Rb. 's-Hertogenbosch, 15-04-2009, nr. 01/849048-08

[medeverdachte] op of omstreeks 23 januari 2008 te 's-Hertogenbosch

tezamen en in vereniging met (een) ander(en), althans alleen, opzettelijk en

met voorbedachten rade [slachtoffer] van het leven heeft beroofd, immers

heeft/hebben die [medeverdachte] en/of zijn mededader(s) met dat opzet en na kalm

beraad en rustig overleg, een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp,

in de hals en/of de nek en/of de slokdarm en/of de (rechter)halsader, in elk

geval in het lichaam, van die [slachtoffer] gestoken en/of gebracht, tengevolge

waarvan voornoemde [slachtoffer] is overleden,

tot en/of bij het plegen van welk misdrijf zij, verdachte, op of omstreeks 23

januari 2008 te 's-Hertogenbosch, in elk geval in Nederland, opzettelijk

gelegenheid, middelen en/of inlichtingen heeft verschaft en/of opzettelijk

behulpzaam is geweest, door opzettelijk

aan die [slachtoffer] mede te delen dat zij hem geld wilde geven en/of geld

voor hem had en/of (daarbij) die [slachtoffer] niet mede te delen dat die [medeverdachte]

(met haar) (met een mes, althans een scherp en/of puntig voorwerp) naar de

ontmoetingsplaats (het benzinestation) zou komen

en/of

te parkeren en/of bij en/of op die ontmoetingsplaats (het

op de komst van die [slachtoffer] te wachten en/of (daarbij) die

[slachtoffer] (telefonisch) te vragen waar hij bleef en/of (daarbij) die [slachtoffer] niet

mede te delen dat die [medeverdachte] (met een mes, althans een scherp en/of puntig

bij en/of op de ontmoetingsplaats (het benzinestation) aanwezig was

en/of zich in de (directe) omgeving van die ontmoetingsplaats (het

ophield

en/of

Waar, wanneer en hoe is [slachtoffer] om het leven gekomen?

Vaststaande feiten.

Vast staat dat zich op woensdag 23 januari 2008 tegen 02.39 uur in de centrale hal van de serviceflat De Pettelaer aan de (adres) in ’s-Hertogenbosch een hevig bloedende man bevindt. Deze man belt daar aan, vraagt om hulp, zegt dat hij doodgaat en overlijdt daar.1 De man is [slachtoffer], alias [alias] geboren op (geboortedatum) .2 [slachtoffer] is overleden door steekletsel in de hals. Zijn slokdarm en rechterhalsader zijn doorsneden, waarschijnlijk van links naar rechts en enigszins van boven naar beneden.3 Op het terrein van het direct naast serviceflat De Pettelaer gelegen Shell-tankstation bevindt zich op dat moment een onafgesloten grijze Honda, die op zijn naam staat. Bloedsporen lopen vanaf de hal van de flat over het tankstationterrein. De eerste bloeddruppels liggen ter hoogte van een vuilcontainer die daar tussen de wasstraat en twee aanhangwagens staat.4 Dit bloed kan afkomstig zijn van [slachtoffer]; de kans dat het DNA-profiel van een willekeurig gekozen persoon met het profiel dat daaruit is verkregen overeen komt, is kleiner dan een op een miljard.5

Op grond hiervan acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat [slachtoffer] op 23 januari 2008 in ’s-Hertogenbosch is overleden, dat dit overlijden het gevolg is van steekletsels in de hals en dat die letsels op het tankstationterrein ongeveer ter hoogte van de vuilcontainer zijn toegebracht.

Wie heeft [slachtoffer] om het leven gebracht?

B.1. Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd dat medeverdachte [medeverdachte] het slachtoffer [slachtoffer] om het leven heeft gebracht.

De officier van justitie acht dit wettig en overtuigend bewezen op grond van de camerabeelden, de belastende verklaringen van [verdachte], welke verklaringen steun vinden in de resultaten van het technisch/DNA-onderzoek van onder meer het bij de wasstraat aangetroffen bierblikje, de sigarettenpeuk, de in de woning van verdachte aangetroffen broek met witte bies en het op aanwijzing van [verdachte] aangetroffen mes.

Voorts acht de officier van justitie de belastende verklaringen van [getuige 1] en [getuige 2] voor het bewijs relevant.

