Rb. Noord-Holland, 09-09-2014, nr. 15/700663-10 en 99/000311-31

RECHTBANK NOORD-HOLLAND

Afdeling Publiekrecht, Sectie Straf

Locatie Alkmaar

Meervoudige strafkamer

Parketnummer: 15/700663-10

V.I. zaaknummer: 99/000311-31

Uitspraakdatum: 9 september 2014

Bij vonnis van de rechtbank Haarlem van 26 januari 2011 onder parketnummer 15/700663-10 is

geboren op [geboortedatum] te [geboorteplaats],

ingeschreven in de basisadministratie persoonsgegevens op het adres [adres],

veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 42 maanden met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht.

Veroordeelde is, gelet op het bepaalde in artikel 15 van het Wetboek van Strafrecht, per 15 maart 2013 voor een periode van 450 dagen voorwaardelijk in vrijheid gesteld, onder meer onder de algemene voorwaarde dat hij zich voor het einde van de proeftijd, die gelijk is aan de duur van de voorwaardelijke invrijheidstelling, niet schuldig maakt aan een strafbaar feit.

De schriftelijke vordering van de officier van justitie van 14 april 2014, ingekomen ter griffie op 14 april 2014, strekt ertoe dat de rechtbank de voorwaardelijke invrijheidstelling herroept voor de gehele periode van 450 dagen, omdat veroordeelde zich niet heeft gehouden aan voornoemde algemene voorwaarde. Verdachte is immers op 13 april 2014 aangehouden vanwege het plegen van een nieuw strafbaar feit.

Het onderzoek is gehouden ter openbare terechtzitting van 26 augustus 2014.

Veroordeelde is ter terechtzitting verschenen en bijgestaan door zijn raadsman mr. D. Fontein, advocaat te Koog aan de Zaan.

De raadsman heeft ter terechtzitting aangevoerd dat niet kan worden bewezen dat veroordeelde zich heeft schuldig gemaakt aan een nieuw strafbaar feit. Om deze reden dient de vordering van de officier van justitie tot herroeping van de voorwaardelijke invrijheidstelling te worden afgewezen.

De officier van justitie heeft ter terechtzitting haar vordering gewijzigd in die zin dat zij thans in plaats van herroeping voor de gehele periode een herroeping voor een periode van 100 dagen vordert. De reden hiervoor is gelegen in het feit dat veroordeelde zich tijdens de voorwaardelijke invrijheidstelling wel goed heeft ingezet om aan zijn leven een positievere invulling te geven.

De rechtbank heeft vastgesteld dat de officier van justitie ontvankelijk is in haar vordering, nu deze tijdig en op de bij de wet voorgeschreven wijze is ingediend en ook overigens voldoet aan de daaraan te stellen eisen.

De rechtbank stelt op grond van het door deze rechtbank gewezen vonnis van 9 september 2014 in de zaak met parketnummer 15/810163-14 vast dat veroordeelde zich niet heeft gehouden aan de hem opgelegde algemene voorwaarde dat hij zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit.

Het voorgaande geeft, gelet op het bepaalde in artikel 15g van het Wetboek van Strafrecht, aanleiding tot herroeping van de voorwaardelijke invrijheidstelling van veroordeelde en aldus tot toewijzing van de vordering van de officier van justitie. De rechtbank neemt evenwel in aanmerking dat van de aan veroordeelde opgelegde proeftijd van 450 dagen op het moment van herroeping nog een beperkt deel van 57 dagen resteerde. Voorts is door getuige, [reclasseringswerker] van Reclassering Nederland, ter terechtzitting naar voren gebracht dat veroordeelde zich gedurende de proeftijd goed heeft gehouden aan het reclasseringstoezicht en de aan hem opgelegde interventies positief heeft afgerond. De reclassering is weliswaar teleurgesteld dat veroordeelde zich opnieuw aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt maar is desondanks van oordeel dat veroordeelde zich op een aantal punten positief heeft ontwikkeld. De reclassering adviseert derhalve de voorwaardelijke invrijheidstelling niet te herroepen maar de proeftijd en het daaraan gekoppelde reclasseringstoezicht te laten doorlopen. Detentie zal volgens de reclassering, de vooruitgang die veroordeelde de afgelopen periode heeft geboekt, teniet doen.

De rechtbank heef tot slot overwogen dat aan de vordering herroeping voorwaardelijke invrijheidstelling door de officier van justitie geen vordering tot schorsing van de voorwaardelijke invrijheidstelling is gekoppeld en dat de voorlopige hechtenis van veroordeelde voor het nieuwe feit op 24 april 2014 met instemming van het openbaar ministerie is geschorst.

Hoewel de rechtbank van oordeel is dat, gelet op de bedoeling van tenuitvoerlegging van resterende voorwaardelijke invrijheidsstelling er in beginsel geen plaats is voor omzetting in een taakstraf ziet de rechtbank in voornoemde bijzondere omstandigheden aanleiding om in dit specifieke geval de gevorderde 100 dagen detentie in een werkstraf om te zetten.

De rechtbank heeft gelet op artikel 15g van het Wetboek van Strafrecht.

De rechtbank beslist als volgt.

De rechtbank herroept de voorwaardelijke invrijheidstelling van [veroordeelde].

Wijst de vordering tot herroeping van de voorwaardelijke invrijheidstelling toe.

Gelast dat het gedeelte van de vrijheidsstraf dat als gevolg van de toepassing van de regeling van de voorwaardelijke invrijheidstelling niet ten uitvoer is gelegd, alsnog gedeeltelijk moet worden ondergaan, te weten voor de duur van 100 dagen, met dien verstande dat die vrijheidsstraf zal worden omgezet in een taakstraf bestaande uit het verrichten van onbetaalde arbeid voor de duur van 200 uren, subsidiair 100 dagen hechtenis.

Deze beslissing is gegeven door

mr. N. Cuvelier, voorzitter,

mr. A.S. van Leeuwen en mr. H.A. Stalenhoef, rechters,

in tegenwoordigheid van de griffier mr. R.M. Wagenaar en uitgesproken op de openbare terechtzitting van 9 september 2014.