CRvB, 03-10-2012, nr. 11/2094 AWBZ

De Raad gaat uit van de volgende in dit geding van belang zijnde feiten en omstandigheden.

Appellant is geboren in 1942 en woont in Duitsland. Ten tijde in dit geding van belang ontving appellant een vervroegd pensioen ten laste van het Pensioenfonds Aegon Levensverzekering N.V. (Aegon). Met ingang van 1 januari 2006 is de Zorgverzekeringswet (Zvw) in werking getreden. Vanaf die datum heeft appellant op grond van Verordening EG

nr. 1408/71 (Vo. 1408/71) recht op zorg in het woonland, ten laste van Nederland. Voor dit recht op zorg is appellant door Cvz aangemerkt als verdragsgerechtigde. Ingevolge artikel 69, tweede lid, van de Zvw is appellant voor dit recht op zorg een bijdrage verschuldigd (buitenlandbijdrage). Voor de hoogte van die bijdrage is een zogenoemde woonlandfactor toegepast. Aegon houdt de buitenlandbijdrage in op het pensioen van appellant. Appellant heeft op 3 december 2006 Cvz verzocht contact op te nemen met Aegon om de inhouding ongedaan te maken. Appellant beroept zich daarbij op een verklaring van de belastingdienst inhoudende dat hij niet verplicht verzekerd is voor de volksverzekeringen.

Met ingang van 1 oktober 2007 heeft de Sociale verzekeringsbank (Svb) aan appellant een ouderdomspensioen krachtens de Algemene Ouderdomswet (AOW) toegekend. Bij besluit van 23 oktober 2007 heeft de Svb appellant medegedeeld dat - op verzoek van Cvz - met ingang van 1 november 2007 op het AOW-pensioen de buitenlandbijdrage zal worden ingehouden. Daarbij is aangegeven dat deze uit drie onderdelen bestaat: een inkomensafhankelijke bijdrage Zvw, een inkomensafhankelijke bijdrage Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) en een nominale premie. Appellant heeft met een e-mail van 5 november 2007 ook de Svb medegedeeld dat hij een verklaring van de belastingdienst heeft, inhoudende dat hij niet verplicht verzekerd is voor de volksverzekeringen, zodat hij ervan afziet het AWBZ-deel van de buitenlandbijdrage te betalen.

Bij brief van 31 juli 2008 heeft Cvz appellant medegedeeld dat de Zvw met ingang van 1 augustus 2008 is gewijzigd. De wijziging houdt in dat Cvz het enige orgaan is dat over de inhouding van de buitenlandbijdrage besluiten kan nemen. De wetswijziging werkt terug tot en met 1 januari 2006. Als tegen de beschikking tot heffing of inhouding van de buitenlandbijdrage, dan wel tegen de inhouding zelf al voor 1 augustus 2008 een bezwaarschrift is ingediend bij de Svb, zal Cvz de behandeling van het bezwaarschrift overnemen. Al genomen beslissingen op bezwaar gelden als beslissingen van Cvz. In al lopende beroepsprocedures bij de rechter komt Cvz als partij in de plaats van de Svb. Verder is bericht dat het tot 1 augustus 2008 niet mogelijk was om bezwaar te maken tegen de inhouding van de buitenlandbijdrage door particuliere pensioenfondsen of werkgevers. Door de wetswijziging worden ook deze inhoudingen voortaan aangemerkt als besluiten van Cvz. Voor de inhoudingen door particuliere pensioenfondsen of werkgevers in de periode van 1 januari 2006 tot 1 augustus 2008 is een overgangsregeling getroffen. Daartegen kan tot dertien weken na 1 augustus 2008 bezwaar worden gemaakt bij Cvz.

Appellant heeft op 20 augustus 2008 bezwaar gemaakt tegen de door Aegon in opdracht van Cvz met ingang van 2006 verrichte inhoudingen van de AWBZ-premie. De belastingdienst heeft hem geschreven dat hij niet verplicht verzekerd is voor de volksverzekeringen.

Bij besluit van 8 mei 2009 (bestreden besluit) heeft Cvz dit bezwaar van appellant ongegrond verklaard.

Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep van appellant ongegrond verklaard. De rechtbank heeft vastgesteld dat tussen partijen niet in geschil is dat appellant verdragsgerechtigde is en een buitenlandbijdrage dient te betalen, maar dat appellant betwist dat hij gehouden is om de AWBZ-component van deze bijdrage te betalen. De rechtbank heeft geoordeeld dat de door appellant betwiste component van de buitenlandbijdrage geen belasting is en daardoor ook niet onder de aan appellant gegeven vrijstelling voor loonbelasting en premies volksverzekeringen valt. Voor de aard en verschuldigdheid van de buitenlandbijdrage heeft de rechtbank gewezen op de uitspraak van de Raad van 26 augustus 2009, LJN BJ5891.

Appellant heeft zich in hoger beroep tegen deze uitspraak gekeerd. Appellant betwist niet dat hij op grond van artikel 69 van de Zvw een buitenlandbijdrage is verschuldigd, maar hij acht de berekeningssystematiek van de bijdrage niet juist, omdat hij door de belastingdienst is vrijgesteld van de loonbelasting en de premies volksverzekeringen.