Verdachte [verdachte] moet in alle redelijkheid hebben beseft dat het die nacht bij het benzinestation heel goed mogelijk tot een gewelddadige confrontatie zou komen tussen [medeverdachte] en [slachtoffer]. Verdachte moet zich die nacht op zijn minst bewust zijn geweest van de aanmerkelijke kans dat [medeverdachte] geweld zou gebruiken tegen [slachtoffer]. Door die [medeverdachte] evengoed naar dat tankstation mee te nemen en die [slachtoffer] welbewust niet in te lichten kan c.q. moet worden gezegd dat zij deze mogelijkheid op de koop toe heeft genomen.

Aan haar kan daarmee minst genomen voorwaardelijk opzet op geweldpleging door [medeverdachte] worden aangerekend. Uit het dossier kan niet blijken dat verdachte op de hoogte was van het feit dat [medeverdachte] die nacht een mes bij zich droeg.

Niet kan worden bewezen dat het opzet van verdachte [verdachte] was gericht op levensbedreigend geweld. De officier van justitie heeft tot vrijspraak van het primair ten laste gelegde feit gerekwireerd.

B.2. Standpunt van de verdediging

Door en namens de verdachte is ten aanzien van het primair ten laste gelegde (moord) - kort gezegd - aangevoerd dat medeverdachte [medeverdachte] de dodelijke steek heeft toegebracht. Verdachte wist echter niet dat dit zou gebeuren. Er is geen bewijs dat [medeverdachte] en verdachte hebben afgesproken het zo te laten verlopen als het is verlopen. Er is enkel bewijs dat verdachte daar die nacht bij het benzinestation is geweest en dat zij [medeverdachte] in de auto heeft meegenomen nadat deze [slachtoffer] heeft neergestoken. Zij wist niet dat dit zou gebeuren en het geweld heeft nagenoeg volledig buiten haar gezichtsveld plaatsgevonden.

Verdachte wist niet dat [medeverdachte] zich zou verbergen en ook niet dat hij zou steken, laat staan dat zij dit tevoren zouden hebben afgesproken.

B.3. Het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat medeverdachte [medeverdachte] degene is geweest die op 23 januari 2009 [slachtoffer] om het leven heeft gebracht. De rechtbank acht echter niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het opzet had op dat levensbedreigende geweld. De rechtbank is van oordeel dat verdachte ten aanzien van het primair ten laste gelegde moet worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

B.3.1. Vaststaande feiten.

Op 23 januari 2008 parkeert een donkerkleurige BMW om 02.23 uur ter hoogte van de wasstraat van het Shell-tankstation te ’s-Hertogenbosch. De bestuurder blijft zitten. Een man met donker haar, een donkere jas tot op de heup, een zwarte trainingsbroek met witte streep en witte sportschoenen loopt tot twee keer toe van de hoek van de wasstraat naar de BMW en terug. [slachtoffer] komt om 02.34 uur in zijn Honda aangereden en stapt uit. Hij loopt naar het bijrijdersportier van de BMW en buigt voorover. [slachtoffer] staat met de rug naar de wasstraat. Wederom komt de man uit de hoek van de wasstraat. Hij rent op [slachtoffer] af. De man heeft iets in zijn rechterhand dat op de beelden een lichtschijnsel te zien geeft. De man volgt [slachtoffer] wanneer hij, eerst achteruit, langs de BMW en de gestalde aanhangwagens wegloopt. [slachtoffer] loopt uiteindelijk voor langs het tankstation weg, terwijl de man die in de hoek bij de wasstraat stond, in de BMW stapt aan de bijrijderskant voorin. De BMW rijdt om 02.35 uur weg.6

Op een cd-hoes die aan de bijrijderszijde in de BMW zat en op de bijrijderszitting van de BMW, zit bloed. Dat kan afkomstig zijn van het slachtoffer; de kans dat een willekeurig gekozen persoon matcht met dit profiel, is kleiner dan een op een miljard.7

