Rb. Noord-Nederland, 21-03-2013, nr. 19.810030-11, nr. 12/210

RECHTBANK NOORD-NEDERLAND

Afdeling strafrecht

Locatie Assen

Parketnummer: 19.810030-11

Raadkamernr.: 12/210

Beschikking van de meervoudige raadkamer d.d. 21 maart 2013 in de zaak van het openbaar ministerie tegen:

[verzoeker],

geboren te [plaats] op [geboorte datum] 1969,

wonende te [adres],

verzoeker.

1. Gang van zaken

1.1. Namens verzoeker is op 09 oktober 2012 een verzoek ingediend tot vergoeding van de door verzoeker gemaakte kosten ter zake van rechtsbijstand als bedoeld in artikel 591a Wetboek van Strafvordering (Sv).

1.2. De rechtbank heeft kennis genomen van de stukken met betrekking tot de onderhavige zaak.

1.3. Op 7 maart 2013 zijn de raadsvrouw van verzoeker en de officier van justitie in openbare raadkamer op het verzoekschrift gehoord. Verzoeker is ondanks behoorlijke oproeping niet verschenen.

2. Motivering

2.1. Verzoeker vraagt een vergoeding van kosten rechtsbijstand gemaakt naar aanleiding van een bezwaarprocedure ex artikel 7 Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden.

De raadsvrouw heeft het verzoekschrift toegelicht en de rechtbank verzocht artikel 591a Sv naar analogie toe te passen nu de rechtbank voormeld bezwaarschrift bij beschikking van 12 juli 2012 gegrond heeft verklaard.

Verzoeker heeft een vergoeding kosten rechtsbijstand gevraagd van [bedrag]inclusief kosten wegens het opstellen van het verzoekschrift en de mondelinge behandeling in raadkamer.

2.2. De officier van justitie heeft op de zitting geconcludeerd tot afwijzing van het verzoek nu voor onderhavig verzoek geen wettelijke regeling bestaat.

2.3. De rechtbank overweegt het volgende.

Op grond van artikel 591a Sv kan aan een gewezen verdachte aan wie geen straf of maatregel is opgelegd en waarbij geen toepassing is gegeven aan artikel 9a Wetboek van Strafrecht, een kostenvergoeding worden toegekend.

In deze zaak betreffen het kosten van rechtsbijstand en daarmee samenhangende kosten, gemaakt in verband met het voeren van een bezwaarprocedure op grond van artikel 7 Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden, en welk bezwaarschrift gegrond is verklaard.

Vast staat dat er geen wettelijke regeling bestaat waar onderhavig verzoek op kan worden gebaseerd. De vraag rijst dan of een redelijke wetstoepassing kan inhouden dat artikel 591a Sv naar analogie van toepassing kan zijn op onderhavig verzoek.

In artikel 591a lid 4 Sv wordt bepaald dat artikel 591 tweede tot en met vijfde lid Sv van overeenkomstige toepassing is. Het vijfde lid van artikel 591 Sv bepaalt dat de procedure ook van toepassing is op de behandeling van klaagschriften als bedoeld in de artikelen 552a tot en met 552b Sv ( kort gezegd: beklag tegen inbeslagname, verbeurdverklaring en onttrekking aan het verkeer).

Naar het oordeel van de rechtbank is de vergoedingsregeling van artikel 591 Sv een zelfstandige regeling. Het hoeft niet noodzakelijkerwijs te gaan om een gewezen verdachte die als belanghebbende de klaagschriften ex artikel 552a en 552b Sv heeft ingediend. Een vergoeding kan derhalve worden toegekend ongeacht de afloop van de strafzaak.

Voor het in artikel 591 lid 2 Sv (en artikel 591a Sv) genoemde "beëindigen van de zaak" dient naar het oordeel van de rechtbank mede gelezen te worden "de onherroepelijke beschikking" op de in artikel 552a en 552b Sv bedoelde klaagschriften.

Gelet op het vorenstaande houdt een redelijke wetstoepassing in dat artikel 591 Sv naar analogie ook van toepassing is op succesvol ingediende klaagschriften op grond van artikel 7 Wet DNA-onderzoek bij veroordeelden en welk klaagschriften onherroepelijk zijn geworden.

Nu het verzoek tijdig is ingediend acht de rechtbank het verzoek tot vergoeding van de kosten voor rechtsbijstand toewijsbaar tot na te melden bedrag.

3. Beslissing.

De rechtbank stelt het bedrag van de aan verzoeker uit te keren vergoeding uit 's Rijks kas vast op [bedrag]

Gegeven door mr. B.I. Klaassens, voorzitter, mrs. E. Läkamp en C.M.M. Oostdam, rechters, in tegenwoordigheid van D.C. Witvoet, griffier, en uitgesproken ter openbare zitting van de raadkamer op donderdag 21 maart 2013, zijnde mr. Klaassens buiten staat deze beslissing mede te ondertekenen.

De Wet Herziening Gerechtelijke Kaart is op 1 januari 2013 in werking getreden.

De rechtbanken Assen, Groningen en Leeuwarden vormen met ingang van die datum tezamen de nieuwe rechtbank Noord-Nederland. Het rechtsgebied van deze rechtbank beslaat de provincies Drenthe, Fryslân en Groningen. De zaak is daarom verder behandeld en beslist door de rechtbank Noord-Nederland.

Parketnummer: 19.810030-11

Raadkamernummer: 12/210 [verzoeker] 2

beschikking