NJB 2019/2636

Aan de maatregel van terbeschikkingstelling verbonden voorwaarden – waaronder: dat de verdachte zich niet begeeft buiten Nederland, dat hij niet verhuist zonder overleg met en toestemming van de reclassering en dat hij zich na zijn klinische behandeling laat opnemen in een begeleid wonen traject indien dit nodig wordt geacht – in strijd is met art. 38a lid 1 Sr, met Europese verdragsregels aangaande het recht van vrij verkeer en verblijf van personen alsmede met de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit? De Hoge Raad oordeelt dat dit in casu niet het geval is. Daarbij merkt hij op dat een klacht over afzonderlijke voorwaarden dient te worden beoordeeld tegen de achtergrond van het geheel van de gestelde voorwaarden, die onmiskenbaar strekken tot een doeltreffende behandeling van de terbeschikkinggestelde verdachte en dus tevens tot het voorkomen van nieuwe strafbare feiten