Personeel van het tankstation ruimt zwerfvuil, waaronder drankblikjes, dagelijks op. Op 22 januari 2008 is ’s middags en voor het laatst rond 20.30 uur opgeruimd en het is dan schoon.8 Bij de ingang van de wasstraat staat later echter een geopend blikje Heineken bier. Er liggen ook filterpeuken en een shagpeuk.9 Op het aangetroffen bierblikje zit DNA van een man dat matcht met het DNA van medeverdachte [medeverdachte]; de kans dat een willekeurig gekozen persoon matcht met dit profiel, is kleiner dan een op een miljard. Op het bierblikje zit tevens een geringe hoeveelheid celmateriaal dat afkomstig kan zijn van de verdachte [verdachte]. Op een van de aangetroffen sigarettenpeuken zit gemengd DNA van een man en een vrouw. Het DNA-mengprofiel op de sigarettenpeuk matcht met het DNA van medeverdachte [medeverdachte] en verdachte [verdachte]. De kans dat een willekeurig gekozen persoon (man/vrouw) matcht met dit profiel, is ongeveer een op 91.000. 10 11

In de loopkast in de kamer van medeverdachte [medeverdachte] ligt op een legplank een blauwzwarte trainingsbroek met een witte bies aan weerszijden van de pijpen.12 Op deze broek zit op drie plaatsen bloed. Van één bloedspoor is wegens onvolledigheid van het DNA-profiel geen frequentie berekend. De andere twee bloedsporen kunnen afkomstig zijn van het slachtoffer [slachtoffer](een geringe hoeveelheid celmateriaal van een onbekende man kan niet worden uitgesloten); de kans dat een willekeurig gekozen persoon matcht met deze andere twee profielen, is telkens kleiner dan een op een miljard.

Naast het DNA-profiel dat matcht met het DNA-profiel van het slachtoffer [slachtoffer] zijn in de profielen van het DNA van de twee bemonsteringen respectievelijk zes en vijf additionele zwak aanwezige DNA-kenmerken zichtbaar. Deze DNA-kenmerken matchen met het DNA-profiel van het celmateriaal in de bemonstering van het bij de wasstraat aangetroffen blikje Heineken bier. Dit betekent dat deze twee bemonsteringen van de in de woning van verdachte aangetroffen trainingsbroek een geringe hoeveelheid celmateriaal bevatten, dat afkomstig kan zijn van medeverdachte [medeverdachte].13

Op aanwijzing van verdachte [verdachte] wordt in een gat van een talud bij de afslag Waalwijk op de A2 een mes aangetroffen.14 Dat zou het steekwapen kunnen zijn waarmee het slachtoffer is omgebracht.15 Op het mes zit bloed met een onvolledig DNA-profiel en dat matcht met het DNA van het slachtoffer [slachtoffer]; de kans dat een willekeurig gekozen persoon matcht met dit profiel, is kleiner dan een op een miljard.16

B.3.2 Verklaring verdachte [verdachte] en ondersteunend bewijs.

Verdachte heeft bij de politie een aantal voor verdachte [medeverdachte] belastende verklaringen afgelegd. Ter zitting van 1 april 2009 heeft verdachte volhard bij deze verklaringen. De rechtbank zal deze verklaringen voor zover hierna weergegeven voor het bewijs gebruiken.

Op grond van deze verklaringen staat het navolgende vast.

Op 23 januari 2008 omstreeks 01.59 uur is er telefonisch contact geweest tussen [slachtoffer] en [verdachte]. [verdachte] wil niet afspreken maar [medeverdachte] gebaart om dit wel te doen. [verdachte] heeft toen ingestemd en zij hebben afgesproken bij het Shell-station aan de Gestelseweg te ’s-Hertogenbosch. [medeverdachte] stelt voor om mee te rijden naar [slachtoffer]. [verdachte] is die nacht de bestuurster van de BMW. Medeverdachte [medeverdachte] rijdt met haar mee en stapt bij het Shell-tankstation eerder uit met een (tweede) blikje bier dat [verdachte] heeft gekocht. Hij wil eerder uitstappen voor het geval dat [slachtoffer] lastig zou worden. [medeverdachte] bevindt zich bij het tankstation. Hij komt nog twee keer naar haar auto toe en rookt een sigaret waar zij eerder van rookte. [verdachte] staat op het terrein van het benzinestation in haar auto te wachten op [slachtoffer]. [slachtoffer] arriveert met zijn auto. [slachtoffer] loopt naar de rechterzijkant van de auto van [verdachte]. Hij moet een beetje voorover bukken. Op dat moment ziet [verdachte] verdachte [medeverdachte] achter [slachtoffer] opdoemen. Zij hoort [slachtoffer] roepen: ‘[naam medeverdachte], niet doen’. Vervolgens ziet ze [slachtoffer] wegrennen. [medeverdachte] rent nog een paar passen achter hem aan, maar komt vervolgens weer terug. Daarna is [medeverdachte] bij [verdachte] in de auto gestapt en is [verdachte] weggereden. Tijdens het rijden ziet ze een mes met vegen. Bij de afslag Waalwijk in een bocht heeft [medeverdachte] het mes weggegooid. Enige tijd voor het incident had [slachtoffer] verdachte [medeverdachte] via de telefoon uitgescholden voor hoerenloper en zielig ventje. [medeverdachte] heeft toen met de telefoon van [verdachte] naar [slachtoffer] gebeld. Hij kreeg toen eerst een andere man aan de telefoon.17

