Geen tijdige inkeer in de zin van art. 69 AWR; partiële inkeer is niet mogelijk.

Fiscaal strafrecht. Op het moment dat in een bedrijf van verdachte een doorzoeking werd gedaan moest hij redelijkerwijs vermoeden dat één of meer belastingambtenaren en/of opsporingsambtenaren met de onjuistheid of onvolledigheid van zijn belastingaangiften bekend zou(den) worden. Ten tijde van de eerste inkeerbrief van verdachte was geen sprake meer van tijdige inkeer als bedoeld in art. 69 lid 3 AWR. Partieel tijdige inkeer is niet mogelijk, nu een inkeer betrekking moet hebben op een volledige belastingaangifte en er niet per vals opgemaakte factuur kan worden ingekeerd.