NJ 1941/293:Moord te Leidschendam. Telastlegging en hewljs van „voorbedachten raad". Bewijs van het opzet. Leugenachtig geachte verklaring van verdachte als bewijs tegen hem gebruikt. Onbelangrijke onnauwkeurigheid in verweer. Interpretatie van getuige verklaring-. Eigen waarneming van den getuige. Tegenstrijdige verklaringen?

NJ 1941/293

Moord te Leidschendam. Telastlegging en hewljs van „voorbedachten raad". Bewijs van het opzet. Leugenachtig geachte verklaring van verdachte als bewijs tegen hem gebruikt. Onbelangrijke onnauwkeurigheid in verweer. Interpretatie van getuige verklaring-. Eigen waarneming van den getuige. Tegenstrijdige verklaringen?

Documentgegevens:

HR 02-12-1940, ECLI:NL:HR:1940:123, m.nt. W.P.J. Pompe

Instantie: Hoge Raad
Datum: 2 december 1940
Magistraten: Mrs. Taverne, de Menthon Bake, Servatius, Hijink en van der Flier.
Zaaknummer: [021940/NJ_1941-293]
Noot: W.P.J. Pompe
Folio weergave: Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
JCDI: JCDI:ADS164068:1
Vakgebied(en): Archief (V)
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:1940:123, Uitspraak, Hoge Raad, 02‑12‑1940
Wetingang: (Sr art. 289; Sv art. 341, 342.)

Essentie

Moord te Leidschendam. Telastlegging en hewljs van „voorbedachten raad". Bewijs van het opzet. Leugenachtig geachte verklaring van verdachte als bewijs tegen hem gebruikt. Onbelangrijke onnauwkeurigheid in verweer. Interpretatie van getuige verklaring-. Eigen waarneming van den getuige. Tegenstrijdige verklaringen?

Samenvatting

Het telastegelegde en bewezenverklaarde is door het Hof terecht gequaliticeerd als „moord", te weten het opzettelijk en met voorbedachten rade iemand van het leven berooven; de door de wet geeischte voorbedachte raad komt duidelijk tot uitdrukking in de slotwoorden der bewezenverklaring, waarin wordt gezegd, dat de tevoren feitelijk omschreven opzettelijke levensberooving is gepleegd „na kalm beraad en rustig overleg", ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.