De verklaring van [verdachte] wordt bevestigd door de verklaring van [getuige 3], die op 23 januari 2008 tussen 00.00 en 02.00 uur een persoon aan de telefoon heeft gekregen. Deze persoon heeft met [slachtoffer] gesproken. Hij hoorde [slachtoffer] tegen die persoon zeggen dat hij een hoerenloper was. Daarna heeft [verdachte] nog naar [slachtoffer] gebeld. [slachtoffer] heeft hem ook nog verteld dat de persoon die belde de nieuwe vriend van [verdachte] was.18

[getuige 1] heeft op 2 februari 2008 bij de politie verklaard dat ongeveer twee weken geleden, hij dacht op een donderdag, [medeverdachte] tegen hem heeft verteld dat ze hem zochten omdat hij iemand had neergestoken.19 [getuige 2] heeft op 1 februari 2008 (abusievelijk vermeld in proces-verbaal: 2 februari 2008) van (getuige 1) gehoord dat [medeverdachte] hem heeft verteld dat hij iemand had neergestoken.20 Getuige (getuige 1) heeft op 2 februari 2008 verklaard dat [medeverdachte] dit verhaal ongeveer twee weken geleden heeft verteld. Van 23 januari 2008 tot en met 2 februari 2008 betreft een periode van elf dagen. Ongeveer twee weken geleden sluit, naar het oordeel van de rechtbank, een periode van elf dagen niet uit.

Is er sprake van voorbedachte raad?

C.1. Standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gerekwireerd dat medeverdachte [medeverdachte] het slachtoffer met voorbedachten rade om het leven heeft gebracht.

[verdachte] heeft op verzoek van [medeverdachte] met [slachtoffer] afgesproken. Hij is met haar naar het tankstation gereden. Medeverdachte [medeverdachte] is in de buurt van het tankstation uitgestapt. Uit de beschikbare camerabeelden blijkt dat hij zich verdekt heeft opgesteld op het moment dat [slachtoffer] met zijn auto naderde. Kort daarop is [medeverdachte] naar [slachtoffer] gelopen en heeft hem in één vloeiende beweging de fatale steekverwonding toegebracht. Aan de messteek ging geen woordenwisseling of handgemeen vooraf. Vanaf het moment dat [medeverdachte] voor de laatste maal de wasstraat verliet tot aan het moment dat hij die [slachtoffer] kennelijk de messteek toebracht, verstreken niet meer dan drie tot vijf seconden. Het mes moet hij al bij zich hebben gehad. Uit het samenstel van deze feiten en omstandigheden spreekt, aldus de officier van justitie, de voorbedachte raad bij medeverdachte [medeverdachte].

C.2. Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat medeverdachte [medeverdachte] met voorbedachten rade [slachtoffer] om het leven heeft gebracht en overweegt daartoe het volgende.

Onduidelijk is waar het mes waarmee [slachtoffer] is omgebracht precies vandaan komt. Aangezien bij de wasstraat op 22 januari 2008 rond 20.30 uur is opgeruimd en het daar toen schoon was,21 uit de camerabeelden en ook anderszins niet blijkt dat het mes er nadien is neergelegd22 en uit de camerabeelden van het incident niet blijkt dat het van een andere betrokkene afkomt,23 moet [medeverdachte] het daar naartoe hebben gebracht. Medeverdachte [medeverdachte] wist dat verdachte [verdachte] met [slachtoffer] had afgesproken bij het tankstation.24 Hij was rustig.25 Medeverdachte [medeverdachte] loopt ook tot tweemaal toe, kennelijk beheerst, van de wasstraat naar de BMW en terug. Ruim elf minuten verstrijken vanaf het moment dat medeverdachte [medeverdachte] voor het eerst zichtbaar is en het moment waarop hij een halve minuut na diens aankomst het terrein – een significant aantal meters – overloopt en kennelijk doelbewust op [slachtoffer] afrent.26 Er is na [slachtoffer]s aankomst niets provocerends gebeurd.27 [slachtoffer] zegt nog tegen medeverdachte [medeverdachte]: ‘niet doen’.28 De eerste bloeddruppels liggen ter hoogte van een vuilcontainer die daar tussen de wasstraat en twee aanhangwagens staat.29

