Hof 's-Gravenhage, 26-07-2012, nr. 22-000635-11

[benadeelde partij 1], geboren [geboortejaar] 1987 te [geboorteplaats] en/of

[benadeelde partij 2], geboren [geboortejaar] 1983 te [geboorteplaats] en/of

[benadeelde partij 3], geboren [geboortejaar] 1979 te [geboorteplaats]

(telkens)

heeft aangeworven en/of medegenomen in/vanuit Tsjechië en/of andere landen dan Nederland met het oogmerk om bovengenoemde vrouw/vrouwen in Nederland, althans een ander land (dan Tsjechië), ertoe te brengen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met of voor een derde tegen betaling.

Geldigheid dagvaarding

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de raadsman van de verdachte - overeenkomstig de door hem overgelegde en aan het proces-verbaal gehechte pleitnota - betoogd dat de dagvaarding nietig dient te worden verklaard. Daartoe heeft hij aangevoerd dat de in de tenlastelegging vermelde termen "aanwerven" en "medenemen" en "ontvoeren" bezien tegen de omvang van het dossier onvoldoende feitelijke specificatie hebben gekregen.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt.

Naar het oordeel van het hof is in het dossier, gelet op de drie concreet genoemde vrouwen in de thans gewijzigde en ten opzichte van de tenlastelegging in eerste aanleg beperktere tenlastelegging, voldoende duidelijk aangegeven waarop de verwijten die aan de verdachte in de tenlastelegging worden gemaakt betrekking hebben, nu immers de verweten handelingen steeds terugslaan op handelingen van de verdachte met betrekking tot deze drie genoemde vrouwen zoals daarvan in het dossier de schriftelijke weergave is neergelegd. Het hof is derhalve van oordeel dat de dagvaarding voldoet aan de in artikel 261 Wetboek van Strafvordering gestelde eisen. Het verweer wordt verworpen. Het aan het verweer gekoppelde verzoek om de zaak terug te wijzen naar de rechtbank te Rotterdam wordt afgewezen nu, anders dan de verdediging stelt, zich niet de situatie als bedoeld in artikel 423, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering voordoet aangezien door de rechtbank wel op de hoofdzaak in de zin van het in eerste aanleg als feit 2 tenlastegelegde is beslist.

Vrijspraak

De raadsman van de verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep - overeenkomstig zijn overgelegde en aan het proces-verbaal gehechte pleitnota - onder verwijzing naar de beslissing in eerste aanleg betoogd dat de verdachte dient te worden vrijgesproken van het ten laste gelegde. Daartoe heeft hij aangevoerd dat niet kan worden bewezen dat de verdachte tezamen en in vereniging met zijn medeverdachten aangeefsters vanuit Tsjechië heeft aangeworven of medegenomen. Ook kan niet worden bewezen dat het oogmerk van de verdachte erop gericht is geweest om aangeefsters in Nederland ertoe te brengen zich beschikbaar te stellen voor seksuele handelingen tegen betaling met een derde.

De advocaat-generaal heeft zich op het standpunt gesteld dat het handelen van de verdachte en zijn medeverdachten dient te worden gekwalificeerd als aanwerven. Daartoe heeft hij aangevoerd dat uit de wetsgeschiedenis bij artikel 273f, eerste lid, onder 3 Wetboek van Strafrecht volgt dat deze bepaling strafbaar stelt het naar Nederland brengen van personen teneinde deze personen ertoe te brengen zich beschikbaar te stellen voor het verrichten van seksuele handelingen tegen betaling. Enige vorm van dwang is daarbij niet vereist en hoeft derhalve niet te worden bewezen. Evenmin doet de instemming van de aangeworven persoon ter zake.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt.

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter terechtzitting gaat het hof uit van de volgende feiten en omstandigheden.

Op 1 augustus 2007 worden in een hotelkamer te Vianen [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] aangetroffen. Diezelfde dag wordt in een hotel te Oss ook [benadeelde partij 3] aangetroffen. Deze drie vrouwen hebben aangifte gedaan jegens de verdachte en diens medeverdachten. [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] verklaren dat zij in Tsjechië door ene [naam] zijn benaderd met het voorstel om in Nederland gedurende een verblijf van één week pornografische foto's te laten maken en mee te werken aan een pornofilm. [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] hebben daarop besloten om naar Nederland af te reizen. Op Schiphol zijn zij opgehaald door de verdachte en zijn medeverdachten [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2]. [benadeelde partij 1] verklaart tevens dat zij, toen bleek dat er plaats was voor nog een meisje, contact heeft opgenomen met [benadeelde partij 3] met de vraag of deze interesse had om in Nederland te komen werken. Enkele dagen later arriveert ook [benadeelde partij 3] in Nederland. Aangekomen op hun hotelkamer zijn [benadeelde partij 1], [benadeelde partij 2] en later ook [benadeelde partij 3] erachter gekomen dat het de bedoeling was dat zij als prostituée zouden gaan werken, aldus hun verklaringen tegenover de Nederlandse politie.

