145 Regeling; voorwaarden

Als tijdens een verificatievergadering in faillissement een vordering wordt betwist en het de rechter-commissaris niet lukt de twistende partijen te verenigen, wordt in een renvooiprocedure beslist of de vordering al dan niet moet worden erkend. Hiertoe verwijst de rechter-commissaris de betwister en de betwiste schuldeiser naar een terechtzitting van de rechtbank (art. 122 lid 1 Fw).1 Op de renvooiprocedure zijn in beginsel de regels voor de dagvaardingsprocedure van toepassing.

Een renvooiprocedure moet als een gewone dagvaardingsprocedure worden beschouwd, waarin partijen belang kunnen hebben bij bijvoorbeeld het vooraf inschatten van hun kansen de procedure te winnen of te verliezen.2 Er lijkt mij daarom geen reden een voorlopig getuigenverhoor te weigeren als de toekomstige of hangende procedure een renvooiprocedure in een faillissement is.3 Wel geldt dat de ten bewijs aangeboden feiten betwist moeten zijn (art. 189 jo. 166 lid 1 Rv). Dit impliceert dat de verzoekende schuldeiser zijn vordering moet hebben ingediend bij de curator, dat de vordering door de curator is betwist en dat de curator de betwisting heeft meegedeeld aan de schuldeiser.4