Uit het voorgaande leidt de rechtbank af dat het gedrag van medeverdachte [medeverdachte] voorafgaand aan het doden van [slachtoffer] kalm is geweest. Tevens leidt de rechtbank uit het voorgaande af dat er momenten zijn geweest waarop medeverdachte [medeverdachte] zich had kunnen bezinnen. Daarbij heeft de rechtbank het oog op de momenten waarop medeverdachte [medeverdachte] zich naar het tankstation begeeft, daar wacht en daar op en neer loopt, alsmede op het tijdsbestek waarin hij richting [slachtoffer] loopt, hetgeen erin uitmondt dat hij hem moet hebben horen zeggen ‘[naam medeverdachte], niet doen’.

Op grond van voornoemde feiten en omstandigheden – in onderling verband en samenhang bezien – is de rechtbank van oordeel dat [medeverdachte] voldoende tijd heeft gehad om zich te beraden op het te nemen of genomen besluit en dat voor hem gelegenheid heeft bestaan om over de betekenis of de gevolgen van zijn voorgenomen daad na te denken en zich daarvan rekenschap te geven.

Medeplegen van het levensdelict

D.1. Standpunt van de officier van justitie.

De officier van justitie heeft gerekwireerd tot vrijspraak van het primair ten laste gelegde medeplegen.

D.2. Het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank heeft niet uit wettig bewijs de overtuiging dat verdachte [verdachte] tezamen en in vereniging met medeverdachte [medeverdachte] of anderen heeft gehandeld. Verdachte [verdachte] moet daarom van het medeplegen van het primair ten laste gelegde worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

Uit het dossier blijkt dat slechts medeverdachte [medeverdachte] een uitvoeringshandeling heeft verricht. Medeverdachte [medeverdachte] is de enige die als potentiële pleger naar voren komt. Niet blijkt van een voldoende sterk verband tussen het door medeverdachte [medeverdachte] opgevatte plan en de handelingen van [verdachte] om haar als medepleger van moord aan te merken. Verdachte [verdachte] heeft ten stelligste ontkend dat zij volledig op de hoogte zou zijn geweest van de plannen van [medeverdachte]. Een andere bron van informatie heeft de rechtbank op dit punt niet. Naar het oordeel van de rechtbank kan uit het gedrag van verdachte [verdachte] als zodanig ook niet van een dergelijk verband blijken. Ten slotte blijkt niet dat verdachte [verdachte] zich van het handelen van medeverdachte [medeverdachte] heeft kunnen distantiëren.

Onvoldoende is derhalve komen vast te staan dat verdachte [verdachte] in bewuste en nauwe samenwerking met een of meer anderen heeft gehandeld.

Medeplichtigheid tot/bij het levensdelict.

E.1. Standpunt van de officier van justitie.

De officier van justitie heeft gerekwireerd dat medeplichtigheid bij en/of tot de moord op [slachtoffer] door verdachte bewezen kan worden verklaard.

Medeplichtigheid vereist dubbel opzet. Gaat de pleger echter verder dan waarop het opzet van de medeplichtige was gericht (bijvoorbeeld een moord in plaats van de door de medeplichtige beoogde mishandeling), dan wordt een uitzondering op het opzetvereiste gemaakt. Ook al was het opzet van de medeplichtige beperkt tot die mishandeling dan moet toch bewezen worden verklaard dat die betreffende persoon medeplichtig is geweest bij of tot die moord. In de kwalificatie volgt de medeplichtige de pleger.

[medeverdachte] pleegde de moord. Verdachte [verdachte] leverde een bijdrage aan zijn delict door [medeverdachte] mee te nemen naar het tankstation en door voor [slachtoffer] te verzwijgen dat [medeverdachte] er bij was en dat hij zich bij het tankstation verscholen hield. Daarbij was haar opzet, minstens in voorwaardelijke vorm, gericht op geweldpleging c.q. mishandeling, meer bepaald op mishandeling met voorbedachten rade door [medeverdachte].

