet aan het Hof om zich daarover uit te spreken.

36.

Aangaande het derde criterium moeten de medische uitrusting en apparaten ingevolge punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn niet alleen ‘gewoonlijk’ bestemd zijn voor verlichting of behandeling van handicaps en ‘persoonlijk’ door gehandicapten worden gebruikt, maar ook ‘uitsluitend’ door gehandicapten worden gebruikt.

37.

Dat exclusiviteitscriterium heeft geen betrekking op de bestemming van de apparaten (die ‘gewoonlijk’ bestemd blijven voor verlichting of behandeling van handicaps), maar op het gebruik ervan. Daaruit volgt volgens mij dat apparaten die kunnen worden gebruikt door andere dan gehandicapte personen, volgens dit criterium zijn uitgesloten van de werkingssfeer van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn.

38.

Door de autonomie van personen met een handicap, met inbegrip van een handicap van pathologische aard, zo veel mogelijk te bevorderen, strookt die uitlegging met het sociaal-economische doel van het verlaagde tarief.

39.

In dit verband heeft het Hof reeds geoordeeld dat het in strijd zou zijn met het doel van bijlage III bij de btw-richtlijn om de kostprijs voor de eindconsument van bepaalde essentiële goederen te verminderen, indien de toepassing van een verlaagd btw-tarief, wanneer een goed voor verschillende gebruiksdoeleinden kan worden benut, voor elke levering afhankelijk was van het gebruik dat de koper in concreto van dit goed maakt.21. De belastingadministratie zou overigens onmogelijk kunnen nagaan of de toepassing van het verlaagde btw-tarief in alle gevallen is gerechtvaardigd. Dit zou misbruik of belastingontduiking kunnen doen toenemen of daartoe kunnen aanzetten.

40.

Zoals de Commissie heeft betoogd, is het aannemelijk dat zuurstofconcentratoren door niet-gehandicapten worden gebruikt, met name door personen met een ademhalingsziekte van voorbijgaande aard.

41.

Onder voorbehoud van verificatie door de verwijzende rechter, ben ik derhalve van mening dat de in het hoofdgeding aan de orde zijnde zuurstofconcentratoren niet binnen de werkingssfeer van punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn vallen, aangezien die apparaten niet uitsluitend door gehandicapten worden gebruikt.

B — Beginsel van fiscale neutraliteit

42.

Als dat zo is, kan het beginsel van fiscale neutraliteit niettemin tot gevolg hebben dat het verlaagde btw-tarief wordt toegepast op die apparaten, zoals de verwijzende rechter vraagt?

43.

Ik denk het niet.

44.

Zoals het Hof reeds heeft geoordeeld, kan de werkingssfeer van een verlaagd btw-tarief bij ontbreken van een ondubbelzinnige bepaling immers niet op grond van het beginsel van fiscale neutraliteit worden uitgebreid.22. Met andere woorden, de werkingssfeer van een verlaagd tarief kan alleen op grond van dat beginsel worden uitgebreid indien sprake is van een ondubbelzinnige bepaling. Punt 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn sluit medische hulpmiddelen en apparaten die niet uitsluitend door gehandicapten worden gebruikt, evenwel ondubbelzinnig uit van het verlaagde btw-tarief.

45.

Er anders over oordelen zou neerkomen op het omzeilen van de strikte uitlegging en toepassing van afwijkingen van het door het Hof herhaaldelijk in herinnering gebrachte beginsel dat de lidstaten op aan de btw onderworpen handelingen een normaal btw-tarief toepassen.23.

46.

Daarom staat het beginsel van fiscale neutraliteit — anders dan de verwijzende rechter laat doorschemeren — niet toe de draagwijdte van de verschillende in bijlage III bij de btw-richtlijn opgesomde categorieën uit te breiden, laat staan te schenden.

47.

Indien, na onderzoek van de formulering en de opzet van de punten 3 en 4 van bijlage III bij de btw-richtlijn, de verhuur en/of de verkoop van zuurstofconcentratoren niet onder een van die punten kunnen vallen, staat het beginsel van fiscale neutraliteit immers niet toe dat onderzoek te ontkrachten.

48.

Zoals het Hof reeds herhaaldelijk heeft geoordeeld met betrekking tot btw-vrijstellingen, is het beginsel van fiscale neutraliteit geen regel van primair recht waaraan de geldigheid van een vrijstelling kan worden getoetst, maar een uitleggingsbeginsel dat moet worden toegepast samen met het beginsel dat vrijstellingen strikt moeten worden uitgelegd.24.

49.

Ik zie geen beletsel voor de toepassing van die algemene uitlegging van de draagwijdte van het beginsel van fiscale neutraliteit met betrekking tot de regeling van verlaagde btw-tarieven, die ook strikt moet worden uitgelegd.

50.

Zoals blijkt uit de rechtspraak van het Hof blijft het beginsel van fiscale neutraliteit met betrekking tot de in bijlage III bij de btw-richtlijn opgenomen regeling van verlaagde tarieven relevant wanneer het Hof en de nationale rechterlijke instanties in een bepaalde situatie moeten nagaan of de rechtmatige keuze van een lidstaat om het verlaagde btw-tarief selectief toe te passen op ‘bepaalde concrete en specifieke aspecten’ van dezelfde categorie van hetzelfde punt van bijlage III, in overeenstemming is met dat beginsel.25. In dat geval is het immers logisch na te gaan of de selectieve toepassing van het verlaagde btw-tarief ertoe leidt dat vergelijkbare goederenleveringen of diensten die tot dezelfde in bijlage III bij de btw-richtlijn vermelde categorie behoren, fiscaal verschillend worden behandeld.26.

51.

Zoals ik reeds heb gezegd, kan het beginsel van fiscale neutraliteit daarentegen niet worden gebruikt om de in bijlage III bij de btw-richtlijn bedoelde categorieën uit te breiden en goederenleveringen of diensten die, na onderzoek van de formulering en/of de indeling van die categorieën, niet onder die categorieën vallen, toch binnen de werkingssfeer ervan te doen vallen.

III — Conclusie

52.

Gelet op een en ander geef ik het Hof in overweging de prejudiciële vraag van het Hof van beroep te Luik als volgt te beantwoorden:

‘Artikel 98, leden 1 en 2, van richtlijn 2006/112/EG van de Raad van 28 november 2006 betreffende het gemeenschappelijke stelsel van belasting over de toegevoegde waarde, zoals gewijzigd bij richtlijn 2006/138/EG van de Raad van 19 december 2006, en de punten 3 en 4 van bijlage III bij die richtlijn verzetten zich niet tegen een nationale bepaling volgens welke een verlaagd tarief van de belasting over de toegevoegde waarde niet van toepassing is op de levering en/of de verhuur van zuurstofconcentratoren als in het hoofdgeding, aangezien die apparaten noch farmaceutische producten in de zin van punt 3 van bijlage III bij de gewijzigde richtlijn 2006/112 zijn noch voor uitsluitend gebruik door gehandicapten in de zin van punt 4 van die bijlage bestemd zijn, hetgeen de verwijzende rechter dient na te gaan.

Het beginsel van fiscale neutraliteit kan niet aldus worden uitgelegd dat afbreuk kan worden gedaan aan de respectieve werkingssfeer van de in de punten 3 en 4 van bijlage III bij de gewijzigde richtlijn 2006/112 opgesomde categorieën door te voorzien in een verlaagd tarief van de belasting over de toegevoegde waarde voor de levering en/of de verhuur van hulpmiddelen die niet voldoen aan de in die punten vastgestelde definities’.

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.