Ter zake van [benadeelde partij 1], [benadeelde partij 2], [benadeelde partij 3] en [benadeelde partij 4] heeft de medeverdachte [medeverdachte 2] verklaard dat zij allen voor vertrek naar Nederland wisten dat zij hier in de prostitutie zouden gaan werken. De medeverdachte [medeverdachte 2] heeft verder verklaard dat hij denkt dat er aangifte is gedaan, omdat [benadeelde partij 2] kwaad was op hem nadat hij haar had geconfronteerd met een klacht van een klant en [benadeelde partij 1] boos was op de verdachte vanwege het niet ontvangen van commissie voor het regelen van [benadeelde partij 3].

[benadeelde partij 1] is op 27 januari 2009 tegenover de Tsjechische politie teruggekomen op haar aangifte en haar belastende verklaring. Zij heeft toen verklaard in Tsjechië door ene [naam] danwel haar medewerkster [naam] te zijn benaderd met het voorstel om in Nederland in de prostitutie te gaan werken en dat [benadeelde partij 2] ([benadeelde partij 2]) dezelfde afspraken had als zij. Alle voorwaarden omtrent het werken als prostituée (vervoer, verblijf, klanten en het afdragen van een vergoeding aan de verdachten) zijn voor vertrek met haar besproken. Vervolgens is zij samen met [benadeelde partij 2] naar Nederland afgereisd. Zij blijft in het verhoor van 27 januari 2009 bij haar eerdere verklaring dat zij na aankomst contact heeft gezocht met [benadeelde partij 3] en aan haar heeft gevraagd of zij naar Nederland escortwerkzaamheden wilde komen verrichten. Zij heeft verklaard dat zij in haar eerdere verklaringen tegenover de Nederlandse politie heeft gelogen alsook dat de samenwerking met de verdachte en diens medeverdachten overigens steeds probleemloos is verlopen. Over de aangifte van [benadeelde partij 2] verklaart zij dat deze was ingegeven door boosheid omdat die [benadeelde partij 2] te weinig werk had gehad. [benadeelde partij 2] had op het politiebureau in Nederland tegen haar gezegd dat zij aangifte ging doen tegen de verdachten, omdat zij niet voor voldoende klanten hadden gezorgd. Ook in het geval van [benadeelde partij 3] was het probleem dat deze slechts één klant had gehad.

Het hof is op grond van voornoemde verklaring van aangeefster [benadeelde partij 1], welke de verklaringen van de verdachte en zijn medeverdachten ondersteunt, van oordeel dat niet onaannemelijk is dat aangeefsters [benadeelde partij 1], [benadeelde partij 2] en [benadeelde partij 3] niet naar waarheid hebben verklaard dat zij pas in Nederland hoorden dat zij in de prostitutie zouden gaan werken. Het hof acht de door hen afgelegde verklaringen op dit voor het tenlastegelegde essentiële aspect derhalve onbetrouwbaar.

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat hij zich samen met anderen heeft schuldig gemaakt aan het aanwerven en/of medenemen van [benadeelde partij 1], [benadeelde partij 2] en [benadeelde partij 3] met het oogmerk om die vrouwen er in Nederland toe te brengen zich beschikbaar te stellen tot het verrichten van seksuele handelingen met een derde tegen betaling. Naar het oordeel van het hof kan deze tenlastelegging, die de delictsomschrijving waarnaar zij verwijst op de voet volgt, taalkundig niet anders worden opgevat dan dat het oogmerk van de verdachte erop gericht moet zijn geweest om aangeefsters alhier, in Nederland, ertoe te brengen als prostituee werkzaam te zijn. De Memorie van Toelichting behorend bij het wetsvoorstel tot invoering van artikel 273f van het Wetboek van Strafrecht (TK, vergaderjaar 2003-2004, 29291, nr.3), waarnaar de advocaat-generaal verwijst, dwingt niet tot een andere opvatting. Voor de vaststelling dat het hierboven omschreven oogmerk bij de verdachte aanwezig is geweest, bevat het dossier naar het oordeel van het hof geen dan wel onvoldoende wettig en overtuigend bewijs. Immers, uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat het hof aannemelijk acht dat het voornemen van de vrouwen om zich in Nederland in de prostitutie te begeven inclusief de voorwaarden waaronder dat zou plaatsvinden zich reeds in Tsjechië had gevormd. Dat de verdachte en zijn medeverdachten de gelegenheid hebben geboden voor de feitelijke uitvoering van prostitutiewerkzaamheden in Nederland doet aan het vorenstaande niets af. De opvatting van de advocaat-generaal dat het tenlastegelegde "er in Nederland toe brengen" reeds is vervuld doordat zonder het handelen van verdachte en/of zijn medeverdachten de door de aangeefsters verrichte concrete prostitutiewerkzaamheden niet zouden hebben plaatsgevonden, kan, gegeven de zich in Tsjechië reeds gevormde wilsbesluiten van de aangeefsters, niet worden aanvaard. De verdachte dient derhalve te worden vrijgesproken van het aan hem ten laste gelegde.

Het verzoek van de verdediging tot het horen als getuige van [benadeelde partij 1], [benadeelde partij 2] en [benadeelde partij 3] (het hof begrijpt: [benadeelde partij 3]) wordt gelet op deze beslissing afgewezen.