E.2. Standpunt van de verdediging.

Door en namens de verdachte is, zoals hiervoor onder B.2 al is weergegeven, aangevoerd dat verdachte moet worden vrijgesproken van het primair ten laste gelegde, medeplegen van moord. Op dezelfde gronden heeft de verdediging aangevoerd dat verdachte moet worden vrijgesproken van de medeplichtigheid tot en/of bij de moord door [medeverdachte]. Verdachte kan niet opzettelijk het misdrijf hebben bevorderd als vast is komen staan dat zij tevoren niet wist dat het misdrijf gepleegd zou worden.

E.3. Het oordeel van de rechtbank.

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte [verdachte] medeplichtig tot en bij de door medeverdachte [medeverdachte] gepleegde moord op [slachtoffer] is geweest door hem opzettelijk gelegenheid, middelen en/of inlichtingen te hebben verschaft en hem opzettelijk behulpzaam te zijn geweest.

De rechtbank overweegt daartoe het volgende.

Voor een bewezenverklaring van het opzettelijk gelegenheid, middelen of inlichtingen verschaffen tot het plegen van moord (dan wel het opzettelijk daarbij behulpzaam zijn) is vereist dat niet alleen wordt bewezen dat verdachtes opzet gericht was op dat verschaffen (of die hulp), maar ook dat verdachtes opzet al dan niet in voorwaardelijke vorm was gericht op een geweldsdelict (vgl. arrest van de Hoge Raad van 13 november 2001, NJ 2002, 245). Daarbij verdient opmerking dat uit de artikelen 47, 48 en 49 van het Wetboek van Strafrecht, gelezen in onderling verband en onderlinge samenhang, volgt dat ten aanzien van de medeplichtige bij de bewezenverklaring en de kwalificatie moet worden uitgegaan van de door de dader verrichte handelingen, ook indien het opzet van de medeplichtige slechts was gericht op een deel daarvan (HR 27 oktober 1987, NJ 1988, 492). Voorts omvat het opzet niet de precieze wijze waarop het misdrijf wordt begaan (HR 4 maart 2008, NJ 2008, 156).

E.3.1.Vaststaande feiten.

Verdachte [verdachte] is op 23 januari 2008 samen met [medeverdachte] met de auto naar de benzinepomp aan de Gestelseweg te ’s-Hertogenbosch gegaan, alwaar zij [slachtoffer] zou ontmoeten. [medeverdachte] weet ook dat [slachtoffer] zou komen.

[medeverdachte] stapt eerder uit voor het geval dat [slachtoffer] lastig zou worden. Tijdens het wachten bij de benzinepomp belt verdachte naar [slachtoffer] en vraagt hem waar hij blijft. Zij vertelt [slachtoffer] op dat moment niet dat [medeverdachte] mee naar de benzinepomp is gekomen en dat hij zich in de buurt van de benzinepomp ophoudt.

Bij het eerder maken van de afspraken heeft [medeverdachte] door middel van gebaren aangegeven dat zij niet mocht vertellen dat hij er op dat moment was.

Eerder die avond is er onenigheid geweest tussen verdachte en [slachtoffer] over geld.

Bij terugkomst heeft verdachte aan [medeverdachte] verteld dat ze [slachtoffer] heeft ontmoet en dat ze hem € 20,-- heeft gegeven, waarop [medeverdachte] reageert dat het maar eens afgelopen moet zijn.

[slachtoffer] is de hele week al vervelend en zeurt om geld. Hij komt met zijn auto bij [medeverdachte] door de straat en claxonneert dan. Dat vindt [medeverdachte] niet leuk. Op 21 januari 2008 heeft [medeverdachte] naar [slachtoffer] gebeld. [slachtoffer] heeft [medeverdachte] toen uitgescholden.

Medeverdachte [medeverdachte] was ongeveer een week voor het incident, toen verdachte bij [slachtoffer] op bezoek was, agressief en heeft toen de deur eruit getrapt. Verdachte is daarvan getuige geweest.30

Medeverdachte [medeverdachte] is eerder voor geweldsdelicten veroordeeld. Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat zij niet op de hoogte was van die veroordelingen.

Bij de politie heeft verdachte echter verklaard dat ze wist dat [medeverdachte] heeft gezeten voor iets agressiefs.31

E.3.2. Het oordeel.

De rechtbank acht het opzet op het verschaffen van gelegenheid en middelen en het behulpzaam zijn bewezen. Daarnaast acht de rechtbank het opzet van verdachte op geweldpleging wettig en overtuigend bewezen.

Verdachte wist dat [medeverdachte] agressief kon zijn jegens [slachtoffer], zij is daar eerder zelf getuige van geweest. [medeverdachte] was verdekt opgesteld bij de wasstraat van de benzinepomp. Verdachte heeft niet tegen [slachtoffer] verteld dat [medeverdachte] ook bij de benzinepomp was.

Er waren eerder strubbelingen geweest tussen [medeverdachte] en het slachtoffer, waarbij gescholden is. Ook was er onenigheid tussen [slachtoffer] en verdachte over geld. Verdachte had [medeverdachte] daarvan op de hoogte gesteld.

Gelet op de hiervoor genoemde feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang en onderling verband bezien acht de rechtbank bewezen dat verdachte zich van de mogelijkheid van een fysieke confrontatie tussen [medeverdachte] en [slachtoffer] bewust is geweest en dat het risico van geweld aanmerkelijk was. Verdachte heeft deze aanmerkelijke kans ook welbewust aanvaard. De rechtbank acht dan ook wettig en overtuigend bewezen dat het voorwaardelijk opzet van verdachte was gericht op - in elk geval – mishandeling van [slachtoffer].

De rechtbank volgt derhalve de redenering van de officier van justitie in dezen.

In het onderhavige geval is [medeverdachte] verder gegaan dan waarop het opzet van verdachte was gericht. Het opzet van verdachte en de dader lopen naar het oordeel van de rechtbank echter niet totaal uiteen. Het opzet van verdachte is, net als dat van de dader, gericht op het grondfeit namelijk geweldpleging.

In de juridische kwalificatie volgt de medeplichtige de dader zodat medeplichtigheid aan moord bewezen wordt geacht.

De begunstiging.

Aan verdachte worden subsidiair onder B en C begunstigingshandelingen als bedoeld in artikel 189 eerste lid onder 1? en 2? van het Wetboek van Strafrecht ten laste gelegd.

F.1. Standpunt van de officier van justitie.

De officier van justitie heeft gerekwireerd dat de feiten subsidiair onder B en C bewezen kunnen worden verklaard.

F.2. Standpunt van de verdediging.

De verdediging heeft zich niet uitgelaten over een eventuele bewezenverklaring.

F.3.Vaststaande feiten.

Verdachte ziet op 23 januari 2008 bij het Shell-station te ’s-Hertogenbosch medeverdachte [medeverdachte] achter [slachtoffer] opdoemen en hoort [slachtoffer]

roepen: ‘[medeverdachte], niet doen’. [medeverdachte] loopt nog even achter [slachtoffer] aan, maar komt vrijwel meteen terug naar de auto. Daarna is [medeverdachte] bij verdachte in de auto gestapt en heeft tegen verdachte geroepen: ‘rijden, rijden’. Verdachte is vervolgens snel weggereden. Verdachte zag tijdens het rijden een mes met vegen.

Bij de afslag Waalwijk is verdachte op verzoek van [medeverdachte] gestopt en is door hem het mes weggegooid. 32 Later is dit mes, met DNA van het slachtoffer, op aanwijzing van verdachte ook aangetroffen.33

F.3.1. Het oordeel van de rechtbank.

Uit de feiten en omstandigheden in onderlinge samenhang en onderling verband bezien acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte op het moment van wegrijden moet hebben geweten dat er een fysieke confrontatie tussen [medeverdachte] en [slachtoffer] heeft plaatsgevonden. Door na het incident meteen met de auto weg te rijden en verdachte de mogelijkheid te geven het mes weg te gooien, heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan overtreding van artikel 189, eerste lid onder 1?en 2? van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank acht de ten laste gelegde feiten subsidiair onder B en C wettig en overtuigend bewezen.

De bewezenverklaring.

Op grond van de feiten en omstandigheden die zijn vervat in de hierboven uitgewerkte bewijsmiddelen in onderling verband en samenhang bezien, komt de rechtbank tot het oordeel dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte

Subsidiair: